Conservatisme

Bart De Wever
Ik dacht tot voor kort van mezelf dat ik er nogal rechts-liberale, of zeg maar conservatief-liberale denkbeelden op nahield. Vooral omdat ik steigerde telkens als ik Karel De Gucht hoorde zeggen "wij zijn niet links en niet rechts, maar liberaal", of als ik Vincent Van Quickenborne naar deze of gene hoorde uithalen met de kreet "dat is conservatisme!", met een toon die liet vermoeden dat "conservatief" een scheldwoord is dat thuishoort in hetzelfde rijtje als "debiel", "pedofiel" of "monster". Kortom, de gratuite oneliners of de pedante stemmingmakerij waarmee adjectieven als "rechts" of "conservatief" zonder de minste argumentatie of onderbouwing naar het verdomhoekje werden verwezen, zorgde bij mij voor enige identificatie met deze categorie van verwerpelijke rechtse (niet te verwarren met 'extreem-rechtse') zakken. Maar sinds kort denk ik er enigszins anders over. Wellicht ben ik toch niet zo rechts en zo conservatief, maar ben ik gewoon liberaal. En wie is erin geslaagd om mij tot dat inzicht te brengen? Niemand minder dan Bart De Wever, N-VA politicus en bewonderaar van Edmund Burke, de grondlegger van het conservatisme. Voor ik uitleg hoe deze man erin geslaagd is om mij tot dit inzicht te laten komen, twee randbemerkingen. Studies hebben uitgewezen dat het veel makkelijker is om mensen in hun ideeën te bevestigen, dan om mensen hun ideeën te laten veranderen. De meeste auteurs of redenaars die erin slagen om mensen van gedacht te laten veranderen, doen dat dus meestal onbedoeld: het gaat vaak om het resultaat van contra-productieve inspanningen. Contra-productieve inspanningen zorgen vaak voor duurzamere (onbedoelde) resultaten dan productieve inspanningen. De tweede randbemerking is dat ik Bart De Wever bewonder omwille van zijn onnavolgbare stunt: hij diende klacht in tegen Louis Michel op basis van de genocidewet, omwille van zijn wapenvergunningen voor Nepal. Een prestatie waarvoor hij een trofee verdient, een Tijl Uilenspiegelprijs of iets in die aard.

Maar nu terug tot de kern van de zaak. Op 16 augustus publiceerde Bart De Wever in De Standaard een artikel over het conservatisme en over het werk van Edmund Burke. De Wever slaagt er daarbij in om zichzelf als aanhanger van het conservatisme te bestempelen, maar er meteen bij te vermelden dat het libertarische conservatisme van Friedrich Hayek of de neo-conservatieve revival onder Margaret Thatcher en Ronald Reagan geen echt conservatisme zijn. Terloops vermeldt Dewever dat zelfs Guy Verhofstadt begin jaren '90 met een soort Forza Flandria een neo-conservatieve revival wou bewerkstelligen. Meteen schrijft Dewever erbij dat dit niet zijn cup of tea was. Het echte conservatisme, aldus Dewever, heeft weinig te maken met vrije markteconomie, met individuele verantwoordelijkheid versus collectivisme, maar alles met the spirit of religion en the spirit of a gentleman. Binnen het KVHV was De Wever dan ook een tegenstander van de valse conservatieven die dweepten met Hayek, Thatcher, Reagan of Verhofstadt. Als conservatief is De Wever een grote fan van de rol van het middenveld. Al bij al is het betoog van De Wever over de relatie tussen conservatisme en economie wat warrig. Paul Beliën schrijft in 't Pallieterke van 10 september jongstleden een helder stuk waarin hij deze relatie verduidelijkt, en tevens verwijst naar de website van de Nederlandse Burkestichting.

Bart De Wever is ondervoorzitter van de N-VA. In mei jongstleden heb ik, naar aanleiding van de parlementsverkiezingen, het verkiezingsprogramma van de N-VA gelezen, om te zien of er dingen in stonden die mij konden bekoren. Ik vond er niks in terug over belastingsvermindering, niets over het terugdringen van de rol van de staat, niks over privatiseringen, niks over hervormingen in de sociale zekerheid (behalve een communautaire splitsing ervan). Wel een hoop wollige praat over een Tobin-taks op internationale kapitaalstromen, meer ontwikkelingshulp, en een lofzang op de verzorgingsstaat. Dat is dus blijkbaar conservatisme, "the spirit of religion" en "the spirit of a gentleman". Wollige tsjevenpraat à la Leo Tindemans. Wilt u nog meer N-VA bashing lezen? Dan kunt u terecht bij Francis Devriendt die het heeft over P.C. Paardekooper's brief aan Geert Bourgeois, en over de warrige boekhouding van de N-VA.

