Eskeep-bakje speelt SABAM-loze muziek

In Nederland bestaat iets soortgelijks, onder meer via de website BoomR, die werk verspreidt van mensen die niet aangesloten zijn bij de BUMA.

Op de website van Eskeep staat dat het bakje 600 euro excl. btw kost en er wordt 33 uur muziek bijgeleverd.
Ik vind niets terug over updates, maar voor die prijs zouden deze toch voor een langere periode gratis mogen zijn. Maar eigenlijk vind ik het ook geen goeie oplossing wegens de berperkte keuze.

In principe zouden enkel radiozenders SABAM rechten moeten betalen omdat ze de muziek op zo'n grote schaal verspreiden. Dat restaurants en de kapper op de hoek, naast de aankoop van hun cd's, nog eens extra gefactureerd worden is naar mijn mening pure geldklopperij. Straks moeten we nog de nazaten van Thomas Edison betalen om een gloeilamp aan te steken. Trouwens, ik verwacht 100 euro auteursrechten voor het plaatsen van deze reactie.

Goed gezien van Mark Chapman.

Eerst deze vraag aan Pascal Standaert:

Wanneer je je eigen muziek wil laten reproduceren, heb je een goedkeuring van SABAM nodig, zelfs als je daar geen lid van bent. Is dit waar of niet? Volgens bovenstaande, en volgens gezond verstand, is het niet waar, maar het is wel wat je te horen krijgt bij CD-drukkerijen.

Verder ben ik lid van SABAM, sinds kort, en ik weet niet of ik daar blij mee ben of niet. Ik heb me laten overhalen door drie zaken:
- een vriend die beweert dat hij inkomsten genereert (wat ik nog altijd betwijfel)
- de effectieve monopoliepositie van SABAM, zie voorgaande vraag
- het feit dat Johan Verminnen voorzitter is en ik me niet kan voorstellen dat hij zijn naam zet onder grootschalig bedrog van muzikanten; noem me naïef(-links)

Nochtans zijn er redenen genoeg om géén lid te worden:
- je betaalt lidgeld
- als je je eigen muziek laat reproduceren betaal je een som aan Sabam (die je dus gedeeltelijk zou moeten recupereren)
- als je een optreden organizeert, met zelf gemaakte muziek, idem (en idem)

Sabam passeert dus drie maal langs de kassa en geeft geen enkele garantie op de terugvloeiing.

Doordat SABAM zich gedraagt als een monopolist en er gemakshalve vanuit gaat dat iederéén zich bij hen aansluit, laten ze zich gelden bij elke reproductie en elk optreden, daarbij terugvallend op de steun van politie en justitie, ongeacht of de artiesten nu aangesloten zijn. Daarom achtte ik het wijzer toch maar tot lidmaatschap over te gaan. Een geval van if you can't beat them, join them. Men zou het perverse zelfhaat kunnen noemen.

Nu ben ik wel curieus hoe "eskeep" werkt. Zitten er mp3's in het bakje? Werkt het op basis van streaming met een server?

Hoe dan ook is deze vorm van mededinging welgekomen in dit feitelijke monopolie, en hoop ik dat het leidt tot effectieve verdediging van de belangen van artiesten, in plaats van het zichzelf in stand houdende systeem waartoe SABAM verworden was/is.

@johan vdp: Je hebt mij enige tijd geleden op de hoogte gebracht van de release van een nieuwe CD waaraan je hebt meegewerkt.

Als je geen lid was geweest van SABAM, dan zou ik hier op mijn blog die CD kunnen promoten door één MP3-track online te zetten, bijvoorbeeld op een lage bitrate, om de mensen een idee te geven. Ik zou er via twitter kunnen naar linken. Willen ze ervan genieten op volle kwaliteit, dan moeten ze maar de CD kopen.

Maar je bent lid van SABAM, en dus loop ik in een zéér wijde boog om jouw muziek heen. Alleen al een link vanop deze blog of vanop twitter naar ergens een MP3-sample van een klein fragmentje van een track van jouw CD, zelfs met als loutere bedoeling je méér te doen verkopen, kan mij een fortuin kosten. Dat is de letter van de wet, en gezien de intimiderende "fear, uncertainty and doubt"-strategie van SABAM, moet iedereen de wet in de strikste zin interpreteren om geen problemen te krijgen met SABAM of Simim.

Lid van SABAM? Sorry, maar dan zwijg ik uw muziek dood op het internet, en dat is uw eigen keuze geweest.

Luc, ik kan mijn cd zelfs niet te koop aanbieden zonder toelating van Sabam, zelfs als niet-lid. Jouw promotie voor mijn cd-verkoop is dus een catch 22.

