Ministers moeten meer bloggen en RSS'en

Ben je niet zichtbaar op het web, dan besta je niet ... dus heb ik er mij maar bij gezet. Ach, waarom, Noname ?

Alvast valt het op dat zo weinig politiekers het medium praktisch toepassen terwijl het toch uiterst geschikt is om uitdrukking te geven aan hun persoonlijk karakter, of de eigen zienswijzen, en alzo naambekendheid te verwerven bij de burger of om de burger te overtuigen dat je van vlees en bloed bent en geen marionet, maar vooral ook inpikken op recente gebeurtenissen en je standpunt daarover verduidelijken.

Maar ja, bij veel mensen begint het dat ze niet of maar slecht kunnen typen. Dus delegeren ze het opzetten van een site aan een derde, met veel Flash ... ? Alhoewel, iedereen kan het zeer kort verwoorden, één zin zegt veelal voldoende.

Nu, Luc, en hoe evalueer je de sites van de politieke partijen ? Maak daar nu eens een analyse van. De opmaak, de leesbaarheid, schikking, enz, dus alles wat jij met je kritisch oog opmerkt of volgens jou voor verbetering vatbaar is.

Vind ik ook, er zijn belangrijker zaken dan een blog bij te houden.

RSS is nog te weinig ingeburgerd, vandaar het weinige enthousiasme.

Veel mensen volgen nog steeds websites door deze aan hun favorieten toe te voegen en geregeld het lijstje af te lopen.

Waarom ministers meer zouden moeten bloggen? Omdat het een bijzonder krachtig medium is -mede dankzij RSS- om snel en eenvoudig te communiceren met de Burger, van wie zij de dienaren (betekenis van het woord minister) zijn. Al zou het me niet verbazen dat de meerderheid ervan niet eens weet wat een blog of RSS precies is.

En akkoord RSS is misschien nog niet zo wijd ingeburgerd maar niets belet het om dat wel te worden.

Wat raar dat Peter Vanvelthoven achterblijft. Hij zou net de voortrekker moeten zijn van tal van initiatieven...

Weblogs zijn bij uitstek geschikt als communicatiemiddel voor recente informatie. Reacties op de actualiteit, bijvoorbeeld, kan je veel sneller op een weblog zetten dan dat ze eerst door een journalist opgeschreven moeten worden en dan pas in de krant van morgen verschijnen (als ze al verschijnen).

Bovendien zijn blogberichten automatisch gearchiveerd en linkbaar, wat ze veel makkelijker terug te vinden maakt dan andere formaten.

Ik kan nog uren doorgaan over de vele voordelen van weblogs en ook voorbeelden geven van wat er in het buitenland allemaal mee gedaan wordt door politici. Logisch ook, want ik werk voor een bedrijf dat één van de wereldleiders is in weblogsoftware en -diensten :-)

Als ministers of kabinetsleden dit lezen en interesse hebben voor het fenomeen weblogs, kunnen ze mij gerust een mailtje sturen op maarten at sixapart dot com. Ik wil gerust een demo en presentatie komen geven...

Ik betwist niet dat blogs een bijzonder "snel en krachtig" medium zijn, de vraag is: wat is de méérwaarde ervan voor een minister/politicus? Er zijn véél meer mensen die een krant lezen/naar het televisiejournaal kijken/naar het radiojournaal luisteren dan mensen die elke dag uitgebreid weblogs opvolgen: dat publiek is volgens mij zéér beperkt, zowel in aantal als in "profiel" (dus zo'n geweldig kiespubliek zal een (toekomstige) backbencher er ook weer niet mee uitbouwen denk ik). Een blog is dus geen efficiënte manier van communiceren met "de Burger, van wie zij de dienaren zijn."

Bovendien lijken me de instant reakties van deze of gene politicus op "de actualiteit" weinig relevant. Wat heb ik eraan te lezen wat pakweg Bert Anciaux van de inauguratie van Bush vindt? Zo'n direct inspelen op actuele gebeurtenissen en volop en voluit individuele meningkjes de wereld insturen staat volgens mij haaks op hoe "de politiek" werkt. Daar wordt nl. eerst uitgebreid overlegd voor men standpunten wereldkundig maakt.

Tertio: wat bloggen écht interessant maakt is de dialoog die ontstaat onder de vorm van comments en trackback, de uitwisseling van ideëen, enz. enz... wat mij dan terug brengt tot het tijdsprobleem: laat die politici zich in godsnaam met belangrijker zaken bezighouden dan met het moeten reageren op het gezever van jan met de pet.

Bon... ik zit hier nu wel vurig dat idee van bloggende ministers af te breken, maar eigenlijk kan het me echt geen donder schelen of ze nu bloggen of niet. Ik was gewoon even in een contraire bui.

"Flash is bovendien geen open formaat"?

Excuseer. Het FLA formaat is niet open, het SWF formaat echter wel. Meer info hier: http://www.oreill...

