Ierland, Reagan en Paisley

Er is een tagje verneukt in de bronvermelding...

Moeilijk:

Blij dat ik geen bewoner van Noord-Ierland ben. Ik voel me als 'Belg' al zo verscheurd.
Oké, ik ben protestant. Maar moet ik daarom ook royalist zijn? Niks van!
Oké, ik ben republikein, maar moet ik daarom ook Rooms-Katholiek zijn? Niks van!
Er zijn in de wereld mensen zat te vonden die én katholiek én royalist zijn. Danneels bijvoorbeeld.
En er zijn protestantse republikeinen zat te vinden!

Die blijkbaar onoverkomelijke links in Noord-Ierland... dat die systamatisch gecultiveerd zijn gebleven... dat vind ik weerzinwekkend en van intellectuele brutaliteit... om kwaad van te worden.
Die protestantse marsen... pfff. Als (Vlaams-)nationalist beschouw ik dat als de herdenking van het begin van een volstrekt illegitieme bezetting van (een deel van) Ierland.

Het is zoals met een fenomeen als 'de ijzerbedevaart'. Een 'bedevaart' is strikt genomen een Rooms-katholiek gegeven.
Ik ben protestant en dus niet Rooms-Katholiek en dus voel ik me daar - zélfs maar vanuit de oorsprong bekeken - toch altijd nog iets minder welkom dan iemand die dat wél is.
Ik ben wél een republikein en wél een Vlaming in hart en nieren en voel me dus wél verbonden met die Ijzermanifestatie('s).
Er zijn ook vrijzinnige 'Vlaamsgezinden'.

Persoonlijk vind ik dat een soort 'er is vertrouwen in God' (waarmee niet noodzakelmijk iedereen bedoeld moet worden) ervan af moet kunnen, maar verder hoeft dat - ook omwille van die vrijzinnigen o.a. - niet te gaan.
Een Ijzermanifestatie moet zich richten op algemene, gemeenschappelijke Vlaamse doelstellingen.
Laat gekleurde religieuze woorden daarbuiten.

De mix van religie en nationalisme lijkt me niet gezond. Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat het woord 'God' niet eens mag vallen. Maar 'bedervaart' is een net zo katholiek gekleurd woord als dat bijvoorbeeld 'zondagsschool' of 'zendeling' een te gekleurd 'protestants' woord zou zijn om daar vanuit een natievormende idee een hele natie tot eenheid mee op te roepen.
In dat bedje zijn ze in Noord-Ierland nog nét iets zieker dan in Vlaanderen, maar het scheelt niet bijster veel.

Als Noord((-)-elijk)Ier zou ik me protostic of Cathostant noemen. Écht... ik zou het niet weten.

@ Bart:

Oef... onze 'identiteit'. Stoelt die op tradities? Zijn alle 'tradities' even wenselijk? Ik ben daar helemaal niet van overtuigd.
Een zinsnede uit een oud Vlaams liedje als 'Franse ratten rol uw matten', bijvoorbeeld... moet je dat cultiveren?
Er is ooit een context geweest waarin zo'n zin een begrijpelijke en eventueel aanvaardbare strijdlust moest aanwakkeren. Maar vandaag lijkt het me niet raadzaam om zo'n zinnetje zomaar zondermeer over een Ijzerweide te slingeren.

Of neem de uitdrukking 'vreemde taal veracht'... dat vraagt toch een woordje uitleg, niet?
Hanengevechten bestaan nauwelijks nog... het was ook een traditie. Is ons een stuk 'identiteit' ontnomen? Ik durf dat tegenspreken.
Ik geloof wél dat zowel Vlaanderen als Nederland dringend nood hebben aan een soort revisie op hun geschiedenis. Wat is ons eigenlijk de voorbije 4 à 5 eeuwen heel precies overkomen? Daar moet een breed maatschappelijk interesse voor worden opgewekt, een breed debat ook.
Daarzonder is het zinloos over 'identiteit' te spreken.

