Chevron koopt Unocal, tegen China en tegen de vrije markt
De Amerikaanse oliegigant Chevron en het Chinese staatsoliebedrijf Cnooc streden de voorbije maanden om de overname van het Amerikaanse oliebedrijf Unocal. Hoewel de Chinezen een hogere prijs (67 dollar per aandeel) boden dan Chevron (dat 63,01 per aandeel biedt), geven de aandeelhouders en de directie toch de voorkeur aan Chevron. Op 10 augustus wordt de finale beslissing bekrachtigd op een aandeelhoudersvergadering, maar omdat Cnooc inmiddels zijn bod terug ingetrokken heeft, ligt de uitslag al vast.
Dat aandeelhouders de keuze geven aan een nominaal lager bod, hoeft niet noodzakelijk op irrationeel gedrag te wijzen. Indien de overname niet zou betaald worden in cash, maar geheel of gedeeltelijk in aandelen van de overnemer, dan kan men zich voorstellen dat de Amerikaanse aandeelhouders liever makkelijk verhandelbare aandelen krijgen van het beursgenoteerde Chevron, dan illiquide aandelen van een Chinees staatsbedrijf. Maar die verklaring gaat hier niet op. De Chinezen waren immers bereid de volledige overnameprijs, 18,5 miljard dollar, handje contantje te betalen, terwijl het voorstel van Chevron bestond uit 40% cash en 60% aandelen.
Politieke tegenstand vanuit Washington, en stemmingmakerij in het Congres en in de pers, vormen de oorzaak van het irrationele en anti-kapitalistische gedrag van de Unocal-aandeelhouders. Het klinkt ironisch, maar kiezen tegen het hogere overnamebod van het officieel nog steeds marxistische China, en voor het lagere bod van de kapitalistische oliegigant Chevron, is wel degelijk een irrationele keuze die indruist tegen de beginselen van de vrije markt en van het kapitalisme.
Unocal heeft olievelden in de Golf van Mexico, in Nederland, in Congo en in Zuid-Oost Azië. Het zijn vooral die laatste olievelden die China interesseren. Politici in Washington sloegen echter alarm: olie is immers een 'strategisch bezit', en de verkoop van een Amerikaans oliebedrijf aan China zou een bedreiging vormen voor de nationale veiligheid. En omdat Cnooc rechtstreeks gesubsidieerd wordt door de Chinese staat, zouden de regels van de Wereld Handels Organisatie geschonden worden door de overname.
Politiek heeft het hier gehaald van normale, rationele, kapitalistische logica, en dat kunnen we alleen maar betreuren. Ook The Wall Street Journal, het vlaggeschip van het VS-kapitalisme, is allerminst opgetogen over de overwinning van Chevron. "China Paranoia", titelde de krant gisteren. Niet de Chinezen zijn hier de verliezers, maar de Amerikaanse aandeelhouders van Unocal, aldus de WSJ, die stelt dat de protectionisten in deze zaak hun slag hebben thuisgehaald.
De aandeelhouders van Unocal hebben vooral in hun eigen beurs gesneden, en dat moeten ze zelf maar weten. Maar irrationeel gedrag werkt ook marktverstorend, en dat aspect heeft een invloed die verder reikt dan de context van de transactie zelf. Net zoals de verkoop van de Generale Bank aan de laagste bieder, Fortis, ten nadele van de hoogste bieder, ABN Amro, geen goede zaak was voor de werking, de transparantie en de aantrekkelijkheid van de Belgische bedrijfsovernamemarkt. In België werd dat irrationele en marktverstorende gedrag nadien beloond met enkele adellijke titels.
Dat aandeelhouders de keuze geven aan een nominaal lager bod, hoeft niet noodzakelijk op irrationeel gedrag te wijzen. Indien de overname niet zou betaald worden in cash, maar geheel of gedeeltelijk in aandelen van de overnemer, dan kan men zich voorstellen dat de Amerikaanse aandeelhouders liever makkelijk verhandelbare aandelen krijgen van het beursgenoteerde Chevron, dan illiquide aandelen van een Chinees staatsbedrijf. Maar die verklaring gaat hier niet op. De Chinezen waren immers bereid de volledige overnameprijs, 18,5 miljard dollar, handje contantje te betalen, terwijl het voorstel van Chevron bestond uit 40% cash en 60% aandelen.
