Het recht om te beledigen

De kranten en tv-zenders die de moed niet hadden om hun publiek de karikaturen te tonen in deze cartoonaffaire, moeten zich schamen. De intellectuelen die deze beslissing namen leven van de vrije meningsuiting maar acccepteren tegelijk censuur. Ze verbergen hun geestelijke mediocriteit achter nobel klinkende principes zoals 'verantwoordelijkheid' en 'gevoeligheid'.

De politici die stelden dat het publiceren en herpubliceren van de tekeningen 'onnodig', 'ongevoelig', 'onrespectvol' en 'slecht' is, moeten zich ook schamen. Ik ben van mening dat de Deense premier Anders Fogh Rasmussen correct gehandeld heeft toen hij weigerde om vertegenwoordigers van dictatoriale regimes te ontvangen die eisten dat hij de macht van de pers aan banden zou leggen. We moeten hem vandaag moreel en materieel bijstaan. Hij is een voorbeeld voor alle andere Europese leiders. Ik wou dat mijn eerste minister het lef van Rasmussen had. [...]

We zijn overspoeld met opinies waarin aangeklaagd wordt hoe smakeloos en tactloos de cartoons waren - visies waarin beklemtoond wordt dat de cartoons alleen maar geleid hebben tot geweld en onrust. Wat hebben die cartoons voor goeds opgeleverd, zo vragen velen zich hardop af. Wel, de publicatie van de cartoons bevestigde dat er in heel Europa een wijd verspreide angst leeft onder auteurs, filmmakers, cartoonisten en journalisten die de intolerante aspecten van de islam willen beschrijven, analyseren of bekritiseren. [...]

Ik wil geen religieuze gevoelens beledigen, maar ik ga me ook niet onderwerpen aan tirannie. Eisen dat mensen die de leer van Mohammed niet accepteren hem ook niet mogen afbeelden is geen vraag om respect maar een eis tot onderwerping.

Ayaan Hirsi Ali in een toespraak te Berlijn, 9 februari 2006, gepubliceerd in De Morgen, 10 februari 2006