Anonimiteit devalueert de vrije meningsuiting

Nee hoor.

Deze visie valt zelf ten prooi aan de drang naar het perfecte, het afgewerkte. Web 2.0 gedijt veeleer volgens het wabi-sabi principe, een continu proces met onafgewerkte entiteiten die elkaar aflossen en complementeren.

Internetfora kunnen best werken, als het hoofdbestanddeel van de deelnemers werkelijk de intentie tot ernstige discussie heeft. Trollen zullen er altijd zijn. Zolang je je niet laat trollen, krijgen die geen vat op de discussie. Hun bijdragen zijn ruis, makkelijk filterbaar door hun signatuur of door de lezing van de eerste zin. Niet hinderlijker dan het zoveelste bericht over Paris Hilton in de kwaliteitskranten.

LVB waakt overigens over de kwaliteit, op een subtiele manier. Zijn citatenblog brengt een injectie van opinies van genaamtekende, vaak bekende personen, wier identiteit geen constructie is binnen het forum (zoals de mijne, of die van Cogito). Met LVB zelf als moderator en sporadisch deelnemer, de vaste klanten met hun al dan niet geconstrueerde identiteiten, en die "derde stem" van geciteerde prominenten of anderszins waarachtigen, is er meer dan voldoende tegengewicht voor de trollen en de vrijbuiters.

Een mening wordt niet waardeloos als het niet verifieerbaar is wie ze heeft geuit. Dergelijke uitspraak toont een fundamenteel gebrek aan inzicht aan in de werking van het huidige wereldwijde web en haar gemeenschappen. "Wie" ze heeft geuit is namelijk "die" ze heeft geuit.

Wat te denken van personen die fora afschuimen, de boel even komen ophitsen en dat gebruiken voor een eigen weblog waar je niet kan reageren. Op hun eigen weblog publiceren ze dan wat indianenverhalen als ze weten wie je bent. Gewoon omdat ze dat graag doen of omdat ze persoonlijk een pik hebben op bepaalde personen of instanties. Naar de anoniemen schreeuwen ze moord en brand als ze iets durven zeggen.

Mensen hebben inderdaad dikwijls een goede reden om anoniem te blijven. Juist om zich te beschermen ondermeer tegen dat soort figuren.

Natuurlijk kan je constructief deelnemen aan discussies op anonieme wijze. En ja, er zullen zich altijd trollen aanbieden. Ook niet anonieme. Op de meeste fora zijn er gelukkig moderatoren die de trollen er uit vissen.

Zou mijn argument over de nodige ruimtevaart-snelheid van 28.000km/u "meer waarde" hebben als ik mijn echte naam zou geven?
Zou mijn argument dat men - voorlopig - nog niet sneller gaat dan 2.800km/u "minder waarde" hebben, als ik zou zeggen dat "Germaine Moons" niet de naam is van mijn moeder?

http://markpeeters.skynetbl...

"Een mening wordt waardeloos als het niet verifieerbaar is wie ze heeft geuit."

De wereld op zijn kop: Ik zou eerder denken "als niet verifieerbaar is, WAT en met welke argumenten iets is geuit."

Als een (veelal) mediafiguur een mening uit, dan is dat voor velen evangelie, vooral als die in die media opgehemeld wordt tot referentie; Diezelfde officiële media suggereren wel te pas en te onpas dat iemand die niet in hun ideologische kraam past "guilty" is "by association" en daarom ongeloofwaardig of zelfs verwerpelijk over de gehele lijn.

Op een site als LVB kom en ga je hoe en wanneer je wil. Als je echt strafrechterlijke feiten zou plegen, is "standaard anonimiteit" hoe dan ook onvoldoende. anonimiteit of verifieerbaarheid van identiteit zijn heel relatief en een kwestie van resources die men er tegenaan kan en wil gooien.

Wat men eigenlijk wil doen is kunnen "brandmerken" vanuit politiek correcte hoek: uitsluiten, op subtiele (nu ja, het is eigenlijk heel doorzichtig) wijze de geloofwaardigheid onderuit halen.

