Waarom de CD&V van koers wijzigde

of vlotjes vertaald: ze begonnen te beseffen dat het grootste volksverraad uit de geschiedenis nefast zou zijn voor hun toekomst

een mens zou al voor minder van gedacht veranderen! neemt niet weg dat je ernstige twijfels kan hebben bij't feit dat ze initieel wel verklaarden bereid te zijn dat volksverraad te plegen... eens een tsjeef, altijd een tsjeef

"...gaandeweg bleek de kritiek onbeheersbaar."

Bedankt David Geens en andere partijleden die de leiding met mailtjes, telefoontjes en sms-jes bestookten.

Hadden e-mail en gsm al bestaan ten tijde van Egmont, dan herinnerden alleen de historici zich nu nog dat de Franstaligen ooit faciliteiten hadden geëist. :-)

-----
Laattijdige TOEVOEGING : De idee van faciliteiten dateert natuurlijk wel van vóór Egmont, maar men begrijpt wel wat ik bedoel...

Ik bedoel maar, als (ALS !) ze daarboven gezwicht zijn voor de druk van onderuit, dan hebben de moderne communicatiemiddelen daar onmiskenbaar een rol in gespeeld. Wie vandaag een verontwaardigde brief schrijft of een protestmars organiseert, komt onherroepelijk te laat. Dat was toen ook al zo, maar het was het enige wat de mensen hadden.

Me dunkt, dat Brinckman het niet zo juist voor heeft. Hij stelt het steevast voor alsof alleen Yves Leterme de enige speler is in dit politieke spel mede met zijn partij en zijn zogenaamd dreigende extreme kartelpartner.

Zijn verhaal is echter dit van de Franstalige politieke klasse, dat vlijtig nagepraat wordt door de slaafse Vlaamse, veelal Belgicistische, volgelingen, zoals nagenoeg alle Nederlandstalige journalisten in de MSM.
Zij voorspellen sinds 3 maand het ergste onheil. Het kan bovendien niet rap genoeg gaan, 'snel onder de plank door' en liefst 'plat op de buik' vertalen ze de Franstalige oekazen. Ze begrijpen zogezegd nooit wat er aan de hand is en wijten alles aan de onervarenheid en incompetentie van de formateur. Ondertussen houden ze zich onledig met de beschadiging van deze laatste, van zijn partij en kartelgenoot.

Nochtans zijn ze getuige, net als wij, van een andere onderhandelingstactiek in het regeringsformatieberaad, die laten we wel wezen, ook een eersteling is in Vlaanderen. Het blijkt echter bij hen niet door te dringen en zodoende gaan hun meeste voorspellingen de mist in.

Men heeft het over een 'rampzalig verlopen vergadering van de verruimde CD&V-top'. Rampzalig voor wie? Na 150 dagen van aandringen op een staatshervorming in een afgezwakte confederale richting zou men zich plots moeten neerleggen bij een ondemocratische koninklijke beslissing voor een ‘Paars’ statu quo. En deze koninklijke verklaring kwam er zogenaamd op verzoek van Leterme, alsof Reynders en Milquet hieraan niet ten gronde lagen. Belachelijk!

Ook de redenering over de besluitvorming binnen de CD&V en het kartel raakt kant noch wal. 'Kritiek onbeheersbaar', 'in zak en as' ... wat een nonsens!

De weg, die vandaag door het kartel gevolgd wordt, is er een zonder bravoure, voorzichtig stapje voor stapje in de richting van de enige politieke constellatie, die België enige kans tot overleven biedt: het confederalisme. En dit gebeurt op een veel te bescheiden, te beperkte en hier en daar onvolledige wijze, wat inhoudt, dat binnen 4 jaar er weer allerlei moet bijgestuurd of vervangen worden. Aangenaam vooruitzicht!
Daarom ben ik steeds voorstander geweest van een diepgaande, grondige verandering van het Belgische staatsbestel in de richting van een volwaardig confederalisme. Trouwens dit is een oplossing, die ook voor de Franstalige landgenoten de waarborg biedt op niet-inmenging en zelfstandigheid. Indien dit niet lukt, moet men zich beraden of men niet tot de scheiding dient over te gaan.