Politieke tegenstand vanuit Washington, en stemmingmakerij in het Congres en in de pers, vormen de oorzaak van het irrationele en anti-kapitalistische gedrag van de Unocal-aandeelhouders. Het klinkt ironisch, maar kiezen tegen het hogere overnamebod van het officieel nog steeds marxistische China, en voor het lagere bod van de kapitalistische oliegigant Chevron, is wel degelijk een irrationele keuze die indruist tegen de beginselen van de vrije markt en van het kapitalisme.
Unocal heeft olievelden in de Golf van Mexico, in Nederland, in Congo en in Zuid-Oost Azië. Het zijn vooral die laatste olievelden die China interesseren. Politici in Washington sloegen echter alarm: olie is immers een 'strategisch bezit', en de verkoop van een Amerikaans oliebedrijf aan China zou een bedreiging vormen voor de nationale veiligheid. En omdat Cnooc rechtstreeks gesubsidieerd wordt door de Chinese staat, zouden de regels van de Wereld Handels Organisatie geschonden worden door de overname.
Politiek heeft het hier gehaald van normale, rationele, kapitalistische logica, en dat kunnen we alleen maar betreuren. Ook The Wall Street Journal, het vlaggeschip van het VS-kapitalisme, is allerminst opgetogen over de overwinning van Chevron. "China Paranoia", titelde de krant gisteren. Niet de Chinezen zijn hier de verliezers, maar de Amerikaanse aandeelhouders van Unocal, aldus de WSJ, die stelt dat de protectionisten in deze zaak hun slag hebben thuisgehaald.
Had het Congres geen zes weken moeilijk gedaan over de transactie, dan had Cnooc zijn bod wellicht nog wat kunnen verhogen. [...] Er woedt een zero-sum neurose op Capitol Hill: men vreest [ten onrechte] dat als de Chinezen te snel groeien en te veel rijkdom creëren, dat ten koste gaat van Amerika. De echte les van China's economisch mirakel is dat het kapitalisme werkt. De les die we uit het mislukte Cnooc-bod moeten trekken, is dat er nog te veel mercantilisten rondlopen in Washington".
Twee weken geleden sprak ik met de Amerikaanse freelance-journalist Richard Miniter over deze transactie. Miniter was even in Brussel, net voor hij naar Afganistan vertrok. Ook hij had een vernietigend oordeel over de houding van de regering-Bush in deze zaak (audio: MP3, 64kbps, 1MB)
Als de regering van de Verenigde Staten de verkoop van privé-bedrijven blokkeert, dan is dat een grotere bedreiging voor de nationale veiligheid, dan de verkoop van een Amerikaans oliebedrijf aan China. De markt voor potentiële bedrijfsovernames wordt hierdoor versmald. [...] Unocal is geen eigendom van de Amerikaanse regering, maar van Amerikaanse beleggers, en ik zie niet in waarom die niet de beste prijs voor hun aandelen zouden mogen krijgen. [...] Unocal staat in voor slechts 1% van de oliebevoorrading van de VS. De enige economie die belang heeft, is de wereldeconomie. Olie wordt verhandeld op de wereldmarkt tegen een globale prijs. Of Unocal nu in Amerikaanse of in Chinese handen is, het zal de prijs waaraan de olie verkocht wordt niet veranderen.
De aandeelhouders van Unocal hebben vooral in hun eigen beurs gesneden, en dat moeten ze zelf maar weten. Maar irrationeel gedrag werkt ook marktverstorend, en dat aspect heeft een invloed die verder reikt dan de context van de transactie zelf. Net zoals de verkoop van de Generale Bank aan de laagste bieder, Fortis, ten nadele van de hoogste bieder, ABN Amro, geen goede zaak was voor de werking, de transparantie en de aantrekkelijkheid van de Belgische bedrijfsovernamemarkt. In België werd dat irrationele en marktverstorende gedrag nadien beloond met enkele adellijke titels.
Reacties
de andere kijk
donderdag, 4 augustus, 2005 - 09:16- Of de aandeelhouders van Unocal de beste keuze hebben gemaakt, is hun zaak. Maar of ze zich veel hebben laten beïnvloeden door de politieke spierballerij, durf ik toch te betwijfelen. Waarom zouden voor de aandeelhouders van Unocal uiteindelijk ook niet de $$$ tellen zoals voor andere beleggers?
