Destexhe schetst dramatisch beeld van Waalse economie

@Steven Noels: een "toekomstige herhaling van het Ierse scenario" zou het beste zijn wat Wallonië kan overkomen. En de huidige schuchtere delocalisatie van Vlaamse textielbedrijven naar Wallonië (waarvan er een aantal na een paar jaar met de staart tussen de benen terugkeren omdat de kosten voor de noodzakelijke corruptie niet mee ingecalculeerd hadden) is kinderspel in vergelijking met wat er zou gebeuren bij een scenario waarbij Wallonië zich opwerpt als aantrekkelijke investeringsregio. Het zou de Vlaamse beleidmakers dan alvast wat motiveren tot wat minder zelfgenoegzaamheid en wat meer deregulering. Zonder investeerders zal je in ieder geval geen welvaart creëren, en dat is momenteel niet alleen een probleem in Wallonië, maar ook in Vlaanderen.

De verwijzing naar een Ier die voor softwarepatenten pleit, als argument tegen het Ierse model, is even vergezocht als de verwijzing naar Lernout & Hauspie als argument tegen het Belgische model.

Benjamin Disraeli's statement: "There are three kinds of lies: lies, damn lies, and statistics."

Ja, wat men nu zegt is eigenlijk voor de aandachtige steeds een realiteit geweest, en de verklaring van de geldstromen. Iets wat je zonder cijfers aan je ellebogen voelde.

Dus ook de verantwoording van de geldstromen of de hoge belastingsaanslagen. Ook de reden waarom W-F-A niet kan slagen. Hoe kan je de Belgische vennootschapsbelastingen verlagen als je het geld nodig hebt om de levensstandaard in zuid op het niveau van noord te brengen ? Of hoe ga je een partij met 35% der kiezers overtuigen om tegen haar eigen programma te ageren ?

Tenzij men de geldstromen radicaal stil legt ... ?

- - - - -

Als je nadenkt over het project W-F-A stel je eigenlijk vast dat het gewoon een politiek probleem is. Van een socialistische partij kan je toch niet aanvaarden dat ze de solidariteit overboord gooit ? Dus houden zij voet bij stuk en moeten de belastingen (bedrijven / personen) omhoog, om de spreekwoordelijke solidariteit tussen arme en rijke te waarborgen. Dat de rijke stopt met werken van zodra hij voldoende verdiend heeft (denk aan het tekort aan bakkers en beenhouwers), wat de arme (werkloze) trouwens ook doet, daar staan de herverdelers niet bij stil.

De herverdeling is te verantwoorden als het verschil tussen rijk en arm niet overmatig is of betrekking heeft op een kleine fractie van de bevolking en de middenmoot (dus waar de herverdeling relatief beperkt is) voldoende ruim is. Valt die middenmoot weg (Wallonië) dan raakt de balans uit evenwicht.

Dus over naar de Flat-Tax (zoals in NL voorgesteld) ? Lijkt mij logischer dan verbruiksbelastingen. Want eigenlijk wat is het probleem : hoe meer je verdient in het huidige stelsel, hoe meer je voor de andere werkt en hoe minder je zelf overhoudt, eigenlijk : in de limietvoorwaarden staat het rendement niet meer in verhouding met de extra inspanning, dus haakt de grootverdienende burger af.

Met een Flat-Tax hou je hoe meer je verdient steeds meer over (dus de verhouding verwerving inkomen / belasting blijft stabiel), dus is dat eigenlijk een variante van de verbruiksbelasting (een vast bedrag per verbruik - dus hoe meer je verbruikt hoe meer belasting je betaalt, maar ook hoe meer goederen je verwerft, dus blijf te verhouding verwerving consumptiegoederen / belasting stabiel).

Moet de oorzaak ook niet gevonden worden in het stelselmatig laattijdig indexeren van de belastingsschalen (uit begrotings-bezorgdheid) ? Door de inflatie en dus de ontwaarding van het geld raakt de modale burger steeds sneller in de hoge belastingsschalen, en zoekt hij zijn voordeel in fiscale spitstechnologie (eerder fiscale kneepjes, zoals de firma-wagen, beleggen in Luxemburg, enz.) dan dat hij poogt om gewoon meer te verdienen. Dus de economie wordt voor een deel gestuurd door ontwijkingsgedrag eerder dan de eenvoudige poging om het inkomen te maximaliseren. En dat geldt niet alleen voor de rijke maar ook voor de werkloze, die vaststelt dat hij eigenlijk niet altijd beloond wordt om te gaan werken.

Dus om terug te komen op W-F-A en hun vaststelling dat landen met verbruiksbelastingen ipv inkomensbelastingen sneller opbloeien kan dus misschien gewoon gevonden worden in de stabiele verhouding inkomen (of datzelfde maar omgezet in verbruiksgoederen) versus belasting.