Eigenlijk zou men beter de ontvangers van de informatie wijzen op het relatieve van bronnen. Als mijn grootouders iets in de "gazet" gelezen of op TV gezien hadden, was het "waar", wat andere ooggetuigen, insiders, ook mochten beweren. Voor de politiek correcten snijdt opvoeding tot kritische zin langs twee kanten.... dus schieten ze liever op de boodschappers.

De zoveelste betutteling van burgers die geacht zijn niet zelfstandig te kunnen denken en oordelen. Het grootste gebrek in de media is dat aan eerlijke journalistiek: degelijk onderzoek, scheiding van feitene en duiding en nuance in de duidingen...

Anonimiteit is het enige wapen van de zgn 'klokkenluiders', en dan nog. Als de tonen van hun klok bij de machtshebbers in de verkeerde oorgang terechtkomen, dan zal hun anonimiteit onverwijld opgelost worden. Bedreigingen van het medium, huiszoekingen incl en... je hoort er niets meer van.
Misschien een ander argument in deze : Meningen op naam zijn opspoorbaar via Google, Bing, ea. zoekmachines. Anoniemen komen daar nooit in, tnzij de schuilnaam inmiddels 'gemeen goed' geworden is, bvb Yasmine, Jo met de banjo, Kobus Klets... Ik zit nu te gremelen, want ik weet dat die laatste naam menig voorhoofdgefrons zal opleveren. Nog 1 : Reporter 17 van het NIR.

De naam "Publius" is niet willekeuring ;-)

http://www.foundingfathers....

Interessante werken ivm "anonimiteit" zijn:

"Digital Anonymity and the Law" in de IT&Law series van Asser Press, Den Haar, ISBN 90-6704-156-4

oa hoofdstuk III Handelt over "The case of anonymity in Western Political Philosophy. Benjamin Constant's refutation of Republican en Utilitarian arguments against anonymity."

deze problematiek pre-dateert uiteraard Internet...

En "The Value of Privacy", Beate Rössler, Polity Press, Cambridge, ISBN 0 7456 3110 X

Ik denk dat gezagsdragers veel schrik hebben van Internet. Een individueel pamfletje, occasioneel verspreid op anonieme wijze heeft weinig of geen autoriteit.

Een zelfs anonieme blog (maar de blog hoeft niet anoniem te zijn) waar diverse anonieme pro en contra discussies plaatsvinden die als kwaliteitsvol aanzien worden na verloop van tijd wegens: blijk van kennis van zaken en inzicht van de bijdragers (grappen en zwanzers veranderen daar niet veel aan, maken het soms iets luchtiger, zolang het beperkt blijft), krijgt een zekere vorm van "authoriteit", waarde.

De lezer moet maar intelligent genoeg zijn om verdere verificatie te doen, als hij dat wil en te nuanceren, inclusief bewustzijn van eventuele bias en die in te calculeren.

Veel "anoniemen" hier zijn pseudoniemen. Tot mijn grote verwondering is er zelfs nauwelijks of geen misbruik van de pseudoniemen....

Dus.... mensen, zelfs anoniem, zijn nog zo "slecht" niet en anoniem tonen ze misschien een echter gelaat en voel je beter wat er echt leeft....dan als bvb de Gedapo van De Witte meeloert of de politiek correcten uitpakken met hun tolerantie die enkel zichzelf tolereert.

Het Internet is prachtig op dat vlak, op gang getrokken door techneuten, totaal los van politiek. Pas recent zien vooral linkse "intelligentsia" het "gevaar" van de vrije meningsuiting door internetproletariërs...

Grappig eigenlijk hoe zij verworden zijn tot een heuse Linkse kerk met hun media als moderne versie voor donderpreken... en Rome vervangen door Straatsburg en EU-Brussel. Destijds van onschatbare waarde voor ontvoogding, nu verworden tot het gelijke van wat zij ooit bestreden.

