De Witte vs. Leman vs. Belien

Jozef De Witte (CGKR) [als reactie op de beschuldiging van zijn voorganger Johan Leman dat het CGKR te laks optreedt tegen Paul Belien]: Ik merk dat meneer Leman slecht geïnformeerd is. Hij heeft geen contact opgenomen met mij, ook niet met andere medewerkers van het Centrum. Dat is natuurlijk jammer, want nog voor hij deze uitspraken gedaan heeft, was de tekst al van die website verdwenen, dank zij een actie van het Centrum.

Liesbeth Imbo (VRT): Jullie hebben een briefje gestuurd?

Jozef De Witte: Wij hebben inderdaad, één, zoals we gewoon zijn, de zaak goed geanalyseerd, gezien of dat hier over de grens gaat of niet, en ten tweede, onze strategie bepaald: wat gaan we hiermee doen.

Liesbeth Imbo: Had u daar drie weken voor nodig?

Jozef De Witte: Wij nemen daar rustig de tijd voor, wij laten ons niet opjagen. Wij hebben overwogen wat het opbrengt van klacht neer te leggen. Dat heeft twee effecten: één dat het heel lang duurt, en twee, dat intussen heel veel mensen kunnen lezen wat er op die website staat.

Liesbeth Imbo: Het was misschien een belangrijk signaal geweest naar het publiek toe, wij tolereren dat niet. Het heeft in veel kranten gestaan, er is verwezen naar die website, veel mensen wisten niet dat u intussen had gevraagd om het artikel te verwijderen?

Jozef De Witte: Nee, maar we hebben dat wel degelijk gevraagd, en het artikel is wel degelijk verdwenen. En als dat inderdaad de doelstelling is die meneer Leman voor ogen heeft, zorgen dat mensen dat niet meer kunnen lezen, dan zijn we er intussen in geslaagd, nog voor meneer Leman erop gereageerd heeft.

[...]

Liesbeth Imbo: Er staan natuurlijk nog altijd van dat soort teksten op die website, waarin wordt gezegd: Marokkaans tuig is het gewend om kelen over te snijden, zij hechten niet veel waarde aan het leven. Dat ene artikel is verdwenen, maar bon, meneer Belien doet maar lustig verder?

Jozef De Witte: Het klopt dat meneer Belien wat onzorgvuldig is geweest, en niet alles heeft geschrapt wat hij misschien zou moeten schrappen. Hij heeft nog wat werk, denk ik, één. Ten tweede: sinds wij een maand of twee geleden een studiedag rond cyberhate hebben gehouden, krijgen wij tien meldingen per dag binnen van zaken die niet door de beugel kunnen en waarop we dus telkens proberen op een gepaste wijze te reageren.

Liesbeth Imbo: Gaat u het dan nu nog eens gewoon met een briefje vragen aan meneer Belien, of gaat u nu toch verder actie gaan ondernemen?

Jozef De Witte: Jamaar, ik heb niet gezegd dat we het houden bij dat briefje hé. Onze eerste doelstelling was, is en blijft: zorgen dat racisme geen plaats heeft, zorgen dat racisme op internet niet verschijnt, zorgen dat wie een racistisch discours verkondigt, dat hij daarmee stopt. Dat is de eerste doelstelling.

Liesbeth Imbo: Gaat u daarna nog iets ondernemen?

Jozef De Witte: Daarna kunnen we gerust overwegen of een rechtzaak hier op zijn plaats is. Of we dit kaderen in een rechtszaak die bijvoorbeeld draait rond meer uitspraken die leden van een bepaalde partij gedaan hebben of nog aan het doen zijn. Wij hebben van het parlement de opdracht gekregen om dat werk in alle onafhankelijkheid te doen.

[...]

Liesbeth Imbo: Als meneer Belien er nu dus mee ophoudt, dan ontspringt hij de dans en is hij er op een vriendelijke manier van af gekomen?

Jozef De Witte: Nee dat weet ik niet. Ik zeg, wij hebben nog alle mogelijkheden ter beschikking. Ik herhaal: één, zorgen dat het stopt, twee, daarna kijken we verder.

De Wandelgangen op Radio 1, 15 mei 2006