Dus eigenlijk kan je het allemaal terugbrengen tot de 'Scrooghe'-mentaliteit van de overheid en haar bestuurders, ze willen alles voor zichzelf houden, geen vrijheid voor de burger, de bestuurders beslissen over alles en nog wat, en om dat uit te voeren eisen ze al (het overgrote deel) van het inkomen van de burgers en bedrijven op.

De 'Scrooghe'-mentaliteit ? Wel ja, Scrooghe was een gierig man die zijn centen niet wilde uitgeven, al zijn geld bewaarde, zonder uit te geven en dus tot op het menselijke vlak armtierig leefde.

Onze beleidsmensen handelen in zekere zin op dezelfde wijze : ze willen alles zelf besturen, beslissen, bepalen, reglementeren, waardoor er voor de modale burger te weinig vrijheid overblijft, en hij dus afhaakt en geen inspanning meer doet. Het resultaat is dat de economie stilvalt en er onvoldoende middelen zijn om het apparaat dat al die reglementen en voorschriften moet uitvoeren over onvoldoende middelen (financiën) beschikt, waardoor het systeem slecht werkt en er altijd maar nieuwe voorschriften opgesteld moeten worden om de gaten in het systeem te dichten, en dus moet er altijd maar gesleuteld worden aan het systeem, en nieuwe maatregelen geïmplementeerd worden, en dus haakt ook het apparaat (de ambtenaren) af, ze vervallen in een lethargie waarbij zijn hun jobke uitvoeren, wetende dat het niet altijd zinnig is wat ze doen, maar ze passen de regeltjes toe, zonder nadenken, zonder zich nog zorgen te maken om het burgermannetje dat gehinderd wordt, of zonder oog te hebben voor het rampspoed dat hem overkomt, want uiteindelijk hebben zij zelf het niet veroorzaakt. Ze passen toch maar de regels toe, zij maken de regels toch niet ?

Dus om terug te komen op Destexhe zijn rapport, is dat wel de verklaring waarom de geldstromen zo omvangrijk blijken te zijn. Hoe lager de prestatie van de economie is in het zuiden, hoe sterker de evenwichtsmechanismen werken, en hoe massiever de geldstromen worden, en hoe meer het noorden afgeremd wordt in zijn economische ontwikkeling.

Maar er is nog een neveneffect, hoe solidairder de wetgeving is om het leven in het zuiden leefbaar te houden, hoe socialer de beleidsmensen ook in het noorden reageren, en hoe minder de mensen in het noorden aangezet worden om tot het uiterste te gaan. Conclusie, zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Wallonië ziek?

Jammer. Wat zou Wallonië daaraan gaan doen? Ik wens hen al het beste. Misschien moeten ze investeerders aantrekken. Maar als die investeerders Vlamingen zijn, mag dat geen politieke kwestie heten. Het is toch niet aan de Vlaamse politiek om te bepalen wat een Vlaamse investeerder met zijn centen doet?

Misschien zijn er over 5 jaar wel Hongaarse investeerders te vinden die in Wallonië willen investeren om er een soort museum van het Europese socialisme van te maken.

Dan kan Steve dan met zijn gratis bus eens een studiereis organiseren naar het land van de socialistische droom?

Het is met Wallonië zoals met het Ruhr-gebied: als er zich daar een probleem voordoet, wens ik die mensen al het beste toe bij HUN oplossing van HUN probleem.

Ik zou echter niet weten waarom ik mij als Vlaming solidairder zou moeten voelen met Wallonië dan met het Ruhr-gebied.

Ik vier geen 175 jaar België. Ik vier 75 jaar vernederlandsing van de Universiteit van Gent: het heeft ons verdomme 100 jaar België gekost om in onze eigen taal te mogen/kunnen lezen en rekenen. Waar zou ik mijn solidariteitsgevoel wel moeten vandaan halen? Begrijpe wie kan!

@wza: over de al dan niet vermeende solidariteit van Wallonië tegenover Vlaanderen, zie http://lvb.net/it...

Het avond nieuws bij RTBF van 1/03/2005 toont hoe de waalse MR politici hun collega Alain Destexhe als judas bestempelen sommigen willen hem blijkbaar zelfs uit de partij.

zie:

http://skynet.rtb...

http://skynet.rtb...

@Visual Hugo: "In Wallonie leeft 40% van de bevolking van de Maximal State, in Vlaanderen (nog veel te hoog) 25%".

Dat is het percentage van de WERKENDE beroepsbevolking dat in dienst is van de overheid of van parastatalen. De werklozen, OCMW-steuntrekkers, 'invaliden' (Dutroux was er zo één), zijn daar niet in meegerekend.

@wza: dat de transferstromen ooit in omgekeerde richting zouden hebben verlopen is een fabeltje dat o.a. door de Libre hardnekkig wordt verspreid. De studie van Hannes heeft aangetoond dat dit niet waar is, maar er zijn ook Waalse studies. Kruis in http://www.belgia... het vakje "historische transfers" aan, en je vindt alle studies en meningen die hierover gaan.

