Buitenlandse rekeningen

Ingezonden door LVB op 2003-09-22 15:04

Trends-cartoon - Karl
  1. Het ACV, de christelijke vakbond, heeft een groot deel van haar financiële reserves op buitenlandse bankrekeningen staan. Voorzitter Luc Cortebeeck, vandaag in Het Nieuwsblad: "Ik wil mijn eieren in zoveel mogelijk nesten blijven leggen, om te verhinderen dat de vakbond monddood gemaakt kan worden. Ik noem het geen wantrouwen, wel voorzichtigheid. Wat als het Vlaams Blok ooit toch maar eens aan de macht komt? Zelfs sommige 'democratische' liberalen en N-VA'ers zouden de vakbewegingen maar wat graag afzwakken".

  2. Het ACV heeft groot gelijk. Een goed vermogensbeheer wordt gekenmerkt door spreiding. Daarvan vormen geografische spreiding en risico-spreiding een belangrijk onderdeel. Risicobeheer houdt rekening met de mogelijkheid dat het financieel systeem van een land instort. Of houdt rekening met alle mogelijke vormen van politiek risico. Het ACV heeft dus blijkbaar de geneugten van de globalisering ontdekt, en benut deze ten volle.

  3. Ahum. Ik heb bankrekeningen in het buitenland. Ik wil mijn eieren in zoveel mogelijk nesten blijven leggen. Ik noem het geen wantrouwen in het Belgische banksysteem of in de Belgische overheid, wel voorzichtigheid. Wat als de communisten ooit toch maar eens aan de macht komen? Zelfs sommige sociaal-democraten zouden ondernemers maar wat graag pluimen.

  4. In mijn belastingaangifte maak ik bekend dat ik buitenlandse rekeningen heb, en geef ik de inkomsten uit intresten en dividenden aan. Ik mag aannemen dat het ACV dit ook doet met zijn buitenlandse rekeningen?

  5. Enkele jaren geleden ontstond over dit buitenlands ACV-geld en de al of niet fiscaal aangegeven opbrengsten ervan een controverse in de pers. De conclusie was toen dat de intresten niet aangegeven waren: het ACV heeft geen rechtspersoonlijkheid, is een zogenaamde "feitelijke vereniging", en de fiscus zou ieder individueel ACV-lid moeten belasten op de intresten van die buitenlandse rekeningen. Si non e vero, e ben trovato. Intussen zou deze situatie "geregulariseerd" zijn.

  6. De hoofdreden voor mij om buitenlandse bankrekeningen aan te houden, is echter eerder van praktische aard. Ik koop en verkoop af en toe wat aandelen op Amerikaanse beurzen. Daarvoor gebruik ik online broker accounts bij Charles Schwab en Ameritrade. Zo'n online trading account is ook een buitenlandse bankrekening, en moet dus aangegeven worden. Ook Belgische banken bieden intussen de mogelijkheid aan om online aandelen te verhandelen op Amerikaanse beurzen. De schaalgrootte van de Amerikaanse markt zorgt er evenwel voor dat deze Belgische producten nooit aan de prijs-kwaliteit-verhouding, betrouwbaarheid en klantvriendelijkheid kunnen tippen van hun Amerikaanse soortgenoten.

  7. Op 18 oktober 2002 schreef Stefaan Huysentruyt in de Financieel Economische Tijd: "In woorden klaagt de vakbondswereld de internationale almacht van de financiële wereld aan, wordt het bankgeheim met de grond gelijk gemaakt en worden de financiële paradijzen aan de schandpaal genageld. In daden hield de christelijke vakbond ACV tot voor enkele jaren een rekening aan in het Groothertogdom Luxemburg bij het zo verguisde KB-Lux omdat, jawel, zo voorkomen werd dat er beslag op de stakingsgelden kon worden gelegd. In woorden pleiten de bonden voor meer solidariteit, wordt het zwartwerk bekampt en is de vrijwaring van de sociale zekerheid een prioriteit. In werkelijkheid blijken zwarte premies en achterstallen bij de RSZ tot de bedrijfscultuur te behoren van de Brusselse afdeling van de socialistische bediendenbond BBTK".