Zodra er aan het monopolie van Sabam een einde wordt gemaakt, zal ik effectief een keuze hebben.

Mijn houding is niet erg rock'n roll, dat wil ik wel toegeven.

@johan vdp: "ik kan mijn cd zelfs niet te koop aanbieden zonder toelating van Sabam"

Is dat niet een zelfbeschermdende voorzorg die CD-perserijen nemen, om te vermijden dat ze onbewust meewerken aan illegale persingen?

Als je voet bij stuk zou houden, zou je volgens mij zonder toelating van Sabam die CD moeten kunnen laten persen en verkopen, mits uitdrukkelijke verklaring dat je auteur én uitvoerder bent van de muziek. Je zal er dan misschien wel een notaris (waarbij je de muziekpartituur en tekst hebt laten registreren) en/of advocaat moeten bij betrekken, zoals in zoveel situaties waar je in essentie het recht aan je kant hebt maar waar een monopolist een intimidatiestrategie voert.

Ik zou een internetradiostation kunnen beginnen dat alleen maar onbeschermde muziek draait, maar ik weet dat ik dan veel zal moeten uitgeven aan advocaten, omdat SABAM en Simim hoe dan ook zullen beweren en procederen dat ik toch beschermde muziek draai, en de bewijslast bij mij zullen leggen.

@Bart Vanhauwaert: Ik snap dat business model zeer goed. Ik heb het nu niet specifiek over Eskeep, maar ik weet dat heel wat rechtenvrije muziek alleen maar rechtenvrij is als hij niet "verkocht" wordt, maar "gratis weggegeven" wordt.

Maar het mag duidelijk zijn dat het samenstellen en selecteren van een verzameling rechtenvrije muziek die past bij de sfeer van een winkel of een restaurant heel wat tijd en energie vergt.

Als je dan weet dat Pascal, om zich in te dekken tegen Sabam, van elke artiest een schriftelijke verklaring bijhoudt over het rechtenvrije karakter van de muziek, dan kan je wel begrijpen dat die 600 euro niet louter de hardware dekt, maar ook heel wat studiewerk, administratieve en juridische omkadering, enz.

Even een (aan)gepaste SABAM-slogan tussendoor : "Billijk, mijn gat !"

@johan :

niemand houdt iemand tegen van iets ...

maar dat ze dan maar zelf ervoor zorgen dat Sabam aanvaardt dat er effectief niet meer moet betaald worden ...

dat ze dan maar dezelfde calvarietocht ondernemen die wij de laatste 3 jaar doorgemaakt hebben

plus dat ze dan wel eerst gaan moeten weten van wie de muziekstukken zijn die op het kastje staan ... en vervolgens ook van die personen de nodige toelatingen van alle betrokkenen verkrijgen, en last but not least, daarmee Sabam en Billijke vergoeding overtuigen dat het allemaal klopt en waterdicht is ...

maar zoals reeds gezegd : we leven in een vrij land, de zon schijnt voor iedereen.

veel succes !

Aangezien de heer Standaert niet antwoordt op mijn vragen, zoek ik het antwoord op zijn site:

"11. Wat kost een muziek-update ?

Niks, Nada, Zero, Njet, Nul, Niente, … GRATIS dus !"

Als ik een leverancier ben van dhr Standaert, als muzikant, hoe gaat hij mij dan vergoeden voor nieuwe muziek als hij zijn klanten niks aanrekent? Ik denk: Niks, Nada, Zero, Njet, Nul, Niente.

De zon schijnt inderdaad voor iedereen.

"Aangezien dat ze me allemaal volmondig de toelating verlenen om hun werken te gebruiken, moet het zijn dat ze tevreden zijn met mijn vergoeding."

Een argument dat ook kan gebruikt worden door Sabam.

U hoeft niet zo te schimpen, ik ben helemaal geen fan van Sabam, eerder een noodlottige deelnemer.

U hoeft geen cijfers te publiceren, maar legt u eens uit hoe uw klanten "niente" betalen voor updates en u toch uw muziekleveranciers vergoedt?

Overigens denk ik niet dat het ridiculiseren van de klanten en leveranciers van een monopolist een gunstige marketingstrategie is.

@bart: Muziekauteurs die geen lid zijn van Sabam kunnen vrij contracten afsluiten met wie ze willen, op ad-hoc basis, rechtstreeks tussen producent en consument. Waarom zou daar een intermediaire alternatieve "auteursrechteninningsorganisatie" voor nodig zijn?

@johan vdp: Muziekauteurs die lid zijn van een Sabam-achtige organisatie en dit lidmaatschap opzeggen of niet vernieuwen, worden nog jaren later "gebruikt" door de Sabam-achtige organisaties (overal ter wereld) om rechten te innen. Sabam weet vandaag dat één of andere obscure artieste zeven jaar geleden lid was van ASCAP, maar Sabam zegt niet te weten dat die artieste zes jaar geleden dat lidmaatschap stopzette.

