Blanke man is niet bang genoeg

Ze geven tenminste openlijk toe dat het om angstzaaierij gaat.
Het is waarschijnlijk dezelfde groep waar de katholieken hun haring ook het minst bij braadde.

"Scepticisme" zal nu wel opgenomen worden in de DSM-V (2012), en in de volgende versie van "Larousse Médical"...

Het gaat dus niet over het idiosympathische "bang zijn" van de blanke man, zoals beschreven door de grote filosoof Vermandere, maar om datgene waar men bang mag voor zijn. Of met andere woorden een fobie voor hebben.
Dus niet voor "xeno" of voor "islamo", maar voortaan wel - en nog verplicht op de koop toe- voor "climato" of iets dergelijks.

Deze muts schreef onder andere:

"In Nederland wordt de sceptische kar getrokken door wetenschappers als Kees de Jager en Hans Oerlemans, en journalisten als Marcel Crok en Simon Rozendaal – allemaal blanke mannen. Waarschijnlijk denken deze klimaatsceptici niet dat hun houding en handelen voor een deel wordt bepaald door een samenwerking van hun sekse, huidskleur en wereldbeeld."
...
"Hoe komen sceptici erbij om al dat wetenschappelijke bewijs nietig te verklaren op basis van een stel – toegegeven, zeer kortzichtige en domme – e-mails?"

Toevallig is Kees de Jager één van de beste wetenschappers die Nederland ooit gehad heeft. Hij is totaal niet sceptisch op basis van de e-mails, maar hij weet zelf toevallig wat van de invloed van de zon.

"Op Kennislink is uitsluitend betrouwbare informatie te vinden". Zeggen ze zelf.

Gelijkmaking is veel belangrijker dan wetenschap, blijkt hier weer maar eens de achtergrond te zijn.
Dat is immers de verklaring voor het racisme, het sexisme en de haat tegen de groep der succesvolle blanke mannen van middelbare leeftijd. Zij zijn immers de "sterkste" groep in de samenleving en zij dienen dus ge-downed te worden. Zoals hun auto's trouwens. Hun vrijstaande villa's op grote percelen. Hun sporten en hobby's. Hun functies. Hun kennis. Hun ideologie. Hun wetenschap.
Enkel individuen uit die groep die als auto-immuun antistofje willen optreden worden geaccepteerd in deze kring, op voorwaarde dat ze hun plastron thuislaten en zich in onderlijfjes hullen. Dan mogen ze zelfs topposities bekleden en dus hun bestemming bevestigen. Maar voorzichtigheid blijft ook dan geboden.
Veel meer dan we vermoeden, realiseer ik me bij zulke stukjes, worden wij gehinderd en gesaboteerd als groep. Het komt zo af en toe eens goed boven wat de adeptessen van Van Brempt van "ons" vinden (want ze vinden dat het over ons gaat) en waar ze ons liefst zouden hebben. Op zo'n moment wordt overduidelijk hoezeer de antiracisme- en antidiscriminatiewetten in werkelijkheid gelijkmakingswetten zijn.

Een der smerigste malassoociaties vind ik de groepsgewijze schuldaanwijzing van het alcoholmisbruik. Alleen daar al valt een boek over te schrijven, hoe de blanke man de schuld krijgt van het alcoholprobleem in de wereld en de impliciete genocide die hij hiermee veroorzaakt heeft onder onschuldige minderheden zoals Indianen.

We waren - historisch - de onversaagden, de dapperen, de moedigen. Maar de omkeerders speken op alle goede eigenschappen van weleer.

@koen: zeer naïeve mensen zouden in uw bericht een contradictie menen te lezen. Zij dwalen, weten wij uiteraard.
:-)

@Cogito: In verband met die quota voor vrouwen:
http://www.vlaamsbelang.org...

@Cogito #90496
Als 'blanke' vrouw, kan ik je volledig gelijk geven, want zo heb ik alle maatregelen voor zogenaamde 'quota's' altijd gezien en begrepen. En trouwens die hele "heisa" en wetgeving rond anti-discriminatie ook.

Er zijn inderdaad vrouwen die de nodige capaciteiten bezitten om aan de 'top' te functioneren. Maar ik ben er principieel volledig tegen dat ze die functie zouden krijgen omdat ze een vrouw zijn. Hetzelfde voor allochtonen trouwens. Wat een ONZIN om andere criteria te gebruiken voor een functie dan de geschiktheid voor de job!

