Cultureel establishment is braaf-burgerlijk politiek correct
Het drama in de kloofvorming is inderdaad, dat heel dat cultureel establishment, waarvan het Claus-optreden maar een hilarisch voorbeeld was, geabsorbeerd lijkt door braaf-burgerlijke fatsoensnormen met een behoorlijke dosis hypocrisie, beter bekend onder de verzamelnaam ‘politiek-correct denken’.
Figuren als Tom Lanoye of Ramsey Nasr zijn allerminst eigenzinnige diepgravers die het systeem in vraag stellen en alles omwoelen,- het zijn eerder behaagzieke trend-intellectuelen met een hoge aaibaarheidsfactor, die de huik naar de wind hangen. Ze zoeken de mainstream en het gemakkelijk applaus bij gelijkgezinden, en wagen zich nooit buiten de krijtlijnen van de modern-progressistische rethoriek zoals die vooral door De Morgen wordt beoefend.
Johan Sanctorum op zijn weblog "Visionair België", 12 oktober 2006 (hat tip: ddvvrr)
Reacties
Benny Marcelo
vrijdag, 20 oktober, 2006 - 09:00En dan beweren zij progressief te zijn en de anderen conservatief.
Toen ik zo jong was ageerde ik tegen het regime. Iets wat ik nu trouwens nog doe.
Govaert Jan
vrijdag, 20 oktober, 2006 - 13:09Ach, in verhouding tot zijn familiaal verleden roept Claus
net iets te hard of te luid m.i..
En Tuymans, Barman, Lanoye waren om als artist te kunnen
groeien aangewezen op een zekere mate van rebellie.
Welnu, zo zou men het ook kunnen zien , maar
de bijna één miljoen kiezers van het VB zijn
in zekere zin ook rebellen en anarchisten.
Nu, iets bedenkelijkers.
Het hedendaagse socialisme heeft zich dankbaar onder de paraplu van de politieke-correctheid gehurkt en krijgt daardoor een vermeende status van een soort morele onaantastbaarheid.
Maar zoals Max Weber het al uitdrukte zijn partijen in een
democratie niets meer dan de legitieme-rationele vertegenwoordiging van politieke stromingen.
De absolute morele waarden waarvan deze partijstroming zich bedient en zich boven de anderen probeert te verheffen leidt op termijn naar een totaal verbod op de vrije mening.
Uiteindelijk wordt deze parasietenkudde die het socialisme is, de naderbij sluipende werkelijkheid van de nachtmerrie
waarvoor George Orwell waarschuwde in zijn boek 1984.
Wie had dat ooit kunnen denken?