Je zegt:

<<Wij hebben een christelijke basis in onze wetgeving en de laatste jaren komt er steeds meer een antichristelijke (progressieve) druk op die wetgeving. En ik zie dat met lede ogen gebeuren, omdat het onze identiteit aantast, en omdat die wetgeving wordt aangepast omdat hij voor hindi of islamieten of voor joden zo moeilijk aanvaardbaar is.
Wat moet ons dat nou schelen. Wij hebben NOOD aan identiteit. En die is christelijk geïnsireerd.>>

Oef!
Behalve dat je Iskamieten, Joden en Hindi hier op een hoop gooit, wil ik je er toch ook op wijzen dat wij - 'christenen' - er ons voor moeten wachten dat we hier niet in een soort van obscurantisme gaan vervallen zoals we dat in het verleden gepresteerd hebben.
Wat meer is: mijn 'protestantse identiteit' wordt in mijn ogen niet (noodzakelijk) minder gevormd door de Torah of de Talmud dan dat dat bij een joodse mens het geval is.
Als 'christen' kun je niet anders dan je geloof als een voortzetting van dat jodendom beschouwen. Jezus wás een Jood!
Voor de islam geldt dat hun geloof een radicale breuk met het Jodendom was en een voortzetting (vervulling) van het joden -en christendom (let op het verschil Jodendom en jodendom zonder hoofdletten: het volk en het geloof).
Mohammed was géén Jood noch 'jood'. Hij was een niet-joodse polytheïst die invulling gaf aan een door hem ontdekt monotheïsme. Mohammed was in Bijbelse zin van oorsprong 'heidens'(het Bijbelse 'heidens' betekent niet 'niet-christen' maar wél 'niet-joods', want in de eerste eeuw was behalve de joden niemand monotheïstisch, waarin het christendom voor het eerst in de geschiedenis verandering bracht, maar vertrekkend vanuit niets anders dan het jodendom waaraan het christendom geen letter veranderde en waarvan het geen letter ontkende! De islam breekt met een aantal joodse stellingen. Bijvoorbeeld de uitvekorenheid van het Joodse volk. Dat doet de christelijke grondtekst uitdrukkelijk niet.)
Bekijk je het vanuit joods standpunt dan is 'yeshua' (Jezus) een Rabbijn... een Rabbi. Zij ontkennen die geenszins, tenminste niet alszodanig!
Mohammed komt uit een niet-joods verleden en moet terug gaan tot vadertje Abraham aan wie ook voor zijn eerste zoon 'veel nakomelingen/een groot volk dus werd beloofd door de monotheïstische 'godheid'. Het monoteïsme is er echter pas vanaf Mohammed terug in 'opgedaagd', a.h.w.

Daarbij echter heeft Mohammed de messiaanse gedachte (wereldherstel a.h.w.) op eigen leest geschoeid en daarbij de christelijke genadeleer (zeg maar het christelijke neusje van de zalm) de nek omgewrongen om terug te keren naar een strenger en radicaler wetticisme dan ooit. De uitverkorenheid van het joodse volk werd mee de nek omgewrongen, zodanig dat de monotheîstische godheid zijn belofte aan Abraham en het Joodse volk zou moeten hebben verbreken.
En hier strookt het niet langer met de 'Theos Logos'. Want een volmaakte godheid die een 'voor eeuwig gedane belofte' zou breken, kan natuurlijk geen volmaakte godheid meer zijn.

Ofwel blijft het Joodse volk dus 'uitverkoren'; ofwel is die godheid niet langer volmaakt. Het is één van deze twee. Het kunnen ze niet alle twee tegelijk zijn.

Enfin... een niet zo eenvoudige theologische oefening. Maar zo liggen de posities van de drie monotheïsten tegenover elkaar.

De hindi (die je ook vernoemd) zijn gebleven wat - behalve de Joden - alle volken tot aan Christus waren: polytheïstisch.

Als je dit allemaal overdenkt... je zou soms verlangen vrijzinnig te zijn. Alleen geloof ik niet dat mensen daadwerkelijk 'niet geloven'. Mensen zijn gelovers, ten goede of ten kwade... ze kunnen niet anders. Dát 'kunnen geloven' onderscheidt hen juist van de dieren. Het is hun (wel of niet ingevulde, al of niet gewenste) 'bewustzijn tot het hogere'.
Zo kijk ik ernaar, tenminste.

Ik probeer te geloven vanuit de vraag naar wat waardig en wat waard is om geloofd te worden.
In onze christelijke traditie(s) is - denk ik - bijlange na niet zomaar alles 'waardig' en/of 'waard' om geloofd, hedacht of herbeleefd te worden.
Er is in onze EU-landen ook een lange en deels zéér terechte strijd gevoerd tegen obscurantisme en zelfs verachtering.

Vele 'progressieven' (zoals jij ze noemt?) kijken vandaag met die ogen naar het fenomeen van de islam.
Slechts gedeeltelijk terecht, denk ik.
Een fenomeen als de 'Deense Cartoonrel' illustreerde dat de gewelddadigheid die uit de islam voortkomt geïnspireerd is vanuit hun heikig geachte geschriften.
Christenen konden (kunnen?) misschien ook wel uitpakken met geweld... zij hebben er echter nauwelijks of geen 'heilige geschriften' voor die het geweld zo manifest 'rechtvaardigen' en/of motiveren. Ik vermoed dat onze vrijzinnigen zich hierop lelijk miskijken.
de Cartoonrel was daar slechts een oppervlakkige en kleine illustratie van.