Die 'quota's' vinden hun diepste motivatie in een jaloersheid om het algemene (zichtbare) succes van de Westerse 'blanke', 'christelijke' beschaving, waarbij mannen daarin een (begrijpelijke) trekkende rol spelen.

Maar ik vraag mij af, wat sommige 'blanken' motiveert om eigen, hoogstaande beschaving, zo naar de vaantjes te helpen gaan door het "twee maten en twee gewichten-systeem" er zo (ziekelijk) te willen doorduwen.

In Europa bestond immers geen racisme, enkele verwerpelijke echte vormen ervan terzijde gelaten. Gekleurde medemensen die de nodige capaciteiten hadden, werden evenwaardig behandeld, zoals trouwens traveller (ergens vroeger op deze blog) liet opmerken in verband met de hoge begaafheid van sommige Indiërs die op topfuncties terecht komen.

PS: De rest van mijn reactie noteer ik een andere keer, anders wordt die (voor jou) te lang om helemaal te lezen! :-)
http://lvb.net/item/8005#90224

Beste Lizzie, dat is de wet van de minste weerstand: als ik voor mijn eigen winkeltje zorg, is het al moeilijk genoeg. de "succesvolle" werkt immers per definitie voltijds. Verwachten dat je je daarnaast nog eens moeit tegen dogma's van beroepsroepers, die veel meer tijd en zin hebben om zich met zulks bezig te houden, is er wat teveel aan. Maar de kruik gaat te water tot ze barst; op een gegeven moment weegt de opportuniteit om stilzwijgend langs de kant blijven staan niet zwaar genoeg meer door, en zal er actie moeten komen. Gelukkig zijn er nog verkiezingen om tendenzen aan te geven, maar vooral het internet heeft de tegenstroom versneld. Het is immers zo dat de mensen van het gezond verstand vooral dagelijks aan het werk zijn, en dus weinig tijd hadden om zich te groeperen edm. Via tinternet is dat plots gekeerd.

De tekst hierboven die gehekeld werd door GeenStijl, was een compleet waanzinnige, achterlijke tekst (als eerte foto van een scepticus (zgn vooral blank) stond trouwens een aziaat). GS stoorde zich er daarenboven aan dat dit (i) onder het mom van wetenschap (dus niet opinie) gebeurde en (ii) gesubsidieerd met belastinggeld. De verontwaardiging is m.i. terecht.

In een normale, beschaafde rechtsstaat zou iemand hiertegen (het artikel en het feit dat zulks gesubsidieerd wordt) moeten optreden via wetenschappelijke, politieke en of juridische weg. Maar 1. zoals aangegeven, wie neemt de moeite, 2. het kost handenvol geld, 3. tijd en energie, 4 is niet efficiënt owv het politiek en juridisch systeem, en 5 je krijgt de zgn niet-bestaande linkse kerk over je heen.

Dus nemen de mensen een shortcut, de mails + de versterking door de massa via internet. Neemt niet weg dat daar grenzen in zijn wat de inhoud betreft. Doch men noemt dit wel haatmail, maar ik stel vast dat haatmail altijd van rechts schijnt te komen, maar effectieve bedreigingen en politiebescherming ertegen toch eerder van het haatvrije, niet-bange, open en verheven, wetenschappelijke 'links' komt.

Tot dat wijzigt of in evenwicht komt heeft de counter-groep mijn sympathie.

De kruik ging te water...

Goeie inconsistentiedetector Belgica Dividenda Est. Ah nog iets: als LDD voor 75% een mannelijk publiek had op hetzelfde ogenblik als VB een voor 60% mannelijk electoraat had, en als tijdens die verkiezingen VB al een stuk verloor aan LDD, dan betekent dat dat het VB daarvóór een hoger percentage mannelijk publiek had, zeg 66.66% of twee derde. In 2004 stemde 34.88% antwerpenaren VB. Daarvan 2/3 mannen. Dus 23.25% van de antwerpse bevolking waren mannelijke VB kiezers, ofte 46.5% van de mannelijke Antwerpse bevolking, ei zo na 1 op 2 Antwerpse mannen. Dat merk je ook in gesprekken trouwens, nog altijd.

Dat profiel van sceptische blanke man, daar mag volgens mij ook een bovengemiddelde intelligentie aan worden toegevoegd. En de blanke man is niet irrationeel, en moeilijk te chanteren en vooral niet om te kopen. Althans, een kleine minderheid! De laatste der Westerse Mohikanen?

