Federale promotiecampagne voor notionele aftrek

Neem een voorbeeld aan Estland. Daar betaal je 0 % op bedrijfswinst die in het bedrijf blijft.

Niet alleen Verhofstadt is zijn land aan het promoten. Een week of wat geleden stond in The Economist een paginagrote advertentie van de Oostenrijkse regering waarin Oostenrijk werd aangeprezen als investeringsland.

Als liberaal juich ik dergelijke evolutie ten zeerste toe. Een vrije markt leidt tot betere producten. Als landen elkaar moeten beconcurreren op vlak van wetgeving, worden de inefficiënte bureaucratische regels weggefilterd.

Een regering van een land is als een producent van een geheel van een investeringsklimaat. De mogelijke investeerders zijn de consumenten die het beste product uitkiezen.

Ik heb het niet noodzakelijk over de overheid die als machinist aan de hendels van de economie wil trekken.

De overheid creëert ook het toepasselijk contractenrecht, de suppletieve regels, zorgt voor de juridische afdwingbaarheid van eigdenomsrechten, voor de bescherming van intellectueel eigendom enz.

Allemaal dingen die niet interventionistisch zijn, maar wel van belang zijn voor een investeringsklimaat. Libertariër of niet. Een contractenrecht heb je nodig. Het ene contractenrecht werkt efficiënter dan het ander. In een vrije concurrentie tussen diverse wetgevende entiteiten zal de beste naar boven komen.

Beste Bruno, naar mijn liberale inzicht dienen subsidies ten allen tijde vermeden te worden omdat ze met belastinggeld discriminerend werken. discriminatie van de overheid dienen we te bestrijden, en uiteraard is 'positieve' discriminatie evenzeer discriminatie. De overheid dient het aanleggen van bedrijfsterreinen aan de privé over te laten en enkel in de onstluiting ervan door verkeersinfrastructuur kan de minarchist en (auto)mobiliteitsminnaar in mij enige deeltaak bij de overheid tolereren.
Naar mijn mening subisidieert de overheid de verkeerde dingen, aangezien zij veelal op ideologische gronden subsidieert (veelal om de multiculturele maatschappij te realiseren) in plaats van op werkelijk economische. Ideologische beïnvloeding van de maatschappij laat je beter over aan kerken of levensbeschouwelijke instituten, waaronder we sommige 'politieke' ideologieën moeten rekenen.
Daarom kan de overheid maar beter niets subsidiëren, ook geen kunst, hoogstens wat architecturaal erfgoed misschien, en dan nog.

Haal de loonlast omlaag en er zal meer werk zijn, is heel juist natuurlijk. Nauw verwant daarmee horen we ook de minimumlonen af te schaffen, want dezelfde redenering gaat ook hier op, hoe lager de lonen mogen zijn, hoe meer jobs die nu in de ijskast liggen, er kunnen gecreerd worden voor mensen met weinig productiviteit.

Eigenlijk is voor mij de enige aanvaardbare regeling voor een minimumloon niet diegene waarbij de bedrijven wordt verboden om jobs te creëeren die minder opbrengen dan het minimumloon, maar waarbij een 'negatieve' belasting wordt geheven (uitbetaald dus) aan diegenen die het minimumloon niet halen. Dan laat je de kost voor de luxe van het minimumloon door de maatschappij dragen en niet door de economie, waarbij de staat als moreel arbiter bij het bepalen van de bestemming van te herverdelen gelden, uitschakelt door de belasting rechtstreeks van de meer verdienende persoon naar de minder verdienende persoon te laten vloeien, zonder verdere staatsbemoeienis gebaseerd op een of ander veelal neomarxistisch waardeoordeel.
Dat is een idee dat reeds door Milton Friedman werd geopperd, de libertarische monetarische econoom en nobelprijswinnaar. Daarbij moet je niet overdrijven met die herverdeling, het is voldoende om je tekortkomende medemens te helpen ademen, je hoeft hem niet ook nog eens te voeden en te kleden - tenzij je dat uit vrije wil wil doen, wat heel mooi en prijzenswaardig is.
Dus vlaktaks, negatieve belasting voor de laagste lonen en o ja, privatisering van de sociale zekerheid en het pensioenstelsel, dat is de economische redding van Europa.

@Cogito
Nog in aansluiting op post #15678.
Indien er vrije concurrentie is tussen overheden en indien burgers en bedrijven kunnen stemmen met de voeten (i.e. door te verhuizen) zie ik niet in waarom bepaalde staten geen etatistische economische politiek zouden mogen voeren. Onder deze twee condities zal de vrije concurrentie tussen de staten de etatisten genadeloos afstraffen.