Landing op Titan
Vrijdag landde een door mensen gemaakte robot op Titan, de grootste maan van Saturnus. Naast de aarde zijn er op dit ogenblik vier hemellichamen waarop de mens, al dan niet via onbemande verkenners, één of meer zachte landingen gemaakt heeft: de maan (1966), Venus (1970), Mars (1971) en Titan (2005). Daarbij houden we geen rekening met landingen op kometen of asteroïden, noch met verkenners die neergestort zijn of slechts langs een planeet scheerden of in een baan rond de planeet bleven. De primeur van de (onbemande) zachte landingen op de maan, Venus en Mars staat op naam van de Sovjet-Unie. Die op Titan staat op naam van de Europese Unie, met die nuancering dat de Verenigde Staten voor het transport naar Mars Saturnus zorgden. De primeur voor de enige bemande landing op een ander hemellichaam, de maan, staat op naam van de VS (1969). De sonde die op Titan landde kreeg de naam Huygens, naar de Nederlandse astronoom die in 1655 Titan voor het eerst waarnam.
TECHNISCHE DETAILS
De reis van de aarde naar Saturnus en Titan duurde meer dan 7 jaar. Titan bevond zich op het ogenblik van de landing op meer dan 1 miljard kilometer van de aarde. Radiosignalen doen er meer dan een uur over om die afstand te overbruggen. De Huygens-sonde bevat een radiozender met een zwak vermogen van 10 Watt, voldoende om de beelden en meetresultaten op te stralen naar de Amerikaanse Cassini-orbiter, die ze met een zender van 20 Watt en een parabolische antenne doorstraalt naar de ontvangststations op aarde. De Huygens-sonde werkt op batterijen die slechts een paar uren meegaan, de Cassini-orbiter produceert 600 à 800 Watt vermogen aan elektriciteit op basis van drie nucleaire plutonium-warmtebronnen.
LANDSCHAPPEN
Op de foto's hierboven blijkt dat het oppervlak van de maan, Venus, Mars en Titan op het eerste gezich wel wat gelijkenissen vertoont: het ligt bezaaid met keien en stenen. Op de maan komen daar door het ontbreken van een atmosfeer nog meteorietkraters bij.
Maar toch ziet het landschap op Titan er niet noodzakelijk eentonig uit, zoals bovenstaande foto bewijst. De foto werd vrijdag tijdens de afdaling genomen op een hoogte van 8 kilometer boven het oppervlak, en één beeldpunt is in werkelijkheid ongeveer 20 meter. Het donkere gebied onderaan in het beeld lijkt op een meer of een zee. Niet gevuld met water (het is er 180 graden onder nul), maar volgens de Britse hoogleraar John Zarnecki die betrokken is bij het Huygens-project, "blijkbaar met teer-achtig materiaal". Op het lichtere, hoger gelegen bodemgedeelte lijken donkere drainage-kanalen aanwezig te zijn.
ZOEKTOCHT NAAR LEVEN
De zoektocht naar leven buiten onze eigen planeet is een belangrijke drijfveer voor ruimte-exploratie, maar niet de enige en wellicht zelfs niet de belangrijkste. De vraag stelt zich daarbij welke de precieze definitie van "leven" is (men is er nog niet volledig uit of een virus op zichzelf wel een levensvorm is), en of we buitenaards leven überhaupt wel zouden herkennen, als we het zouden zien. Op aarde is het leven gebaseerd op DNA en/of RNA, maar dat hoeft niet noodzakelijk overal zo te zijn. Om zich de problematiek van de identificatie en de herkenning van buitenaards leven levendig te kunnen voorstellen, hierbij als denkoefening een rapport van buitenaardse wezens (laten we ze 'Klingons' noemen) die een aantal verkenningsvluchten boven de aarde uitvoerden, en daarbij tekenen van leven ontdekten...
