Drie alternatieven voor Europese eenmaking

"Europese Unie" wordt al te vaak gezien als een garantie voor vrijhandel. Dit is niet zo.

Ten eerste zijn er enorme zware tolgrenzen aan de Europese Unie, wat de negatie van vrijhandel is.

Ten tweede zou er ook zonder de Europese Unie ook vrijhandel zijn.

De Unie heeft supranationale bevoegdheden (de eerste pijler) en intergoevernementele (tweede en derde). Het laatste mag uiteraard blijven. Het eerste moet weg.

De term "eenheidsmarkt" wordt gebruikt om geharmoniseerde regulering te legitimeren, wat aldus nodig zou zijn "om te verhinderen dat één lidstaat via regulering de eigen markt zou afschermen." Kwatsch. De geharmoniseerde regulering is zo mogelijk nog erger dan de nationale. De lobbygroepen zijn er sterk georganiseerd. Die zouden het veel moeilijker hebben als 25 staten gewoon de eigen grenzen afbouwden, en waar nodig verdragsrechtelijk overeenkomsten smeden. Het zou nog steeds niet ideaal zijn, want de lidstaten zijn ook stuk voor stuk bureaucratische molochen, maar toch zeker al een stap in de goede richting.

Volledig akkoord met Cleppe. De EVA (Efta heeft ook een Nederlandse naam, hoor) is het best-case scenario, omdat zij het goede van de oude EEG bewaard heeft, zonder de politieke ontsporingen van de Franco-Duitse neo-Karolingische ambities.

De "grondwet" is zoals VH zegt hopeloos fout op het punt van het grondwettelijk (en bijna onwijzigbaar) verankeren van het beleid op zeer veel terreinen en dit soms tot in de kleinste details. Overigens was ook de oorspronkelijke Belgische grondwet van 1831 geen slecht voorbeeld. Die had wel veel meer artikels dan de Amerikaanse, maar ieder artikel was hoogstens enkele regeltjes lang, terwijl ieder van de zeven oorspronkelijke artikels van de Amerikaanse grondwet eindeloos lang is.

imho staat net die monetaire unie door sterk uiteenlopende economische prestaties ferm op springen

met een rentebeleid dat zijn grootste kracht reeds verschoten heeft, een Euro onder druk ziet het er allemaal niet echt rooskleurig uit

...

En België zal waarschijnlijk traditiegetrouw de Franse beleidslijn volgen.

Persoonlijk denk ik dat het het beste zou zijn gewoon door te gaan met de referenda en dat de Europese elites hun "cool" niet zouden verliezen. Het staaltje paniekvoetbal dat we de voorbije weken gezien hebben trekt er echt van geen kanten op, met als triest hoogtepunt die Italiaanse minister die de euro weer zou willen inruilen voor de lire. Belachelijk en laf.

Volgens mij heeft de EU maar een toekomst en dat is een SUPERSTAAT worden. In het oosten ontstaan machtige blokken in de vorm van China en India, en Japan heeft aspiraties om de leider te worden van een soort Aziatisch blok dat de kleinere Oostaziatische naties zou vertegenwoordigen. In Latijsn-Amerika bevindt de Mercosur zich nu min of meer in het stadium van de EGKS in de jaren vijftig bij ons.

Het laat zich raden dat het traditionele westerse overwicht in het bepalen van de mondiale politieke agenda aan zijn laatste jaren toe is. Het is werkelijk pathetisch om te zien hoe Duitsland nog streeft naar een eigen zitje in de UN-Veiligheidsraad terwijl er binnen zeg maar tien jaar nog juist plaats zal zijn voor een Amerikaan, een Chinees, een Indier, een Latijnsamerikaan en een Europeaan.

