Chronisch gebrek aan debatcultuur

Ingezonden door LVB op 2007-06-26 00:04

Niet alleen slaapverwekkend, maar ook van erbarmelijk slechte kwaliteit. Zo zou ik de debatten van vooral de mindere politieke goden op Terzake 07 willen bestempelen. (...) Nee, Vlaanderen heeft geen debatcultuur.

Hetzelfde geldt voor de weblogs als je die vergelijkt met die in Nederland. Dat het er in de Vlaamse blogsfeer heel wat minder provocerend aan toe gaat dan in de Nederlandse is misschien wel te wijten aan de gereserveerde houding van de gemiddelde Vlaming. Of om met de woorden van de Vlaamse Blogdeskundige Van Braekel te spreken: "de Vlaming heeft wellicht een gemoedelijker vorm, wil eerder charmeren dan provoceren in vergelijking met de Nederlander".

Als Van Braekel bedoelt dat Vlamingen grote moeite hebben om het beestje bij de naam te noemen, of zoals ze zelf zeggen: een kat een kat te noemen, eerder dan Nederlanders de neiging hebben rond de hete brij heen te draaien (rond de pot te draaien) in plaats van het debat aan te gaan, dan heeft hij gelijk. Daarom zijn mensen als Theo Van Gogh, Ayaan Hirshi Ali en wellicht ook Dedecker in Vlaanderen ondenkbaar. Vlamingen krijgen al vanaf de basisschool met de paplepel ingegoten dat ze moeten zitten en zwijgen, in plaats van voor hun mening uit te komen. Meningsverschillen worden er meestal met de mantel der liefde bedekt of gewoonweg doodgezwegen.

Kortom: er is een Vlaanderen een chronisch gebrek aan debatcultuur. Maar door problemen dood te zwijgen, niet bespreekbaar te maken of domweg te ontkennen, wil daarom nog niet zeggen dat ze niet bestaan. Sterker nog: als ze dan plotsklaps naar boven komen, is het vaak nog moeilijker om ze te kanaliseren...

Evert van Wijk op zijn weblog, 25 mei 2007

Reacties

#43397

Paul Belien

dinsdag, 26 juni, 2007 - 08:14

 

Het komt ook door de houding van de overheid. Wie in Vlaanderen probeert te provoceren, krijgt het aan de stok met het "Centrum" (thans van Dewitte, voorheen Leman).
Zoiets bestaat in Nederland niet.

Zelfs Jan Hertogen heeft nu hommeles met het "Centrum". Ik was zaterdag op bezoek bij Koen Elst, toevallig samen met Jos Verhulst. Alle drie kregen we reeds met het "Centrum" te maken. Ik vroeg me af waarom Hertogen, een felle "anti-fascist" en VB-jager, nu door het "Centrum" op de vingers getikt wordt, waarop Koen zei dat de overheid duidelijk wil maken dat niemand nog veilig is, zodat iedereen zich onzeker zou voelen en niemand nog iets durft zeggen.
Geen wonder dat Vlaanderen geen debatcultuur kan ontwikkelen.

#43400

raf

dinsdag, 26 juni, 2007 - 09:44

 

@Paul Belien:

Als uitleg toch iets te gemakkelijk. In Nederland is er, zowel in de pers als in de audiovisuele media, een lange traditie van polemiseren. De journalistiek is er ook kritischer tov de overheid. Een 'Centrum' bestaat er inderdaad niet, maar eerder rechtse geluiden werden tot voor kort ongenadig neergesabeld door de overheersend PC-journalisten. Sinds Fortuyn is er een kentering te bespeuren. Bij ons is er inderdaad de lange traditie van het papegaaienonderwijs, zoals door Luc aangehaald. Onze jongeren worden pas vlot na de nodige hoeveelheid alcohol en dan verloopt het discours zo goed als altijd in het dialect. Geef toe dat het dan moeilijker wordt om het over de transfers te hebben of over de verdeling van bevoegheden.

#43404

Peter Van de Ven

dinsdag, 26 juni, 2007 - 11:36

 

Interessant in de context, over de (nieuwe) bekrompenheid aan onze Noordkant, is de Nederlandse censuur van het boek van Marc De Bel, "Alien".

Aliens kunnen niet in Nederlandse kinderboeken, want die zijn niet in de Bijbel vermeld, en bestaan bijgevolg niet. Idem voor een muis met een broek aan in een kinderboek.

Een zoenen en "godverdomme" mag ook niet.

Nederlandse debatcultuur?

#43410

Willy

dinsdag, 26 juni, 2007 - 12:06

 

Ik heb er een paar stevige vloeken bij losgelaten, en gelukkiglijk zijn anderen hierboven mij voor : Er is een chronisch gebrek aan debatcultuur omdat er CONSTANT mensen op de loer liggen om u een proces aan uw been te lappen. Wie zijn mond durft opendoen om wantoestanden bloot te leggen, stelt zichzelf bloot aan waanzinnige eisen van schadevergoedingen en boetes.
Het ergste is dat niemand hier iets durft aan doen, want als ene dat wel durft, dan volgen er anderen, en in een wip en een zucht heb je dan een volksrevolte.
De pers ? Er is geen onafhankelijke pers. Wat er wel is, leeft bij de gratie van de subsidies en verborgen steun.
De politici ? Idem dito. Partijen leven van hun dotaties, van het vakbondsgeld, en van de talrijke vetbetaalde postjes die her en der te rapen vallen.
Op alles wat we als regelgeving, goede raad, of schaamteloze monologen moeten ondergaan, krijgen we met een brede sarcastische grijns als antwoord : Et alors ? Zo is het, en wat ga er aan doen ?
Willen is één ding, kunnen iets straffer, maar doen... Ho maar.

#43413

raf

dinsdag, 26 juni, 2007 - 12:43

 

Dat chronisch gebrek aan debatcultuur was er al geruime tijd voor er van dat Centrum sprake was. Wij zijn eerder een geremd volk (behalve..enz). Poltieke voorkeur en inkomen zijn al lang taboe's in Vlaanderen. Ik heb mij als beoefenaar van een vrij beroep ooit in de politiek gewaagd: ik heb de gevolgen aan den lijve ondervonden. Blijkbaar weegt de politieke overtuiging voor sommigen zwaarder dan de competenties. En het is niet alleen een kwestie van zijn mond durven opendoen: wie zorgvuldig argumenteert zonder in een kwetsende of beledigende terminologie te vervallen, moet niet zo bang zijn voor vervolging. Er is veel je m'en foutisme en laat het ons maar zeggen: lafheid.