De auteur keert de redenering om.
Er is ongetwijfeld een verband tussen een klimaat van vrijheid van meningsuiting en de mate waarin meningen anoniem geuit worden. Maar het is het gebrek aan vrijheid - niet zozeer formele maar werkelijke - die mensen met een eerbare maar dissidente mening tot anonimiteit dwingt. De geschiedenis kan ons hier vele voorbeelden van bieden.

Het bewust verwarring zaaien tussen dissidente maar eerbare meningen en cretologie is een tactiek om dissidente visies te discrediteren en te weren. De cretologische ruis is de prijs die we moeten betalen voor het recht op anonimiteit in een oprimerend klimaat.

@Fieseler: Mag ik erop wijzen dat de Belgische Grondwet alvast de vrijheid van drukpers en de identiteit van de auteur of verantwoordelijke uitgever in één en hetzelfde artikel regelt?

"Art. 25: De drukpers is vrij; de censuur kan nooit worden ingevoerd; geen borgstelling kan worden geëist van de schrijvers, uitgevers of drukkers.

Wanneer de schrijver bekend is en zijn woonplaats in België heeft, kan de uitgever, de drukker of de verspreider niet worden vervolgd."

Met andere woorden en omgezet naar het huidige medialandschap: vrij spreekrecht, maar gekoppeld aan de verantwoordelijkheid van een identificeerbare persoon, weze het de auteur, de uitgever of de drukker.

Nu zult u zeggen: ja, maar het IP-adres kan toch door het gerecht nagetrokken worden in geval van strafbare zaken?

En wat als dat IP-adres verwijst naar één of andere openbare bibliotheek, cybercafé of niet-beveiligd draadloos netwerk? Volgens de letter van de wet ben ik, de uitgever, dan verantwoordelijk. Volgens de geest misschien niet, omdat ik er redelijkerwijze kon van uitgaan dat een residentieel IP-adres kan toegewezen worden aan een persoon.

Ik vind de kanttekening over gezagsargumenten interessant, omdat het een zwakheid blootlegt bij de rationele mens. De rationele, verlichte, van alle dwaas geloof vrijgemaakte moderne mens, wordt met een praktisch probleem geconfronteerd: om in elk kennisdomein louter op basis van argumenten tot besluiten te komen ontbreekt hem de tijd.

Soms besluit men iets aan te nemen omdat het niet de moeite loont het te verifiëren. De moeite die een leek moet doen om de irrationaliteit van pi te doorgronden, staat niet in verhouding tot de baten van het werkelijk wéten dat pi irrationaal is.

Soms besluit men iets aan te nemen wegens urgentie. Wanneer de huisdokter ons met spoed laat opnemen, is het misschien niet zo verstandig hem zijn diagnose te laten argumenteren en de kennis te verwerven om die argumenten te evalueren.

In beide gevallen van futiliteit en urgentie verlaten we ons op het gezag van een specialist, in case de wiskundige en de dokter.

In welke mate ondergraaft dit de kritiek van de moderne mens op wie zich over het algemeen verlaat op gezagsargumenten?

Ik poneerde weliswaar dat anonieme meningen niet waardeloos zijn, maar ik vind wel dat meningen van experts waardevoller zijn, of toch minstens het voordeel van de aandacht verdienen. Dan nog blijf ik er bij dat niet zozeer de associatie met een fysieke persoon van belang is, maar wel de authoriteit van de schrijver binnen de opgebouwde context. In extremo: de mening van een superhacker op een forum over hacking, al heet hij xorg37bw, is méér van tel dan die van Bart Devos, Wilgendreef 36, Ninove, indien tenminste met zekerheid kan vastgesteld worden dat goeroe xorg37bw werkelijk aan het woord is.

Dat men zich door bekendmaking blootstelt aan gezichtsverlies, werkt in twee richtingen.

Enerzijds vergemakkelijkt anonimiteit het spuien van gratuite nonsens en leugens, dat ben ik met je eens.