In 1776 verklarde het Continentaal Congres de dertien kolonien onafhankelijk van Engeland. In 1781 schiepn de zgn. Articles of Confederation een legaal kader voor de Unie van de 13. In dat stadium zit de EU nu. De EU is zoals de Amerikaanse Unie tussen 1781 en 1789. De dertien staatjes hadden elke een eigen legertje en sommige een eigen zeemachtje. Economisch deed iedereen maar zo'n beetje zijn ding. Verschillende onder hen hadden op eigen houtje buitenlandse betrekkingen aangeknoopt. In feite staat de EU, tenminste de EMU, al verder gezien de euro, daar de Dertien voormalige kolonien moneatair wel met een stuk of twaalf buitenlandse munten werkten en met hopen massaal devaluerend papiergeld.

In 1789 maakt de Amerikaanse grondwet aan die zotte toestand een eind. Er kwam een sterke federale regering met EEN staatshoofd, een Congres en een wetgevend orgaan BOVEN de samenstellende staatjes. Die federale regering had als enige de bevoegdheid om buitnelandse betrekingen aan te knopen en een buitenlands beleid te voeren, sloeg een eenheidsmunt, en richtte een federaal leger op dat de enige wettelijke wapendrager moest zijn.

Na 120 jaar was de VS de machtigste natie op aarde. Stel je nu eens voor dat toen, in 1789, alles bnij het oude gebleven was - en er WAREN staten die, net als nu, niet verder wilden gaan dan een los economisch smsamenwerkingsverband. Dan zou de VS nu nog altijd een pathetisch conglomeraat van ministaatjes zijn met elk een eigen presidentje en elk een pietluttig legertje en eigen ambassadeurs enz. enz.

Aan al diegenen die willen dat wij Europeanen die weg inslaan: JULLIE ZIJN NIET GOED SNIK. Bah. wat een provincialistisch mentalietetije. Echt iets voor Vlamingen.

Naar een Europese Superstaat, de USE. Dat is de enige juiste weg. Ik zeg niet dat het makkelijk zal zijn. Het gewicht van de geschiedenis is zoveel zwaarder. Maar dat zou geen belemmering mogen zijn. Een koppel dat trouwt op 35 heeft wellicht een standvastiger verbintenis dan een snel snotapen op 20.

Michael: ik ben het in heel grote mate met je eens. Maar wat doe je als de bevolking er niet van wil weten? Je hoeft niet te geloven dat "de bevolking altijd gelijk heeft", maar het omgekeerde, ze "niet goed snik" verklaren... hoe productief heeft dat gewerkt met het miljoen kiezers van het VB? :-)

Dus OK, ik denk dat de bevolking, al dan niet gesteund door zeer geleerde theorieën van sociologische en economische aard, zal blijven denken dat de wereld zoals die pakweg was tijdens hun kinder- en pubertijd, de meest ideale wereld is. Het wachten is dan op het aantreden van nieuwe generaties, die niet - of toch minder - schatplichtig zijn aan het "vive la France", of "bei uns in Deutschland".

Ik denk dat dat wachten onze democratische plicht is. Zo van "ik weet het beter, maar 't blijft tenslotte een democratie". En ja, blijkbaar zullen we moeten wachten tot Engeland en Frankrijk en Duitsland, van de derderangsmachten die ze nu zijn, zullen verworden zijn tot ministaatjes, voor "we" het zullen doorhebben. En al die tijd zullen we het deuntje moeten aanhoren dat het verval van Europa helemààl niet ligt aan onze eigen kortzichtigheid, maar wel de schuld is van iemand anders; momenteel de Islam, morgen de Chinezen, gisteren de Russen, maar zeer zeker niet wijzelf.

Toch niet wijzelf, met dat geweldige geestelijke perspectief van ons, dat bijna even groot is als België, zeker?

:-)

koen

@Michael:

- je zegt:

"Maar voor het VK is de EU nooit meer geweest dan een vrijhandelsassociatie, en aangezien in weerwil van al de bruhaha en het paniekvoetbal nog ALLE vorige verdragen die tot de EU geleid hebben nog overeind staan, en het VK lustig kan verder doen met de EU alsof een veredelde vrijhandelsassociatie is, zie ik niet in waarom het VK de EU voor de EFTA zou verwisselen."

