Brussel hoort bij Frankrijk, Vlaanderen krijgt La Houppe

Als ze er Rijsel, Calais, Boulogne en de Belgische staatsschuld tegenover zetten, dan kunnen we misschien beginnen onderhandelen.
:-)

Elzas lijkt extreem slecht gekozen als illustratie van het beweerde respect dat Frankrijk zou hebben voor anderstaligen. Of juist niet, natuurlijk. Het is maar hoe je 't bekijkt.
Op deze Wiki-pagina http://fr.wikipedia.org/wik... vind ik hele lappen tekst over de "francisation de l'enseignement" die "du jour au lendemain" werd opgelegd, en over "l'échec de la résistance à la francisation". Ondankbare Elzassers ook, die het Frans niet meteen omarmden. Tss.
Over dat "heel speciaal statuut" van de Elzas is er opmerkelijk weinig te vinden.
------------------

Los van dit alles, illustreert het citaat nog maar eens hoever de Franstaligen (en Frankrijk) gaan in hun voorbereiding van de boedelscheiding. En hoe belangrijk de nadrukkelijke bevestiging van het Vlaamse karakter van de Rand is.

Da's nuchter bekeken van je.

@dendof: :-) Merci. "...ne semble plus se justifier aujourd'hui..." Daarmee is alles gezegd, me dunkt. De verfransing mag als voltooid beschouwd worden.

Hetzelfde geldt trouwens voor Wallonië, in zoverre zelfs dat de huidige generatie nog nauwelijks beseft welke vernederingen hun grootouders en overgrootouders hebben moeten ondergaan.
http://racisme-francais-ant... (uiterst interessante link, al moet ik het zelf zeggen).

Lees bij wiki dit zinnetje over zijn voorvader Alexandre Joseph Célestin Gendebien (Bergen, 4 mei 1789 - Brussel, 6 december 1869, eerste zgn. 'minister van justitie' van de Belgicistische staatsgreep van 1830) en je weet wat 'de kolonistenfamilie Gendebien' nu al 180 jaar bedoelt en beoogt:

<<Het verslag van de ministerraad van 19 maart 1831 onthult dat zijn eerste gedachte altijd uitgegaan is naar een aansluiting bij Frankrijk, dat hij nog steeds gelooft dat dat de enige manier is om een (Nederlandse) restauratie te vermijden, maar dat het thans zijn plicht is om mee te werken aan de onafhankelijkheid.>>

Ook een pikant detail in het artikeltje:

<<Vaderlandslievende jongelui kwamen in augustus 1830 in de Brusselse Muntschouwburg in de ban van een gloedvolle aria "L'amour sacré pour la patrie" uit de opera De stomme van Portici. Daaruit ontstonden er door ingehuurde knokploegen veroorzaakte straatincidenten die het door Gendebien afgesproken signaal waren voor georganiseerd verzet tegen de Nederlandse gezagdragers.>>

'INGEHUURDE' knokploegen.
't Is te begrijpen waarom de Francofonie altijd zo bang geweest is voor dat zootje ongeregeld van het VMO... zij hadden het kolonistenstaatje 'LA Belgique' immers gesticht met een soortgelijk knokploegje, zodat de 'Belgische omwenteling' al 180 jaar iedere legitimiteit mist.

Vaderlandslievende jongelui kwamen in augustus 1830 in de Brusselse Muntschouwburg in de ban van een gloedvolle aria "L'amour sacré pour la patrie" uit de opera De stomme van Portici. Daaruit ontstonden er door ingehuurde knokploegen veroorzaakte straatincidenten die het door Gendebien afgesproken signaal waren voor georganiseerd verzet tegen de Nederlandse gezagdragers.

Vaderlandslievende jongelui kwamen in augustus 1830 in de Brusselse Muntschouwburg in de ban van een gloedvolle aria "L'amour sacré pour la patrie" uit de opera De stomme van Portici. Daaruit ontstonden er door ingehuurde knokploegen veroorzaakte straatincidenten die het door Gendebien afgesproken signaal waren voor georganiseerd verzet tegen de Nederlandse gezagdragers.>>

Vandaag zien we achter²-kleinzoon Paul-Henry Gendebien net hetzelfde doen met het intussen gekoloniseerde surrogaat-Parijs dat zich 'Bruxelles' noemt.
Zijn hoop ligt bij 'Paris'.
Als 'Europe' alleen maar al die jaren gediend heeft om van 'Bruxelles' een mislukt 'Paris' te maken... dan mag dat 'Europese Brussel' voor mij zo snel mogeljk kapot gemaakt worden... Brussel betekent 8.5% van de Vlaamse welvaart... maar ik ben er niet van overtuigd dat het minder dan 8.5% van de Vlaamse welvaart kost.

Laten we met z'n allen de moed opbrengen die kolonistenfamilie Gendebien na 180 jaar eens ferm van antwoord te dienen. Het enige antwoord dat zij na 180 jaar Vlaamse intimidatie verdienen: DE POT OP!

MISSCIEN wordt het toch eens langzaam tijd om de Vlaamse onafhankelijkheid wat serieuzer op een politiek forum ter sprake te brengen. Wat gaan we doen als het weer eens 'non' wordt?
Denkt daar eigenlijk iemand over na?
Het ziet ernaar uit dat wij hier - op dit blogje - de enige Vlamingen zijn die bereid zijn één en ander eens wat 'serieuzer' te nemen.

MIJN VRAAG: wat als we weer een 'NON' op ons bord krijgen. Moeten we dan naar nieuwe 'Belgische' verkiezingen of wat?

TRAVELLER, Cogito, e.a. ... wat stellen jullie HIER EN NU als eerste politieke stap naar effectieve onafhankelijkheid voor? Wat kan er nú gedaan worden?
Want in Wallonië spreken de MSN daar honderduit over en hier in Vlaanderen lijkt iedereen zo'n afwachtende houding aan te nemen?!

Is dat nog wel gerechtvaardigd zoals 'het land' er vandaag bij ligt. GRAAG EENS WAT REACDTIES.
Zo kunnen we toch niet verder, hé?!
HALLO VLAANDEREN... IS DAAR IEMAND?!

Motie van scheiding: correct.
Ik zie absoluut niet waarom wij ons als meerderheid eenzijdig onafhankelijk moeten verklaren en dus afscheuren. Wel kunnen we de Belgische constructie eenzijdig opzeggen. Bijvoorbeeld door een "Plakaat van Verstotinghe".
Wallonië gewoon buiten het federale België zetten en dan zitten zij met de vraag: "Wat nu?" en is het aan Brussel om te beslissen of ze het er op wagen om eenzijdig hun onafhankelijkheid uit te roepen. Is voor Brussel de eerste voorwaarde om zich bij het verstoten Wallonië of bij Frankrijk te kunnen aansluiten.
Internationaal moeten we het unieke van onze situatie uitbuiten. Daar is men altijd bang voor precedentenwerking, zie het Kosovo arrest. Enkel in Canada riskeren we navolging, want nergens anders in een democratie is het de meerderheid die een situatie grondig beu is. Beu van altijd maar te moeten toegeven om een unie te behouden en dan stank voor dank te krijgen.
Oh ja, ik ken maar één precedent waarbij in een democratie een meerderheid zich afscheurde van een minderheid en dat was in 1830...

@ EricJans

Dat heb ik vooral enkele maanden geleden uitgelegd: http://lvb.net/item/8459#96633 en verderop in die draad.

Vanuit dat perspectief bekeken heeft Bart De Wever tweemaal niet goed genoeg gemanoeuvreerd.

1) Bij de onderhandelingen over de bevoegdheden die konden worden overgedragen. Zijn verzamelde tegenstanders, Gennez voorop, hebben constant het cijfer van 15 miljard beklemtoond alsof dit nu de grote Copernicaanse staatshervorming was. Onzin.
BDW heeft toen onvoldoende krachtig naar de buitenwereld weten te communiceren dat dit voor de N-VA slechts een minimale staatshervorming inhield omdat het dit niet tot de door hen én door de CD&V geëiste homogene bevoegdheidspakketten zou leiden. BDW heeft dit wel geprobeerd, maar zijn boodschap werd versmoord.
BDW heeft toen bij de Vlaamse publieke opinie geen momentum weten op te bouwen naar de hervorming van de financieringswet toe, in de zin van: nu moet het hier gebeuren of het is simpelweg gedaan met België.

2) De gesprekken met Didier Reynders.
Ik meende me te herinneren dat Reynders beweerde dat hij ook met CD&V en zelfs met sp.a had gesproken. Iets wat de sp.a ontkende. Juist?
En toch heeft dit geleid tot een zekere verwijdering tussen het de facto kartel N-VA en CD&V.
Blijkbaar heeft BDW en niemand anders van de N-VA top zich eens de vraag gesteld waarom Reynders toen per se die gesprekken wou aangaan, wat Reynders daar nu bij te winnen had.
Binnen breken in de preformatiebesprekingen en zo lid te worden van de nieuwe federale regering? Dikke zever. Laat me niet lachen. Di Rupo zou dit niet laten gebeuren, want zijn positie zou er teveel door worden verzwakt voor wat betreft het sociaal-economische beleid dat de nieuwe federale regering zou moeten voeren. Reynders wist dat ook wel.