- Of een bod (gedeeltelijk) in aandelen al dan niet aantrekkelijker is, hangt veel af van de toekomstige evolutie van die aandelen, dus op de iets langere termijn houden de aandeelhouders van Unocal als ze hun aandelen Chevron terug verkopen misschien meer over dan na een bod van CNOOC.
- CNOOC kon zich verwachten aan politieke tegenstand, dus ze geven het nogal snel op. Dat kan misschien verklaard worden door het feit dat, zoals The Economist het eerder stelde, het bod niet echt ernstig was, maar eerder diende om zich te manifesteren binnen de oliewereld als een belangrijke speler.
- Misschien was de overname van Unocal voor CNOOC zelf niet zo'n goede zaak. Na de intrekking van hun bod, schoot de koers van CNOOC direct 5% omhoog.
ivan
donderdag, 4 augustus, 2005 - 09:34Ik weet niet of CNOOC zo snel heeft opgegeven. Ironisch is hier eigenlijk het feit dat het de Amerikanen zijn die het spel niet "eerlijk" spelen, door de kiezen voor het lagere bod. Hoe kan CNOOC daar op reageren? Door zelf haar bod te verlagen? Dit druist in tegen de marktregels me dunkt.
Ik denk niet dat CNOOC zo snel heeft opgegeven omwille van de politieke tegenstand in de V.S. Feit is dat binnen CNOOC heel wat bestuursleden zelf vragen hadden bij de overnamepoging, die een beetje opgedrongen is geweest door de CEO. Die bestuursleden lijken nu gelijk te krijgen.
Hoe dan ook moet de pot niet langer de ketel verwijten dat hij zwart ziet.
Nog één punt. Wat hopen de Amerikanen hiermee eigenlijk te bereiken? Dat China op andere manieren - misschiens zelfs ook meer gewelddadige - gaat proberen om aan olie te geraken? Laten we hopen dat China niet de fout maakt van de V.S. dat nu al decennialang het terrorisme veroorzakende Saudi-Arabie de hand boven het hoofd houdt om verzekerd te zijn van de oliebevoorrading.
Wat we nodig hebben is een normaal werkende oliemarkt volgens de regels van vraag en aanbod. De V.S. geven hier niet echt het goede voorbeeld vrees ik.
pepperjack
donderdag, 4 augustus, 2005 - 10:24Sorry, maar sedert wanneer is irrationaliteit en stemmingmakerij in beslissingen en/of gedrag anti-vrij-markt of anti-kapitalistisch?
Ik zie het integendeel als een uiterst belangrijke drijfveer, waar dan ook evident op wordt ingespeeld (in dit geval door politici of opiniemakers, die uiteindelijk ook verkopers zijn).
Het wordt natuurlijk anders wanneer er bv serieuze bedreigingen zouden zijn geuit, maar daar staat niets over in de tekst.
willy cammaerts
donderdag, 4 augustus, 2005 - 12:14Of de keuze van de aandeelhouders ingaat tegen de vrije-markt economie weet ik niet. Tenslotte ging het overnamebod gefinancierd worden door 7 miljard USD die rechtstreeks van de Chinese regering komen en nog eens 6 miljard USD vanwege softloans van de Chinese staatsbanken, op een totaal van 18 miljard USD. Niet echt vrije-markt zou ik zo zeggen...
Je kunt dan nog zeggen 'take the money and run', maar de meest rationele beslissing is niet voor elke aandeelhouder dezelfde beslissing.
Waarom ? Wel ik heb bijna 5 jaar in China gewoond en gewerkt (2e helft van de jaren '90) en ik voel me altijd heel ongemakkelijk wanneer ik weer eens mooie verhaaltjes hoor over geld verdienen door handel met China. Je struikelt in China letterlijk over de Amerikaanse bedrijven die er geinvesteerd hebben. Amerikanen hebben oneindig veel meer ervaring met China dan Europeanen, al was het maar door de grote massa ABC's (American-born Chinese). Ik denk dat Amerikanen ondertussen ook al lang door hebben dat de geweldige winsten uit China gewoon klatergoud zijn...
Niemand lijkt het graag te horen in Europa, maar geld verdienen in of aan China is bijna onmogelijk. Ik weet niet wie de beslissing bij 'de aandeelhouders' heeft genomen, feit is dat 'de aanheelhouders' een nogal vaag begrip is en dat beslissingen vaak genomen worden door een (paar) 'grote aandeelhouders' waarvoor een bod van Chevron perfekt rationeel kan zijn, zelfs indien het voor 'een aandeelhouder' beter is om gewoon de cash aan te nemen.