Net omdat de EU helemaal geen vrijhandelsassociatie is, moet het VK dus de Unie vaarwel zeggen. Er wordt net meer vrijhandel mogelijk zonder de Europese Unie, die alles dichtgooit wat ze kunnen.

Het VK is altijd een beetje bevreesd voor een uitstap, bang als ze zijn hun eeuwenoude "verdeel en wordt niet aangevallen" - tactiek te handhaven, en ik kan dat wel begrijpen, aangezien de Fransen en de Duitsers zonodig samen een staat willen oprichten.

Maar hoezeer ik ook tegen een Unie van Fransen en de Duitsers ben, het militaire gevaar voor het VK zal niet snel van daar komen. Dan komt het gevaar eerder uit Azië, maar aangezien twee Europese staten atoombommen hebben, creëert dit een Mutual Assured Destruction Strategy. Politici die op het directe oorlogspad met atoomnaties willen gaan, zullen geen enkele genade bij de publieke opinie vinden, een noodzakelijke voorwaarde voor oorlog.

Ook voor de Unie geldt dit. De landen van de Unie kunnen zich verdedigen met atoombommen en via de NAVO-verdragsalliantie. PUNT. Al de rest van je betoog zijn enkel excuses voor politici om een imperialistische machine op poten te zetten. En daar ben ik tegen.

- Het is verkeerd om te beweren dat de Unie zich best kan voorbereiden op de internationale concurrentie van de andere handelsblokken door een tolunie te vormen. De Unie kan zich dus best economisch ontwikkelen door zich af te schermen? Volledig verkeerd. De geschiedenis bewijst dat protectionisme slecht is. Logisch ook. De consument, alfa en omega van elke economische blik, wordt aan minder producten blootgesteld.

- In de VS is er zeer veel tegenstand tegen de federale overheid, die lange tijd zeer beperkt was. Dit kan dus de reden niet geweest zijn van de Amerikaanse ontwikkeling en is het ook niet. In de VS is er nog steeds bijzonder veel tegenstand tegen het federale niveau, en er moeten nog veel 9-11 gebeuren tegen dat dat verandert.

Het imperium van de VS staat bol van leuke symbolen, dat wel, maar is absoluut geen voorbeeld van hoe het moet. Het gefederaliseerde aspect, de rechten van het individu, volharding, daar staat Amerika voor, niet voor een flauwe kopie van iets wat al duizend keer gefaald heeft: een dictatuur.

@Pieter (bedenking http://lvb.net/it...)

"Het is verkeerd om te beweren dat de Unie zich best kan voorbereiden op de internationale concurrentie van de andere handelsblokken door een tolunie te vormen. De Unie kan zich dus best economisch ontwikkelen door zich af te schermen? Volledig verkeerd. De geschiedenis bewijst dat protectionisme slecht is."

Dit is een bezwaar tegen een protectionistische Unie, niet tegen een Unie op zich. Hoewel ik je bezwaren tegen protectionisme deel, kan het duidelijk (voor een tijdje) werken binnen een autarkisch en voldoende groot geheel. De EU is zo'n geheel, je hoeft maar een vergelijking te maken tussen de intra-EU handel, en de handel van de EU met externe landen. Dat geldt ook voor de US.

Voor individuele landen als Belgie met een erg open economie is protectionisme natuurlijk zelfmoord, voor de EU niet noodzakelijk. Ongeacht het debat over protectionisme is een versterking van de EU dus de enig mogelijke vlucht voorwaarts.

Aan allen :

- vrijhandel : is een los samenwerkingsverband waarbij je enkel over gemeenschappelijke tarieven tol-tarieven afspreekt en niks meer; de EU staat dus al mijlen verder ...

