Vakantie!

Vakantie is bij mij altijd een beetje werken. Dinsdag aanstaande word ik voor een beroepsmatige opdracht verwacht in Helsinki. Nu wou ik altijd al eens Lapland zien, dus dat komt goed uit. In plaats van naar Helsinki te vliegen, van daar uit de trein te nemen naar Rovaniemi (zowat het toeristische centrum van Lapland), en daar een auto te huren om wat rond te trekken in Lapland, leek het mij handiger en goedkoper om maar meteen met de auto naar Finland te rijden. De eerste dag tot in Hamburg, met een omwegje langs Frankfurt om daar een tentoonstelling te bezoeken (waarover in een later artikel meer). De tweede dag van Hamburg naar Lund in Zweden, waar ik nu deze tekst zit te schrijven. Het weer was de voorbije twee dagen prachtig, en de landschappen al evenzeer. Opvallend in Duitsland, Denemarken en Zuid-Zweden zijn de vele windmolens die voor de energievoorziening gebruikt worden. Vooral in Denemarken zijn er vanop elke denkbare plaats wel ergens één of meer windturbines in het gezichtsveld te zien. Vandaag ben ik over twee reusachtige bruggen gereden. De Storebaelt-brug die de Deense eilanden Fyn en Zeeland verbindt, en de Öresund-brug die Kopenhagen met het Zweedse Malmö verbindt.






Klik hier voor een plan van de Storebaelt-brug.

De reizende blogger voorziet zich uiteraard van de nodige middelen om in verbinding te blijven met het internet. Zo heb ik een laptop bij, voorzien van WiFi-kaart (om gebruik te maken van de hotspots die hier en daar, al dan niet gratis, draadloze breedband-toegang aanbieden), een klassieke modem (te gebruiken in combinatie met een iPass-account voor wereldwijde internet-toegang, standaard inbegrepen in de EUnet dialup-account van KPN), en een GSM voorzien van GPRS-mogelijkheid en infraroodconnectie met de laptop. In Duitsland had ik probleemloos toegang tot internet via de GPRS-roaming van Proximus met T-Mobile. Ook in Denemarken had ik GPRS-connectiviteit, ook al toonde het display van mijn GSM de boodschap "GPRS niet toegestaan", wat dus niet overeenstemde met de praktijk. In Zweden ligt het iets moeilijker. Geen GPRS-roaming met mijn Proximus-account, ik heb geen Zweedse telefoonstekker bij me, en het is niet duidelijk of het hotel telefoongesprekken naar gratis inbelnummers aanrekent. Dan maar in een winkel een prepaid kaart gekocht, genre "pay and go". Je hebt er een adres in Zweden voor nodig, maar dat mocht van de hoteldirectie. Het registreren en activeren van de telefoonkaart door de winkelier liep niet van een leien dakje. Uiteindelijk heb ik het later zelf vanop mijn hotelkamer in orde gekregen, na het bestuderen van de (uitsluitend in het Zweeds gestelde) handleiding, en na wat surfen (via een niet-GPRS GSM-inbelconnectie naar iPass) op de website van Telia Mobile.

In het Nova Lund-winkelcentrum waar ik die telefoonkaart kocht, werd ik twee keer geconfronteerd met een gekke verwijzing naar België. In de elektronica-winkel waar de verkoper zo'n half uur lang probeerde mijn kaart
te activeren, stonden grote breedbeeld-televisies opgesteld. Plots dook op één van die breedbeeldschermen het gezicht op van Francesca Vanthielen, prompt gevolgd door Karl Simons. Het ging om Travel-TV, en de reisreportages die VTM eerder uitzond, blijken nu ook internationaal furore te maken. De tweede frappante confrontatie met het thuisland was een snackbar die uitdrukkelijk verklaarde in de "Zweedse smaak" gespecialiseerd te zijn, maar die toch maar de naam "Filip & Matilda" droeg.



Tot slot nog een foto van een pittoresk Duits dorpje, ergens in de heuvels rond Kassel.



Uw dienaar legt zich nu te rusten in een goedkoop baanhotel, zoals dit hier waar hij gisterennacht verbleef: