Wij emigreren

Vorige maand stond er een mooie parabel over de verdeling van de belastingdruk in de pers (Netto, 13 november [LVB: zie ook "de gelukkige bierdrinkers" op Econoshock).  Stel: er zijn tien Belgen die samen 100 euro belastingen betalen.  Vandaag is het zo dat vier van die tien geen belastingen betalen, dat de personen vijf tot negen tussen 1 en 18 euro betalen, en dat de tiende persoon 59 euro betaalt.  Voorbeelden van die tiende persoon zijn mijn vrouw en ik, allebei werknemers. (...)

Maar wat krijgen we terug voor dat privilege?  Een paar voorbeelden;

1) Voor onze kinderen is er de volgende vijftien maanden geen plaats in de crèches in onze gemeente, en daarna 'misschien'.

2) We hebben geen vrije schoolkeuze meer.

3) We hebben geen betaalbare opvang op de vele verlofdagen van het onderwijs (...)

4) We komen niet in aanmerking voor het merendeel van de energiepremies (...)

5) Ons pensioen, over vijfentwintig jaar, zal berekend zijn op twintig procent van onze inkomsten, terwijl we belastingen en sociale zekerheid betalen op het totaal. (...)

Wij verhuizen nu uit België, want we vinden het niet meer billijk.  Niet naar een belastingparadijs, wel naar een plek met goede voorzieningen waar we ons goed behandeld voelen.  We kunnen met de nieuwe technologie probleemloos contact houden met thuisfront en -cultuur. (...)

Jan Koopman uit Deinze in een lezersbrief in Humo, 28 december 2010

 

(...) Onze kinderen, laat staan kleinkinderen, kunnen hier onmogelijk nog een toekomst hebben: wie dat nog niet doorheeft, is stekeblind.  Zoals lezer Koopman het stelt: onder het mom van solidariteit wordt de hardwerkende EU-burger leeggezogen. Het hele continent zal ten onder gaan aan vergrijzing, vluchtelingentsunami's, werkloosheid, armoede en uiteindelijk voedsel-  en andere rellen en misschien zelfs burgeroorlogen. (...)

We wensen de blijvers onder u veel sterkte, moed en zelfopoffering.

 

J. Vermaercke uit Gent, die emigreert naar Canada, in een lezersbrief in Humo, 4 januari 2011

Reacties

#102893

Gonzo.Jr

 

Emigreren is een korte termijnoplossing. De aarde is eindig, de hulpbronnen zijn eindig en er worden meer en meer "kindjes" gemaakt. Groei is eindig.

#102894

Krist

 

@GONZO: De Aarde is eindig, maar wat we er er mee kunnen doen is oneindig. De grens is onze verbeelding.

 

 

#102906

Yves Paermentier

 

Het gaat er niet om of grondstoffen eindig zouden zijn, maar hoeveel geld je overhoudt om iets te kopen. Hier hebben we :

- hoge belastingen, en bijgevolg ook een hoog prijspeil

- hoge staatsschuld

- vergrijzing

- te rigide structuren om de situatie te verbeteren

- hoe zal het opleidingsniveau evolueren?

Dit maakt dat mensen met bepaalde vaardigheden meer zullen overhouden elders.

#102911

Evert van Wijk

 

Je hoeft niet zo ver te gaan als Canada. Ik sprak vorige week iemand die een appertementje heeft gekocht in Luxemburg waar hij domicilie heeft gekozen. Scheelt hem zoveel geld dat hij binnen de kortste keren dat appartementje terugverdiend heeft. Hij heeft 2 kinderen en niet dat hij van plan is om het tijdelijke voor het eeuwige in te wisselen, maar die zullen geen sterftaks te hoeven afdragen als hij de eeuwige jachtvelden gaat bevolken...

#102914

Marc Huybrechts

 

@ Yves Paermentier

U geeft een mooie opsomming van structurele problemen voor de lange termijn. 

Een kleine correctie betreffende uw eerste punt: een "hoog prijspeil" is geen direct gevolg van "hoge belastingen", tenzij het zou gaan om de prijs van 1 bepaald product en van een specifieke belasting (alleen geheven) op dat product.   In het algemeen gaan prijzen bepaald worden door talrijke factoren aan zowel de aanbodszijde als de vraagzijde op talloze markten.   Belastingen gaan het beschikbaar inkomen van consumenten beperken, en dus zeker een inloed hebben op de PERCEPTIE van consumenten omtrent het algemene prijsniveau, maar de feitelijke prijzen zijn geen reflectie van verschillende belastingsniveaus. M.a.w., het is goed mogelijk dat de consumptieprijsindex van eenzelfde goederen- en dienstenpakket in land A hoger ligt dan in land B, terwijl de algemene belastingsdruk in B toch hoger kan zijn dan in A, of omgekeerd.

