Stockholm

Stockholm is een prachtige stad met een specifieke bouwstijl: statige herenhuizen die vooral opvallen door hun afwisselende kleuren. Als havenstad is de scheepvaart alomtegenwoordig in het centrum. Een open stad ook, met veel water en veel groen, en zonder al te veel luchtvervuiling. Een parkeerplaats vinden was op zondagochtend geen probleem. Momenteel zit ik in mijn kajuit op de veerboot van Stockholm naar Helsinki. De ferry "Mariella" van de Viking Line doet zo'n 17 uur over die reis. Maandag doe ik voor de middag in Helsinki wat sightseeing, daarna moet ik nog wat teksten doorlezen voor de beroepsmatige opdracht die ik dinsdag moet vervullen bij een bekende fabrikant van GSM-toestellen in Helsinki (op mijn eigen Ericsson-GSM is er in Finland met de Proximus-account opnieuw GPRS-roaming). Het zal dus nog wel een tweetal dagen duren voor u opnieuw iets van mij te zien krijgt. Verderop in dit artikel krijgt u veel foto's te zien van Stockholm, plus het verslag van de reis van Lund naar Stockholm.


Eén van de meest schilderachtige taferelen in Stockholm: de Strandvägen ofwel Strandweg.



Nog een zicht op Strandvägen.


Zicht vanop het Nybroplan ofwel Nieuwebrugplein.


Dit is het Vasamuseum. Binnenin ligt een oud oorlogsschip, de Vasa.


De Noorse kerk nabij de Stadsgarden.


Het operagebouw met rechts ervan de Jakobskerk.


Ontspanning in het park voor het operagebouw.


Het Riksdaghuset, het parlementsgebouw.


Midden in het centrum van Stockholm, op het Sergelstorg, duiken plots ultra-moderne gebouwen op.


Ook de Cityterminal vlakbij het Centraal Station is een staaltje van moderne architectuur.


Skeppsbron, een aanlegkade.


Een schip van Greenpeace (de Rainbow Warrior?) ligt aangemeerd aan de Skeppsbron.


Zicht op Södermalm, de zuidelijke oever.


Deze boot brengt mij (en mijn auto) straks naar Helsinki.


Daar komt zijn tweelingbroer terug uit Finland.


Bloggen vanuit de kajuit van een ferryboot: moet kunnen!

Zaterdag ben ik van Lund naar Stockholm gereden, een afstand van zo'n 650 kilometer, grotendeels over autosnelwegen. Onderweg ben ik gestopt in Linkoping, een universiteitsstad, om gebruik te maken van de gratis draadloze internettoegang. Je moet natuurlijk de adressen kennen waar dergelijke WiFi-hotspots bestaan. Ik had vooraf wat opzoekingswerk gedaan via internet. Elektrosmog is een vereniging die een tiental gratis hotspots heeft, verspreid over Zweden. Het ontvangstgebied van zo'n hotspot bedraagt slechts enkele tientallen meters. Ik moest dus in het trappenhuis van een soort studentenhome gaan zitten om van die gratis draadloze breedband-internettoegang te kunnen genieten.

Het Zuid-Zweedse binnenland is sterk bebost. De windmolens waarvan sprake in een eerder bericht, waren wel nog te zien rond Malmö en Lund, maar niet meer in het binnenland, en ook niet rond Stockholm.

Mijn Volvo S80 diesel valt uiteraard niet op tussen de andere Zweedse auto's. De Belgische nummerplaat is wel zeldzaam, ik ben nog geen andere Belgen en slechts één Nederlandse auto (bestelwagen omgebouwd tot kampeerwagen, jawel) tegengekomen. Het ingebouwde GPS-systeem met route-aanduiding is wel zeer handig. De CD-ROM van Scandinavië die ik met het oog op deze reis gekocht heb, is zijn kostprijs meer dan waard. Landkaarten bekijken is niet meer nodig, het GPS-systeem geeft visuele en auditieve aanduidingen. Zelfs de ferry-terminal is als een afzonderlijke bestemming aangeduid op de CD-ROM. Volvo biedt met zijn GPS-route-systeem een volledige dekking aan van o.a. de Benelux en Zweden. Van Finland zijn alleen in de buurt van Helsinki de benzinestations, hotels, straatnamen en dergelijke bekend, daarbuiten enkel de hoofdwegen.

In heel Scandinavië rijden alle auto's ook overdag met hun lichten aan. Dat is een verplichting, en ik heb me laten vertellen dat de lichten zelfs niet kunnen uitgeschakeld worden. Het is wel vreemd om in het felle zonlicht al die auto's met koplampen aan te zien rijden, maar het went wel, en je hoeft dus niet op je lichten te letten als je een tunnel in- of uitrijdt.

Opvallend zijn ook de alomtegenwoordige McDonalds wegrestaurants. Bijna iedere op- en afrit van de autosnelweg heeft er wel één, en alleen al in Stockholm-centrum telde ik er een twintigtal op het stadsplan.

De Zweedse taal komt bij het eerste contact wel vreemd over, maar naarmate je meer leest en luistert, vallen de gelijkenissen maar ook de verschillen met het Nederlands snel op. Je kan ook vrijwel overal in het Engels terecht, maar Engelse opschriften zie je vrijwel nergens. De Scandinavische TV-cultuur gelijkt sterk op die in Nederland en Vlaanderen: films en series worden met Engelstalig geluid uitgezonden, met ondertitels. Iets wat je buiten de Benelux en Scandinavië weinig tegenkomt.