50 jaar Manifest van Oxford

Op 14 april 1947 stichtten liberalen uit negentien landen in Wadham-College in het Britse Oxford de Liberale Internationale. (...) De vergadering stelde een Manifest op dat de ideologische grondslag zou vormen van het naoorlogs Europees liberalisme. (...) Eén van de voornaamste architecten van het Oxfordse Manifest was Julius Hoste jr., de uitgever van Het Laatste Nieuws. Hij had de oorlogsjaren in Londen doorgebracht en daar meer dan ooit de betekenis van vrijheid, liberalisme en humanisme als dam tegen totalitaire regimes ingeschat. Samen met zijn vriend en voorzitter van de Liberale Internationale Madariaga zette hij het Manifest op papier. Het Manifest werd een belangrijk referentiekader voor de liberalen en voor de Stichting, nu de Raad, die waakt over de ideologische strekking van de krant Het Laatste Nieuws. Na de dood van Hoste in 1954 vertaalde de latere directeur-generaal van Het Laatste Nieuws Albert Maertens de gedachte van Oxford in een juridische vorm voor de Stichting die toezicht moet houden op het doen respecteren van de Vlaamse, humanistische en liberalen opvattingen van de krant. (...)

[over de principes van het manifest:] (...) In de economie worden economische vrijheid en politieke vrijheid aan elkaar verbonden, en onderdrukking van economische vrijheid door de staat (of door kartels en trusts) worden daarom verworpen. Het Manifest accepteert slechts staatseigendom in die gevallen waarin mededinging of particulier initiatief niet functioneert. Het Manifest vermeldt: de staat is slechts het instrument van de gemeenschap; de staat zal geen macht naar zich toe trekken die strijdig is met de fundamentele rechten van de burger of met de voorwaarden noodzakelijk voor een verantwoordelijk en creatief leven. (...) Hiermee keerde men zich tegen dictatoriale regimes (aan linkse of rechtse zijde) die een collectief bewustzijn of natiegevoel boven de mensenrechten plaatsten. Het Manifest voegt er echter aan toe: de welvaart van de gemeenschap komt voor alles en moet beschermd worden tegen machtsmisbruik door deelbelangen. (...)

Het Manifest werd later nog aangevuld met andere documenten zoals de Declaration of Oxford, uit 1967, en het Rome Appeal, uit 1981 als gevolg van gewijzigde politieke situaties in de wereld.

Bert Cornelis in Volksbelang, februari 2007 (nadruk in vet toegevoegd door LVB, om te wijzen op de hedendaagse politiek correcte hineininterpretierung die elk verband met het overheidsbeslag of met de vervetting van de staat moet doen vergeten)