De vergelijking met het verhaal van de Generale Bank loopt mank omdat in Belgie de staat/het hof probeerden en er in slaagden om de markt te beinvloeden, terwijl in het geval van Unocol de Chinese regering is die probeert om via CNOOC een mercantiele politiek te voeren. En laten we ons niet vergissen, de invloed van de Chinese regering/communistische partij=Chinese maffia is enorm groot in alle Chinese bedrijven. Ik twijfel er geen seconde aan, grotendeels door beroepservaring, dat China inderdaad probeert om politieke doelen na te streven door het voeren van een handelspolitiek. Ik ben er ook zeker van dat ze hiermee uiteindelijk tegen de vlakte zullen gaan, omdat economie nu eenmaal zijn eigen wetten heeft die door geen enkele politieker kunnen veranderd worden. Maar ik kan perfect begrijpen dat een deel van de Amerikaanse politiekers zich ook niet gerust voelen met de manier waarop China het economische spel probeert te spelen.
Niet uit afgunst, niet uit vrees voor de Amerikaanse positie, maar omdat ze weten dat de geweldige Chinese groei voor een groot deel fictief is en eigenlijk voortkomt uit FDI (foreign direct investment) ten belope van 40-60 miljard USD per jaar en slechts heel weinig door verhoogde productiviteit. Reken er nog bij dat een flink deel van die FDI eigenlijk verkapte leningen zijn, dat volgens conservatie schattingen de Chinese banken ergens tussen de 25 en 40% 'bad loans' op hun boeken hebben staan en je hebt een scenario vergeleken waarmee de crash van de Zuid-Oost Aziatische 'bubble' van '97 klein bier is.
Het is misschien 'irrationeel', maar voor mij is wantrouwen tov Chinese investeringen volkomen 'rationeel'...
Briggs
donderdag, 4 augustus, 2005 - 12:20Persoonlijk denk ik niet dat het indruist tegen de kapitalistische principes.
Vanuit mijn oogpunt zijn er 2 strategieën: Korte termijn & Lange Termijn.
Op KT zou het Chinese bod renderen; maar op LT?
Een oliebedrijf in Chinese handen zou dat niet betekenen dat de Chinezen van dat bedrijf gebruik zouden maken om vooral olie naar China te exporteren? Denkt men dat de Chinezen die olie zullen verkopen aan de marktprijs, de volle pot aan hun landgenoten?
Klein beetje winst & goedkopere olie = een gelukkige Chinese markt.
Mogelijk is dit hier eerder een weergave v/e geopolitieke strijd dat wordt uitgevochten op het economische veld. Controleren van resources. Bijkomstig zou men moeten nagaan in welke mate hier ruimte is voor technologietransfer van Amerika naar China (legaal of niet).
Persoonlijk ben ik het beu dat bedrijven verhuizen naar het buitenland of opgekocht worden door het buitenland om dan later toch te verhuizen.
Bij dit voorval is dit waarschijnlijk niet van toepassing.
Men moet toch ergens gaan beseffen dat van alles naar het buitenland versassen eigenlijk op termijn niet goed is voor onze eigen economie. 'Tuurlijk moeten de belastingen verlaagd worden; maar moeten de bedrijfsleider ook rekening houden met de gemeenschap. Ipv te verhuizen zouden ze beter zwaar van hun oren gaan maken tov/d staat.
'Delocalisatie' daarmee moet men ook rekening houden; misschien hebben de Amerikaanse aandeelhouders hun patriottisme voorop gesteld dan zuivere winst.
ivan
donderdag, 4 augustus, 2005 - 12:32De voorkeur geven aan diegene die een lager bod uitbrengt is niet in het voordeel van de aandeelhouders. Qua corporate governance gebeuren hier dingen die niet door de beugel kunnen. De beslissing genomen door een beperkt aantal aandeelhouders gaat in tegen de belangen van de "kleindere" aandeelhouders.
Overigens hebben de aandeelhouders niet gekozen. Dat heeft de politiek gedaan: via dreigementen en andere methoden werd CNOOC gedwongen om het bod in te trekken.