 

#102916

Anonymous

 

Benieuwd op welk land dhr Koopman zijn oog heeft laten vallen.

Ik droom van rentenieren, maar misschien zou ik best ook een ontsnappingsplan achter de hand houden voor het geval de overheid helemaal failliet gaat en beslist om mijn spaarcenten op te eten.

#102917

Yves Paermentier

 

@ Marc

 

Vele factoren bepalen het prijspeil, toch ben ik ervan overtuigd dat bepaalde belastingen er één van zijn. De mate hangt af van de vraagelasticiteit. Denk alleen maar aan btw, taks aan de pomp. Hogere loonlasten als gevolg van een lagere activiteitsgraad zullen leiden tot een hogere kleinhandelsmarge. De concurrentie speelt hier echter ook een rol. Een uitzondering zou zijn waar iedereen alles in het buitenland kan gaan kopen en dat ook zou doen, dan blijven de prijzen gelijk bij een belastingverhoging. Dan maakt een winkel eventueel verlies zonder de prijzen te kunnen verhogen.

#102952

Krist

 

Ikzelf ben in 2002 naar Zwitserland getrokken. Dat jaar is mijn nettokoopkracht (de hogere levensduurte in CH meegerekend) zowat verdubbeld. 

#102959

LVB

 

@Krist: Ben je er zeker van dat die verdubbeling van je nettokoopkracht absoluut niets te maken heeft met het verloop van je carrière, m.a.w. dat de beroepsmatige functie die je in Zwitserland uitoefent toch - los van je plaats van domicilie - beter betaald wordt dan het beroep dat je in België uitoefende?  

#102983

Rudyard Kipling

 

 

@ LVB

Het feit dat Krist in Zwitserland beter betaald wordt, zelfs al heeft dat te maken met zijn carriereverloop, ook dat feit mag gerust verweten worden aan de belgische politiek.   Bedrijven kunnen of durven in belgie nauwelijks nog hoge salarissen of C&B's betalen aan high performance managers.  Bovendien, werken in het buitenland maakt een (volkomen legale) split-salary regeling mogelijk...

#103036

Krist

 

@LVB: Voor ik naar Zwitserland migreerde woonde ik in Nederland. Dat mijn koopkracht er op vooruitging had een paar gronden, maar het weinig met mijn carriëre te maken, want ik werk in Zwitserland als Unix Systeem ingenieur, en dat is precies wat ik in Nederland ook deed. Het verschil zat 'm in het hogere bruto loon en de signifikant lagere belastingen. 

De enige evolutie in mijn carriëre is dat ik steeds beter geworden ben in het uitoefenen van mijn job. Ik heb geen leidingevende functie en die wil ik ook niet. Dat is een van de dingen die mij hier zo bevalt: Ik heb een goed, behoorlijk hoog inkomen als gewone werknemer. Een kaderfunctie past niet bij mijn persoonlijkheid, en om als freelancer via een eigen bvba te werken ben ik niet gedisciplineerd genoeg.

#103038

jvn1k

 

"en om als freelancer via een eigen bvba te werken ben ik niet gedisciplineerd genoeg."

 

dus internen in een bedrijf zijn minder gedisciplineerd :-) 

de meeste internen die ik ben tegengekomen in bedrijven komen hier niet voor uit.  ze zullen eerder de freelancers stokken in de wielen steken en/of hun "macht" als interne misbruiken, tot in het belachelijke toe.   de betere internen geven gewoon toe dat ze bang zijn voor het risico van freelancer, en dat werknemerschap betere bescherming biedt.,

 

Maar, Krist, zou je met een bvba in CH kunnen werken?  Ik heb al een paar werkaanbiedingen gehad van Zwitserse headhunters maar die zeggen dat ik dit enkel via hun payroll kan doen (dus ik als bediende bij hen ingeschreven) en niet via mijn (belgische) bvba.....

#103100

Krist

 

Dat is niet wat ik bedoel hoor. Het gaat er mij eerder om dat ik geen zin heb mij bezig te houden met de overhead die het hebben van een eigen bedrijfje inhoudt. In België zijn veel IT-ers freelancer omdat dit fiscale voordelen heeft die in echter een Zwitserse context een stuk minder relevant zijn.

 

#103409

Dixit

 

Om nog een puntje aan te vullen: omdat ons belastingssysteem zo belachelijk progressief is, zit zo ongeveer de ganse middenklasse per direct in de hoogste schijf en we pissen allemaal naast de premies, voordelen en sociale tarieven. De brief van de emigrant is heel herkenbaar. Op de een of andere manier houdt dat toch de moed erin. Ik denk, dat het volgende van De Dekker kwam (of van de Grote Wafelenvreter): "We hebben in België al lang een vlaktaks; het is alleen wél 50% !"