Geert Noels over Griekenland en België

Ingezonden door LVB op 2010-05-08 12:58

De financiële markten beseffen dat de Grieken hun schuld niet zullen kunnen terugbetalen. Speculatie is voor een stuk een mythe: de speculanten zijn de druppel die de emmer doen overlopen, maar zij zijn er niet de schuld van dat de emmer vol zit. Het schuldenprobleem van Griekenland is reëel. Als u op de afgrond gaat staan, dan is het misdadig om u eraf te duwen. Maar het is en blijft voorzichtiger om van die afgrond weg te blijven.

Als men Griekenland helpt op deze manier, dat men het dan bij wijze van spreken met het budget van ontwikkelingshulp doet. Maar ze mogen niet zeggen dat het een financiële investering is waar we nog winst op zullen maken.

Geert Noels, geïnterviewd door Bart Moerman in Het Nieuwsblad, 8 mei 2010


[Het rapport over België van David Roche van beurshuis Independent Strategy] is van het soort waaraan geen forum zou mogen gegeven worden van die mate in de Financial Times, omdat de hoofdbedoeling van die bijdrage is om zenuwachtigheid over België op te wekken, zodat de shortsellers er bij komen, of anderen te laten profiteren van recente short-posities. (...) Ongedekt shortselling is een vernietigende praktijk, en dat is niet het doel van een financiële krant met een dergelijke reputatie.

Geert Noels op zijn weblog, 7 mei 2010 [vertaald uit het Engels]

Reacties

#95560

Govaert Jan

zaterdag, 8 mei, 2010 - 17:21

 

De Grieken hebben al jaren de kluit belazerd.
Ook in de jaren voorafgaand aan hun toetreding tot de EU was hun officiële begroting een farce.
Het is dankzij de financiële crisis dat de gigantische lijken nu uit de kast vallen.
Conclusie: men heeft de EU indertijd veel te snel willen uitbreiden. En nu betalen we straks driedubbel in de kering voor deze haast en spoed.

#95561

BC

zaterdag, 8 mei, 2010 - 17:34

 

Een citaat uit: The Euro Project's Knockout Flaw | The Brussels Journal - Paul Belien - https://www.brusselsjournal....

"In the southern countries, governments are characterized by a higher degree of corruption, which is generally accepted and, up to a point, even considered benevolent and beneficial, because it is compensated by the government's inefficiency and sloppiness in collecting taxes. The southern citizens do not expect much from the state, but the state does not expect much from them either. Southerners do not trust the government, but the political system works and is not even perceived to be oppressive because the state in return adopts a laissez faire attitude: it does not worry about being cheated by the citizens. Outwitting the taxman is generally accepted behavior and may even make a man so popular that he can rise to the political top. This is what happened with Silvio Berlusconi in Italy (...) The northerners with their predominantly Protestant ethic expect a "high trust government" in return for not cheating on the government. The EU, however, has imposed on the northerners authorities who have cheated; the EU now expects these northerners to bail those cheaters out. The southerners, on the other hand, expect little from the government but are not expected to do much in return."