- een grondwet van 364 blz is geen grondwet : als er al iemand fouten gemaakt heeft dan is dat degene / de groep die gedacht heeft heel wat politieke items erin te verwerken met het oog op het behalen van resultaten op relatief korte termijn, en dat is dus in strijd met het begrip "grondwet"; het feit dat de grondwet weggestemd is door Fr en NL is dus een zege voor de democratie, want het is het bewijs dat die burgers hun democratie laten werken hebben (in tegenstelling met bepaalde andere landen) en tot de conclusie gekomen zijn dat ze zich niet door hun politici bij de neus laten nemen;

- voor een klein land als België : kan je niet anders dan je verdedigen (economisch) binnen een grotere groep; dat is het gevolg van de globalisering waar je niet meer rond kunt. Maar dat wil zeggen als je economisch wilt vergroeien je heel wat gemeenschappelijke standaarden moet gebruiken (denk aan normering van technische kenmerken, medische, eetwaren, volksgezondheid, onderwijs - diploma, betalingsmiddelen, milieu, belastingen, wegeninfrastructuur, economisch beleid) waarbij het maar aanvaardbaar is dat die bepalingen "neutraal" toegepast worden;

- onder de voorwaarde dat alle landen een gelijke inspanning doen : dus zoals de UK er enkel bijgaan om te profiteren en dus een grotere afzetmarkt krijgen is dus nefast en zelfbedriegerij (van alle partijen dus van de UK maar ook van degene die het toelaten);

- de Benelux : voor de Belgische communautaire problemen is het een ontsnappingsweg om eruit te geraken en een "grote" staat te worden binnen de EU - met dus meer zeggenschap en dus een ander "evenwicht" binnen de EU; dus die "weg" is zeker niet zonder meer te negeren - eventueel om lokaal sneller te integreren;

- de problematiek draait in belangrijke mate rond de soevereiniteit : met alle respect maar vanuit dat vertrekpunt kan je Malta toch niet evenveel zeggenschap geven als bvb Duitsland of Frankrijk;

- een alternatieve benadering om een gelijkmatige "politieke" machtsverdeling te bewerkstelligen zou dus kunnen zijn om de EU op te delen in grote blokken : Benelux, Estland + Letland + Litouwen + Zweden + Finland, Tsjechie + Slowakije + Oostenrijk + Slovenië, Spanje + Portugal, ...

- het samenbrengen van die buurlanden zou al op dat niveau een grotere samenwerking kunnen bewerkstelligen, in een eerste fase, terwijl men aan de EU een coordinerende functie geeft over de integratie - zodat op termijn er geen grote verschillen ontstaan tussen de blokken;

- een van de oorzaken van het huidige "tegenvallen" van de EU is dat die integratie en uitbreiding voor de modale burger te snel gaat, dat hij zich niet meer kan terugvinden in wat er nu gebeurt; de ouderen weten nog van de tijd toen Duitsland in oorlog was met Frankrijk, dat Hongaren en Yougoslaven eingen "onderontwikkelde" landen waren met vreemden, en dan wil je nu ineens dat men dat allemaal vergeet en aan de kant legt ?

- de evidentie is dan dat je op locaal niveau (staten) meer zeggenschap laat aan de staten terwijl je het overkoepelende niveau meer integreert.

Conclusie : je moet een zeer eenvoudige en korte grondwet hebben met "universele" begrippen waar elke europeaan zich kan in vinden.

@VH: U schrijft:

"Dit is een bezwaar tegen een protectionistische Unie, niet tegen een Unie op zich. Hoewel ik je bezwaren tegen protectionisme deel, kan het duidelijk (voor een tijdje) werken binnen een autarkisch en voldoende groot geheel. De EU is zo'n geheel, je hoeft maar een vergelijking te maken tussen de intra-EU handel, en de handel van de EU met externe landen. Dat geldt ook voor de US.

Voor individuele landen als Belgie met een erg open economie is protectionisme natuurlijk zelfmoord, voor de EU niet noodzakelijk. Ongeacht het debat over protectionisme is een versterking van de EU dus de enig mogelijke vlucht voorwaarts"

--------

- Het is natuurlijk een illusie om te denken dat een Unie niet protectionistisch zou zijn. Zoals je zegt, voor kleine landen als België is protectionisme zelfmoord, voor de EU niet noodzakelijk. Heel juist. Maar niettemin is protectionisme nog altijd slecht voor de EU. Om te vermijden dat er protectionisme komt, is het dus noodzakelijk om een politieke constellatie te hebben waar protectionisme nagenoeg onmogelijk is.