  8. De Belgische regering is van plan om volgend jaar een vorm van fiscale amnestie in te voeren. Zwart geld zal - tijdelijk - straffeloos vanuit het buitenland naar België teruggebracht kunnen worden, mits het anoniem betalen van een boete van 6% (bij herinvestering) of 9% (bij uitbetaling in cash). De banken zullen zorgen voor de vlotte en anonieme afhandeling van de hele procedure. De politieke wereld geeft toe dat aan deze operatie enkele ethische bezwaren kleven, maar wijst op de praktische voordelen: bij een slabakkende economie is dit de enige manier om de begroting bijkomende middelen te bezorgen én bijkomend geld in de binnenlandse economie te injecteren, zonder bijkomende belastingen te heffen. De critici wijzen op het perverse effect: fraudeurs worden beloond, en hierdoor wordt de brave burger die jaarlijks al zijn inkomsten netjes aangaf, in feite gestraft. Ook die redenering klopt. Alleen heb ik diezelfde redenering nooit gehoord toen de vorige regering migranten die hier illegaal verbleven, 'regulariseerde'. De brave migranten die de administratieve molen doorliepen om een verblijfs- of werkvergunning, of een erkenning als politiek vluchteling, te verkrijgen, werden hierdoor in feite ook gestraft ten opzichte van de illegalen die hier jarenlang leefden van zwartwerk. Maar "ethische bezwaren" zijn blijkbaar alleen populair als ze tegen rijke stinkerds gericht zijn.

  9. Als globalist in het internet-tijdperk vind ik dat locatie nauwelijks nog een rol speelt. De Vlamingen die aandelen van Lernout en Hauspie kochten, heb ik altijd nogal oubollig gevonden. Even oubollig als de rentenier die wil investeren in vastgoed, en dan maar een opbrengsthuis of een appartement in zijn eigen dorp koopt. Investeringsbeslissingen laat je afhangen van de kwaliteit van het bedrijf, van kosten en baten, van risico's en potentiële opbrensten; niet van het feit of dat bedrijf in je achtertuin ligt of aan de andere kant van de wereld. De kans dat het meest veelbelovende bedrijf ter wereld zich toevallig in eigen land bevindt, is relatief klein. Als je dan merkt dat zo'n bedrijf zijn PR-inspanningen vooral op de eigen thuismarkt richt (met o.a. een gesponsorde gratis editie van De Standaard in elke Vlaamse brievenbus), terwijl zijn commerciële markt zich in de rest van de wereld bevindt, dan weet je: hier is iets niet pluis, dat bedrijf wil vooral aandelen verkopen en niet zozeer zijn technologische producten. Ik haal hier L&H als voorbeeld aan, louter om op de bijziendheid van de investeerders (en bij uitbreiding, ook de consumenten) te wijzen. Eigenlijk zou de vraag dus niet moeten zijn "waarom heb je een buitenlandse rekening?", maar zou de vraag moeten zijn "waarom heb je enkel Belgische rekeningen?". Voor de modale burger kunnen het kostenaspect of het ontbreken van een behoefte een valabel antwoord zijn op deze vraag; voor de actieve belegger of voor de globetrotter is het antwoord op die vraag al minder evident.

  10. Deze website wordt gehost op een buitenlandse server, buiten de EU. Ik weet dat veel mensen zich "geruster" voelen als ze weten dat hun website zich ergens op een Belgische, Nederlandse of Britse server bevindt. Amerika, dat is zo ver! Ook hier geldt dat bij een studie van de prijs/kwaliteitverhouding en de technische voor- en nadelen de Europese providers de toets met hun Amerikaanse soortgenoten niet kunnen doorstaan. Technisch gezien is er een iets grotere latency omwille van de grotere afstand met het potentiële publiek. In de praktijk is daarvan in de total user experience, waar transfersnelheid even belangrijk is als latency, niets van te merken. En bij gebruik van dergelijke servers buiten de EU voor bedrijfsdoeleinden, wordt de BTW-aangifte wel iets complexer, maar dat wordt al snel een routineklus. Ook hier speelt locatie dus nauwelijks een rol, tenzij in de geest van sommige oubolligen.