Liberale Vlaamsgezinden tegen het Ultramontanisme (1)

Ingezonden door LVB op 2007-07-06 00:52

In de liberale partij van Vlaamsch België wordt heden door niemand meer ontkend, dat de Vlaamsche Beweging, in onze Vlaamsche gewesten, de machtigste en onmisbaarste bondgenoote is der liberale denkwijze. Beiden schijnen in de toekomst onwrikbaar verbonden te zullen blijven; en ja, slechts droomers zouden durven verhopen het ultramontanisme in Vlaanderen zonder de hulp der volkstaal te overwinnen. Eerst als men deze taal in haar wettige plaats, in haar recht en in hare eere zal hersteld hebben, eerst dan zal de liberale partij al haren invloed kunnen benuttigen en ze aanzien als haare machtigste bondgenoote.

Liberaal Manifest - Adres aan de Linkerzijde, april 1873. Uit: Vlaamsch België sedert 1830, Paul Fredericq, uitg. Willemsfonds, 1906.

Reacties

#44011

Letzburger

vrijdag, 6 juli, 2007 - 10:16

 

Helaas is het de volgende 150 jaar heel anders verlopen.
Het Vlaamsch is in die periode gefragmenteerd in honderden verschikkende dialectjes. In die mate dat vlamingen die meer dan 50 km niet in staat zijn met elkaar te communiceren, tenzij via ondertitels, of door het gebruik van een kunstmatig kleiste gemeen veelvoud "algemeen beschaafd nederlands"
Het gebruik van dialecten is tot op de dag van vandaag aangemoedigd door de overheid, met medewerking van pers en media. De vlamingen kregen de omschrijving van bourgondische bierdrinkers, en er werd hun aangeleerd om fier te zijn op deze eretitel.
De weinigen die tot de intellectuele bovenlaag behoren hebben het rijk voor zich, en voelen er niet veel voor om het volk slimmer te maken.

De VLD mag fier op zijn op de wijze waarop ze het liberaal manifest hebben geïnterpreteerd.

#44020

Peter Van de Ven

vrijdag, 6 juli, 2007 - 11:03

 

-->"Eerst als men deze taal in haar wettige plaats, in haar recht en in hare eere zal hersteld hebben"

Vlaamsgezind is niet hetzelfde als Vlaams-nationalist, zoals heel duidelijk uit dit citaat blijkt. Het Willemsfonds wou respect voor de taal. Hier is geen sprake van separatisme.

Bovendien merk je hier de twee sporen van het ultramontanisme: nationaal en Vlaams-nationalist.

Nationaal bestond er naast het ultramontanisme het liberaal-katholicsme. Die tweestrijd merk je vandaag ook in de geschiedenis van PSC, waarvan een deel MR gewoden is, een deel Cdh, en een deel PCF(de eigenlijke tegenhanger van CD&V)

Het nationale ulramontanisme wou een verfranst België, het Vlaams-nationalistische ultramontanisme een katholiek Vlaanderen. Het eerst bestaat niet meer, het tweede wel.

De liberale democratische rechtsstaat België had dus op twee fronten tegenstrevers, met één gemeenschapelijke noemer: ultramontanisme.

#44021

Emigrantus

vrijdag, 6 juli, 2007 - 11:09

 

Niet echt relevant... toen niet, en ook nu niet. Deze vorm van liberalisme die meent te moeten strijden tegen echte of vermeende invloeden van de RKK is hoedanook een zuiver exportproduct van Frankrijk.

#44034

Peter Van de Ven

vrijdag, 6 juli, 2007 - 14:19

 

@ Emigantus:

Het is wel omgekeerd: het Vaticaan dat het liberalisme verketterde in de encyclieken Mira Vos en Quanta Cura.

#44035

ivanhoe

vrijdag, 6 juli, 2007 - 14:26

 

"Het Vlaamsch is in die periode gefragmenteerd"

Alsof het daarvoor beter was?

En net zoals er niets mis is met een jeansbroek en T-shirt, begrijp ik niet wat er mis is met dialect, in de juiste context.