Anderzijds is het voor Bart Devos, onze inspecteur van politie uit Ninove, misschien gemakkelijker om als "jefke" de wantoestanden binnen het Ninoofse korps aan te kaarten, terwijl hij, desgevraagd door LVB aan de telefoon zal zeggen dat hij niet van corruptie op de hoogte is.

Aan de anonimiteit moeten we dus nog een factor toevoegen, namelijk de potentiële inslag van de bewering.

Als beenhouwer Van Schoor uit Appelterre met naam en toenaam zegt dat het Ninoofse korps verrot is, dan werpt dat wel meer gewicht in de schaal dan bij het anonieme Jefke, wegens de juridische en sociale gevolgen van zijn stelling, zoals je terecht aangeeft.

@Fieseler: Mag ik erop wijzen dat de Belgische Grondwet alvast de vrijheid van drukpers en de identiteit van de auteur of verantwoordelijke uitgever in één en hetzelfde artikel regelt?

Volledig mee eens.

En ik wil het geeneens hebben over de wetsaanpassingen en andere juridische engeneering dienaangaande waarmee men een bepaalde Vlaams Nationalistische partij (post factum) heeft weten te sluipmoorden.

Ik ben het tevens ook volledig eens met de juridische verantwoordelijkheid van een "internetauteur", "blogger" enz...

Maar dan kom ik eigenlijk via een looping terug op mijn punt (en dhr Vandepopuliere heeft dat reeds gedeeltelijk duidelijk gemaakt): is het niet net die juridische verantwoordelijkheid van bloggers die door het establishment (als evidente vijand van klokkenluiders ergo vrije meningsuiting) misbruikt wordt om enerzijds anoniemen (zoals mezelf) die niet zo dapper zijn (of meer te verliezen hebben) als de bekende hoornblazers te weren en anderzijds de niet anoniemen het zwijgen op te leggen?

Rob Lemmens, student journalistiek aan de Arteveldehogeschool, is op zoek naar mensen die vinden dat anonieme bloggers alles moeten kunnen schrijven wat ze willen zonder daarvoor ter verantwoording te kunnen worden geroepen.

Dit met het oog op een interview.

Vermits ik zelf achter het principe van een "verantwoordelijke auteur" of "verantwoordelijke uitgever" sta, en zelf niet anoniem blog, kom ik niet in aanmerking.

Je kan Rob rechtstreeks contacteren via [email protected]

Deze reactie heeft een beperkte houdbaarheid en zal verwijderd worden na het verstrijken van de deadline voor zijn interview.

@Cogito: Of je kan de vraag stellen: "Als een blogger op een Russische webserver publiceert dat Cogito (te vervangen door Cogito's echte naam) een pedofiel is, vindt u het dan wenselijk dat het Russische gerecht ingaat op de vraag van een buitenlandse gerechtelijke instantie om de identiteit van de auteur vrij te geven teneinde hem te kunnen vervolgen voor laster en eerroof?"

@Cogito: "We zitten daarmee buiten de vrijheid van meningsuiting zoals dat in alle vrije landen ook het geval is"

Niet akkoord, dit valt wel degelijk onder de vrijheid van meningsuiting in die zin dat preventieve censuur van overheidswege hiertegen (naar mijn mening) uitgesloten moet zijn en blijven. Bestraffing en schadevergoeding achteraf kan wel.

Maar zeggen dat dit "niet onder de vrijheid van meningsuiting" valt is zoiets als zeggen dat mensenrechten niet gelden voor misdadigers, of dat dieven geen mensen zijn. Zoiets als "racisme is geen mening maar een misdaad".

Grondwettelijk bestaat er "vrijheid van drukpers". Om maar te zeggen dat niet alleen "meningen" vrij zijn, maar dat ook de juiste of onjuiste weergave van feiten beschermd is. Maar dus ook vatbaar is voor bestraffing en schadervergoeding achteraf.