Volgens Asha Ten Broek heeft W. Vermanderen dat liedje over de bange blanke man dus voor niks geschreven :-)

Onlangs las ik in een boek over de opkomst van de nazi's (alarm goodwin-wet) dat de partij enorm veel stemmen haalde bij vrouwen.

Even voortbouwend op mijn post van gisteravond met betrekking tot dat zogenaamd wetenschappelijk onderzoek van die Paul Slovic.
Ik heb er geen idee van of dat zijn enigste lijstje van vragen was. Het viel mij op dat het enkel maar vragen zijn die op een of andere wijze met gezondheid zijn gelinkt. Voor ten Broeke kwam dit lijstje misschien goed uit om te beweren: "Ze "geloofden" niet in risico's..."
Voor een zichzelf respecterende wetenschapper is dit lijstje echter veel te kort om tot een dergelijke conclusie te komen.
Gisteren gaf ik al enkele voorbeelden van andere risico's waarmee men kan inzitten. Nog enkele andere:
* het risico dat er geen geld meer zal zijn voor een(voldoende hoog) pensioen voor mij;
* het risico dat ik mijn spaarcenten zal kwijtspelen door het faillissement van mijn bank;
* het risico dat ik mijn job zal verliezen; enz.

Ik veronderstel dat wanneer ik als wetenschapper onderzoek zou willen doen naar de variaties in de perceptie van risico's en of er groepen hogere/lagere globale percepties van risico hebben, ik om mijn onderzoek niet bij voorbaat te besmetten, eerst bij een ruime representatieve waaier aan respondenten door middel van open vragen zou peilen naar alle mogelijke soorten risico's die zij percipiëren en ook soorten risico's die zij zelf niet als zodanig percipiëren, maar waarvan zij vaststellen of vermoeden dat anderen die zaken als een risico percipiëren.
Opdat moment normeer je als onderzoeker tenminste niet wat men mag/moet/niet mag als een risico percipiëren.
De gegeven antwoorden zullen natuurlijk gedeeltelijk beïnvloed zijn door datgene wat op dat moment het meeste in de media voorkomt.
Een onderzoeker zou die lijst dan ook moeten aanvullen met thema's die in de vroegere decennia of zelfs een vroegere eeuw of in andere landen als risico worden (werden) gepercipieerd. Tot slot kan hij/zij er zelf ook nog enkele aan toevoegen.
Het einddoel moet zijn om een lijst van potentiële risico onderwerpen te bekomen die op een evenwichtige wijze elk aspect van het menselijke leven doorheen alle grote levensstadia behandelt (dus geen overwicht in aantal van de ene groep vragen op de andere).
Enkel een dergelijk type onderzoek kan worden gebruikt om tot uitspraken te komen over de algemene risicoperceptie bij bepaalde bevolkingscategorieën. Zoniet kan men zich hoogstens uitspreken over de risicoperceptie met betrekking tot een of meerdere deeldomeinen uit het menselijke leven, meer niet.

Bij de eigenlijke bevraging zijn er nog heel wat mogelijkheden om de vraagstelling te sturen:
* Wijze waarop de vragen worden geformuleerd: allemaal even helder en neutraal?
* Volgorde van de vragen: worden die door elkaar gesteld of per blok, of komt een bepaald soort vragen die net wat minder in de actualiteit staat systematisch achter een categorie van vragen over een onderwerp dat dan net volop in de actualiteit staat?
* Hoe brengt de onderzoeker zijn vragen: zowel in intonatie als in lichaamstaal?
* In welke omgeving vraagt men die: bijvoorbeeld langs een gevaarlijke staatsbaan vlakbij een school vragen naar de risico-inschatting van de respondenten met betrekking tot verkeersveiligheid... vraagt om vertekende resultaten. Of naast een chemische fabriek over milieurisico's.
* enz

Het is duidelijk dat de ene categorie van personen daarbij gemakkelijker kan worden gemanipuleerd dan de andere.

Wanneer er niet op een dergelijke manier naar wetenschappelijke objectiviteit wordt gestreefd, lijkt een bevraging naar risico-perceptie van de respondenten mij wetenschappelijk van nul en generlei waarde te zijn.