Ministers moeten helemal niet bloggen.

Ministers moeten ( goed ) besturen.

@ Bernard: het doet me goed dat ik het eens volledig met je eens kan zijn. Inderdaad, ministers moeten besturen.

De kiezer geeft hen geen mandaat om te bloggen maar om te besturen.

Ik ben er zelfs niet van overtuigd dat het niet goed is dat een minister constant al zijn beleidsdaden via de pers en vaak 'emotioneel' zit toe te lichten tegenover 'het publiek'.

Besturen berust vooral op ratio, logica, enz. ... gevoelens kunnen daar best 'slechts' een eventueel gevolg van zijn.

Pratende ministers... daarvoor dient dan weer een parlement. Er wordt - zonder bloggende ministers - nu al méér geleuterd in de pers dan dat er geantwoord wordt in het parlement. Dáár is het te doen voor de ministers.

Zo zijn toch de regels van het spel, niet? Back to basics, zou LVB zeggen.

@ Michael: als indirecte grondlegger van de allereerste ijzerbedevaarten zou Albert I inderdaad wel eens de belangrijkste Belg kunnen zijn geweest.

Maar... wie is Tom Lanoye? Nooit van gehoord.

@ Bernard. Wat bedoel je met goed besturen ?

Wat is de definitie van goed besturen ? Gaat dat over alle westswijzigingen opvolgen en partijprogrammapunten scoren ?

Waarom zou bloggen goed zijn voor een minister ? Wel laat ik zeggen, om contact te houden met de maatschappij. Via een blog kan hij de reacties toetsen, en voelen wat er bij de burger leeft en omgekeerd waarom die minister dit of dat standpunt inneemt. Misschien komt hij dan wel tot de conclusie dat die euthanasiewetgeving niet echt nog eens hoeft veranderd te worden. Of waarom de burger gevoelig is voor de hoofddoek. Of waarom de staatsschuld wel belangrijk is. Of misschien dat de burger niet begrijpt wat die wetswijzigingen voor nut hebben, misschien begrijpt die minister uiteindelijk wel dat het iets simpeler ook kan. Of dat de burger wat meer vrijheid wil ... of waarom de burger verzuurd is.

Ik denk niet dat LVB het zo scherp gesteld heeft dat hij onderscheid wil maken tussen het parlementslid en de minister. Enkel heeft hij voor de toets de test gedaan bij de ministers omdat zij nu eenmaal het hoogst in de ranking staan, en dus politiek het meest representatief zijn om geëvalueerd te worden.

Over goed besturen : Denk je dat bvb. enkel boeten geven het gedrag van de burger verandert ? Er treedt ook gewenning op aan het krijgen van boeten ... Zeker als je de middelen hebt om ze niet te hoeven betalen of wel te betalen. De modale burger wordt geacht de wet toe te passen, en anders krijgt hij straf.

Al eens bij stilgestaan waarom die burger niet spontaan de wet toepast ? Misschien kan die minister / politieker via een 'informele' commentaar aan zijn kiezer duidelijk maken waarom een wetswijziging belangrijk is, of gewoon waarom hij de partijlijn volgt. Misschien kan men zo de burger overtuigen om de wet te volgen ... ? Misschien vat die minister dan dat het geven van zware boeten, op termijn contraproductief is. Zware straffen mag je enkel toepassen als er geen andere middelen meer overblijven en enkel voor zware feiten.

Dus wat is "goed besturen" ? Ik dacht als het beleid dermate georganiseerd is dat er maar uitzonderlijk straffen moeten opgelegd worden.

@ Eric Jans / M. Cosyns. Moet een minister wel honderden dossiers nazien ? Dat is mi enkel het gevolg van de verwevenheid van de wetgevingen. Dus elke partij wil zijn vinger in de pap hebben, en moet dus zijn paraafje zetten of niet zetten om te kunnen doorlaten of blokkeren (alsof hij een territorium bewaakt ?). Zou het niet beter zijn dat die minister een duidelijk karakter heeft en dus duidelijk stelt waarop het staat, zodat zijn administratie weet welke richting ze moet uitgaan ? Of dat de wetgeving zo opgebouwd zou zijn dat de besluitvorming bij wijze van spreken automatisch er uit volgt ? Dus dat de minister maar moet geraadpleegd worden indien de regeringsafspraken niet gedefinieerd zijn voor dat bijzonder item, en dat hij na overleg met zijn collega's de nieuwe "grens" moet vastleggen ?

Als hij honderden dossiers moet beheren, en nalezen, denk je dan dat hij goed kan besturen ? In België loopt de minister naar de raad met een dikke bundel en verlaat het overleg diep in de nacht. In Nederland fietst de eerste minister naar zijn werk ...

En is dat niet het gevolg van het beeld dat de burger schept over een goed bestuur ? Is dat beeld wel correct ? Moet het niet bijgeschaafd worden ? Vervult men niet op een of andere wijze het verwachtingspatroon van de burger ?

