Vier soorten kapitalisme

In de oligarchische vorm van kapitalisme is de topprioriteit niet nationale groei, maar het vermeerderen van de rijkdom en de macht van de elites. Dit type van kapitalisme is zichtbaar in Rusland en in de meeste landen van Zuid-Amerika en Afrika.

Staatsgeleid kapitalisme vindt men in India en Zuidoost-Azië, en het kan effectief zijn om minder ontwikkelde landen een aanzet tot groei te geven. De staat leidt en regelt de economie, en kiest de sectoren waarin investering en ontwikkeling de moeite waard zijn. Het nadeel is dat de regering de enige beslissingsnemer is (...) en dat foute beslissingen tot rampzalige resultaten kunnen leiden.

In Japan en Europa zien we een bureaucratisch kapitalisme van grote stabiele bedrijven. Zij dicteren en controleren de richting van de economie. Hoewel dit effectief is om incrementele veranderingen te creëren en te verfijnen, leidt het niet tot de radicale vernieuwing die betekenisvolle groei produceert.

Het ondernemerskapitalisme daarentegen maakt radicale vernieuwing mogelijk die tot groei leidt en die uiteindelijk het welzijn van de maatschappij en de gezondheid van naties verbetert. (...) De VS wordt beschouwd als het modelvoorbeeld van dit type van kapitalisme. (...)

Litan somde vier katalysatoren en essentiële voorwaarden op voor een bloeiend ondernemerskapitalisme: (1) lage drempels om de markt te betreden (2) beloningen voor mensen om hun bedrijf te laten groeien, zoals lage belastingen (3) ontmoediging van profitariaat, maar integendeel inspanningen om de markt competitief te houden en (4) geluk op het vlak van timing en consumentenvraag. (...)

Robert Litan over zijn boek "Good Capitalism, Bad Capitalism" op de Milken Institute Global Conference, 23 april 2007