Weetjes over CO2 en vulkanen

En nu nog een berichtje over hoe die verdomde CO2 afgebroken wordt. Waarom schakelt men niet over op een soort van publieke of misschien gemeentelijke centrale verwarming, zoals dat denk ik reeds gebeurt in Nederland. Indien alle krachtcentrales hun koelwater aansluiten op een soort buizensysteem dan moet het toch mogelijk zijn om Antwerpen te verwarmen met de kerncentrales van Doel. Stel dat dit water aan huis afgeleverd wordt aan bijvb 18graden betekent dit een aanzienlijke co2 besparing?

En waarom zou je CO2 willen "besparen", bompa?

Het is de schuld van de Vlamingen.

Koolstofdioxide werd ontdekt in het begin van de 17e eeuw door de Vlaming Jan Baptista van Helmont die het "sylvestergas" noemde. Hij stelde vast dat na verbranding van houtskool in een gesloten kom, de restmassa kleiner was dan de oorspronkelijke massa. Zijn besluit was dat het verschil veranderd was in een "wilde geest" (spiritus sylvestre) of gas.

Natuurlijke aardse CO2-uitwisseling ontstaat onder andere door savanne- en bosbranden (blikseminslag), uitstoot uit vulkanen, verteringsprocessen in natte oerwouden en mangroven, en uit de CO2-uitwisseling uit de zeeën en oceanen.

De menselijke/industriële CO2-uitstoot bedraagt ongeveer 6% van de totale natuurlijke aardse CO2-uitwisseling volgens de huidige wetenschap.

Bovenstaande komt uit Wikipedia.
Niettemin las ik in het wetenschappelijk rapport aan de Nederlandse regering verleden jaar, dat de door mensen veroorzaakte CO2 slechts 4% bedroeg en de natuurlijke met de oceanen voorop en niet de vulkanen dus 96%.

Als we nu in Europa alle menselijke activiteit staken (groene doelstelling) met uitzondering wellicht voor de mobiliteit van profeten als Al Gore (Davos) en de Europese VN Baligangers dan komt er beslist vooruitgang. Tenminste als China en Indië, zoals tijdens de laatste jaren reeds gebeurde, hetgeen we zelf opofferen niet door eigen groei compleet en meer teniet doen.

"Alle baten helpen" zei Jantje en hij piste in de zee.

cogito maakt geen grammaticale opmerkingen, dat is trouwens z'n sterkste punt

ja, als er oneindig veel energie is, dan zal de kostprijs 0 zijn en is er idd niet veel reden om te rationaliseren, daar kan ik u in volgen ...

Bedankt voor de toelichting fcal, mijn conclusie is dat ik er dan toch niet ver naast zat en de meeste co2 inderdaad uit de zee komt. De menselijke bijdrage bedraagt volgens die beide bronnen min of meer 5%, wat uiteindelijk toch maar peanuts is gezien de grote getallen die hier gebruikt worden.

De vulkanen waar hier in het citaat sprake van is zullen waarschijnlijk vulkanen op het land zijn gezien hun verdere kommentaar. Over die verhouding land/zee heb ik niet gesproken aangezien ik die niet ken. Wel heb ik over vulkanische activiteit gesproken en dat omvat als ik het goed voorheb alle activiteit waarbij lava boven de aardkorst komt. Gezien ons aardoppervlak voor 70% uit water bestaat lijkt het me zelfs niet onlogisch dat daar de meeste "vulkanische activiteit is. Ook is de aardkorst veel dunner in de oceanen wat zou kunnen verklaren waarom er daar meer lava vrijkomt dan door de dikkere korst op de landoppervlakten.

Naar de dokter in de zaal moeten we nu niet roepen, maar help, is er misschien een geoloog op dit blog.

? ???????????????????????????????????????

Waarom moet dit nou weer zo? Dit lijkt me een redelijk propagerend item over vulkanistische uitsoot welke geen informatie geeft daarover, alleenmaar zegt dat menselijke uitstoot meer is.. War heb je daar nou weer aan?

Ik heb afgelopen zaterdag blootgestaan aan een hele hoge concentratie CO2 (ik werd als heks in een opera gegooid in een mensenhoge ketel die helemaal vol stond met CO2 afkomstig van droog-ijs, geen idee hoe hoog de concentratie was, ik kon er niet door heen kijken zo dicht was de damp) Ik heb er ca. 5 á 7 minuten ingezeten met hoge ademnood en ben net niet doodgegaan....
Het gaat nu wel weer, maar ik vraag mij af wát het precies met mijn body heeft gedaan en of je op langere termijn nog klachten kunt verwachten.

Weet iemand hier meer over te vertellen

Alvast hartelijk dank,
Wiebke Göetjes

CO2 is inderdaad niet toxisch, maar net zoals je in niet toxisch water kan verdrinken, kan je in een te hoge CO2 concentratie stikken.

