Blogs krijgen aandacht in eindejaarsartikels
Nu een aantal tijdschriften de balans opmaken van 2004, krijgt ook de blogosfeer de nodige aandacht als één van de opmerkelijkste verschijnselen van het jaar. In het speciale "Issues 2005"-nummer van Newsweek besteedt Steven Levy aandacht aan de alpha-bloggers of de A-listers. Het gaat om bloggers die de technologie van nabij volgen en er commentaar op leveren. De alpha-bloggers komen nieuwe snufjes snel op het spoor en becommentariëren ze. Levy noemt een paar namen: Dave Winer, Doc Searls en Dan Gillmor. Niet toevallig mensen die aanwezig waren op de Supernova-conferentie in december 2002, waar ik het besluit nam om ook te gaan bloggen. "Bloggers maken steeds vaker het verschil tussen een trend die blijft sluimeren onder de oppervlakte, en een trend die echt aanslaat. Goede ideeën worden versterkt door door de echokamer van de blogosfeer", zegt Doc Searls. Om een alpha-blogger te worden moet je volgens Levy frequent posten, in je postings veelvuldig linken naar andere blogs, en er uitgesproken meningen op nahouden en die ook tot uiting brengen op je blog. Dat vraagt tijd: een alpha-blogger als Robert Scoble spendeert twee uur per dag aan zijn eigen blog, en daarnaast nog eens drie uur per dag aan het lezen van honderden andere blogs, op zoek naar nieuwe ideeën en innovatieve producten. Geld verdienen ze er niet mee, de bloggers, op een paar honderd dollar inkomsten uit Google-advertenties na. Maar sommigen krijgen door hun blog-activiteiten wel betere jobs, winstgevender consulting-opdrachten, opportuniteiten als spreker op conferenties, en een stukje glamour.
In Business Week schrijft Lauren Gard dat "Madison Avenue" (de Newyorkse straat waar het gros van de marketingbedrijven gevestigd is) de blogosfeer ontdekt heeft. De omzet in online advertenties is dit jaar in de VS met 35% gestegen, en 11% van alle internetgebruikers lezen webblogs, dus kan de reclamewereld niet meer om de blogosfeer heen, aldus Gard. "Maar dit wordt geen zeepbel zoals de dotcom-hype in de laten jaren '90. Dit is een spel op lange termijn, met veel fazen van eb en vloed", zegt Henry Copeland van BlogAds, een reclameregie die een 100-tal top-blogs in portefeuille heeft. Niet alleen Sharp en Disney adverteren via BlogAds, ook George Soros gebruikte BlogAds om zijn anti-Bush advertenties onder de aandacht te brengen. Volgens Technorati waren er 2 jaar geleden 100.000 blogs, nu bijna 5 miljoen. Business Week geeft voorbeelden van blogs die ik eerder onder "micro-publishing" zou catalogeren, en die duizenden dollars per maand aan inkomsten hebben. Nick Denton is op dat vlak pionier, met trendblogs als Gawker, Gizmodo en Jalopnik, dat gesponsord wordt door Audi.
Tenslotte een artikel van iemand die kritisch en sceptisch staat tegenover weblogs. Joseph Epstein, auteur van essays en verhalen, schreef op 3 december een column in de Wall Street Journal onder de titel "Blog, Blague, Blog" (abo vereist). De mededeling van woordenboekmaker Merriam-Webster dat het woord "blog" in 2004 het meest opgezochte woord was op zijn online woordenboek, maakt geen indruk op Epstein. "In het beste geval lijken bloggers op lastige aandeelhouders die de jaarvergadering van een beursgenoteerd bedrijf om zeep helpen met hun vervelende vragen over asbest in babyvoeding", aldus Epstein, die nuchter vaststelt dat Little Blogger de opvolger werd van Big Brother. Epstein vraagt zich af waarom er nog geen woord uitgevonden is voor de lezers van webblogs. Zelf denkt hij aan "blogettes", maar hij vermoedt dat het te vrouwelijk klinkt om aan te slaan. "Blogofielen dan maar", besluit hij. Zelf heeft Epstein problemen om al die blogs bij te houden. "Professionele journalisten moeten elke ochtend 10 à 15 weblogs lezen, maar ik heb niet genoeg RAM-geheugen in mijn brein om dat aan te kunnen. Mijn intellectuele hygiëne komt in het gedrang", aldus een wanhopige Epstein. Niet zonder fierheid schrijft hij vervolgens dat hij al 30 jaar een echt dagboek bijhoudt, en dat nog niemand het heeft mogen lezen. Hij wenst de bloggers succces, maar, zoals de Russische Joden zeiden over de tsaar:"mogen ze lang en gelukkig leven, maar liefst niet te dicht bij mij".
Reacties
Eric Jans
dinsdag, 14 december, 2004 - 08:15In Vlaanderen - het land dat stijf staat van de zelfcensuur! - zou Joseph Epstein, auteur van essays en verhalen zoiets niet gauw besluiten.