@No Name: U schrijft:

"voor een klein land als België : kan je niet anders dan je verdedigen (economisch) binnen een grotere groep; dat is het gevolg van de globalisering waar je niet meer rond kunt. Maar dat wil zeggen als je economisch wilt vergroeien je heel wat gemeenschappelijke standaarden moet gebruiken (denk aan normering van technische kenmerken, medische, eetwaren, volksgezondheid, onderwijs - diploma, betalingsmiddelen, milieu, belastingen, wegeninfrastructuur, economisch beleid) waarbij het maar aanvaardbaar is dat die bepalingen "neutraal" toegepast worden;"

---------------

standaardisatie kan even goed door bilaterale verdragen geregeld worden. Dat moet niet supranationaal bij meerderheid worden opgelegd. Dan zal het alleen maar gedaan worden al het echt nodig is. En waarom zou een fabrikant onhandige normen hanteren? Om zijn producten niet verkocht te krijgen?

Bovendien is de gedwongen harmonisatie van de markt helemaal niet zo goed geslaagd. Er worden volop achterpoortjes gevonden om toch de markten af te schermen. Logisch ook, want de lidstaten zijn nog niet ten volle tot de bewustwording gekomen dat protectionisme slecht is. Om nog maar te zwijgen over het grotere externe protectionisme dat betaald moet worden door - dus ook al niet echt geslaagd - verplicht afbouwen van intern protectionisme.

Een centraal gezag heeft de natuurlijke neiging om zijn macht zoveel mogelijk uit te breiden. Alle retoriek over "subsidiariteit" en het "Europa van de regio's" ten spijt. Als men de invulling ervan overlaat aan Europese bureaucraten, mag men zich aan iets verwachten.

@Briggs: ik kan grotendeels akkoord gaan met wat u zegt, en het moet duidelijk zijn dat centralisatie op bepaalde vlakken zeker voordelen biedt.

Om te garanderen dat die centralisatie echter niet uit de hand loopt, zoals nu eigenlijk met de Unie het geval is (vervreemde bureaucraten die, zoals Mia Doornaert schrijft, nauwelijks verschillen van de oude fossielen die in het Oostblok de dienst uitmaakten), is het belangrijk dat die centralisatie multilateraal geregeld wordt, zodat de verdragspartners steeds een nauwlettend oog op de zaak kunnen houden.

@Pieter (opmerking http://lvb.net/it...)

"Maar niettemin is protectionisme nog altijd slecht voor de EU. Om te vermijden dat er protectionisme komt, is het dus noodzakelijk om een politieke constellatie te hebben waar protectionisme nagenoeg onmogelijk is."

Ik heb niet gezegd dat de EU protectionistisch _moet_ zijn, alleen dat protectionisme in een groter en dus meer autarkisch geheel langer vol te houden is. Het is me niet duidelijk hoe je een verbod op protectionisme in een Grondwet kan opnemen. Laat dat aan een toekomstige EU-regering over die reageert adhv de omstandigheden.

Neem het geval China en de textiel. Protectionisme kan hier tijdelijk verantwoord zijn omdat de Chinese munt ondergewaardeerd is, en als sanctie omdat China een loopje neemt met het patentrecht.

Maar inderdaad, de geschiedenis leert dat protectionisme op de duur contraproductief en kostenverhogend werkt. Maar als stok achter de deur kan het best zijn nut bewijzen in onderhandelingen. Volgens Newsweek mag met in het najaar een revaluatie van de Chinese munt met 10% verwachten, en binnen enkele jaren een verdrievoudiging. De protectionistische dreiging zal daar wel niet vreemd aan zijn.

