Paulus VI, Johannes Paulus II en de encycliek Humanae Vitae

Er is wellicht geen tragischer paus de laatste eeuwen dan deze Paulus VI. In de geschiedenis van de twintigste eeuw staat hij te boek als een reactionair, want de man die de beruchte encycliek ‘Humanae Vitae’ uitvaardigde, het pauselijke schrijven waarin pil en condoom en alle andere voorbehoedstechnieken dan de periodieke onthouding, als ‘niet christelijk’ gekapitteld werden, zelfs niet binnen het huwelijk. Bovendien lekte al heel snel uit dat Paulus VI eigenlijk geadviseerd was, door een commissie die hij zelf had aangesteld, om binnen het huwelijk wel voorbehoedsmiddelen toe te laten. Maar een ultraconservatieve minderheid was daartegen, en de paus koos hun kant. Met als resultaat een geweldige blamage voor het pauselijke gezag in de media, én – wellicht nog veel fundamenteler – een definitieve aantasting ervan. Zeker in West-Europa en Noord-Amerika beslisten miljoenen katholieke echtparen deze regel van de paus – bewust – niet na te leven. En daarmee was het hek van de dam, zeker wat het dwingende karakter van officiële kerkelijke richtlijnen betrof op het persoonlijke leven van gelovigen. [...]

Toen er in de late jaren zestig kardinalen gezocht werden om Paulus VI bij te staan in zijn antwoord op de vraag over voorbehoedsmiddelen, was Wojtyla een van de mannen die hem overtuigde om bij het traditionele standpunt te blijven. Vandaag gaan veel historici ervan uit dat Karol Wojtyla zelfs voor een belangrijk deel de pen heeft vastgehouden van Paulus VI zijn encycliek ‘Humanae Vitae’. Het grote publiek kende hem dus niet, maar wie in Rome meetelde, wist wie Karol Wojtyla was.

Walter Pauli in De Morgen van 2 april 2005



Reacties

#7003

Eric Jans

 

Inderdaad, een vergissing van formaat.

Jezus zélf - zo blijkt uit de Bijbel - zei: "De wetten zijn er voor de mensen, niet de mensen voor de wetten."

Het condoom en de pil zijn in 99.999% van de gevallen uitstekende middelen om te verhinderen een kind te krijgen dat je liever niet zou willen krijgen.

Mocht het echter toch gebeuren, dan moet je ook bereid zijn voor dat kind in te staan. Seksualiteit mag niet los staan van verantwoordelijkheid.

Dat is het gezonde uitgangspunt.

Toch geef ik toe dat uitgangspunt in mijn leven niet altijd gehuldigd te hebben. Is dat hypocriet van mij? Ja, zondermeer.

Maar een abortus zou ik nooit aanvaard hebben.

Ik ben een tegenstander van abortus en vind de wetgeving in ons land daarover veel te liberaal.

Ook de redenering 'baas in eigen buik' is niet ethisch. Er zit wel een mens in die buik!

Toch moet in extreme gevallen zoals verkrachting of ander sexueel misbruik Christus' inzicht dat 'de wetten er voor de mensen en niet omgekeerd' zijn, in eer en geweten kunnen gelden, mits juridische tussenkomst.

Sowieso, toen abortus nog niet legaal was waren vele rechters vaak ook genadeloos ten aanzien van heelwat vrouwen. Ook dat stuitte tegen de borst.

Ik pleit ervoor om een beperkte graad van hypocresie wettelijk mogelijk te maken.

Alsvolgt: een rechter moet in geval van verkrachting erop wijzen dat de vrucht wettelijk niet mag worden afgebroken. In een vonnis wordt de verkrachter (desnoods bij verstek)

tot een zware boete veroordeeld en verantwoordelijk geacht voor alle gevolgen, ook indien de vrouw in kwestie besluit een abortus te laten uitvoeren. De vrouw zélf kan in zulk geval slechts veroordeeld worden tot een maximumboete van één symbolische euro, wegens het beëindigen van 'leven', dat evenwel wederrechtelijk tot stand kwam.

Ook de arts of instelling kan slechts tot 1 symbolische euro veroordeeld worden.

Alle overige kosten van boeten en medische ingrepen zijn voor rekening van de dader, evenals de morele schuld voor de abortus.

Bij verstek of bij geldgebrek van de dader zal de overheid de medische kost hiervoor (tijdelijk) dragen als betrof het een reguliere medische ingreep.

Misschien is dit onvoldoende uitgewerkt maar kan een dergelijke omzichtige benadering enig soelaas bieden. Het grondprincipe van de overheid die 'alle leven' dient te beschermen, blijft overeind. Anderzijds is er zodoende een begripsvolle houding ten aanzien van extreme omstandigheden mogelijk én kan een abortus, indien tóch uitgevoerd, in medisch optimale omstandigheden plaatsvinden.

Een humane maatschappij moet dit zichzelf kunnen en durven gunnen.

Echter, zeggen dat 'ongeboren leven' afbreken zondermeer kán, lijkt me geen ethisch verantwoord standpunt. Er wordt wel degelijk een kind gedood. Geen enkele mens kan daar in principe 'vóór' zijn.

Dat zou ik 'als beginsel' vertaald willen zien in onze wetten:

<<De wetten zijn er voor de mensen, niet de mensen voor de wetten.>>

Anders gezegd: weens 'humaan', 'menselijk' in een wereld die nu eenmaal niet perfect is. Maar schaf 'de wet' daarvoor niet af. De wet beschermt het leven en is er wel degelijk voor de mensen. Ook om hen tegen zichzelf te beschermen.

#7014

B.Libbrecht

 

Een mooie reactie, Eric Jans. Naar de werkelijke hoofdproblemen graven achter sommige zaken, dat is iets wat je vandaag, zeker op dit ethische terrein, niet meer zo heel vaak tegenkomt.

B.

#7351

marcel klomp

 

ik wil wat fotos

hebben van de paus johannes paulus II

marcel klomp

ringbaanwest 191

50 37 pb

groetjes marcel klomp