Waarom respect niet goed is voor de pers

"Ik zou zeggen dat als men de beste manier zou zoeken om discipline en respect uit een heel land te doen verdwijnen, men niets beter kan doen dan de Amerikaanse kranten te nemen" -- Matthew Arnold.

De heer Arnold beoordeelde onze kranten zonder rekening te houden met hun opdracht. Hij beoordeelde hen vanuit een Europees standpunt, en hij had geen ongepaster standpunt kunnen vinden om een Amerikaanse krant te beoordelen.

Wat is de belangrijkste functie van een krant in om het even welk land? Nieuws brengen? Nee, dat is bijzaak. De eerste taak is het gidsen en kneden van de publieke opinie, het verspreiden van een nationaal gevoel en trots in naam van de natie, in één woord: mensen van hun land en zijn instellingen doen houden, en ze afschermen van de verleidingen van vreemde en vijandige systemen. Als men vertrekt vanuit die premisse, en dat zal niemand ontkennen, dan mispakte de heer Arnold zich aan een fout in onze journalistiek die helemaal geen fout is, maar haar belangrijkste verdienste...

De heer Arnold zou, met zijn getrainde blik en zijn intelligent waarnemingsvermogen, gezien moeten hebben dat het kenmerk dat hij bij onze pers zo hevig miste - respect, eerbied - precies datgene is wat haar onderscheidt van alle andere journalistiek op de aardbol, en het specifiek en waardevol Amerikaans maakt. Haar vranke en blije oneerbiedigheid is zonder meer haar meest waardevolle eigenschap. Want haar doel - dat door de heer Arnold over het hoofd werd gezien - is het bewaken van 's lands vrijheden, en niet van praatjes en bedrog. En daarom moet ze gewapend zijn met oneerbiedigheid, niet met eerbied.

Als je vijftig jaar lang de schimmel van de Engelse journalistieke plechtigheid en het timide respect voor bedrog zou kunnen opleggen aan onze pers, dan is het mogelijk dat de republiek ten onder gaat. Als je vijftig jaar lang de statige met mos begroeide farces van Europa zou blootstellen aan het vuur van een spottende en schertsende pers als de onze, dan is het bijna een morele zekerheid dat de monarchie en de daarmee gepaard gaande misdaden zouden verdwijnen uit de Christenheid...

Laat ons oprecht hopen dat dit feit voor eeuwig een feit zal blijven: naar mijn mening is een oordeelkundige oneerbiedigheid ["discriminating irreverence"] de schepper en beschermer van de menselijke vrijheid - net zoals dat andere de schepper en de beschermer is van alle vormen van menselijke slavernij, fysiek of mentaal...

Mark Twain in "The American Press", geciteerd in ""Mark Twain's A Connecticut Yankee: A Genetic Study", John B. Hoben, American Literature, november 1946 [hat tip: Chris Impens]