China heeft hoe dan ook behoefte aan energie, door de fel groeiende economie. Ze kan hieraan op drie manier tegemoet komen:
1. via de spelregels van de markt dus handel en overnames;
2. door zelf energie-efficiënter te worden;
3. door het gewoon te "pakken" via oorlog ...
Door weg 1. om niet-economische redenen te blokkeren, brengt de V.S. weg 3. dichterbij.
ivan
donderdag, 4 augustus, 2005 - 12:34http://www.nytime...
Losing Unocal, an oil company based in California, won't stop China from slaking its oil thirst somewhere else, any more than keeping the company under American ownership will quench ours. Unocal is small potatoes as oil companies go. But thwarting China may drive it even further in the direction of securing its energy from countries that really do pose a threat to America, like Iran, and from repressive regimes like the ones in Sudan and Myanmar. The United States would prefer that China cooperate with America's policy goals in such places, rather than striking oil deals that could strengthen the current rulers.
ivan
donderdag, 4 augustus, 2005 - 12:37De economieën van de V.S. en van China hangen sterk van mekaar af, Willy. China financieert het Amerikaanse begrotingstekort op goedkope wijze zodat de V.S. de rentevoeten laag kan houden. De "housing boom" die daarvan het gevolg is houdt momenteel de Amerikaanse economie gaande. En de Amerikaanse consument koopt goedkoop Chinese producten zodat China dan weer het arbeidsoverschot kan absorberen. In deze optiek is het blokkeren van de overname door CNOOC inderdaad irrationeel, want niet in het belang van beide partijen.
ivan
donderdag, 4 augustus, 2005 - 12:42Nog meer irrationaliteit:
http://www.econom...
American politicians made much of the fact that CNOOC was able to trump Chevron’s offer with a cash bid because $7 billion would come directly from China’s government and another $6 billion would come in the form of low-interest loans from state banks. This partly explains why CNOOC could afford to preserve American jobs while Chevron has promised cost savings of some $325m from the merger (inevitably including job losses). Congress’s objections to the subsidising of American employment by China’s government are hard to fathom.
Govaert Jan
donderdag, 4 augustus, 2005 - 13:23Het overnamebod mag dan betwistbaar lijken
maar als ik het gejubel en gedaas over
China lees en hoor tegenwoordig zoals men o.m. op talloze
websites kan merken en de economische boom die op dit ogenblik daar
in dat marxistisch land aan de gang is dan
heb ik daar enkele bedenkingen bij.
Naar ik meen te hebben begrepen
zijn er alleen maar staatsbanken in dit land.
Deze banken schieten geld voor aan allerlei
bedrijven en ondernemingen die dit geld
zonder intrest te moeten betalen kunnen aanwenden
en daarbovenop kunnen genieten van uitgestelde terugbetalingen van het kapitaal.
Er zijn bij mijn weten in de vrije Westerse wereld
geen bedrijven te vinden die van zulke voordelen
kunnen genieten.
Mijn vraag is nu, in wat voor soort geld of munteenheid
worden deze transactie uitgevoerd?
In een Chinese valuta of in dollars?
En wat is de waarde van deze Chinese munt op
De internationale markt en is er een onderpand
in goud voor deze munt voorhanden en tenslotte
hoe komt zo een stokoud en straatarm land
opeens aan al die valuta en/of wie heeft dat
kapitaal voorgeschoten en onder welke voorwaarden?
Ik verwijs hiermee naar hetgeen gebeurd is met de
Oostduitse Mark indertijd die belachelijk hoog
werd opgewaardeerd t.o.v. de D-Mark een opwaardering waarvan wij
hier nu in West-Europa nog altijd de gevolgen van dragen.
Ik kan wel begrijpen dat de Chinezen zeer hard werken
En een grote toegevoegde waarde en productiecapaciteit
aan de dag leggen, maar het aanvangskapitaal moet toch
van ergens gekomen zijn.
Dat zijn zaken die ik wel eens zou willen weten
en hoop dat wanneer de boom zal over zijn
er geen terugslag zal gebeuren.
ivan
donderdag, 4 augustus, 2005 - 13:57Spaarquote van bijna 40% kan misschien wel iets verklaren he, Jan.
Govaert Jan
donderdag, 4 augustus, 2005 - 14:08Ivan
Ik ben geen specialist
maar in welke valuta is deze spaarquote
gevestigd en dit door de jaren heen mag
ik aannemen? Chinese of andere?
groeten
Cogito
donderdag, 4 augustus, 2005 - 15:32Moest het Belgische establishment niet op enigszins vergelijkbare wijze een bod van KLM op Sabena hebben geboycot ergens begin jaren negentig, de geschiedenis van Sabena had er zeker anders uit gezien...
