100 jaar draadloze communicatie

Waarmee ik gewoon maar een inleiding wil geven op het bericht dat gisteren de honderdste verjaardag van het eerste transatlantische radiocontact herdacht werd. Op 18 januari 1903 bracht Guglielmo Marconi een radioverbinding tot stand tussen Cape Cod op de VS-Oostkust en Cornwall in het westen van Engeland. Het was een bericht in morse van president Theodore Roosevelt aan de Engelse koning Edward VII. Enkele uren later volgde het antwoord in de andere richting. Technisch detail: er werd gebruik gemaakt van een relais-station op Nova Scotia, in het Oosten van Canada. En twee jaar eerder was hij er al in geslaagd om de letter "S" in morse door te sturen van Newfoundland naar Cornwall. Maar omdat de boodschap zo kort was en omdat het slechts om éénwegscommunicatie ging, werd die stap minder belangrijk geacht.
In 1990 bracht ik een bezoekje aan de plaats op Cape Cod waar Marconi in 1903 zijn historische daad stelde, maar behalve een observatieplatform is er niets interessants te zien, en ik heb er geen foto's van. Op het net vond ik dit fotoverslag.

Wat kunnen we leren uit de geschiedenis van honderd jaar draadloze communicatietechnologie?
1. De populairste toepassingen ontstaan daar waar men ze niet verwacht. Marconi's draadloze technologie werd in zijn tijd beschouwd als speelgoed voor zonderlingen ("crackpot technology"). Telegrafie met draad was voor het serieuze werk, telegrafie zonder draad werd als onbetrouwbaar beschouwd, en men twijfelde eraan of het wel op grote schaal zou kunnen worden toegepast.
2. Een uitvinding wordt ofwel op massale schaal toegepast, en dan wordt ze vooraf meestal onderschat; ofwel blijft ze voorbehouden voor gespecialiseerde toepassingen, en dan heeft men de neiging om ze vooraf te overschatten. Twee voorbeelden: de GSM en de helicopter. Ik heb nogal wat oude science-fiction boeken en artikels gelezen waarin "de toekomst" zoals we die vandaag meemaken, voorspeld en geschetst wordt. Bijna allemaal voorspelden ze dat de gewone mens zich vandaag per helicopter naar zijn werk zou verplaatsen. Niemand voorspelde echter dat iedereen altijd een persoonlijk draadloos communicatietoestel bij zich zou hebben. En computernetwerken worden in die voorspellingen vooral gebruikt door banken, niet door privé-personen.
Intussen heb ik hier thuis al een maand of twee een draadloos WiFi-netwerkje, zodat ik met mijn laptop overal in huis draadloos kan internetten. Toch zit ik het grootste deel van de tijd achter mijn vaste PC, ik ben niet zo'n laptop-fan.
Ik zie heel wat in de toepassing van draadloze technologie in consumentenelektronica. Wedden dat over vijf à tien jaar onze videorecorder, onze DVD-speler en onze digitale TV draadloos met elkaar zullen communiceren? Niet via Bluetooth, maar via 802.11a, of via een ander, nog te ontwikkelen protocol. En dat we tegen mekaar zullen zeggen "weet je nog die tijd dat we al die toestellen via onhandige coax- en SCART-kabels met elkaar moesten verbinden"?
Reacties
tom
maandag, 28 april, 2003 - 19:37ik kwam via een zoekmachine op uw site en heb er de nodige informatie van af gehaald voor een werkstuk
Flemish guy
zaterdag, 24 mei, 2003 - 04:19Luc proficiat (research, research!) en Tom: succes met je werkstuk!!!
robert
zaterdag, 25 februari, 2006 - 15:39Er zijn al die apparatuur die je tv en je videorecorder of je dvd-speler draadloos aan elkaar kan koppelen via de scart in- en uit-gangen. deze bestaan ook voor schotel-televiesie: een schotel die zonder snoer aan je tv verbonden is.
Just so you know...
Droppie
vrijdag, 20 oktober, 2006 - 08:31zo zo, wat een kei goeie site man, egt kei-goed, mischien zelfs wel super de puper kei-goed !!