Minder werken om de werkloosheid te bestrijden

Het is denkbaar om een tekort of teveel aan jobs die meer opbrengen dan een bepaald bedrag (minimumloon) op te vangen, niet door mensen te ontslaan die 100% werkloos zijn, maar door collectief de arbeidsduur dynamisch te maken. Is er een tekort aan jobs, verminder je collectief de arbeidsduur totdat een bepaald minimumwerkloosheidscijfer (zeg 3%) bereikt is. Daalt het werkloosheidscijfer dan mag de arbeidsduur collectief omhoog. Is 97% fulltime tewerkgesteld dan mogen indivduele overuren toegestaan worden. Een ruwe schets zonder finetuning, en ik heb het hier duidelijk niet over de wenselijkheid van zulk systeem, toch niet indien dit van staatswege wordt opgelegd. Men zou in een vrije samenleving nog kunnen denken aan een vakbond die zoiets organiseert onder haar leden.

@ Cogito

Is al catastrofaal toegepast in Frankrijk (35 u) met verhoogde werkloosheid als gevolg.
De werkgevers vinden het te duur.

In dit systeem is er dus GEEN werkloosheidsuitkering. Wie buitenvliegt staat op straat en moet evt. bij het OCMW aankloppen. De arbeidsduur kan "on the fly", haast per dag, aangepast worden, en op de minuut worden vastgelegd om zo te zeggen.

Ja maar Carl, ik hang "het systeem van Cogito" niet aan, dat was louter een gedachtenexperiment en het zou mij een gruwel zijn moest dit van staatswege worden afgedwongen. Voordeel is wel dat werkloosheid hierin de belastingbetaler niets kost, maar gelijk wordt verdeeld onder werknemers.

Hoezo werkloosheid? Hoevele KMO's, zelfstandigen, vrije beroepen hebben juist niet een gruwelijk tekort aan arbeiders, vakmannen, bedienden, kaders...
Gemotiveerde, werkzame en verantwoordelijke krachten welteverstaan.
Wie trapt hier weeral in de val van de "mythe der werkloosheid"

Zoals zovele Linksen heeft Moureaux het dus precies omgekeerd. Het is niet zo dat er een bepaalde hoeveelheid "werk" is dat "verdeeld" moet worden. Er is een bepaalde hoeveelheid "arbeid" die men zoveel mogelijk moet laten produceren. Het gaat er dus niet om hoe krijgen we iedereen aan het werk, het is eerder "hoe krijgen we zoveel mogelijk meerwaarde uit al het werk dat we tesamen doen".

Ik zou Moureaux er ook graag op wijzen dat in Zwitserland tegelijkertijd bijna volledige tewerkstelling kent en zowat de langste werkweek van Europa. Nu het "crisis" is, is de werkloosheid inderdaad geëxplodeerd tot net geen 4%, maar in een goed jaar ligt die normaal op 1%. En de doorsnee werkweek is er 41 uur...

Ten aanzien van het bloeiend open kosmopolitisch gewest, dat de gehele wereld ons benijdt m.a.w. Brussel (BHG) is het tekort aan politici en aanverwante dienstfuncties bijzonder groot in Vlaanderen en zelfs in Wallonië.

Het verdient dan ook aanbeveling om dit ideale Brusselse niveau zo spoedig mogelijk te evenaren en zodoende de werkloosheid in Vlaanderen en Wallonië fors te verminderen.

@ jvn1k: als je meer van het nationaalsocialisme af weet kom je maar eens terug.

Zoals iedereen hier weet ben ik nationalist: zélfs indien Vlamingen even socialistisch zouden denken als Franstaligen (wat gelukkig in de geschiedenis nooit het geval was; God behoede ons!) dan nog bestaan er 'voorrechten' voor Franstalië die niet te objectiveren zijn.
Je kan dat niet maken, natuurlijk, maar 'Vlamingen' zouden eens moeten besluiten een jaar of twee even socialistisch te leven als de Franstaligen; het 'systeem' zou onmiddelijk in de soep draaien, waarna je dan misschien wél een 'écht gesprek' kunt voeren waarbij 'iedereen het begrepen heeft' ipv 'zogezegd begrepen'.

Het moeilijke voor 'Vlaams-nationalisten' (als daar zijn Traveller en ik zelf) op deze site is dat je de liberale ultra's hier even pro-forma 'Waals-socialistisch' moet laten denken om hen (al die jaren lang) het Vlaams-Nationalisme te doen begrijpen.

Een liberaal zegt dat het hem niet uitmaakt vanaf welk niveau de liberalisering wordt doorgevoerd. Wel... dat maakt dus wel degelijk iets uit: België is in 1830 ontstaan als een Frans-collectivistisch separatisme dat Willem I, de grootste 19de eeuwse liberaal op het Europese vasteland, moest vervangen.
België heeft meteen 60 jaar lang Vlaanderen gekoloniseerd in functie van dat Franco-collectivisme (met wat politiek-liberale blabla) en vervolgens 60 jaar Kongo gekoloniseerd. De laatste 60 jaar van heeft het 'Franco-collectivistische régime Belge' nog nagenoten van die twee kolonisaties van alk 60 jaar.
Vandaag is het op. Méér dan op.
Het is het definitieve faillissement van het Frans-collectivistische kolonisatiemodel.
DAT maakt mij een Vlaams-Nationalist die zich al die jaren afvraagt waarom het zolang heeft geduurd eer de Vlaamse liberaal inzag dat België hem niets te bieden had.
Maar die liberaal dacht enkel aan zijn kortetermijnportefeuille.