Het leeuwendeel (pun intended) der transfers verloopt via de SZ, en omdat die voor WOII en zeker WOI nog niet zo sterk was uitgebouwd, waren die transfers toen relatief klein. Maar ze liepen via de belastingen wel van Vl naar Wa. Wat wel waar is dat tot voor 1960 het gezinsinkomen in Wa hoger lag. Verschillen in gezinsinkomen zijn één van de motoren in de transfermachine. Dit verschil draaide na 1960 ten voordele van Vl, net op het moment toen de SZ op kruissnelheid begon te komen en de indirecte loonkost sterk toenam.

Er wordt ook vaak beweerd dat de transfers in de toekomst omgekeerd zullen verlopen door de relatief sneller verouderende bevolking in Vl. Volgens simulaties (o.a. Abafim) klopt het dat de transfers hierdoor binnen een tot twee decades weliswaar zullen verminderen, maar nooit verdwijnen, laat staan omkeren.

Maar Vl moet zich niet teveel op de borst kloppen. In een recente studie wordt het publiek uitgavenpatroon van Vl en Wa bekeken. Daaruit blijkt dat Vl relatief veel meer uitgeeft aan sociale en culturele initiatieven. De straathoekwerkers bvb. Er zit dus een vaak onderschat venijning aspect aan de transfers. Vl krijgt *teveel* belastingsgeld binnen omdat de taxeringshoogte aan de Wa behoeften wordt aangepast. Het is geen verdienste van de Vl overheid om een begrotingsoverschot te hebben, het is een luxeprobleem, de belastingen liggen gewoon te hoog.

Idem dito voor gecentraliseerde loonbarema's. De loon-CAO, omdat hij federaal is, heeft een perfied gevolg. Omdat de productiviteit in Wa zo'n 7% lager ligt is het *niet* interesant om in Wa te investeren want de lonen *moeten* er hetzelfde zijn als in Vl. Voor een Waalse relance is eerst en vooral een regionaal verschillend beleid in loonafspraken nodig. Op die maniet kan een Waalse economie makkelijker competitief worden met een Vlaamse.

@Briggs: ik wou me gewoon afzetten tegen het scenario waarin Wa zondermeer wordt gedumpt - als dit al politiek haalbaar is zonder majeure schokken. Het is in Vl eigenbelang noodzakelijk dat Wa meer gaat groeien. En het zijn nu net de instrumenten om die hogere groei mogelijk te maken die in het te unitaire beleid ontbreken. De Wa groeiachterstand zit gebetonneerd.

Ik zie liever het Zuiden de afgrond ingaan.

Resultaat van Franstalig Imperialisme in de rand rond Brussel.

Ik ben die mensen en hun hautain arrogantie zo beu....dat ik mij enkel voldaan zou voelen moet Wallonië een communistische dictatuur worden (geen nuance)....maar ja, we leven in de realiteit en een genuanceerde wereld...so wishfull thinking.

Dat heeft dan nog het LEF om te dreigen met de "anschluss" en te dreigen met het einde van Belgique indien BHV enkel dmv een gewone parlementaire meerderheid gesplitst wordt.

Hebben die mensen dan geen greintje respect, geen greintje opvoeding, het zijn geen teamplayers maar sloekers.

Ik ben het kotsbeu..het is spijtig voor Destexhe..maar ik trek het mij helemaal niet meer aan.

Een gevoel dat begint te groeien in de regio.

@ mbrechts:

(ik vul je tekst even aan:) ... die vergist zich.

Zo is het al 175 jaar lang.

Iedere afzonderlijke 'Vlaamse overwinning', ieder Vl is er maar kunnen komen dankzij massieve druk van de bevolking.

De vernederlandsing van de RUG, de erkenning van het nederlands als rechtskundige taal, de stopzetting van de taaltellingen, Leuven Vlaams, het cultuurpact, de Vlaamse executieve, noem het maar allemaal op... dit alles was enkel en uitsluitend mogelijk dankzij de 'druk' van de straat. Onze volksvertegenwoordigers hebben ons daarin zelden vertegenwoordigd. Het waren steeds 'de studenten', 'de marsen op Brussel', 'de wandelingen naar voeren' enz. ... die Vlamingen hun rechten hebben moeten bezorgen. Het waren zelden of nooit 'de politici', 'het parlement', 'de commissies', 'de partijhoofdkwartieren' of welke 'politieke instanties' dan ook.

Dat zal inzake B-H/V niet anders zijn.

Van 'Vlamingen hun rechten behartigen' is er in België nog nooit een politicus persoonlijk 'beter' geworden.

Zou dat toeval zijn?

Alleen als het 'neen' vanuit het Vlaamse volk eenduidig luid en duidelijk genoeg klinkt, zal met Vlaanderen rekening gehouden MOETEN worden.

Op onze volksvertegenwoordigers hoeven we gewoon NIET te rekenen. Op de gesubsidieerde pers nog minder.

Niemand in Vlaanderen hoeft zich zelfs maar de minste illusie te maken: de mensen zullen het zélf moeten doen.