Wie laatst de historische kritieken ('Belgische collaboratie' van de 'Belgische sicialisten', bij Canvas hebben ze het in dat geval liever alleen maar over 'Vlamingen') op de Belgische staat van Paul Beliën op LVBlog heeft gelezen... die is blij dat er vandaag zo'n bescheiden medium bestaat. Op die manier is er toch de mogelijkheid om iets goedkoop en efficiënt 'WERELDKUNDIG' te maken.
Neem nu het thema 'Jodenvervolging' tijden WOII: welke pamfletten, vlugschriften, illegale kranten (...) hebben verzetsmensen tijdens die oorlog daarover gepubliceerd en uitgegeven?
Er wordt daar -op z'n minst - nooit naar verwezen!
Wist het verzet dat niet? Tja, dan kan je de gewone collaboratie moeilijk verwijten wat het verzet niet wist!
Maar wat ik hiermee wil zeggen: als er TOEN zoiets bestaan had als een 'Blog-fenomeen'...
De Chinese overheid heeft tienduizenden mensen in dienst om het internet te censureren. Ze gaan daar nog werk hebben!
Maar ook bij ons hoor je opmerkingen over beperkingen, controle, aan banden leggen...
Zolang we dát horen weten we dat we juist bezig zijn.
Erik Jans
dinsdag, 14 december, 2004 - 08:53ps: ... waarmee ik niet wil gezegd hebben dat er nooit (of ooit?) zulke schrijfsels over de nazi-vervolgingen geweest zouden zijn. Ik zeg alleen dat een mens er zéér weinig over hoort.
Dat zou in een land met een blogosfeer niet meer gezegd kunnen worden. Dat is het punt dat ik wilde maken. Begrijp me dus niet verkeerd.
Tom
dinsdag, 14 december, 2004 - 15:56Ik begin toch stilletjes te denken dat er binnen een paar jaar, als de blogstorm wat overgewaaid is, er een zekere vorm van consolidatie moet gaan komen. Iets zoals verschillende bloggers die samen op één site gaan beginnen schrijven ...
Een blogger begint toch te bloggen omdat hij wil bloggen voor een zo groot mogelijk publiek, nee? Toch niet voor vijf man en een paardekop? Als er een paar honderdduizend blogs zijn moeten er toch een paar willen uitsteken, of gaan ze populair worden door hun straffe taalgebruik? Als ze ervan willen leven moeten ze toch traffic naar hun site krijgen om advertentie revenue te krijgen? (Sorry, ik ben nog wat groen achter de oren re deze materie, misschien moet ik eerst eens alle links op deze site beginnen lezen)
palmer doubel
dinsdag, 14 december, 2004 - 16:46In dit verband is het interessant om erop te wijzen dat Belgie verleden week ook een stap heeft gezet voor het lanceren van de CC namelijkde Creative Commons.
Sinds de franse revolutie beschermt een wet automatischde rechten van de auteurs tot enkele jaren na hun dood.Sindsdien is het enige wat ongeveer veranderde aan de auteurswet het verlengen van de beschermde periode na het overlijden van de auteur.
U kent het idee dat de Chinezen hebben van het woord copyright,namelijk the right to copy.
In de textielindustrie worden om de haverklap desingns van tapijten of meubelstoffen gecopieerd.
Hertzelfde verschijnsel in de muziekindustrie.
Herinner u de Napster affaire.
De free-softwarebeweging ijverde voor licenties met zo weinig mogelijk beperkingen.
Zij gaf de aanzet voor copyleft,dit is een radicale omkering van het begrip copyright.
Dat werd verfind door de komst van de Creative Commons,een beweging rond de jurist en Stanford professor Lawrence Lessig.
Hij verloor processen in de periode van de dotcoimzeepbel tegen de absurditeit van het traditionele copyright.
Prof. Lessigs conclusie wa&s immers dat de standaardprocedure van copyright contraproductief werkte voor de verspreiding van het culturele erfgoed en voor de opvoeding van een nieuwe generatie jongeren.
In Amerika werden intussen meer dan anderhalf miljoen werken gepubliceerd onder een CC-licentie.
In het laatste nummer van het Amerikaanse weekblad Wired kwam een cd met muziek van onder andere David Byrne onder CC-licentie.
In de Koninklijke Bibliotheek van Brussel werd verleden week dus de Belgische versie van Creative Commoinbs gelanceerd dankzij de gemeenschappelijke initiatieven van de universiteiten van Leuven en Namen.
Eindelijk.....
Mike
dinsdag, 14 december, 2004 - 16:53Weer maar eens een artikel over een artikel over bloggers. Hoera. Komaan Luc.
Nog even en dat blogfenomeen is even boeiend als oud brood en dan krijg je dit: een artikel over een artikel waarin niets nieuws wordt verteld. *Zucht* Doe zo voort Luc. Je kan misschien een bloggersclubje oprichten waar je alleen maar bij mag als je een blog hebt die in een of ander artikel wordt genoemd.
VisualHugo
dinsdag, 14 december, 2004 - 22:22@Mike : zo'n clubje bestaat al maar we houden het geheim :-P