Read my words: in La Belgique zal er NOOIT plaats zijn voor een gefundeerd liberaal denken. NOOIT, zoals er nooit plaats voor is geweest.

Wat niet wil zeggen dat er in Vlaanderen geen plaats moet kunnen zijn voor sociale politiek of een linkse partij... maar Vlamingen zijn geen kolonisatoren; zij zian er dus op toe dat hun politiek niet 'te sociaal' wordt.

@ jvn1k: bedankt voor de complimenten. Een bank vooruit zit er voor mij helaas niet meer in!

... en nu wordt het dus 'onderhandelen met de Franstalige liberalen': schijn-liberalen... die hun zgn. liberalisme zullen vergoed willen zien met 'kolonisatie', zoals daar zijn 'een corridior', 'le Très Grand Bruxelles' en... een verdere uitverkoop van Vlaanderen aan 'la France'.

Vandaag staat opnieuw ons grondgebied ter discussie. Ik wil er alvast aan herinneren dat België een federatie is. Een federatie is een contract tussen deelstaten. Deelstaten die elkaar niet erkennen (indien zij elkaars grondgebied en elkaars grenzen niet erkennen), plegen in de feiten regelrecht contractbreuk.

Hoe kan De Wever voor een Vaalderen gaan onderhandelen waarvan je vooraf niet weet of het wel om 'heel Vlaanderen' gaat.
Neen: eerst moet de erkenning van het grondgebied van onze deelstaat verzekerd zijn (op papier splitsing BHV dus) en DAARNA kan er pas onderhandeld worden 'tussen de deelstaten'.
Een onderhandeling tussen deelstaten die aanpraak maken op elkaars grondgebied betekent dat je zegt dat er eigenlijk geen deelstaten zijn.
Dat kan niet.

Met pijn in het hart gaan alle politici moeten toegeven wat niemand onder ogen heeft willen zien: dat 'Vlaanderen' binnen België eigenlijk in de feiten niet echt bestaat.
Het Vlaams Belang gaat gelijk krijgen, vrees ik.
Maar mijn sympathie gaat voorlopig verder uit naar De Wever en zijn n-va. Zij zijn voor Vlaanderen van groot pedagogisch Vlaams belang.
Dat laatste kun je als woordspeling lezen of ook niet: kies maar naar hartelust.

En deze keer is het traveller die me de woorden uit de mond neemt. Martine Aubry was DE grootste gangmaakster van de 35-urige werkweek in Frankrijk, en het is een kolossale en kostbare mislukking geweest.

Als je als hooggeplaatst kaderlid een prive-onderneming zou flikken wat Aubry de Franse staat aangedaan heeft zou je het kunnen schudden voor de rest van je dagen. Je wordt met pek en veren op straat gejaagd en als je geluk hebt gaat je reputatie pas voorbij de landsgrenzen niet meer vooraf. Niet zo aan de staat, waar Mme Aubry een topfavoriet is van de PS voor de presidentsverkiezingen van 2012.

Ik ben zelf een kleine werkgever en de disconnectie tussen het theoretisch gezwam van inkorting van arbeidsduur om zo meer korter durende jobs te creeren, en de realiteit op de arbeidsvloer, komt me compleet surrealistisch over. Er zijn misschien sectoren - ik denk aan het ministerie van kutlurele zaken - waar er toch niets gepresteerd wordt, waar het kan 'werken'. Maar in de prive vereisen de meeste taken een door een individu of groep continu geleverde intellectuele en/of lichamelijke inspanning waarvan zelfs een geringe complexiteit al een volgehouden concentratie door 1 'mind' vereist. Je gaat dat niet om pakweg 13.00 stopzetten en verwachten dat iemand anders die er niet van in het begin bij was dat zomaar eventjes gaat voortzetten.

Pierre Saelen, dank u. Volgens een rapport van de OECD heeft de 35-uren week in Frankrijk niet echt banen opgeleverd en er mogelijks zelfs vernietigd, zie dit rapport: http://www.oecd.org/dataoec...

De laatste paragraaf gewaagt wel van enkele positieve resultaten op (zeer) korte termijn, maar van een mislukking op middellange en lange termijn. Toen deze wetten gestemd werden, in 1998, pochten de Franse sossen dat ze 700.000 extra jobs gingen opleveren. Daar is dus NIKS van in huis gekomen, maar het heeft de Franse staatsschuld (in compensaties voor werkgevers die zo dwaas waren mee te doen met de Aubry-wetten) wel mee de hoogte in gejaagd.

Ach die linksen toch!!! Altijd bezig met hun utopische schema's en dan achteraf, als het een gigantische miskleun blijkt, de andere kant op kijken. Joe Biden die zat te 'stoefen' dat met de stimulus de VS-werkloosheid 'niet boven de 8% zou gaan'. Naar ik vernomen heb is er nu zelfs een tweede 'stimulus' programma in de maak, alleen mag het zo nu niet meer genoemd worden.

Eigenlijk is er anno 2010 qua linkse schuld voor economische malaises een zodanig grote bewijslast voorhanden dat men zich afvraagt hoe er nog altijd mensen zijn die sossen hun vertrouwen en hun stem willen geven.

Vraagje voor meneer Moureaux: is er eigenlijk ooit 1 land geweest dat zijn welvaart heeft kunnen verhogen door minder te werken?