Pieter :

<quote> standaardisatie kan even goed door bilaterale verdragen geregeld worden. Dat moet niet supranationaal bij meerderheid worden opgelegd. Dan zal het alleen maar gedaan worden al het echt nodig is. En waarom zou een fabrikant onhandige normen hanteren? Om zijn producten niet verkocht te krijgen? < >

Niet helemaal juist : A kan met B een gemeenschappelijke norm afspreken, ergens tussenin A en B, in ieders belang, maar als B met C wil afspreken, moet A erin betrokken worden ... enz ; dus de discussie wordt heel moeilijk en fragmentarisch en in functie van ieders machtspositie; beeld je in relatie België (assemblage auto's) <> Duitsland (Mercedes, Volkswagen Audi , BMW, enz).

Dan gaat Duitsland de norm stellen, maar wat als Frankrijk zich er wil in mengen ? ...

Een groter geheel geeft het voordeel dat je ineens bij het "gemiddelde" zit en dat de belangen van één staat minder doorwegen in het geheel.

Een grotere unie heeft natuurlijk een keerzijde : ze willen zich met alles en nog wat bemoeien. Dat is de democratische fout.

Ander aspect : de EU is nu al een grote vrijhandelszone van 450 miljoen burgers. Want intern is er geen enkele beperking of belemmering (praktisch gesproken toch). Had men dat kunnen realiseren zonder EU via een vrijhandelszone ? Dan bestaat het risico dat men afspraken maakt die enkel betrekking hebben op de gemeenschappelijke "zwakke" sectoren maar de eigen "sterke" sectoren niet ter discussie wil stellen.

<quote>Ten eerste zijn er enorme zware tolgrenzen aan de Europese Unie, wat de negatie van vrijhandel is. < >

Nochtans zijn de invoerrechten van gemiddeld 10% gedaald naar gemiddeld maar 5%.

Persoonlijk vond ik dat een miskleun, want men had het beter een tijdje uitgesteld om de nieuwe lidstaten een voorsprong te geven en dus hun economische integratie in de oude lidstaten te versnellen. Of op zijn minst ze in 2004 laten toetreden maar de import vanuit de EU nog afgeremd met invoerrechten (selectief) om zodoende de groei maximaal in die landen te stimuleren maar omgekeerd hun export naar de EU tax-vrij gemaakt zodat ze maximaal kunnen exporteren en groeien. Nu zijn het gewoon groeipolen geweest voor de Europese industrie, dus eigenlijk beschermde wingewesten.

Maar men heeft geopteerd voor versnelde vrijmaking van de markt, dus zowel invoer vrij voor de nieuwe lidstaten en vanuit de derde landen. En dat dreigt ons nu zuur op te breken. Want ook die nieuwe lidstaten zijn daar echt niet gelukkig mee, want zij vallen ineens zonder bescherming en moeten opboksen tegen de goedkope import uit China. Dus hun burgers zijn gedoemd om ook aan 5000 bef per maand te werken ipv hun gemiddeld inkomen te zien stijgen.

@VH: nogmaals, een echt goede waarborg dat een staat niet protectionistisch zal zijn, is een staat die klein is, en niet kan overleven door zich te sluiten.

In verband met China: dat is inderdaad slecht voor een bepaald deel van onze industrie, maar het is de consument die telt. Wanneer die veel bespaart op schoenen (door Chinese te kopen), kan die dan bijvoorbeeld meer Belgische pralines kopen.

De munt in China moet ook worden gerevalueerd onder binnenlandse druk, want nu is die munt alleen in het voordeel van de bedrijven, die deze gunsten van het regime krijgen. Het algemeen belang vaart er slecht bij, want de koppeling aan de dollar zorgt natuurlijk voor hogere prijzen voor de Chinese consument. En eigenlijk ook bij de Chinese bedrijven, die als consument grondstoffen moeten kopen. Wellicht een belangrijke reden voor de wijziging.

Het Chinese "geheime plan" om voor altijd de fabriek van de wereld te worden zal alleszins spectaculair falen. Ofwel zijn ze de fabriek van de wereld, en worden ze dus rijker, en kan het buitenland onder hun prijzen produceren, ofwel zijn ze de fabriek van de wereld niet.

