Van de prins geen kwaad?

De recente Story-uitspraak van Prins Filip heeft her en der wat tongen laten loskomen. Uit een paar krantenartikels komen we enkele anekdotes te weten die ons meer leren over de leef- en denkwereld van de prins.

Filip houdt van Cuba: het land, zijn klimaat, zijn bevolking en zijn sociale zekerheid. "Ze hebben er haast niks, stelt Filip vast, maar met wat ze hebben, zorgen ze tenminste voor de mensen. Toch qua gezondheidszorg. Hij aarzelt niet om Amerikaanse gesprekspartners te schofferen door hun sociale zekerheid te vergelijken met de Cubaanse. Daarbij stelt de hunne niet veel voor, sneert hij dan. Zijn officiële begeleiders plegen op zulke momenten naarstig het plafond af te speuren, op zoek naar een vliegje", schrijft Marc Reynebeau in De Standaard van 2 december. Over de VS gesproken: de prins verbleef er twee jaar en studeerde er aan de befaamde Stanford-universiteit. Sindsdien "kan de prins in elk geval lezen en schrijven", aldus Bart Brinckman in De Standaard. Maar toen hofmaarschalk Herman Liebaers hem aanraadde om na zijn studies nog een jaartje in de VS te blijven "om wat van het studentenleven te genieten", wou hij toch maar liever zo vlug mogelijk naar huis.

De prins vindt dat zijn ouders hun rol als vorsten verwaarlozen. Oom Boudewijn is zijn grote voorbeeld. Dat koningin Paola sinds juli jongstleden geen lessen Nederlands meer volgt (want het is toch hopeloos) en dat koning Albert bijna voortdurend in zijn buitenverblijf in Châteauneuf-de-Grasse verblijft (de te ondertekenen wetteksten worden door de luchtmacht vanuit Melsbroek naar Cannes gevlogen en vervolgens per moto naar het koninklijke buitenverblijf gebracht), en dat allemaal terwijl de separatisten al voor de poorten staan, dat vindt Filip regelrecht plichtsverzuim. De politici daarentegen zijn in hun nopjes met de visie van Albert op het koningschap. Hij moeit zich nergens mee, en zelfs met uitgesproken republikeinen maakt hij grapjes over hun staatsvisie, aldus Douglas De Coninck in De Morgen van vandaag. Jacques van Ypersele de Strihou, de legendarische en gevreesde kabinetschef van de koning, zou volgens hetzelfde artikel een aanzienlijk deel van zijn gezag verloren hebben. Albert luistert nauwelijks naar hem, want hij ziet zichzelf toch maar als de louter ceremoniële monarch die alles tekent zonder te lezen wat hem wordt voorgeschoteld. Filip ziet het anders. "Ik wil dit land echt leiden, zoals mijn oom", liet hij zich al meer dan eens ontvallen.

"Ik vind dat de vrijzinnigen in dit land zich goed gedragen", zei de prins onlangs tegen een partijvoorzitter-logebroeder, zo onthult Douglas De Coninck in hetzelfde artikel. Vrijzinnigen, het zijn blijkbaar gevaarlijke mensen, maar in België houden ze zich gelukkig wat koest. Het is maar dat u het weet.

"Filip heeft een hekel aan Vlamingen", vertelt Pol Van den Driessche, auteur van een boek over 10 jaar koningschap van Albert II, aan Douglas De Coninck. Waarom? Filip ziet het streven naar Vlaamse autonomie als een persoonlijke bedreiging, hij gelooft in alle ernst in een complot dat in donkere holen beraamd wordt om het koninklijk paleis af te branden. Hij zet alle Vlamingen op dezelfde lijn, en daarom heeft hij een hekel aan Vlamingen.

"Maar mijnheer Verhofstadt, u bent toch ook tegen het Vlaams Belang?", zou de prins geantwoord hebben toen de premier hem via de telefoon op de vingers tikte na het bekend raken van de Story-uitspraak. Althans, zo citeert Douglas De Coninck "een insider" die het telefoongesprek reconstrueert. En kamervoorzitter Herman De Croo liet zich tegenover Phara de Aguirre in Terzake ontvallen dat de prins hem na het uitbreken van de commotie opgebeld had. Op de vraag of de prins het Orakel van Brakel had opgebeld om hem advies te vragen, kwam alleen een monkelend lachje als antwoord.

Conclusie na het lezen van dit alles? Republikeinen en separatisten, juicht, want als Albert morgen met zijn moto tegen een Grassiaans rotsblok rijdt, begint het feest en krijgt De Stomme van Portici weer stembanden. De oplossing die Bart Sturtewagen voorstelt, "de volgende koning wordt een digitale foto, op verzoek te downloaden op koninklijkpaleis.be - het wordt dat, of niets", zal niet voldoen. De kreet die Jean-Luc Dehaene ooit slaakte, "konden we Albert maar op sterk water zetten!", wordt dan brandend actueel.