Herinner het fameuze weekend waarbij de PS de Franstaligen plots voorbereide op het nakende einde van België met de boodschap dat een post-België sociaal-economisch moeilijke tijden zou doormaken, maar leefbaar zou zijn? Volgens sommigen kaderden die uitspraken in een poging om de CD&V van de N-VA los te weken. Iets wat op dat moment mislukte. http://inflandersfields.eu/...

Kan zijn, maar volgens mij was er meer aan de hand en was de PS zich toen effectief aan het voorbereiden op het einde van België en waren ze zich electoraal aan het positioneren om een zo sterk mogelijke positie te bekleden in post-België: de PS had zich steeds redelijk opgesteld zonder dat BDW met hun voeten had kunnen rammelen, terwijl CdH en MR/FDF met hun onverantwoordelijk gedrag (Milquet, Maingain) de schuld zouden krijgen voor het uiteenvallen van België, terwijl enkel de PS toen al waakte over de belangen van de Franstaligen in een post-België.
Zie de opiniepeilingen, die tonen aan dat de PS op winst staat: http://inflandersfields.eu/...
Kortom, de PS zat gebeiteld om in het post-België tien jaar lang nagenoeg de alleenheerschappij te hebben, waardoor ze zo de noodzakelijke, maar financieel pijnlijke hervormingen kon doorvoeren en ondertussen constant de MR en CdH kon verwijten van de Franstaligen in deze moeilijke, maar niet hopeloze situatie te hebben gebracht. Met andere woorden, Reynders en zijn MR zouden wel tien jaar lang in de oppositie hebben verbleven.
Het is dit wat Reynders wou vermijden: een tienjarige oppositiekuur in PS-land. Daartoe moest hij verhinderen dat België zou uiteen vallen. België is voor de MR de levensverzekering geworden dat zij nog aan de macht kunnen deelnemen. In Franstalig België hebben ze die kans voor lange tijd verkeken nu dat de PS de vele corruptieschandalen goed heeft verteerd.
De démarche van Reynders heeft op dit gebied alvast meer succes gehad dan de mislukte combine van B-plus, want CD&V heeft zich nu wat van N-VA gedistancieerd en N-VA zat plots in de verdediging.

De N-VA had die splitsingsbalon van de PS dus niet mogen doorprikken (Muyters), had niet met Reynders mogen spreken, maar had de daaropvolgende maandag aan de PS moeten antwoorden: OK, we hebben uw boodschap goed begrepen. Wij zijn akkoord, vanaf nu spreken we dus over de opdeling van België of hoogstens over het behoud van België als nagenoeg lege doos.

Jean-Pierre Rondas heeft gelijk: het zijn de Franstaligen die België zullen opblazen en bijna was dit al gebeurd. http://www.vvb.org/extra/34... Het enige wat de V-partijen moeten doen is de Franstaligen zover krijgen dat ze dit ook effectief doen. Bijna was het zo ver. Hopelijk herkent men de signalen de volgende keer wat beter.

Ik stel dit enkel vast als schipper aan de wal. Ik kan dit Bart De Wever en co niet verwijten, want eens heb ik beroepsmatig hetzelfde meegemaakt. Je zit in een gigantisch wespennest waar je je zogezegde medestanders nauwelijks kan vertrouwen, je moet constant bewijzen dat je redelijk bent, je investeert al je energie in de voorliggende dossiers en achteraf blijkt dat je op het cruciale moment gewoon op bent en een belangrijk signaal niet hebt gedetecteerd en het momentum om echt een fundamentele verandering te forceren is voorbij. Het enige dat dan nog rest is vloeken, vloeken en nog eens vloeken. Ik had geen tweede kans. Hopelijk krijgt BDW die wel. In dat geval wens ik hem in ieder geval veel succes toe.

En wat het VB betreft: is daar nu al een VB-light in de maak?