Reacties

#334

Luc De Brant

 

Liberaal , zoals na de franse revolutie, is de vrijheid om kinderen te laten werken.

Kinderarbeid is een synoniem voor liberaal.

In het jonge België was deze liberale trend aan de macht. De kinderarbeid het hoogst.

Conservatief is, ik heb de macht, en wil die kost wat kost behouden.

De vrije markt, is vraag en aanbod zonder belastingen.

In de middelleeuwen is de vrije markt ontstaan hier in Vlaanderen, toen op de jaarmarkten allelei tol en belastingen wegvielen.

Maar ja, middeleeuws wie kan daar iets goed over zeggen.

groetjes

#335

Koen Robeys

 

Luc De Brant: Je chronologie is gebaseerd op het volgende:

1. Kinderarbeid dateert als liberaal verschijnsel van na de Franse Revolutie.

2. Die liberalizering neemt al een aanvang vanaf de middeleeuwen.

En daaruit kan je concluderen, zoals je bijna letterlijk doet, dat het in de de pre-geliberalizeerde middeleeuwen beter was dan nu, maar dat we dat niet graag toegeven ("wie kan daar nu iets goeds over zeggen").

Dat soort dingen is interessant omdat we ze kunnen checken. Neem nu het boek van Carlo Cippola, Before the Industrial Revolution, European Society and Economy 1000 - 1700, 1976 (1997). Daar lezen we in hoofdstuk 2:

"Those who were economically 'active' worked from dawn to dusk, but given the low average of productivity they could not support many dependants. It followed that (...) the young people had to be set to work long beore the age of fifteen."

En alsof hij op onze stukjes anticipeert voegt hij er nog aan toe:

"In general, child labor is described as a ghastly by-product of the Industrial Revolution. The truth is that in pre-industrial society, children were as widely employed as at the time of the Industrial Revolution."

En dat laatste kunnen we ook vandaag nog alle dagen zien in de typische pre-industriële samenlevingen van vandaag.

Hoe dan ook, kinderarbeid blijkt *niet* samen te vallen met het liberalisme, het dateert immers al van lang daarvoor. Het wordt ook niet veroorzaakt door het liberalisme, want het wordt veroorzaakt door de productiviteit die in de middeleeuwen zo laag is dat je er gewoon geen kinderen van kan onderhouden.

Zo rijst de vraag wat eigenlijk het probleem van de kinderarbeid heeft opgelost. En als de lage productiviteit van de economie de kinderarbeid veroorzaakt, dan voel je op je klompen aankomen dat je het probleem oplost door de productiviteit ervan te verhogen. En dat is nu precies wat er vanaf de middeleeuwen, en vooral met de industriële revolutie is gebeurd.

Weet je, het is zeker waar dat er over de middeleeuwen heel veel goeds is te vertellen. Maar het niveau van de levensomstandigheden hoort daar niet bij. Nee, geef mij maar zonder aarzelen een goeie ouwe post-industriële, neo-liberale samenleving. Want inderdaad: géén kinderarbeid meer!

:-)

Koen

#336

Luc De Brant

 

Kijk eens naar een schilderij van Breughel,

Bij die domme boeren geen werkende kinderen.

Zelfs een schilderij met spelende kinderen.

De 19de eeuw is het hoogtepunt van de kinderarbeid. DE ECHTE SLAVEN veroorzaakt door de Franse revolutie en versterkt door de industrialisatie.

Ook het hoogtepunt van het liberalisme.Het was bijna het einde van de beschaving. Daar hebben we dan 2WO aan overgehouden.

En wat vond je van het conservatisme??

Luc

#338

boot

 

Dus, liever de NV-A dan liberalen, met hun kinderarbeid, en socialisten, ourconservatief met progresieve ideeën van allemaal poepen in het zelfde hol.

Laatje gaan.

#369

bart de wever

 

