Helsinki

Maandagochtend was het bij aankomst in Helsinki bijtend koud, zo'n 10 graden. Dinsdag werd het plots warmer: 20 graden. Helsinki komt nogal Oost-Europees over: planmatig-sombere buitenwijken, en een stadscentrum waar net die sprankelende en bruisende sfeer ontbreekt die steden als Stockholm, Wenen, Londen of Parijs wel kenmerkt. Voor de kust van Helsinki liggen talloze eilanden. Eén ervan, Suomenlinna, werd sinds het einde van de 17e eeuw uitgebouwd tot een militaire versterking. Het behoort nu tot het werelderfgoed dat Unesco-bescherming geniet.


Zo ziet Helsinki er uit bij de aankomst vanop zee.


Maar laat ik beginnen bij het punt waar ik vorige keer geëindigd was: de bootreis van Stockholm naar Helsinki.


Het interieur van zo'n ferryboot heeft soms wel wat weg van een casino.


De reisroute van Stockholm naar Helsinki verloopt niet in rechte lijn: er is een korte tussenstop in Mariehamn op Äland, een Finse eilandengroep halverwege tussen Stockholm en Helsinki.


De Baltische Zee en de Finse Golf zijn bezaaid met honderden kleine eilandjes. Hier ligt er ééntje te glinsteren in de avondschemering.


De kajuit is sober, maar biedt toch een goed slaapcomfort...


...en douchemogelijkheid.


Mijn auto heeft de bootreis goed doorstaan. De voorruit, hier nog dik bezaaid met insectenkadavers (afkomstig van de Duitse en Deense snelwegen), is intussen schoongemaakt.


De ferryboot Mariella ligt intussen aan de kade in Helsinki.


Op de vismarkt ("Kauppatori") van Helsinki staan deze twee Britten met hun originele toeristische attractie: tegen betaling schuiven ze de naam van jouw woonplaats, de afstand tot Helsinki, en je naam in de lege wegwijzers. Ze nemen dan een foto van jou onder die wegwijzers, en die foto kan je dan als souvenir koesteren. Mij niet gezien: ik neem een foto van die twee Britten en hun gekke attractie. Dat hebben ze niet graag, ze komen mij zeggen "dat is hier onze broodwinning hoor, voor foto's moet betaald worden!".

Zoals gezegd bezocht ik maandagvoormiddag de zeeburcht die in het Fins "Suomenlinna" heet, en in het Zweeds (de tweede officiële taal in Finland) "Sveaborg". Dat bezoek begint in het museum.


Om de geschiedenis van Suomenlinna te begrijpen, moet je weten dat Finland vroeger deel uitmaakte van Zweden. (Klik hier om bovenstaande kaart in hoge-resolutie en groot formaat - 2 megabyte - te bekijken)


De Zweden wilden hun Finse provincie verdedigen tegen een mogelijke Russische bedreiging. Daartoe werd het eiland dat nu Suomenlinna heet, omstreeks 1748 uitgebouwd tot een versterkte burcht. In 1808 werd Finland ingelijfd bij Rusland, waarin het een semi-autonoom Groothertogdom werd. Toen moest de zeeburcht dienen als verdediging tegen Zweden.




In 1806 woonden er 4600 mensen (voornamelijk soldaten) op het eiland, terwijl er toen maar 4000 mensen in Helsinki zelf woonden. Turku was toen de grootste stad van Finland.


Als Vlaanderen kanonnen heeft met namen als "Dikke Bertha" en "Dulle Griet", dan zullen we deze kanonnen maar "Korte Charels" noemen zeker?


Sinds het Verdrag van Parijs van 1947 mag Finland geen duikboten bouwen. Deze Finse duikboot uit de Tweede Wereldoorlog, de "Vessiko", is dan ook een zeldzaamheid.


Elders in Helsinki: de hoofdzetel van Nokia.


Het hotel in Helsinki was iets luxueuzer dan de vorige dagen.