@No Name: afschermen van de markt om een markt op te bouwen is een fabeltje. Opnieuw: minder producten op een markt, betekent minder keuze en duurdere prijzen voor de consumenten, en als die minder geld hebben, worden de eigen bedrijven afgeremd.

Betreffende het standaardisatie-argument, denk ik dat een regulering die echt belangrijk en nodig is, er wel zal komen na multilaterale onderhandelingen. Alle dwang om te harmoniseren leidt alleen maar tot excessief lobbyisme en misbruiken.

<quote>afschermen van de markt om een markt op te bouwen is een fabeltje. Opnieuw: minder producten op een markt, betekent minder keuze en duurdere prijzen voor de consumenten, en als die minder geld hebben, worden de eigen bedrijven afgeremd. < >

Heel terecht, maar dan wel binnen de parameters van het systeem zoals het in het verleden was. Mijn vrees is enkel dat de markt zo danig open gebroken wordt, dat er straks maar een beperkt aantal rijken zullen overblijven, met heel veel geld, maar die het niet zelf kunnen spenderen om daarmee een economie op gang te houden (die rijke kan vijf auto's kopen, en tien, of twintig, maar hij zal er geen duizend kopen).

Dus de Europese werkman zal er niet bij zijn, en de Chinese daarvan valt te vrezen dat hij zich zal tevreden moeten stellen met zeer primaire artikelen. Dus ook niet voldoende om een performante economie op te laten functioneren of te investeren in innovatie.

Dus mijn visie, zou eerder zijn om onze markt selectief af te schermen en dus de productie te behouden in Europa, maar ze permanent onder druk te zetten met goedkope import zodat ze verplicht is zichzelf aan te passen aan de gewijzigde toestand en inventief te blijven.

Nog even ter verduidelijking :

- het is onmogelijk om met de USA te concurreren door politici te laten werken aan een superstaat. Dat gaat de bestaande concurrentiepositie nog verzwakken !

- China en India zijn concurrenten voor het huidige europa, NIET voor de USA. Bekwamen chinezen en indiërs verhuizen, van zodra ze het geld hebben, naar de USA. Iedereen die zich het kan permiteren doet dat, zoals ook de leegloop uit Europa bewijst.

- de Europese eenmaking MOET starten vanuit de bevolking, vanuit de werkende jan modaal die het 'beu' is te kreunen onder de overheidsdruk. Enkel van daaruit kan een samenwerkingsverband, een staat, ontstaan die het concept vrijheid in zich draagt. Een klassiek (liberaal, christendemocratisch, socialistisch) politicus is hier altijd per definitie tegen, omdat het in zijn/haar voordeel is om juist zoveel mogelijk macht te kunnen uitoefenen.

Ik geloof dus niet in een EU gebouwd op basis van samenwerking tussen de oude europese pseudo-democratieën.

Eric: je vraagt "en wat bindt de landen van Europa cultureel?" op een manier die doet vermoeden dat je verwacht dat daar geen antwoord op komt.

Maar in werkelijkheid is de vraag waar een mens in 's hemelsnaam moet beginnen.

Bijvoorbeeld bij de Griekse erfenis van rationalisme, wiskunde en filosofie? Of de politieke en juridische organisatie van de Romeinen, die je tot de dag van vandaag met heelder paragrafen in onze wetboeken terugvindt? Of de systematische nieuwsgrierigheid naar technologie die zich vanaf de elfde eeuw door Europa begint te versrpeiden? Of de ontwikkeling van de wetenschappelijke cultuur die dat vanaf pakweg de Renaissance ook begint te doen, eerst de technologie volgend, en sinds ergens sindsdien leidend? Of de ontwikkeling van de vele financiële technieken die de opkomst van de kapitalistische economie en zo de verbijsterende stijging van de welvaart hebben mogelijk gemaakt? Of de filosofie van de Verlichting? De gelijke behandeling van mannen en vrouwen? Ja, waar *moet* een mens in 's hemelsnaam beginnen?