Geachte Heer,

Bij toeval las ik uw bedenkingen bij mijn stuk in De Standaard. Kennelijk heb ik toch niet de juiste indruk kunnen nalaten; zo'n opiniestukken zijn nu eenmaal in omvang beperkt. Ik verdedig helemaal geen samenleving louter gebaseerd op de spirit of religion en de spirit of a gentleman (ik schrijf zelfs dat dit compleet achterhaald is). Mijn centrale stelling is dat de essentie van het conservatisme, zoals vormgegeven door Burke, vandaag nog altijd geldig is. Meer nog, broodnodig is. Als ik daarbij spreek over het middenveld gaat het HELEMAAL NIET over wat de CD&V daarmee bedoeld (vakbonden etc.), maar om de spontane verbanden waarin de burgers zich in volle vrijheid verenigen. Dit conservatisme impliceert dat het individu in volle vrijheid spontaan zijn verantwoordelijkheid neemt. Op economisch vlak vertaalt het zich bijgevolg wel degelijk in een sterk geloof in de vrije markt. Ik meen trouwens dat de N-VA terzake een veel duidelijker programma heeft dan de VLD: zie bijvoorbeeld ons "plan ondernemen" waarin wel degelijk wordt aangedrongen op een forse verlaging van de lasten op arbeid. Ik zwijg dan nog zedig over het beleid dat de VLD met deze regering voert: een begrotingstekort met zo'n hoge belastingdruk en zo'n enorme schuldgraad... Von Hayek keert zich om in zijn graf.

mvg,

Bart de Wever.

#370

LVB

 

Fijn dat u reageerde op mijn artikel over uw artikel. Bepaalde passages uit uw artikel waren inderdaad voor meerdere interpretaties vatbaar. Maar hoe moeten we uw passage over Reagan, Thatcher, en de poging van o.a. Verhofstadt om destijds met een Forza Flandria tot een neo-conservatieve revival te komen? U schreef dat u toen binnen het KVHV lijnrecht tegenover diegenen stond die daarin geloofden. Het lijkt een beetje op de taktiek die Dirk Verhofstadt nu toepast in zijn boek 'het menselijk liberalisme': door expliciet afstand te nemen van het neo-liberalisme respectievelijk neo-conservatisme van Reagan en Thatcher, proberen te 'scoren' bij de trendgevoelige jeugd die de progressieve stemmingmakerij rond Reagan en Thatcher geslikt heeft.

#371

Bart De Wever

 

Geachte,

Laat me meteen duidelijkheid scheppen: moet het cultureel-ethisch

traditionalisme van Burke gekoppeld worden aan liberale sociaal-economische

opvattingen? Absloluut! De discussie ging hem destijds daar niet over maar

wel over de radicaliteit waarmee zowel het ene als het andere moest

uitgevoerd worden. Ik stond tegenover mensen die werkelijk geloofden in een

revival van de katholieke kerk (de spirit of religion) én die zo ongeveer

alles wilden privatiseren behalve het leger. Dat ging (en gaat) me op beide

vlakken veel te ver. Ik geloofde ook niet in de praktische haalbaarheid van

een Forza Flandria, het was luchtfietserij. Ik zou trouwens met plezier mijn ongelijk toegegeven hebben, moest er wel iets van gekomen zijn. Quod non.

Inzake Reagan en Thatcher. Van deze mensen werd inderdaad een karrikatuur

gemaakt. De media worden op dat vlak steeds erger: rechts is slecht, links

is goed. Schwarzenegger is een beest want hij kan niet van de vrouwen

blijven. Clinton is daarentegen natuurlijk wel een goede...

Betreffende Reagan toch ook de bedenking dat de perceptie van hem ook ter rechterzijde bijgestuurd moet worden: hij drong het overheidsapparaat

helemaal niet terug (hij praatte daar alleen over) en veranderde de VS van

de grootste crediteur in de grootste debiteur ter wereld. Al bij al niet erg

liberaal...

mvg,

BDW.

#19677

Tom Potoms

 

Ik vind het leuk dat thans mijn voorzitter zich conservatief- liberaal noemt, ik ben blij dat ik lid ben geworden van N-VA, de echte conservateif- liberale partij in Vlaanderen!

#19680

Nicolas Raemdonck

 

Luc, zou je me dat artikel van Dewever van 2003 niet kunnen bezorgen? (zei een voorstander van Reagan. Het grappige is dat veel van wat Dewever zegt eigenlijk overeenstemt met Reagan: maar om de spontane verbanden waarin de burgers zich in volle vrijheid verenigen. Dit conservatisme impliceert dat het individu in volle vrijheid spontaan zijn verantwoordelijkheid neemt. Op economisch vlak vertaalt het zich bijgevolg wel degelijk in een sterk geloof in de vrije markt.)

#19684

LVB

 

@Nicolas Raemdonck: ik heb de link in het artikel hierboven aangepast, het zou nu moeten werken.

#21719

Tom Potoms

 

Het zou misschien beter zijn om tot een Forza Flandria te komen, voor mij zijn Edmund Burke, Friedrich Von Hayek, Milton Friedman, Margaret Thatcher en Ronald Reagan helden en mijn ideaalbeelden voor Vlaanderen, nu zou er ook nog een cnservatieve neoliberaal in Vlaanderen moeten komen en ik geloof dat meneer De Wever daarvoor in aanmerking komt!