Dat droogijs kan toch zorgen voor een concentratie van enkele procenten en dan krijg je wel degelijk ademnood. CO2 brengt immers een uitademreflex op gang (vanaf 4 à 5%, de concentratie in onze uitgeademde lucht) en regelt op deze wijze onze ademhalingsfrequentie. Ook kan een concentratie van meer dan 1% na korte tijd voor hoofdpijn zorgen. "nét niet doodgegaan" zal dan weer wel erg perceptief geweest zijn. CO2 overconcentratie heeft geen énkel blijvend gevolg op zich, in tegenstelling tot CO, dat zich BLIJVEND aan hemoglobine bindt(de geaffecteerde rode bloedcellen zijn dan onbruikbaar en in het ergste geval is een bloedtransfusie nodig).

Dank voor jullie reakties...toch denk ik dat jullie eea. wel een beetje bagatelliseren.

Deze ketel (ca. 1.80 meter hoog en in omtrek, smaller van boven) zat zo vol met de CO2 - die er van onderaf werd ingepompt - dat er niet meer doorheen te kijken viel. Hij was helemaal vol en liep over, dat vond men een leuk theater beeld. Ik vrees dat de concentratie écht wel wat hoger dan een paar % meer dan in de normale lucht zit is geweest..

Normaliter "loopt" deze rook over de grond (zwaarder dan lucht) en is vervlogen voordat het je knieen bereikt heeft.

Of het nu CO2 teveel of O2 te weinig was maakt mij niet zoveel uit. Fakt is dat er in lucht waarbij CO2 de plek van O2 heeft ingenomen nog weinig normaal geademd kan worden....en dat je als gevolg daarvan in de regel doodgaat.
"Bij een concentratie van 20% of meer treedt de dood binnen enkele minuten in"...volgens betrouwbare bronnen....

@Leo...met ca. 800 gezongen voorstellingen op mijn naam (zie http://www.wiebkegoetjes.com) weet ik 100% zeker dat dit geen plankenkoorts was!

@Wiebke Göetjes (#96692 en #96923)

Onderzoek heeft aangetoond dat er een lineair verband bestaat tussen de alveolaire CO2-druk (= partiële CO2-druk in de longblaasjes, afhankelijk van de CO2-concentratie) en het respiratoir minuut volume (= hoeveelheid ingeademde lucht per minuut). Hoe hoger de CO2-druk in de longblaasjes, hoe meer lucht iemand per minuut zal inademen.
Maar daar is natuurlijk een bovengrens aan. Wanneer de CO2-druk van het ingeademde gas ongeveer dezelfde waarde heeft als de alveolaire CO2-druk (in de longblaasjes dus), wordt afgifte van CO2 door de longblaasjes dan natuurlijk bijzonder moeilijk.

Indien het partieel volume CO2 van het ingeademde gas meer bedraagt dan 7%, zullen de alveolaire en arteriële (= slagaderlijke) CO2-drukken, ondanks een toegenomen ademhaling (hyperventilatie), toch apbrupt beginnen stijgen. Met als gevolg, een accumulatie van CO2 in het lichaam, wat hypercapnia wordt genoemd.

Dit leidt tot een depressie (gedeeltelijke uitval) van het centrale zenuwstelsel, met inbegrip van het ademcentrum (in het verlengde merg ) en dus van de ademhaling zelf. Dit veroorzaakt hoofdpijn, verwarring, verhoogde hartslag, enz. en mogelijk ook coma (CO2- narcosis). Ernstige en langdurige CO2-narcosis leidt tot de dood.

Wanneer het volume zuurstof (O2) van ingeademde lucht verminderd is, zal de ademhaling ook gestimuleerd worden. Maar dit blijft gering, van zolang de O2-druk van de ingeademde lucht meer bedraagt dan 60 mm Hg. Sterkere stimulatie van de ademhaling gebeurt pas bij veel lagere O2-drukken en dus veel minder snel. Indien door een te laag O2-druk onvoldoende zuurstof de weefsels en organen kunnen bereiken (hypoxia), treedt er wel een veel grotere gevoeligheid op voor een toename van de CO2-druk in de slagaders.

Een verhoogde CO2 in de ingeademde lucht kan dus (heel) gevaarlijk zijn, afhankelijk van de concentratie en zeker vanaf 7%. Indien tegelijkertijd in die ingeademde lucht ook de hoeveelheid zuurstof gedaald is, zal die daling het gevaar van een te hoge CO2 nog versterken.

Ik zou dus toch twee keren nadenken alvorens nog een rol van heks in een (CO2-) ketel te willen spelen. Wie dat georganiseerd heeft en/of er toelating voor gaf, was zich misschien van weinig of geen kwaad bewust. Maar het minste dat men kan zeggen is dat hij/zij zich weinig vragen heeft gesteld en zich niet naar behoren heeft geïnformeerd omtrent het veiligheidsaspect van de gebruikte rekwisieten.