Johan Depoortere over Amerika

@traveller: En wie is het geworden?
Maar wie is er op 9/11 nog doodgeschoten?

Verder: Depoortere vertolkt volledig mijn mening.

Johan Depoortere heeft in ieder geval mijn belangstelling gewekt voor Ann Coulter, dat moet zo'n beetje de christelijke tegenhanger zijn van de modale islamiet, voor zover ik hem mag geloven natuurlijk.

Voor een andere kijk op de VS, eens niet vanuit die "rationeel Europese bril", moeten we niet bij Johan Depoortere zijn, die plaat is ondertussen al grijsgedraaid

Mmm ik heb die uitspraak van Ann Coulter over "leiders onthoofden en ze bekeren tot het Christendom" ook gehoord .... in een comisch filmpje waar Rush Limbaugh de president van de VS was en zij de rol van vice-president vertolkte. Als Coulter die uitsrpaak maakt hoor je het publiek lachen. Misschien heeft Coulter dat ooit effectief in een column geschreven maar feit is dat het in dat filmpje de bedoeling was om ermee te lachen.

Wat het ook zij is volgende uitspraak van Depoortere voledig van de pot gerukt <<Maar in Amerika wordt zo'n uitspraak niet weggelachen,>>. Coulter heeft haar fans, maar krijgt ook enorm veel kritiek over haar heen, inclusief uit conservatieve en republikeinse hoek. Depoortere gebruikt hier duidelijk een stroman om heel Amerika zwart te schilderen want de indruk die je krijgt is natuurlijk weer dat de meeste Amerikan zich in die (fake?) uitspraak van Coulter kunnen vinden.

Coulter zou morgen Jean-Marie Le Pen en zijn "grapjes" over de holocaust als voorbeeld kunnen nemen om aan te tonen dat de Europeanen sinds Auschwitz geen haar veranderd zijn en Depooortere zou daar niets tegen kunnen inbrengen want hij past precies dezelfde taktiek toe.

Coulter is een een grote mond die provocerend schrijft en extremen standpunten neemt. Zij doet dat echter op een manier dat je je voortdurend afvraagt of ze het nu echt meent of niet. Indien zij het meent, dan is zij een verwerpelijke extremist. Indien het satirisch bedoeld wordt, dan is het heel geslaagd want gevoel voor humor heeft ze zeker, hoewel zij altijd op dezelfde doelwitten mikt.

Eigenlijk is het verschil tussen de VS en Europa alleen maar dat een Coulter in de VS niet voor de rechter wordt gesleept. In Europa worden de Coulters wel vervolgd. Dat is een objectief verschil. Voor de rest hebben wij evenveel Coulters als de Amerikanen en moest er in Europa slechts één taal zijn, dan verkochten zij ook evenveel boeken als Coulter (als die boeken tenministe niet verboden zouden worden).

Overigens Kaal, als ik me goed herinner was Coulter na haar uitspraak wel persona non grata bij National Review, een leidinggevend Amerikaans rechts magazine opgericht door William Buckley. Ik denk toch dat het NR was, laat iemand me corrigeren als ik het verkeerd voor heb.

Over en out en linkse zakken kunnen de pot op.

Ik kom nog even terug op die linkse schijtzak annex droogkloot Johan Depoortere. Dus meneer vindt dat de New York Slimes een kwaliteitskrant is. Wel, Richard Miniter heeft het volgende opgemerkt, naar aanleiding van een reportage over de strijd in Basra tussen het regeringsleger en de Mahdi-militie van al-Sadr. De reporter van dienst van de NYT blijkt... een Saddam-aanhanger te zijn. Richard Miniter:

'When reporters write in the first person, the result is rarely good. There are exceptions (such as Peter Kann’s Pulitzer Prize-winning coverage of the war in Bangladesh in 1971 for the Wall Street Journal), but the exceptions tend to prove the rule. Take today’s New York Times dispatch from Basra.

Today’s coverage of the Iraqi government’s fight for Basra is a clear example of the rule.

First of all, who is Qais Mizher, who owns the byline on the piece? Well, he tells us this in passing: “Calling on my experience as a captain in the Iraqi Army before the 2003 invasion and essentially a war correspondent since then…” Got that? The New York Times reporter was an officer in Saddam’s army. Nice. By the way, officers were not drafted (that’s how the enlisted ranks were filled). Officers had to be selected and regularly vetted for loyalty and effectiveness. So Saddam decided that he could trust our intrepid correspondent and so did the New York Times.

Makes you wonder: Would the Times have hired former Nazi officers to cover the three-year insurgency against the American presence in Germany in the late 1940s? Even if they spoke the language, knew the countryside well and said they “never really believed” in that evil ideology?

And is it smart to send an Iraqi Army captain from the Saddam era to cover the actions of the new Iraqi army? Are they likely to welcome him? Is likely to view them fairly?...'

Link: http://mt.pajamasmedia.com/...

Kwaliteitskrant, mijn gat.