Veronderstellend dat Paul Slovic onderzoek had gedaan naar elke vorm van risicoperceptie las ik even na wat er over hem op Wikipedia te lezen staat: "He [Paul Slovic] is considered, with Baruch Fischhoff, a leading theorist and researcher in the risk perception field (psychometric paradigm)."
http://en.wikipedia.org/wik...
Eerste reflex: ja die dame heeft maar heel selectief naar zijn onderzoek verwezen.
Tweede reflex: ik zal maar eens doorklikken naar "the risk perception field" om te vernemen wat dit wel allemaal inhoudt: "Risk perception is the subjective judgment that people make about the characteristics and severity of a risk. The phrase is most commonly used in reference to natural hazards and threats to the environment or health, such as nuclear power."
http://en.wikipedia.org/wik...
Die tweede zin deed bij mij de deur bijna dicht.
Ik begrijp wel waarom dit vaak daartoe wordt herleidt: "The study of risk perception arose out of the observation that experts and lay people often disagreed about how risky various technologies and natural hazards were."
Maar zelfs vertrekkend vanuit die vaststelling kan je dit voor elk aspect van het menselijke leven nagaan, ook wanneer eventuele risico's niet technologie gerelateerd zijn. Bijvoorbeeld:
* seriemoordenaars, serieverkrachters, of pedofielen komen ooit vrij uit de gevangenis en nemen terug deel aan het maatschappelijk leven: riskant of niet en, zo ja, hoe riskant? Vergelijk antwoorden van de experten en Jan, Eva en Mohamed met de pet
* bankfaillissementen: idem...

Tot daar de simpele reflex van een jurist. Ik lees dat Paul Slovic vaststelde dat: "People tend to view current risk levels as unacceptably high for most activities[7]. All things being equal, the greater people perceived a benefit, the greater the tolerance for a risk[8]. If a person derived pleasure from using a product, people tended to judge its benefits as high and its risks as low. If the activity was disliked, the judgments were opposite."
Die harde kern van blanke mannen genieten dus duidelijk van alcohol en hun auto. Zij doen dit net zoals dat de harde kern van antropogene globale opwarming alarmisten geniet van haar verhoogde publieke status en van de verhoogde publieke belangstelling voor hen, alsook van de verhoogde subsidiekraan voor hun onderzoek. Dan is het ook logisch dat die alarmisten daarbij de risico's minimaliseren voor de schade die zij de wetenschap en de democratie aanrichten door wat te prutsen aan hun data, formules, enz. om toch maar op een zo alarmistisch mogelijk scenario uit te komen. (Confer de link die Cogito hier een tijdje geleden plaatste: http://www.americanthinker....)

Slovic en co hebben geen patent op het onderzoeksdomein van de risicoperceptie. Volgens hoger vermeld Wikipedia artikel stelde een andere onderzoeksschool (cultural theory) dat: "Group refers to the extent to which individuals are bounded by feelings of belonging or solidarity. The greater the bonds, the less individual choice are subject to personal control[13]. Four ways of life include: Hierarchical, Individualist, Egalitarian, and Fatalist."

En ja, de door ten Broeke vermelde harde kern van blanke mannen zijn individualisten. Is hun risico-inschatting daarom echter verkeerd? (Voor haar is die inschatting misschien verwerpelijk, maar dat is een andere zaak.)

En nee, de klimaatrisico-inschatting van de blanke man is niet noodzakelijk verkeerd wanneer je leest dat andere onderzoekers vaststelden dat: "Another key finding was that the experts are not necessarily any better at estimating probabilities than lay people. Experts were often overconfident in the exactness of their estimates, and put too much stock in small samples of data."
Vele beleggers kunnen dit ondertussen beamen: in 2007 was er volgens de meeste beleggingsexperts geen vuiltje aan de lucht en nu beweren diezelfde experts dat de overheden de juiste maatregelen hebben genomen en dat er geen nieuwe zeepbellen zullen ontstaan. Haha.
De experts-antropogene globale opwarmingsalarmisten zouden op basis van zo'n onderzoeksconclusies beter wat bescheidener worden, zeker wanneer ze de kwaliteit van hun eigen onderzoek onder ogen zouden zien.

De volgende school met betrekking tot het onderzoek naar risicoperceptie, de SARF, heeft een mooie onderzoeksbrok aan heel de klimaatheisa: The theory attempts to explain the process by which risks are amplified, receiving public attention, or attuned, receiving less public attention.

Het klimaatthema geniet nu volop van media-aandacht, dus zullen die experts-alarmisten wel een grotere impact hebben op de niet-individualisten als hiërarchisch, egalitair en zeker fatalistisch ingestelde mensen, maar daarom is de risico-inschatting van de individualisten nog niet verkeerd.

Asha ten Broeke u en uw collega's bent een interessant onderzoeksgegeven voor het onderzoek naar risicoperceptie, maar dan niet door de school van Paul Slovic.

Tarara, zo lang. Sorry Luc