@ Spartacus:

Oké... ik had moeten toevoegen vanaf 'Mozes' (tss 1240 en 1440 vC; eerste Torah-teksten, vandaar) tot aan 'Christus'. Trouwens... er was dan ook 'Toetanchamon' en zijn 100 jaar durende Egyptisch monotheïstische experiment.
Ik telde de periode vóór 1000 niet mee.

Ik lees (Wikipedia, sorry) dat Britanica Zarathustra rond -600 situreert. Lijkt me weinig waarschijnlijk, maar goed.
Met Zarathustra zitten we trouwens nog steeds met een duaal godEN-systeem, al doet het denken aan God en Duivel, waarbij de Duivel in joodse geschriften een schepping van god is... geen halfgod of god naast 'God'.

Overigens: het verschil van mening tss de Iraanse nationalisten (Zarathustra = 1400vC) en Brittanica (Zarathustra = 600vC) roept anders ook wel heelwat vragen op.
Wat meer is: blijkt het uiteindelijk toch niet om een soort duo-theïsme te gaan: god van het goede en 'god' van het kwade. Maar goed.

Blijft de vaststelling dat buiten het geboekstaafde 'jodendom' eeuwen en eeuwen nauwelijks tot geen monotheîsme te vinden was. (En bovendien: al zéker geen monotheîsme zonder zonne-aanbidding.)
Je opmerking was niet geheel onterecht. Beter geformuleerd zo?

@ Eric :'Een fenomeen als de 'Deense Cartoonrel' illustreerde dat de gewelddadigheid die uit de islam voortkomt geïnspireerd is vanuit hun heikig geachte geschriften.
Christenen konden (kunnen?) misschien ook wel uitpakken met geweld... zij hebben er echter nauwelijks of geen 'heilige geschriften' voor die het geweld zo manifest 'rechtvaardigen' en/of motiveren. Ik vermoed dat onze vrijzinnigen zich hierop lelijk miskijken.'
Wij, de westerse christenen hebben onze inquisitie reeds gehad. Dat is het ook waarom ik reeds eerder toegaf dat het me soms steekt katholiek te zijn. Omdat we door de Inquisitie en Alva 'gedeprotstanteerd' werden, hier in de zuidelijke nederlanden, tenminste.
De islamieten beleven hun inquisitie vandaag.

En ik zie geen enkele Christelijke Bisschop oproepen om gelijk welke tekenaar te vervolgen.

"Maar zo liggen de posities van de drie monotheïsten tegenover elkaar. " Inderdaad. Waarop ik mijn betoog steunde.

Ik ontken niet dat wij theologische kinderen van de Joden zijn, en ook niet dat wij zelfs theologisch neven van de moslims zijn.
Ik zeg niet dat alles uit onze geschiedenis weer moet worden opgerakeld. Ik zeg dat onze christelijke geschiedenis en onze vlaamse hanengevechten, onze historische antifranse gevoelens (die je niet moet cultiveren) ons hebben gemaakt tot wat we zijn.
Of dacht je dat de Noren vandaag Noren zouden zijn, zonder dat hun voorouders noormannen waren. Zie jij vandaag nog Noren landen op onze kust met grote helmen om onze vrouwen te verkrachten en onze mannen over de kling te jagen?
Toch hebben zij die geschiedenis die hun maakt tot wat ze zijn. Je ziet dat heel goed bij de duitsers. Die wentelen zich in hun schuldgevoel om wat ze hebben uitgespookt. Zij 'cultiveren' hun donkere kant. En het beïnvloedt hen ook vandaag nog.
Nou, net zo beïnvloedt onze christelijke geschiedenis ons vandaag nog en wie dat wil uitwissen, die houdt er geen rekening mee dat er een collectief geheugen bestaat, waarin archetypes ronddwalen. Zo vertellen wij hier de sprookjes van Hans Andersen en krijgen die moslimkinderen in pakweg Pakistan nooit te horen dat klein Duimpje met zijn grote sloefen rondliep of dat Roodkapje haar moeder werd opgevreten door de wolf.
Dus: er is een culturele bagage die wordt gekruid met onze confessionele geschiedenis, en die maakt ons tot 'duitsers', 'noormannen', 'vlamingen' en 'westerlingen'.