[vertaald uit het Klingon]
Aan: Wetenschappelijk Comité van de Klingon Keizerlijke Garde
Van: Planetaire Observatiepost 384-Z
Betreft: Voorlopige conclusies over systeem AX-804
Aan allen die zijn en hierna wezen zullen, onze groet. Onze kortstondige verkenning van planeet Sol-3 in systeem AX-804 liet ons toe verschillende vormen van leven te identificeren. De beperkte beschikbare tijd noopte ons er evenwel toe onze aandacht toe te spitsen op die levensvorm die het meest prominent aanwezig lijkt te zijn op de planeet, en die het oppervlak en de atmosfeer van de planeet het meest beïnvloedt.
Het gaat om een levensvorm waarvan de huid grotendeels uit metaal bestaat. Naar boven toe gaat de huid over in doorzichtig amorf siliciumdioxide. Het contact met de bodem wordt gevormd door 4 donkere toroïdale structuren, gevormd uit de gevulcaniseerde, gestolde sappen van een andere levensvorm, die permanent verankerd lijkt te zijn in de bodem en wiens voornaamste activiteit uit fotosynthetische chemische processen lijkt te bestaan.
Deze levende wezens lijken uit twee belangrijke organen te bestaan. Vooreerst is er een orgaan dat grotendeels uit metaal bestaat en dat zich meestal aan de voorkant van het wezen bevindt. In dit bewegingsorgaan wordt chemische energie omgezet in kinetische energie op basis van de oxidatie van vloeibare, geraffineerde, gefossiliseerde resten van de al eerder vernoemde, in de bodem verankerde levensvormen. Het oxidatiemiddel is vrij beschikbaar in de atmosfeer van de planeet. Dit bewegingsorgaan lijkt een complexe symbiose te vormen met verschillende andere levensvormen op de planeet, een symbiose die gebaseerd is op de oxidatie en de reductie van koolstofverbindingen. Een tweede orgaan bevindt zich meer centraal in het wezen, en bestaat grotendeels uit water, vermengd met zouten en organische koolstofverbindingen. Vermoedelijk zetelt het beslissingscentrum van het wezen in dit orgaan. Het lijkt erop dat dit beslissingsorgaan zeer kwetsbaar is, maar ook zeer mobiel. Verschillende gevallen werden waargenomen waarbij het beslissingsorgaan uit het wezen trad en er later weer intrad. Tevens werden enkele gevallen waargenomen waarbij de levensvormen tijdens hun beweging op nogal bruuske wijze met elkaar in contact kwamen. In enkele van deze gevallen werd waargenomen hoe het beslissingsorgaan beschadigd was, en na korte tijd door de beslissingsorganen van andere wezens werden opgeslokt, waarna het opslokkende wezen zich met hoge snelheid en onder het produceren van blauwachtige lichteffecten en doordringende atmosferische oscillaties verwijderde van de plaats van het contact.
Het gedrag van de metalen wezens lijkt complex, en onderhevig aan seizoensgebonden migraties. Tijdens warme jaargetijden lijken de wezens zich massaal te verplaatsen naar nog warmere gebieden, alwaar zij hun kwetsbare beslissingsorganen blootstellen aan de sterke ultraviolette straling van de ster die zich in het centrum van het planetair systeem bevindt. Tijdens koude periodes begeven de wezens zich naar de koudste bergtoppen, die bedekt zijn met een kristallijne vorm van water. Daar werpen de wezens hun beslissingsorganen uit, en laten ze onder invloed van de zwaartekracht van hellingen naar beneden glijden, waarna ze door een ingenieus takelmechanisme terug naar boven gehesen worden. De bedoeling van dit ritueel is niet duidelijk. Zowel de blootstelling aan de ultraviolette straling als het glijden van de berghellingen lijkt frequent tot schade aan de beslissingsorganen van de wezens te leiden. Vermoedelijk gaat het om evolutionair tot standgekomen gewoontes die erop gericht zijn de levensduur niet al te hoog te laten oplopen en aldus overbevolking te vermijden. Anderzijds werden meerdere gevallen waargenomen waarbij de wezens organenruil uitvoerden. Opmerkelijk hierbij is dat het uittredende orgaan bijna altijd in een pas uitgebroed orgaan intreedt, en dat het intredende orgaan veelal van een lagere kwaliteit is dan het uittredende orgaan.