Als die minister over zoveel zaken zelf moet beslissen is dat niet het gevolg van het feit dat de zaken niet goed of onvoldoende georganiseerd zijn ? Dat men de problemen uit het verleden niet fundamenteel opgelost heeft en telkens opnieuw moet beslissen over 'lose ends' ? Of dat die minister altijd maar wil bijsturen, naar zijn eigen inzichten en niet volgens de zienswijzen van de 'modale' burger, en dus de beslissingen uit het verleden altijd wil herschrijven naar zijn inzicht of het inzicht van zijn partij ?

Dus eigenlijk de vrijheid beperken door telkens (figuurlijk gesproken) een stukje vreemd machtsterritorium te annexeren en te bewaken ? Dus als je het zo bekijkt, kom je tot de vaststelling dat we onszelf via het ingewikkelde politieke overleg, en de vele beslissingsniveaus, veel beperkingen opleggen, dus onszelf de mogelijkheid ontnemen om over fundamentele zaken na te denken en feitelijk onszelf onvrij maken. Wel ik dacht dat goed bestuur het tegenovergestelde beoogde, want als je ervaart dat je onvrij bent, vind je dat je niet goed bestuurd bent.

@ Noname:

M'n beste Noname,

Uit je hele betoog begrijp ik dat de minister 'dichter' bij de burger kan staan en omgekeerd door wat meer te bloggen.

Welwel. Hoe lang zijn we in het politieke bedrijf al aan het zeggen dat 'de kloof tss burger en politiek moet gedicht worden'?

Al van eind jaren '80. Toen waren er nauwelijks computers of internet onder de bevolking.

Alsof een minister dichter bij het volk zou staan omdat hij blogt!

Denk je nu echt dat zo'n minister niet weet wat er leeft onder de bevolking? Denk je dat?

Denk je dat ze de noden en behoeften niet kennen?

Ze kennen die al van in het stenen tijdperk.

Daar gaat het niet om, daar ligt het niet aan, daar zit het niet in.

Verhofstadts open debat cultuur is hem in het eigen gezicht geslagen. Ik zou haast zeggen dat politici te veel 'aan communicatie doen' omdat ze toch niets durven, kunnen, mogen of willen zeggen.

De bevolking moet meer interesse tonen voor het parlement. Dàt is belangrijk voor de democratie!

Wat Luc aan het doen is noemen ze in de advocatuur met een mooie beeldspraak : "Rainmaking"

@ Koen.

Daar had ik het niet over ... toch wel 'leuk' ten minste voor heel wat partijen, ... eh ... ik bedoel voor de gniffelaars die het niet kunnen laten te vermelden, en tot aan dat verrassende moment die anderen, als het waar is, en geef toe als het niet waar is, wel ... dan was het leuk om te lezen dat het misschien toch wel waar is.

Wat ik wel bedoelde was dat een blog misschien toch beter overkomt voor de politieker dan die obligate folders of de affiches in de voortuin in de verkiezingstijd. En ik meen zelfs dat het misschien een beetje minder zal kosten. En eigenlijk vraag ik mij af waarom de politieke sites voor hun toppolitiekers niet een extra hoekje voorzien ... ? Het medium moet dan misschien wat aangepast worden, dat je wel een vraag kunt stellen, maar dat de titularis van de blog beslist of hij die vraag opneemt of niet, of persoonlijk afhandelt.

Wat is trouwens de taak van een modale politieker ? Toch de discussie aangaan met de burger, en hem overtuigen van zijn doelstellingen en inzichten en de burger dus daarvoor zijn vertrouwen vragen om hem te vertegenwoordigen ? En om dat te realiseren moet je toch naambekendheid hebben ? En het gevolg ? Wel een zwakke politieker die altijd maar met slogans antwoordt, zal door de mand vallen ...

Ik zal het eens anders formuleren. Beeld je in dat je naar de verkiezing gaat en één alfabetische lijst krijgt met enkel de naam van alle kandidaten, zonder enige verwijzing naar een politieke partij ... Dat zou toch democratisch zijn, zelfs uitgesproken democratisch. En beeld je dan in dat enkel die kandidaten verkozen zouden zijn die door de kiezer bij naam aangeduid zijn. Er zou wat afgelachen worden ... Dan eisen onverwijld 500 parlementairen om een extra zender ... eh, onmiddellijk !

Net zoals dit het geval is bij de RSS-feed van de premier ondersteunt het Internationaal Perscentrum in Brussel -reeds meer dan een jaar- ook de RSS-feeds voor alle andere federale regeringsleden.

Een volledig overzicht vind je op http://presscente...

Mvg -

Vruchteloos op zoek naar het weblog van Patrick Dewael of Rick Daems in het lijstje. Razend nieuwsgierig naar hun allerpersoonlijkste emotionele avonturen.
Voed de RSS, Waarde Heerschappen !