Vrije meningsuiting en censuur in online gemeenschappen
Volgens het handelsrecht hebben wij allemaal het recht om ons recht op vrije meningsuiting contractueel te beperken. Als we deel uitmaken van een online gemeenschap, dan doen we precies dat, afhankelijk van wat de gebruiksvoorwaarden zijn. Het contract hoeft zelfs niet expliciet getekend te worden om van kracht te zijn. Als u een theater of een restaurant binnenstapt, dan geeft u een stukje van uw recht op vrije meninguiting af. Zodra u iets doet dat de andere gasten stoort - te luid spreken, of uw kinderen wild laten rondlopen bijvoorbeeld - zult u gewaarschuwd worden en uiteindelijk buitengegooid worden. Waarom zou iemand verwachten dat een online community verschillend is? (...)
Als je dus vaststelt dat je tegen de gedragsgrenzen van een online gemeenschap botst, moet je je misschien de vraag stellen of je in die gemeenschap op de juiste plaats zit. Je kan dan ofwel je gedrag aanpassen, ofwel proberen om de gedragscode te laten aanpassen. Maar ga niet "censuur!" roepen - je deed afstand van dat recht toen je die gemeenschap binnenstapte.
Scott Allen op The Virtual Handshake Blog, 2 januari 2007
Reacties
traveller
woensdag, 3 januari, 2007 - 15:43Joepie, beleefdheid als zelf opgelegde vanzelfsprekendheid.
Een gratis geschenk van het internet.
Cogito
woensdag, 3 januari, 2007 - 16:03...en meteen een indicatie voor de overbodigheid van de juridisering van de vrije meningsuiting.
raf
woensdag, 3 januari, 2007 - 16:06'Als je dus vaststelt dat je tegen de gedragsgrenzen van een online gemeenschap botst'
Het is mij niet helemaal duidelijk. Heeft de onlinegemeenschap een soort algemene vergadering gehouden waarin deze grenzen werden afgebakend? Of is er een online Leviathan in het spel (het gemiddelde van de bloggers), en een soort sociaal contract?
LVB
woensdag, 3 januari, 2007 - 16:09@raf: met 'een' onlinegemeenschap bedoelt men een website of een discussieforum. Het internet bestaat dus uit zeer veel online gemeenschappen, elk met hun eigen voorwaarden.
Maar in plaats van het handelsrecht kan men natuurlijk ook het eigendomsrecht inroepen, zeker als het niet gaat om een online gemeenschap die zich als een commerciële dienst profileert, maar als een persoonlijke blog.
traveller
woensdag, 3 januari, 2007 - 16:12@ raf
Ik vind het goed geformuleerd: je moet het zelf aanvoelen en als het je niet aanstaat je schup afkuisen.
In lucs geval is het nog simpeler: hij heeft de schup in handen
raf
woensdag, 3 januari, 2007 - 16:31@Luc @traveller
Ik heb het begrepen. Zelf aanvoelen, en als je daar in tekort schiet, staat er wel een Leviathan met een schup klaar...
Questing Beast
woensdag, 3 januari, 2007 - 16:40Zelfs voor een online gemeenschap die zich als commerciële dienst profileert gaat dat op. Het punt is dat de eigenaar zijn voorwaarden kan opleggen ten eerste omdat hij nu eenmaal de eigenaar is en ten tweede omdat niemand verplicht is van zijn diensten gebruik te maken.
A.Rouet
woensdag, 3 januari, 2007 - 16:44Als op de vitrine van dat restaurant de slagzin luidt: 'Vrij rondlopen voor kinderen', ja dan ga ik er als ouder natuurlijk vanuit dat zoiets mag. Zeker als ik een paar bengels tot bovenop de toog zie kruipen.