@ EricJans

"Zie je dat lukken?"
Nee.
Reden: de indruk dat er een verwijdering tussen N-VA en CD&V is ontstaan, zal sommige Franstaligen als vanouds weer overmoedig maken dat er al bij al niets veranderd is, terwijl Peeters de N-VA nog steeds nodig heeft om Peeters-II overeind te houden nu het totaal geen optie meer is om N-VA door VLD te vervangen, juist omwille van de Begraven Wapper.
In heel het communautaire pakket aan wederzijdse compromissen zullen er wel altijd zaken tussen zitten waar de Vlaamse regering aan moet mee werken. Juist hiermee wordt Peeters door de N-VA gegijzeld, want daardoor kan N-VA op Vlaams niveau elk communautair akkoord blokkeren door dan moord en brand te schreeuwen dat de Vlaamse regering de Vlaamse zaak verraadt.
Opnieuw een federale regering die aan Vlaamse kant geen meerderheid heeft, is daarom gewoon geen realistische optie.

In dit opzicht heb je met jouw analyse van het Oosterweeldossier een punt. Zie ook hoe ik destijds al aangaf hoe dat de communautaireknoop en het Oosterweeldossier onlosmakelijk aan elkaar gekoppeld waren: http://lvb.net/item/8355#94832

Het einde van België is volgens mij al ingeluid. Alleen weet ik niet hoelang het ontbindingsproces nog zal aanslepen. In het ergste geval zal het nog jaren duren. Maar het einde van België staat in de sterren geschreven.*
Di Rupo heeft daar zelf voor gezorgd toen hij zijn ontslag als preformateur motiveerde en wel met dit ene zinnetje: "Het is niet ons opdracht om koste wat het kost een akkoord te vinden, noch een prestigieuze functie na te streven."** Sindsdien kan geen enkele Vlaamse kandidaat-premier nog de belangen van zijn eigen taalgroep opofferen voor de prestige van deze functie. Geen Letermes, Verhofstadts of Van Rompuys meer. En daarmee is het einde van België bezegeld. La Belgique, c'est fini.
* We hebben de eerste kans gemist, misschien omwille van het Oosterweeldossier dat nog niet was opgelost. Spijtig, want volgens mij was de PS er klaar voor.
** Di Rupo op zijn persconferentie omstreeks ongeveer tussen 10:40-11:10. (Ik weet niet of het noch op http://www.deredactie.be terug te vinden is. De link die ik op mijn Facebookpagina had, werkt alvast niet meer.)

Wat Traveller's kritiek op de N-VA betreft (#99488) kan ik enkel maar aan toevoegen dat het probleem niet N-VA heet, maar wel CD&V. Sinds 2007 is de vraag niet "Quid N-VA?", maar wel "Quid CD&V?" en dit zal zo blijven zolang de V-partijen aan Vlaamse kant geen absolute meerderheid halen. En voor alle duidelijkheid: de puinhoop LDD reken ik niet tot de V-partijen.

Indien ik in een positie zou zijn om Bart De Wever advies te verlenen, dan zouden mijn adviezen als volgt luiden:
- Rust vooral goed uit, verspil uw krachten niet aan nog meer lezingen voor studenten of TV-optredens, maar evenmin aan alle mogelijke detaildossiers.
- Hou goed uw einddoelen voor ogen en besef daarbij dat de PS niet tegen een splitsing van België is, op voorwaarde dat ze er zodanig electoraal profijt uit kan halen dat ze tijd genoeg heeft om de voor Wallonië noodzakelijke hervormingen er door te rammen zonder dat ze daarbij binnen vier jaar een electorale afstraffing zou moeten riskeren. (Daarom nog eenmaal federale verkiezingen.)
- Communiceer terug zoals vroeger naar de Vlaamse publieke opinie, bouw het momentum op van "Nu is het genoeg geweest: te nemen of te laten", waarop de PS zelf wel de scheiding in gang zal zetten.
- Oh ja, indien Gennez en Wouter Van Besien weer vals zouden spelen, kleed hen dan publiekelijk uit als onredelijke partners die altijd alles willen binnen halen en wel aan de Franstaligen, maar nooit aan andere Vlaamse partijen toegevingen kunnen doen, zie het Oosterweeldossier.
- Tot slot het allerbelangrijkste: maak Peeters duidelijk dat indien er geen splitsing komt, Leterme weer federaal premier zal spelen en Peeters binnen de CD&V naar de tweede plaats zal verdringen, terwijl in een onafhankelijk Vlaanderen Peeters de eerste minister-president zal zijn, omdat Bart De Wever zich op Het Schoon Verdiep wil concentreren.
Kortom, de vraag "Quid CD&V?" is grotendeels te herleiden tot "Quid Peeters?"