Met opzet heb ik de Christelijke erfenis niet min of meer tussen de chronologie gezet. Van die erfenis ben je namelijk maar al te overtuigd. Alleen lijk je te denken dat de Amerikanen - ook alleen maar mede-erfgenamen van het bovenstaande - daar veel beter in zijn dan wij.

Wel, wat hebben we zoal nog meer dan de slogans op hun dollarbiljetten om dat te denken? Bijvoorbeeld de manier waarop het Amerikaanse Sociale Zekerheidsstelsel zich veel méér dan het Europese aan de "minsten mijner broeders" laat gelegen liggen? Wellicht de manier waarop de Amerikanen weten de andere wang aan te bieden, terwijl Europa, massaal gesteund door zijn afvallige Christenen, op grote schaal doodsstraffen uitvoert? Of zijn het de gigantische sommen die Europa spendeert aan barbaarse bewapening, terwijl de Amerikanen hun geld spenderen aan Christelijke naastenliefde die je in gedachten had?

Wel, mocht je het gevoel hebben dat er met één van bovenstaande puntjes iets niet helemaal in de haak is - dat is eigenlijk ook mijn indruk. Maar hoe je dat dan precies rijmt met die *andere* indruk van je, namelijk dat de Amerikanen niet, en de Europeanen wel hun Christelijke erfenis hebben ingeruild voor de aanbidding van het geld, dat is me nog niet helemaal duidelijk.

Beste groeten,

Koen

(Oh, intussen zijn me als culturele bindmiddelen van Europa de gemeenschappelijke literatuur in de quasi-gemeenschappelijke taal, de gemeenschappelijke muziek- en schilderkunst en wie weet welke andere kunsten te binnen geschoten. Architectuur! Poëzie! En neem de cuisine. Graan (brood en bier) en groenten (wijn) en relatief veel vlees. Ach, waar *moet* een mens in 's hemelsnaam mee beginnen...?

Eric: dat is een misverstand. Ik gun je die erfenis natuurlijk wel, en ik zet ze alleen maar apart omdat je een vraag stelde op een manier die suggereerde dat je geen *andere* elementen dan dat Christendom kon bedenken.

Het punt is, het Christendom heeft bepaalde waarden doorgegeven zoals een aantal andere bronnen waarden hebben doorgegeven. En als ik me luidop de vraag stel welke van die *Christelijke* waarden we in welke mate terugvinden - en dan niet in de rhetoriek, maar in wel de practijk - dan denk ik dat Europa daar veel, en nog eens veel, en nog een keer véél beter uitkomt dan Amerika.

Maar je *moet* niet dezelde mening zijn toegedaan, hoor. Als jij desnoods wil inroepen dat Jezus zich nergens tegen de doodsstraf heeft uitgesproken, of tegenwoordig de naastenliefde tot element van het socialisme wil uitroepen, je doet maar.

Koen

Net vandaag op de BBC newssite: http://news.bbc.c...

Het budget van de EU gaat naar:

Landbouw: 49 mia

Regionale hulp: 32 mia

Buitenlands beleid: 8 mia

Administratie: 6 mia

Research: 4 mia

"Andere": 7mia

Een mens vraag zich af of dat heel veel verschil maakt met de prioriteitenlijst die je van, bijvoorbeeld, Pericles van Athene rond de vijfde eeuw voor Christus had gekregen.

Of anders gezegd, hoe zou de wereld er uitzien indien de EU de laatste, zeg, 30 jaar, elk jaar 50 mia euro had besteed aan "research" en slechts 4 aan landbouw?

Tjatja,

koen

Cleppe:

Ik denk dat samenwerking op vlak van justitie & Defensie voldoende centralisatie is. Buiten is er nog EVA.

Met een terugkoppeling naar de deelstaatparlementen, niet de federale en zeker geen Europees Parlement.

Het EU Parlement is een kiekenkot dat eigenlijk niets te zeggen heeft, louter het afzetten & goedkeuren van de Europese Commissie en wat controle. Blijkbaar zitten daar louter wereldvreemde eenden & kabouters die het nog niet doorhadden dat de mensen de Europese beslissingen & democratisch deficit eigenlijk beu zijn.