Stevaert over Cuba

Ik vind dat Cuba een dictatuur is, en een dictatuur is nooit goed te keuren. Alleen is Cuba een dictatuur met een merkwaardige eigenschap: de enige dictatuur die haar mensen hoger opleidt. Zulke dictatuur schaft op termijn zichzelf af, want de mensen zijn te verstandig om in een dictatuur te willen leven.

Dat gezegd zijnde, zou iedereen die naar Cuba gaat, eerst eens langs Haïti moeten passeren, of Honduras, en vandaar naar Havana. Dan zouden mensen eens met een ander beeld over Cuba terugkeren. Dan zouden ze pas weten wat armoede is, en miserie.

En ten slotte is er de Amerikaanse boycot, die nu versterkt wordt door de perverse theorie van de 'schurkenstaten'. Vroeger waren dat staten die de VS schade konden berokkenen. Nu zoekt de VS staten uit die niet democratisch zijn en haalt daar het democratisch recht uit die aan te vallen. Ze zoeken zelfs niet meer naar wapens, ze vinden die toch niet. In Cuba zullen ze misschien twee zweefvliegers vinden. Nu zeggen ze: 'we gaan de democratie exporteren'. En ze doen dat weer zeer selectief. In China hebben ze die ambitie niet. Dat is een fundamentele onrechtvaardigheid. We hebben als klein land hier een rol te spelen, en dat hebben we ook gedaan. [...]

De Cubanen zeggen dat ze al jaren terug wilden veranderen, maar dat hun déclic er kwam toen ze zagen wat er in Nicaragua gebeurde: de oppositie wint de verkiezingen en maakt ras-le-bol van het hele sociale beleid. Zoiets willen de Cubanen niet. Wat eventueel kan - en hierin verschillen België en Cuba niet - is dat de sociale rechten in de grondwet ingeschreven worden. En dan nog. Als Cuba in handen van het wilde kapitalisme valt, dan wordt Havana een bordeel, en voor de rest is het gedaan. Dat weet iedereen."

Steve Stevaert, geïnterviewd door Walter Pauli en Filip Rogiers in De Morgen van 2 juli 2005