Telefoonvrije uren voor ambtenaren

Ingezonden door LVB op 2009-04-10 11:24

We zijn met meer dan tien miljoen Belgen en werken met minder dan drie en een half miljoen in de privésector. Dat betekent dat 35% van onze landgenoten inkomsten moet genereren voor zes en een half miljoen medeburgers. Een snelle rekensom. Van onze zeven miljoen potentiële arbeidskrachten haken er 2,3 miljoen gewoon af. Daarnaast geniet 12% van onze bevolking van een uitkering, goed voor 1,2 miljoen mensen. Trek daar een miljoen Belgen van af die onze welvaart administreren maar zelf niet creeëren. Dan blijft er een flinterdun deeltje van onze bevolking over dat effectief de taart bakt.

Met zulke cijfers zou je denken dat we alles in het werk stellen om medeburgers die wat willen ondernemen het leven gemakkelijk te maken. Hieronder drie anekdotes die vooral het tegendeel bewijzen. (...) Na een aantal onbeantwoorde mails en telefoons naar een lokale Dienst Economie besloot een collega-ondernemer om zijn vraag persoonlijk te gaan stellen. Ook dat bleek niet gemakkelijk, want hij had zich niet tijdens het spreekuur aangemeld. Dan maar opnieuw bellen. Zijn eerste telefoon bleef onbeantwoord, zijn tweede werd opgenomen door een assistente in het landschapskantoor dat perfect zichtbaar was door het raam aan de straat. Gevraagd naar de dossierbehandelaar bleek die niet beschikbaar. Ofschoon die wel gewoon voor zijn computer zat. Toen mijn collega de assistente daar attent op maakte, schrok de dame even. Na intern overleg, makkelijk te volgen door het raam, kreeg mijn collega de bevoegde persoon niet aan de lijn. Bleek dat hij had gebeld tijdens één van de telefoonvrije uren.

Lorin Parys op de weblog van Flanders DC, 30 maart 2009

Reacties

#78678

Elhaz

vrijdag, 10 april, 2009 - 13:34

 

Deze column stond een tijdje geleden ook in De Standaard. Weggemoffeld in een hoekje van het economie-katern, de A.Rouets van dit land (het beste ter wereld) mogen niet teveel verontrust worden.

Elke ondernemer heeft dergelijke histories meegemaakt, soms hemeltergend en wraakroepend, soms ronduit clichébevestigend grappig.
Van die laatste soort heb ik er zelf ook eentje gelijkend op het verhaal van L. Parys:
Midden de jaren tachtig had ik een zaak die uitkeek op een klein gebouw aan de overkant van een kanaal. Daar zat de Dienst Inlichtingen van de toenmalige RTT.
Op een mooie zomerdag had ik een telefoonnummer nodig en belde ik de inlichtingen. Aan de andere kant nam niemand op, het bleef maar rinkelen.
Toen ik naar de overkant keek zag ik een ambtenaar die aan het vissen was door het raam. Ik bleef geduld oefenen en na enige tijd zette de man zijn hengel aan de kant en zag ik hem naar een telefoon sloffen en opnemen. "Inlichtingen." klonk het in mijn hoorn. Toen ik antwoordde "En? Willen ze een beetje bijten?" zag en hoorde ik de man aan de andere kant verstijven.
Daar denk ik nog vaak aan wanneer ik maanden moet wachten op een vergunning of een reactie van één of andere ambtenaar of wanneer ik jammerklachten hoor over onderbemande en overwerkte diensten.

#78692

New Statesman

vrijdag, 10 april, 2009 - 19:51

 

De gemiddelde ambtenaar is al 'overwerkt' als hij/zij eens een paar dagen tot 17u05 op kantoor zit.

Ik vraag me telkens af hoelang deze mensen het zouden volhouden in een prive-bedrijf. Mijn gok: binnen de week met burn-out op de sofa...

#78693

joe

vrijdag, 10 april, 2009 - 19:56

 

alsof er in de privé geen ambtenaarstypes vegeteren.....

#78697

NR

vrijdag, 10 april, 2009 - 23:05

 

Telefoonvrije uren komen toch ook voor in de privé? En om steeds bereikbaar te zijn voor eender wie die belt met eender welke vraag, vind ik nu ook wel overdreven.

#78703

yupie

zaterdag, 11 april, 2009 - 02:50

 

@joe
Dat eeuwige argument "ook in de privé."
Dat zal wellicht zo zijn, maar eigenlijk kan mij dàt niet zoveel schelen. Als dat te exuberant is, gaat dat product of die dienst zichzelf uit de markt prijzen. Als betrokken aandeelhouder kan ik ofwel die aandelen verkopen of proberen het nodige te doen om dat te veranderen.
Maar als belastingbetalende burger heb ik gewoon geen keuze. Ik vind dus dat die ambtenaar om morele redenen zo mogelijk nog erger zijn best zou moeten doen.

#78706

joe

zaterdag, 11 april, 2009 - 07:58

 

@yupie: "Dat eeuwige argument"
ik reageerde op een cliché met een cliché, oké?

heb eens een project gedaan voor De Post, en vond (althans in het departement waar ik werkte) dat het er professioneler en gesmeerder aan toe ging dan bij 3 privé-grootbanken waar ik ook vertoefde. die laatsten hebben misschien wel het imago dat het er intra muros o zo vakkundig aan toe gaat... de realiteit doet je omvervallen.
wel, bij deze lanceer ik een ideetje voor een nieuw tv format geinspireerd op Gordon Ramsey's Worst Kitchen Nightmares, maar dus in bedrijven. Ik wil gerust de Gordon spelen want ik mag graag dikwijls "fuck" roepen.

#78721

Elhaz

zaterdag, 11 april, 2009 - 13:40

 

@Joe : je hebt gelijk dat het er in privé-bedrijven ook niet altijd even swingend aan toe gaat. Maar daar moet je geen last van hebben, je kunt zelf kiezen of je klant wil zijn of blijven. Bij de staat heb je geen keuze.
Het probleem van starheid is een beetje inherent aan de grootte van een bedrijf. Het is gewoon een vaststelling dat van alle werknemers er misschien 10 procent echt goed zijn, het gros heel middelmatig en 10 procent ongeschikt. Hoe groter het bedrijf hoe moeilijker het is om alle plaatsen in te vullen met die 10 procent die perfect de job aankan.
Staatsinstellingen hebben daarbij nog het probleem dat zij een aantrekkingspool zijn voor werknemers die het in de privé nooit zouden waarmaken en die kiezen voor een staatsfunctie vanwege de lage werkdruk en werkzekerheid. Allesbehalve gemotiveerd dus. Die 10 procent goeien gaan hoogstzelden solliciteren voor een overheidsfunctie. En dergelijk staatsapparaat kan per definitie niets anders zijn dan een blok aan het been van de productieven.

#78727

Benny Marcelo

zaterdag, 11 april, 2009 - 18:32

 

Joe,, ik ga je zelfs met Elhaz gelijk geven, de post is voor de werknemers zéééér professioneel. Hoe zit het met de klantvriendelijkheid, daar heb ik toch wat opmerkingen over maar als klant moet ik begrijpen dat de post er in de eerste plaats is voor de werknemers. Daar heb ik toch serieus wat problemen mee.

#93583

EVIE27

zaterdag, 20 februari, 2010 - 14:18

 

I want to argue that a professional <a href="http://quality-papers.com">essays online</a> service supposes to be a good assistant on the road of comparison contrast essay composing. So, all students can use it anytime they want buy written essays.