Koen Robeys
donderdag, 4 augustus, 2005 - 18:25Jan Govaert: Dit wordt iets zonder pretentie volledig te zijn; iets dat een aanzet wil zijn tot mijn opinie dat het niet belangrijk is in welke valuta de spaarquote wordt uitgedrukt.
Het punt is, "kapitaal", in welke vorm ook, is ooit tot stand gekomen als een stuk productie dat niet meteen werd geconsumeerd. Een soort "sparen", dus. (Het doet er hier niet toe wie zich dat gespaarde overschot toe-eigent: één of andere "kapitalist"? Wordt het gestolen? De staat onder de vorm van belasting? Degene die het heeft gecreëerd? Een combinatie? Allemaal zeer goede vragen, maar hier volstaat: dat overschot bestààt.)
Dus: beschouw boer Li die met zijn gezin en zijn lapje grond dat hij met zijn blote handen bewerkt, net genoeg heeft om niet van honger te sterven. En nu haalt hij in een bepaald jaar een recordoogst. Natuurlijk kunnen hij en zijn familie nu wat meer vrije tijd nemen, en de overschotten consumeren tot die weer op zijn, maar 't is toch eens fijn geweest.
Of alternatief kan hij tijdens de "vrije tijd" die hij heeft de technologie van de schop uitvinden, en die schop ook bouwen; en zeg voor het gemak dat op de tijd die daarvoor nodig is ook de overschotten, uitgedrukt in graan, zijn geconsumeerd.
Maar daarmee is het overschot omgezet van graan in iets anders: in een schop. "Kapitaal". Boer Li heeft nu niet alleen zijn blote handen ("arbeid") om mee te werken, maar ook een schop (nog steeds: "kapitaal").
We noteren met grote belangstelling het belang van de mogelijkheid om “kapitaal” onder de ene vorm (zoals een graanoverschot) om te zetten in een andere vorm (zoals een schop).
Doorgaans (maar niet altijd: "risico"), zal de productiviteit van de economie toenemen wanneer er kapitaal wordt ingezet. Boer Li (of wie zich dat overschot ook heeft toegeëigend) haalt nu een grotere oogst. Dus hij kan meer vrije tijd nemen, of hij kan een grotere familie krijgen, of hij kan luxueuezer leven, of hij kan nieuwe uitvindingen doen.
Dus op het eerste zicht doet het er niet veel toe in welke munt de overschotten worden uitgedrukt. Heel veel belangrijker is dat ze er zijn. Ook nog heel belangrijk is hoe ze worden toegepast. Heel vaak in de menselijke geschiedenis werden ze gestolen, geconsumeerd, of vertaalden ze zich in een grotere bevolking, zodat ze netto geen effect hadden. Maar het *is* mogelijk dat ze tot duurzame ontwikkeling leiden. En bij mijn weten vertoont China alle symptomen van een land in een vroeg stadium van duurzame ontwikkeling. Ongeacht of hun overschotten in dollar, dan wel in yuan zijn uitgedrukt. Ze hebben, overigens geheel terzijde, gigantische voorraden van allebei.
Ciaooooo, Koen
Eddy Burke
vrijdag, 5 augustus, 2005 - 13:21Ik vind LVB's reactie op het gefaalde bod van Cnooc wel een beetje "extreem". Ik begrijp dat je een kapitalist en liberaal bent, Luc, maar ten eerste hebben de aandeelhouders toch nog altijd "vrij" kunnen beslissen, daar waar Minter, die je aan het woord laat spreekt over het "blokkeren" van de overname (een commentaar die dus een beetje misleidend is), en ten tweede, zoals hierboven al terecht aangegeven, de markt is meer dan enkel puur monetair belang: het is ook verwachtingen, angst, vermeende rationaliteit en pure irrationaliteit allemaal tesamen. Al bij al heeft de "markt" gespeeld en zijn er geen mensen "omgekocht" zoals dat het geval was in Belgie met de generale. Neen, die vergelijking gaat volgens mij niet op. Trouwens, al moest het een identiek geval zijn, dan is er nog een verschil in motivatie: bij de generale ging het om puur racisme (anti Nederland), bij UNOCAL ging het om (al dan niet terecht) "national interest" omdat men te doen heeft met een dictatuur.
