Sloddervossen werken efficiënter dan nette mensen
Ziet uw bureau eruit als een ontplofte papierfabriek, dan zou u wel eens de meest efficiënte kracht van de werkvloer kunnen zijn. Dat beweert Eric Abrahamson, professor aan de prestigieuze Amerikaanse Columbia Business School en auteur van het kersverse boek "A Perfect Mess". (...) [Nederlandse vertaling: De wet van de stimulerende wanorde]
Uit zijn onderzoek blijkt dat nette Jannen in de praktijk 36 procent meer tijd nodig hebben om documenten of verslagen terug te vinden dan collega's wiens werkpost behoorlijk rommelig is. Volgens de professor schuilt achte zo'n ogenschijnlijke rommel in werkelijkheid een bijzonder gesofistikeerd, zij het informeel systeem van documentenbeheer dat meer flexibiliteit en doeltreffendheid biedt dan een dossierkast. (...)
Het Laatste Nieuws, 19 februari 2007
Reacties
ivan janssens
donderdag, 1 maart, 2007 - 12:39Ik ben zelf een sloddersvos en wou soms toch dat ik alles wat beter op orde zou houden. Soms moet ik behoorlijk lang zoeken hoor. Dus ik heb zo mijn twijfels bij dit verhaal.
linda
donderdag, 1 maart, 2007 - 17:59Luc, daar ben je zeker trots op?
Zuster Vera zei altijd: Orde leidt tot God!
De fysica zegt: Entropie geeft energie.
Thomas
donderdag, 1 maart, 2007 - 18:53@ivan
Hoe durf je te twijfelen aan de waarheid die door een professor verteld wordt !
Cogito
donderdag, 1 maart, 2007 - 20:36Ik heb het altijd geweten en probeer het mijn omgeving al tientallen jaren aan het verstand te brengen, met wisselend succes :-)
Iets dat op jezelf van toepassing is, Luc? (zal wel, vanwaar anders dit citaat :-)
Ook ik ben een verwoed beoefenaar van het big bang principe op mijn bureau. Je wint tijd bij het klasseren, je verliest tijd bij het zoeken. Maar het saldo is positief, mits voldoende ervaring!
Ik had eens een erg nette Collega. Hij heette inderdaad Jan. Zijn lijfspreuk was: rubriceren of weggooien. Hij vond niets rapper terug dan ik maar als je 'm zag was hij aan 't ... rubriceren.
vuurland
donderdag, 1 maart, 2007 - 21:46Eerlijk gezegd vind ik dat een heel geloofwaardig verhaal: volgens mij werkt het net als een cache van een processor. De dingen die je het laatst gebruikt hebt liggen (zo goed als) bovenaan de rommel, en waarschijnlijk heb je die ook binnenkort weer nodig. Dus altijd sneller dan mooi wegbergen en daarna weer gaan zoeken. Maar als het al langer geleden is, dan ligt het onderaan de stapel, of erger nog, in een schuif, en dan kan het lang zoeken zijn (wat dat laatste betreft: ik ben ervaringsdeskundige).
LVB
donderdag, 1 maart, 2007 - 22:14Update: in Trends van vandaag stond een recensie van de Nederlandse vertaling van het boek.
Ik heb de links naar het Engelstalige (Amazon.co.uk) en het Nederlandstalige (Azur.be) boek toegevoegd in het citaat.
Olav
vrijdag, 2 maart, 2007 - 08:42Je hersenen zijn geen dossierkast waar alles mooi op orde staat. Als je bureau meer op je hersenen lijkt dan op een dossierkast is het logisch dat je efficiënter gebruik maakt van je tijd : je hoeft niet te switchen van intern systeem (gedachtenassociaties etc...) naar aangeleerd systeem en terug. Of zoiets...
Joe
vrijdag, 2 maart, 2007 - 20:15Luc, misschien eens een fotootje publiceren van je desk.
Leo Norekens
vrijdag, 2 maart, 2007 - 20:28Ben absoluut overtuigd van het gelijk van deze geleerde professor. Ik heb poetsvrouwen (m/v) altijd al als de vijand beschouwd. Als er eentje gepasseerd is vind ik niets meer terug. Er moest eens iemand een spuitbus tegen poetsvrouwen (m/v) uitvinden.