Op hoop van zegen dat dit cirkus vlug voorbij is, want dit kost ons veel te veel.

@ fcal en Pierre Saelens

De Franstaligen hebben enorme problemen maar EDR ziet alleen het behoud van de PS klanten waar hij absoluut de Vlamingen voor nodig heeft. Brussel is bij hem van ondergeschikt belang, niettegenstaande de bombastische uitlatingen over Brussel.
Hij speelt natuurlijk een zeer gehaaid spel om BDW schaakmat te zetten met de CD&V. Dit zal wel gedeeltelijk lukken als BDW het op de lange baan laat schuiven, Bart moet harder optreden om EDR op de knieën te krijgen, alleen zo kan Bart winnen.

@ Traveller
Ik schreef ten onrechte:
"Indien op dat moment de impasse van onvoldoende federalisering in de staatshervorming voorduurt dan is een nieuwe behandeling van deze zaak wellicht aangewezen."

Nu BDW in menig opzicht sterk staat, moet ongeacht de situatie van het overleg, van zodra het Kamerreces beëindigd is de agendering van de splitsing van BHV aanhangig gemaakt worden en men dient zich niets aan te trekken van het gehuil, dat zal opgaan aan de andere zijde.
Hij moet zich op het onverbiddelijke principe beroepen, dat de uitspraken van het Hoogste Gerechtshof moeten opgevolgd worden zoniet gaat de Rechtstaat verloren.
Trouwens zeven jaar na de uitspraak en nu weer na 4 maand onderhandelen kan men de Belgen de onwettelijke situatie niet meer aandoen. Een zeer principiële houding valt niet althans zeer moeilijk te weerleggen.

Dus ongeacht de evolutie, dient hij dit te agenderen. Dat zal de andere Vlaamse partijen dwingen tot kleur bekennen en voor enkele van hen de verradersdeur sluiten. Ja, hard en principieel.
Als toegift is men bereid de gesprekken met de Franstaligen voort te zetten en gezien de procedure toch wel enige tijd in beslag zal nemen, kan men later bij voldoende resultaat (minimaal echt verantwoordelijk federalisme) bepaalde in de tijd begrensde schikkingen overwegen op voorwaarde dat deze de uiteindelijke gelijkheid voor de wet van de Belgische burgers niet in gevaar brengt.

@ Pierre Saelen en EricJans

Het plaksysteem heeft een nadeel, ze plakken beiden aan elkaar. Dit kan zeer belemmerend werken.

Het is zeer duidelijk dat de Franstaligen geen oplossing hebben voor hun problemen en zich als zodanig verplicht voelen om te betonneren.
Verwacht dus niets constructiefs.

@ Pierre Saelen

Onze publicaties naar het buitenland toe zijn een lachertje.
Ik vraag me af of onze vriend Marc Huybrechts hier niet uitermate voor geschikt is ipv al die onnozele halzen die door de Vlaamse regering worden betaald om niets te doen. Ze kunnen zelfs nog geen deftig Engels schrijven.

Er mag op dit moment denk ik niet te veel gebeuren. We moeten de billen dichtgeknepen houden en stalen zenuwen hebben.
Naar de publieke opinie toe zou ik een initiatief van de Gravensteengroep op dit moment erg op prijs stellen.
Vlaamsgezind LINKS Vlaanderen moet NU spreken om cd&v én n-va (met een kennelijk versterkte Vandenbroucke als 'meest Vlaamse Vleugel' van sp.a) te versterken.

De Gravensteengroep zou z'n manifesten moeten reciteren op dit eigenste moment. Ergens een actie naar de Vlaamse publieke opinie toe... maar liefst van de linkerzijde. Dat zou de PS zéér doen zweten... het besef dat ze ook links Vlaanderen dreigen te verliezen; naarmate het langer duurt.

Want daar gaat het om... de linkse minderheid in Vlaanderen... daar kijkt Di Rupo zeer begerig naar.
Zijn overwinningsspeech op 13 juni begon met de zin dat de sossen 'de grootste politieke familie van het land waren geworden'.

De Gravensteengroep zou met één krachtig gericht signaal Di Rupo 'links-familiale droom' door de neus kunnen boren.
DAT zou voor Di Rupo en heel Wallonië het signaal zijn dat er zelfs op links Vlaanderen voor platte Belgische compromissen niet langer kan worden gerekend.
DAAR en DAAR ALLEEN ligt de sleutel in zijn particratisch-Belgicistisch brein.
Ik zou het bijna vriendelijk en beleefd aan die Gravensteners willen vragen om eens een kleine actie te ondernemen: een persconferentie, een nieuw debat, ... iets dergelijks.