De levensvormen schijnen te worden geboren in een beperkt aantal broedplaatsen. Deze broedplaatsen worden gevormd door uitgestrekte kunstmatige minerale structuren. De structuren bevatten duidelijk herkenbare identificaties. Enkele vaak voorkomende aanduidingen zijn "General Motors", "Ford" en "DaimlerChrysler". Vermoed wordt dat dit de namen zijn van de aartsmoeders die continu wezens uitbroedt, en dat elke aartsmoeder een afzonderlijk ras uitbroedt. Er lijkt evenwel geen enkele correlatie te bestaan tussen het ras en de huidskleur. De levensvormen hebben zeer uiteenlopende huidskleuren: wit, zwart, fel rood, donkerblauw, en zelfs metaalachtige varianten.
De levensvormen hebben een geavanceerde cultuur, die vooral op lichtsignalen gebaseerd lijkt te zijn. Een verandering van beweging wordt voorafgegaan door een lichtsignaal. Bij een bruuske snelheidsverlaging wordten rode lichtpatronen waargenomen aan de achterkant van de wezens. Bij hoge snelheden treden soms korte knipperende witte lichtflitsen op, soms vanuit de wezens zelf aan hun voorkant, soms ook vanuit palen die statisch opgesteld zijn langs de voren die in het landschap getrokken zijn ten behoeve van de beweging van de wezens. De samenleving van de wezens lijkt verder te draaien rond rode, groene en oranje lichtsignalen die op vaste plaatsen zijn opgesteld.
Deze levenspatronen stellen ons op veel vlakken voor raadsels. Enkelen onder ons menen dat de metalen wezens op zich geen autonome levensvormen zijn, maar slechts organen vormen van de eigenlijke levende wezens, die wij tot nu toe als broedplaatsen of aartsmoeders bestempelden. Een verdere verkenning van deze broedplaatsen zal uitsluitsel moeten geven over deze vraag.
Reacties
Hoegin
zondag, 16 januari, 2005 - 09:48Ik las gisteren dat het oppervlak van Titan op één puntje erg verschilt van de maan, Mars en Venus: rond de keien lijkt er materiaal weggespoeld te zijn, een beetje zoals in een poel of een droge rivierbedding.
En let op de mozaiek op de «landingsbaan» linksonder :-) Zouden ze daar ook geplaagd worden door nachtvluchten? ;-)
Matthias
zondag, 16 januari, 2005 - 13:33Gisteren gezien in een uitgebreide special op BBC2 (die hebben altijd een goeie coverage van dergelijke missies): uitleg bij de instrumenten van Huygens. Er zat een voeler bij die ons een die geeft van de textuur, de elasticiteit,... van het oppervlakte van Titan.
Naar het schijnt kun je het het beste vergelijken met "Crême brulée" volgens de maker van het instrument. Het lijkt er dus op de sonde geland is in plaats waar er sneeuw 'met een korstje' ligt.
Huygens had ook een microfoon aan boord. Voor het resultaat moet je maar naar onderstaande link surfen.
http://www.esa.in...
De stormwinden van Titan's atmosfeer tijdens de afdaling van Huygens. Quite impressive! Ik hoop dat een volgende marsmissie ook zo'n microfoon heeft. Ik wil weten hoe Mars klinkt!
VisualHugo
zondag, 16 januari, 2005 - 15:10Ik merk met binnengniffels dat jij je ook aan SF bezondigt, af en toe. Je tekst met plezier gelezen. Ik heb het ook niet kunnen laten, in zwarte Kerstperiode:
http://vh.skynetb...
en
http://vh.skynetb...
Goede SF moet altijd ergens geloofwaardig zijn.