Eddy
LVB
vrijdag, 5 augustus, 2005 - 13:45@Eddy Burke: de aandeelhouders hebben vrij kunnen beslissen, maar de randvoorwaarden en het speelveld waarop ze zich begaven, waren verstoord door de politici. De aandeelhouders werden dus op het speelveld in hun vrijheid gehinderd door de overheid. Niet met verbodsbepalingen, maar met dreigementen en met stemmingmakerij. De aandeelhouders hebben voor Chevron gekozen omdat er in het geval van een keuze voor Cnooc problemen te verwachten waren: klachten bij de WTO, tegenwerking van het Congres en van het Witte Huis, wat uiteindelijk ook een financieel risico was.
LVB
vrijdag, 5 augustus, 2005 - 13:47De commentaar van Richard Miniter dateert inderdaad van een tijdstip toen nog niet duidelijk was of de overheid de transactie zou verbieden. Dat is uiteindelijk niet gebeurd, maar het resultaat is (door verbale interventies van politici) wel hetzelfde.
De commentaren van The Wall Street Journal (die zullen dan ook wel 'extreem' zijn, zeker?) dateren echter van nà de zogenaamde 'vrije keuze' van de aandeelhouders.
de andere kijk
vrijdag, 5 augustus, 2005 - 15:34Ik dacht dat de Raad van Bestuur (waarin toch vertegenwoordigers van grote aandeelhouders zitten, neem ik aan) van Unocal het bod van Chevron al aanvaard had voor CNOOC een tegenbod deed.
pepperjack
woensdag, 10 augustus, 2005 - 13:42Ik heb van economie weinig kaas gegeten, maar ben nog steeds niet overtuigd. Irrationaliteit lijkt mij geen fout gegeven in de vrije markt. Irrationaliteit is een belangrijke menselijke drijfveer, zeer zeker ook in een vrije markt een belangrijke motor, toch? Irrationaliteit in handelsgedrag is een verworven vrijheid.
Alle consequenties in acht genomen, zou je juist in een 'rationele' vrije markt - als zoiets bestaat of nodig is - a fortiori niet met Chinese semi-staats-bedrijven handelen (met PERMANENTE inmenging van een oligarchie van politici), daar zij zelf de vrije markt deels niet respecteren, bv voor buitenlandse investeerders in China, en je dus zo anti-vrije-markters stuent. Dit voor het 'grotere' plaatje, maar ook voor het 'kleinere', meer concrete plaatje gaat dit op: als je over corporate governance praat, en je vindt dat een te respecteren iets (corporate governance is trouwens eerder irrationeel te noemen bekeken vanuit vrije markt perspectief, niet?), handel je opnieuw bijna a fortiori niet met Chinezen. Tenslotte: is er IETS in de olieindustrie dat werkt volgens vrije markt principes?
Ivan heeft wel een punt door de militaire potentiële kracht te zien van China. Ik vind dat weinig mensen dat zien. M.i. zal de al dan niet irrationele economische opstelling van derden tov Chinezen hier niks fundamenteel aan veranderen, versterken, vertragen, whatever. Het lijkt me gewoon een statistisch gegeven dat zij zich vroeg of laat militair zullen profileren, niet alleen owv een economische geldingsdrang, eerder vanuit *irrationele* overwegingen. Hopelijk ten goede en in de pas van de conventionele werelorde. Toch kijk ik el niet echt naal uit :-).
democraat
vrijdag, 29 december, 2006 - 22:35December 2006 : door de dikke mist in de golf van Mexico gaat de olieprijs omhoog. Dit wijst er volgens mij op dat de oliemarkt niet irrationeel is, maar wel degelijk bewust gemanipuleerd wordt door een soort maffia in Houston, waarschijnlijk met nazi-verleden.
De koers van Chevron heeft het dit jaar uitstekend gedaan, maar ze hebben dan ook in september weer eens geluk gehad met de vondst van een olieveldje van 15 mld barrels reserve in de golf van Mexico. Als je dit bij de reserves telt die ze in Irak geannexeerd hebben dan kunt ge nog efkens verder.
Een weetje : Condoleeza Rice heeft vroeger nog voor Chevron-Texaco gewerkt.
Een vraagje:
In welk "CONGO" zijn die olievelden van ex-Unical gelegen ?