Het spijt me voor Johan VDP, maar zelfs als hij vandaag zou beslissen om geen lid meer te zijn van SABAM, zullen muziekgebruikers die enkel willen werken met niet-SABAM muziek hem nog jarenlang mijden, want ooit in een Sabam-achtige database gezeten hebben, levert jaren daarna nog problemen op voor de gebruikers. Hij zal er zelf moeten op toezien dat zijn naam in geen enkele databank meer voorkomt, zoniet zal hij wel sommige nadelen van het lidmaatschap blijven ondervinden zonder van de voordelen te kunnen genieten.

Wie Sabamvrije muziek wenst te gebruiken kan dus beter werken met auteurs die nog nooit lid geweest zijn van Sabam.

http://www.poppunt.be/popin...

... bevat een uitgebreid advies van poppunt over heel deze kwestie. Er valt onder meer te lezen:

"Bij persen van een eigen-beheerproductie vraag je aan SABAM een non-interventieverklaring aan aangezien zij de rechten niet beheren. Je moet dan niet betalen. Bij een externe productie zal SABAM er niet in jouw plaats voor kunnen zorgen dat de producent jou vergoedt. Zij leveren ook daar een non-interventieverklaring af. Er is dus geen garantie op vergoeding."

Dat schetst nog het best de feitelijke monopolie van SABAM: je moet vriendelijk vragen dat zij niet tussenkomen en wachten op de goedkeuring. Als ik zie hoe lang ik heb moeten wachten op mijn aansluiting, die hen voordeel oplevert, kan ik me al een idee vormen over de wachttijd voor een non-interventieverklaring.

De hele poespas bij het uitbrengen van een cd in eigen beheer heeft me alvast een glimp gegeven van wat een ondernemer moet doormaken in dit overgereguleerde land. Je bent met handen en voeten gebonden aan organisaties die zogenaamd te jouwer bescherming in het leven geroepen zijn, maar die louter de zaken bemoeilijken en vertragen.

De hoon van dhr Standaert neem ik er voor lief bij, maar is allerminst behulpzaam.

@Johan: ooit gehoord van "buy-out" ?

@Luc : Uiteraard is zo'n organisatie niet strikt nodig, maar het lijkt me wel een waardevolle mogelijkheid. Stel dat ik muziek wil laten horen in een publieke ruimte dan ga ik liever in zee met een overkoepelende rechteninnings organisatie zoals Eskeep dan allemaal zelf individuele auteurs te moeten contracteren. Omgekeerd kan ik mij inbeelden dat een (kleine) band liever het innen van zijn rechten uitbesteedt aan een organisatie als Eskeep, ipv zelf die administratie te moeten doen?

@Pascal : eerlijk is eerlijk, de dingen die u over SABAM zegt zijn niet erg positief. (En u hebt waarschijnlijk gelijk naar wat ik van anderen hoor). Maar ik had gewoon het gevoel dat u zich op de tenen getrapt voelde door, wat me leek, eerlijke vragen van iemand die (terecht of niet) zichzelf verplicht voelt met SABAM te moeten werken maar daar allesbehalve gelukkig mee is.

Zelfs al maakt de juridische realiteit een toekomstig samenwerken tussen jullie onmogelijk, dan nog lijkt Johan iemand die met een beetje goede wil juist kan overtuigen van de voordelen van Eskeep tov SABAM.

@Luc : ik zie niet helemaal in waarom dat essentieel is in verband met de discussie hier? Beide organisaties verzamelen werken waarop auteursrecht rust, onderhandelen met de rechthebbenden om deze werken in licentie te mogen geven en verkopen dan die licentie aan belangstellenden. Bij SABAM is die licentie tijdelijk, bij Eskeep is die eeuwigdurend.

Dus begrijp ik nog steeds het businessmodel niet geheel : waarom een 'kastje' verkopen terwijl het eigenlijk draait om een eeuwigdurende licentie op commercieel gebruik van een bepaalde collectie van auteursrechterlijk beschermde werken?

Ik dacht het wel. "Musician is the nigger of the business" (vrij naar J.L).

@Pascal : zie, dat begrijp ik dus niet. Je verkoopt 'hardware'. En laat ons eerlijk zijn : op de waarde van je hardware an sich maak je commercieel met die prijs geen schijn van kans. Waar het om gaat is de muziek die de handelaren gemakkelijk door die hardware kunnen spelen. Waarom verkoop je dan niet ineens gewoon de muziek zelf?

@Johan : Hoezo? Heel veel mensen voeren uit vrije keuze werk uit waar anderen voor betaald worden. Mijn oom hangt de clown uit op feestjes, een vriend speelt theater waar iedereen gratis naar komt kijken en ikzelf help mee aan open source software. Zijn dat dan allemaal 'niggers of business'? Neen toch.

Ik vind dit een geweldig initiatief.

De prijs is iets minder. Ik vind 600 ¤ (excl. BTW) eigenlijk wel veel geld voor een (vrij beperkte) audio-player. Dat het toestelletje vooraf gevuld wordt met een selectie van gratis rechtenvrije achtergrondmuziek, is wel een mooie “extra service”.

Maar goed, vraag en aanbod is van toepassing. Als horeca-uitbaters er 600 ¤ voor over hebben om zich verder niet te veel meer van hoeven aan te trekken (niet zelf gratis muziek te moeten zoeken, niet zelf het rechtenvrij statuut moeten controleren, een standaardbrief om naar SABAM en Honebel te sturen, …) dan heb ik geen bezwaren. Integendeel.

@Bart: ik moet eerlijk toegeven dat ik de open source community nooit goed heb begrepen. Ik heb ook al veel (te veel) gratis gedaan in mijn leven, en al eens een wikipedia-artikel geschreven, maar op de keper beschouwd behoort het leveren van waarde beloond te worden. De standaardverloning in ons economisch stelsel is geld. Zeker als je ook nog eens kosten maakt om die toegevoegde waarde te leveren.

De grens wordt ernstig overschreden indien de toegevoegde waarde die iemand levert, kadert in een business met winstgevend oogmerk. Ga jij gratis coderen voor Microsoft? Gaat je oom gratis clown spelen voor Studio 100?

Ik stel vast dat in het geval van muziek iedereen het normaal vindt niet te betalen voor die toegevoegde waarde (een radio zonder muziek is toch maar niets) zonder zich af te vragen hoe die tot stand komt, enkel en alleen omdat het technologisch gemakkelijk is geworden en de pakkans klein is. Pascal Standaert speelt gretig in op die verwachting, door te beloven dat updates gratis zijn. Luc bevestigt de oorzakelijkheid van die mentaliteit door mij te vragen "hoe" ik dat dan wel ga doen. Trouwens, als die songs niet identificeerbaar zijn, welke baat heeft de auteur dan bij de verspreiding? Dat wordt neuriën geblazen bij de platenboer.

In de rayon "overdreven claims op exclusiviteit" hoort ook het volgende thuis. Iemand die een artikel schreef over 'minimal art' wou dat illustreren met een 'kunstwerk' van Ad Reinhardt, met name een volledig zwart geschilderd vierkant. Hoewel dat 'kunstwerk' uiteraard niet te onderscheiden valt van een doodgewoon zwart vierkant heeft de uitgever braafjes aan het museum toestemming gevraagd om dat zwart vierkant te mogen 'reproduceren'! (http://www.ams.org/notices/...)

P.S. Ook de 'voortgangsbalk' op uw computerscherm is gepatenteerd (http://www.nosoftwarepatent...).

@chris impens
En wat het zwarte ding van Ed Rinehart betreft: er is geen toestemming gevraagd om een vierkantje te drukken, er is toestemming gevraagd om een kunstwerk (en ja, daar ben ik het vermoedelijk met je eens, eerder 'kunstwerk') van Rinehart af te drukken: voor de tekst was het van belang dat het meer was dan een zwart vierkant.
Merk trouwens op dat die toestemming zonder problemen gegeven is. Ik begrijp uit de discussie hier dat een bij SABAM aangesloten artiest die misschien niet zou kunnen geven.

@ vuurland: ik heb het artikel waar Gardner naar verwijst niet gelezen. Misschien beweerde hij wel dat het gewraakte "kunstwerk" niét iets anders dan "een zwart vierkant" is? Op die manier kunnen de erfgenamen van Duchamp alle reproducties van urinoirs gaan tegenhouden!

P.S. De naam van de "kunstenaar" is in het artikel fout gespeld; hij heet Ad Reinhardt. Zijn kunstwerk is via Google te vinden, meer zeg ik niet. Ik neem al risico's genoeg.

Mijn werkgever stuurde ons daarnet dit bericht:

Wegens de nieuwe SABAM regeling voor het beluisteren van muziek heb ik besloten dat dit een activiteit is welke men best in besloten kring uitvoert en niet binnen de bedrijfssfeer.
M.a.w. gelieve geen muziek meer te beluisteren binnen de bedrijfssfeer en tijdens de werkuren. Mvg.

Het wordt tijd om mijn CV aan te passen denk ik.