As an old Vulcan saying goes : "Only Nixon could go to China" (Mr. Spock)
Outlaw Mike
zondag, 16 januari, 2005 - 23:18Wat ik niet goed begrijp: op een dergelijke fenomenale afstand is de lichtsterkte van de zon toch zodanig afgenomen dat een camera toch een heel lange belichtingstijd nodig heeft? Wel, ik kan me voorstellen dat die afdaling van Huygens zelfs met parachutes nog behoorlijk snel ging. Veronderstel 80km/h. M.a.w. als de opname begint op een hoogte van 8km is de sonde eigenlijk al 6 minuten later op de bodem. Maar met een dergelijke geringe lichtsterkte is de belichtingstijd misschien wel 6 minuten (ik sla er hier een slag naar en vertel waarschijnlijk onzin - misschien is er een fotograaf in de zaal die hier zinniger cijfers kan opplakken).
Dus hoe komt het dat die momentopname vanop 8km hoogte zo ongelooflijk (relatief toch) scherp is? Ik sta er versteld van!
Alla, ik rappeleer me dat toen één der Voyagers voorbij Saturnus vloog (1981?) de prachtige opname die we allemaal wel kennen slechts tot stand kwam doordat slimme vluchtleiders vanop Aarde, geconfronteerd met het probleem van de lange belichtingstijd, gedurende de tijd dat de opname gemaakt werd subtiele correcties doorvoerden in de orientatie van Voyager t.o.v. Saturnus! Maar daar hadden ze de tijd voor! Ik acht het onmogelijk dat gasten zich daar nu gedurende de afdaling mee beziggehouden hebben.
Bovendien, en dat is nog iets dat me verwondert, ik kan me voorstellen dat de afdaling doorheen Titans atmosfeer nogal een "bumpy ride" was. Luister eens naar het geluidsfragment waarnaar gelinkt door Matthias (btw, bedankt daarvoor). Nog een reden temeer om verbaasd te zijn over de scherpte van de foto's, niet alleen bij zo'n geringe lichtsterkte maar ook met een hotsend en botsend tuig.
Outlaw Mike
zondag, 16 januari, 2005 - 23:21VH, als je van SF houdt moet je misschien eens "The Many Coloured Land" van Julian May proberen. Uniek verhaal, en de vier volumes passen uiteindelijk in een verhaalcirkel met nog eens 6 andere delen. On-voor-stel-baar. Voor mij is het van het niveua van Tolien (niet dat het daar ook maar ergens op lijkt). Ik begrijp niet dat May nooit doorgebroken is. Maar och ja, Tolkien heeft ook lang moeten wachten.
El Hombre
zondag, 16 januari, 2005 - 23:40Hm, vertaald uit het Klingon of het Betelgeuzisch?
(cfr Douglas Adams)
haedesch
maandag, 17 januari, 2005 - 00:39Off topic post voor de SF fanaten: het "cosy apocalypse" genre van onder andere John Wyndham en Nevil Shute eens bekijken. Vergeten literaire pareltjes uit het tijdperk van de koude oorlog.
Steven Noels
maandag, 17 januari, 2005 - 09:50Euh - wat me opviel aan jouw allegorie op de Aarde is dat je er van uit gaat dat het buitenaards volk dezelfde waarneming van tijd heeft als wij die hebben. Het wordt een pak leuker als je die Klingons tijdsmatig sneller of trager laat leven als wij. ;-)
dof
maandag, 17 januari, 2005 - 14:48@mc:
met Saturnus op een afstand van 10 AU is de intensiteit van zonlicht er ongeveer 1/100 van die ter hoogte van de aarde. Dat is helemaal niet weining, ter vergelijking:
intensiteit zonlicht: 32-100 K lux
kantoorverlichting: 400 lux
maanlicht: 1 lux
sterrenlicht 0.00005 lux
> met nog eens 6 andere delen
4: "Intervention", "Jack TB", "Diamond Mask" & "Magnificat".
Outlaw Mike
maandag, 17 januari, 2005 - 22:20@dof:
>4: "Intervention", "Jack TB", "Diamond Mask" & "Magnificat".
Is te zien hoe je 't bekijkt. "Intervention" las ik opgedeeld in twee volumes: "Surveillance" and "Metaconcert". Met "Jack", "Diamond Mask" en "Magnificat" 5 volumes, niet 6 dus. Foutje.
