Ongehoorde concessies

Ingezonden door LVB op 2005-05-14 04:25

En is het om te lachen of om te huilen dat zo'n Patrick Dewael, VLD-vice-premier, zijn PS-evenknie Laurette Onkelinx na-aapt en zegt dat de mislukking van de onderhandelingen de schuld van Spirit is? Besefte hij dan niet dat hij daarmee toegaf dat hijzelf en zijn partij wél bereid waren ongehoorde concessies te doen?

Bart Sturtewagen in De Standaard van 14 mei 2005

Reacties

#8515

Leo Norekens

zaterdag, 14 mei, 2005 - 10:43

 

De mislukking was al onvermijdelijk zodra één iemand aan Vlaamse zijde de Waalse retoriek overnam dat "in dit land één taalgemeenschap zijn wil niet kan opleggen aan de andere". Dat een oplossing m.a.w. "noodzakelijk het gevolg zal zijn van onderhandelingen, zonder winnaars of verliezers"...

(De schuldigen? De kopstukken van VLD en SPa die een regeringscrisis vreesden, de slaafse "opiniemakers" die het nieuwe ordewoord meteen overnamen en verspreidden.)

Vanaf dat moment konden de Franstalige politici hun Vlaamse collega's uitnodigen om met een voorstel op de proppen te komen (puttende uit het welbekende verlanglijstje van de Franstaligen, waaraan nog eens herinnerd werd).

Toen dat ook gebeurde vonden de Franstaligen de voorstellen unaniem "onredelijk" (herinner u het beeld van Elio met een slaafs knikkende Reynders in de achtergrond).

En toen uiteindelijk bepaalde Vlaamse onderhandelaars helemààl platgingen, en het onbespreekbare als pasmunt op tafel gooiden om de Waalse gulzigheid te voldoen, vonden andere Vlamingen het dan weer (EINDELIJK) welletjes. >> En nu krijgen die "andere Vlamingen" de schuld van de mislukking. Gortig.

Als inderdaad "in dit land één taalgemeenschap zijn wil niet kan opleggen aan de andere", dan komt dat doordat er een alarmbelprocedure bestaat. Niet doordat elk voorstel VOORAF de steun van beide taalgemeenschappen nodig heeft.

Waarom bestaat die alarmbel anders?

Als het over tactiek gaat, wat was er dan fout met het eenzijdig goedkeuren van het splitsingsvoorstel? De alarmbel moest niet eens gevreesd worden, vermits de PS in alle toonaarden (zelfs in beide landstalen) uitbazuinde dat BHV geen crisis waard was...

(** Overigens LVB: lovenswaardig dat U als VLD-er dit citaat op uw blog plaatst.)

#8516

Leo Norekens

zaterdag, 14 mei, 2005 - 11:21

 

Als sommige commentatoren nu spreken van "toogstrategen", doelende op degenen die van meet af aan verkondigde dat er "geen prijs" zou betaald worden voor de splitsing, dan gebruiken zij een zeer gepaste term, maar voor de verkeerde slachtoffers.

De term zou goed gekozen zijn mocht hij bedacht zijn voor degenen die de weg kozen van de nodeloze onderhandeling, gedoemd om te mislukken.

Wie strategisch wèl goed speelde ("bien joué"!!) zijn uiteraard de Franstaligen, die één front vormden vanuit een comfortabele fauteuil (om het in het Portugees te zeggen). Het been stijf, en "komen jullie maar met een voorstel".

(Trouwens, probeert Leterme dat tacktiekje nu niet te kopiëren binnen de Vlaamse regering?)

#8530

Leo Norekens

zaterdag, 14 mei, 2005 - 18:57

 

Nog een bedenking: eigenlijk is het ongepast om van "mislukte onderhandelingen" te spreken.

Van zodra het op onderhandelen aankwam, was dìt precies de enige correcte uitkomst. Elke andere uitkomst zou de betaling van een prijs ingehouden hebben, en dus eerder als "mislukking" in aanmerking komen.

De mislukking zit hem dus WEL in het feit dat men het überhaupt tot onderhandelingen liet komen.

Maar eigenlijk stond zelfs nà het afspringen van de onderhandelingen niets de stemming van het splitsingsvoorstel in de weg.

Tot de Waalse "Deus ex Machina" uit de lucht kwam vallen: Sire Albert vindt een crisis niet opportuun! M.a.w. riskeer het niet om de splitsing goed te keuren in de commissie Binnenlandse Zaken. The King has spoken.

En de Regering (Eerste Minister) komt aan de Volksvertegenwoordigers vertellen wat de Natie (=het volk) wil.

ONGEHOORD. Opvallend weinig verontwaardiging hierover in de pers.