ZIj zijn de LINKSE flaminganten en om hen kan zelfs het buitenland niet zomaar heenfietsen.
Activist Van Ostaeyen zou zeggen: EEN SIENJAAL a.u.b.!!!!

Het wordt tijd dat n-va ook linkse steun krijgt uit Vlaanderen. Hoog tijd!

Samenvatting van de huidige situatie

1. Vier maand dovemansgesprekken
De Franstaligen wensen een dotatie-federalisme, waarvan de onvermijdelijke fraudegevoeligheid aangetoond is en ervaren. Het is onmogelijk om in de dynamische economische en maatschappelijke omgeving van onze samenleving hiervoor tijdsvaste betrouwbare dotatie-criteria te bepalen. Bovendien is het sisyfus-arbeid. En in de praktijk treden er om de haverklap conflictuerende interpretaties op.
De Vlamingen wensen een verantwoordelijk federalisme of een systemische oplossing m.a.w. elke federaal onderdeel is verantwoordelijk voor inkomsten en uitgaven.
Ze zijn echter tot op een zekere hoogte compromisbereid gebleken en zijn in de gesprekken deels meegegaan in de Franstalige optiek van het dotatie-federalisme maar dan wel met een herzien van de financieringswet.
Bij de uitwerking van deze wet stoot men uiteraard op hiervoor vermelde nadelen qua bepaling, qua interpretatie en qua werk en men laat zich in dergelijke omstandigheden snel verleiden tot het nemen van ondeugdelijke tussenoplossingen (loodgieterswerk).
Het resultaat tot nog toe is er naar.
2. Nieuwe mogelijke aanpak voor BDW/NVA

2.1. Tijd winnen. Huidige gesprekken verder zetten en het niet tot een breuk laten komen.

2.2. Ongeacht de stand van de discussies, onmiddellijk na het verstrijken van het Kamerreces BHV agenderen en zodoende alle Vlaamse partijen kleur laten bekennen. De reactie van de Franstaligen zal dusdanig zijn dat elk afvallen van deze stellingname t.a.v. de agendering door andere Vlaamse partijen zal overkomen als verraad in de ogen van de goegemeente.
M.a.w. men sluit de verradersdeur.

2.3. Vaststellen dat de gesprekken tot nog toe tot niets deugdelijk hebben geleid.

2.4. Een doortimmerd en duidelijk voorstel formuleren van verantwoordelijk federalisme à la Zwitsers waarbij de deelstaten verantwoordelijk worden voor nagenoeg alle inkomsten en uitgaven en bepaald wordt wat gezamenlijk blijft. In dit voorstel moet het gaan om een zeer vergaande decentralisatie op het randje van de onafhankelijkheid. Dus geen halfbakken oplossing op zijn Duits. Het gaat immers om een voorstel waaraan straks zeker zal geschaafd worden en er moet nog iets degelijks overblijven.
Wel kan in verband met de tekorten, waarmee de Franstaligen geconfronteerd zullen worden een overbruggingsfinanciering voorgesteld worden die bijvoorbeeld over een 10-12 jaar degressief verstrekt wordt. Aldus kan de zogenaamde solidariteit over een redelijke periode behouden blijven. Het transparant maken van de transfers is van kapitaal belang in een democratie en zal een aansporing blijken te zijn om de tering naar de nering te zetten.

2.5. De aandacht van iedereen in het land, o.a. ook het Staatshoofd, vestigen op de catastrofale financiële situatie van België, die het nemen van doortastende maatregelen op alle gebieden onontbeerlijk maakt.

2.6. Waar vereist zoals voor de rubrieken 2.3 t.e.m. 2.5 alle media inschakelen in het verstrekken van informatie en toelichting aangaande de situatie, het federale voorstel en de financiële toestand. Dus serieuze PR. Het zal wat kosten, maar het is het waard.

2.7. De reactie van de Franstaligen afwachten en zich ondertussen op alle mogelijke scenario’s voorbereiden dus ook bijvoorbeeld op een door de tegenpartij veroorzaakte splitsing van het land.
De buurlanden informeel en geschikt benaderen en inlichten over de Belgische politieke situatie en over de doelstellingen en de grenzen, die daarbij in acht genomen worden.