Stijn Orion
woensdag, 19 januari, 2005 - 05:29Hmm dat Klingonverhaal is wel goed. Heb je dat zelf geschreven, Luc?
mark peeters
maandag, 24 januari, 2005 - 18:58Goed verhaal...
Waarom zou de 'landing op Titan' niet een gewone SF zijn?
Het past ook mooi in mijn '1984'-verhaal...
http://www.geocit...
zo 23/01/05 - Ook in het buitenland wordt nog volop geld ingezameld voor de slachtoffers van de vloedgolf in Zuidoost-Azië. In Cardiff, de hoofdstad van Wales, hebben meer dan 60.000 mensen een benefietconcert bijgewoond. Het was het grootste benefietconcert in Groot-Brittannië sinds Live Aid in 1984.
CNN, BBC en andere zenders plaatsen het LIVE-AID-concert van 1985.... nu ineens in "1984"....
FALSIFICATION OF THE PAST....
Een citaat uit "1984" van George W. Orwell, alias BLAIR...
mark peeters
maandag, 24 januari, 2005 - 18:58Goed verhaal...
Waarom zou de 'landing op Titan' niet een gewone SF zijn?
Het past ook mooi in mijn '1984'-verhaal...
http://www.geocit...
zo 23/01/05 - Ook in het buitenland wordt nog volop geld ingezameld voor de slachtoffers van de vloedgolf in Zuidoost-Azië. In Cardiff, de hoofdstad van Wales, hebben meer dan 60.000 mensen een benefietconcert bijgewoond. Het was het grootste benefietconcert in Groot-Brittannië sinds Live Aid in 1984.
CNN, BBC en andere zenders plaatsen het LIVE-AID-concert van 1985.... nu ineens in "1984"....
FALSIFICATION OF THE PAST....
Een citaat uit "1984" van George W. Orwell, alias BLAIR...
Olja
donderdag, 27 januari, 2005 - 23:02Titan ..haha damn Titan!!..mijn taak voor aardrijkskunde over de 'ontdekking van Titan' ..en vind echt niets op het net! ..waarschijnlijk omdat het zo laat is ...maar swat ..is me een mysterieus verschijnsel en zal wel fantaseren..ciao ciao !
Ruud
zaterdag, 29 januari, 2005 - 01:33Titan is levend volgens mij. In principe is alles wat geboren wordt, leeft en streft een levensvorm. De aarde kun je ook zo bekijken. "Lives of a cell"is een boek dat de aarde ook een soort celleven doormaakt, vergelijkbaar met het leven van een lichaamscel. Is toch een interessant perspectief?
Hans Lambermont
zaterdag, 29 januari, 2005 - 22:31Typo in de kop : "met die nuancering dat de Verenigde Staten voor het transport naar Mars zorgden" ipv Mars wil je hier Saturnus schrijven hoop ik ;-)
bert jan den derde
donderdag, 24 februari, 2005 - 13:44hey mongolen
Tjeu Van Oekelen
woensdag, 9 maart, 2005 - 10:33Hey ik dacht van, eh... werkstuk ANW
Dussuh... ik moest dat zo maken over zo'n maan, van een planeet en zo. Titan van Jupiter weet je wel. Ennuh, ik typte zo wat in daarover op google en dus, ja, zo ben ik hier gekomen, op zich.
Dus ja, best relax hier, wantuh, ja, relaxte informatie en zo.
Advies van een goeie vriend :Pp
donderdag, 8 september, 2005 - 09:45Meneer Tjeu gaat het wel goed eigenlijk :P
Te veel gedronken zeker in de ochtend nog ook
stoute jochie :)
Ennuh is dat je goedste hollands joh, na ja ga jij maar verder zoekuuhh op google, vind je misschien nog wel kruimeltjes :Pp
donder dag
zondag, 1 juli, 2007 - 03:35donderdag
donder dag
zondag, 1 juli, 2007 - 03:37donderdag