In Gent was er woensdagavond een debat van het Liberaal Vlaams Studenten Verbond (LVSV) over media en politiek. Jurgen Verstrepen was aangekondigd als één van de deelnemers, maar door een late stemming in het Vlaams Parlement moest hij verstek geven. Ook de Gentse professor communicatiewetenschappen Els De Bens was verontschuldigd. Wel aanwezig waren: Siegfried Bracke, jarenlang wetstraatjournalist en nu ankerman van Terzake en De Zevende Dag; prof. Carl Devos, politoloog aan de Gentse universiteit; Dirk Verhofstadt, "kenner van het links-liberalisme" en broer van; en Hedwig De Smaele, docente politiek en massamedia aan de Gentse universiteit. De aangekondigde moderator Bruno Huyghebaert had zich laten vervangen door zijn collega Johny Vansevenant van de VRT-radioredactie. Wat volgt is geen volledig verslag, maar een weergave van de opmerkelijkste uitspraken. Ik volg daarbij niet de chronologische volgorde van de uitspraken, maar groepeer ze volgens thema. Omdat vooral Siegfried Bracke opmerkelijke uitspraken deed, zal hij in dit schriftelijk relaas het debat nog wat meer domineren dan al in werkelijkheid het geval was.
Siegfried Bracke - Dirk Verhofstadt - Johny Vansevenant - Carl Devos - Hedwig De Smaele
Volgens Siegfried Bracke leven we op mediagebied in de beste der werelden: "
Nooit eerder waren de mensen zo goed geïnformeerd als nu. Door de komst van de commerciële televisie werd de openbare omroep verplicht om het nieuws op een verstaanbare manier aan de mensen uit te leggen. Zelfs VTM biedt op het vlak van nieuws een uitzonderlijk goede kwaliteit in vergelijking met buitenlandse commerciële stations. De kloof tussen burger en politiek is nooit zo klein geweest". Bracke ziet de journalist is een ambachtsman, die niet neutraal moet zijn, maar wel onpartijdig. "Gelukkig zijn we af van partijdige editorialisten als Manu Ruys, Jos Van Eynde of Piet Van Brabant die in de jaren '70 en '80 het politieke debat in de media monopoliseerden. Echt partijdige journalisten kunnen in het huidige medialandschap niet meer overleven". Carl Devos vindt dat onafhankelijkheid een streefdoel is dat nooit volledig kan bereikt worden, maar wel kan benaderd worden. HIj vindt het goed dat journalisten zich laten interviewen door andere media en daarbij hun persoonlijke meningen ventileren. Op die manier kan de mediaconsument zich een beeld vormen van de persoonlijke opinie van de journalist, zodat hij weet welk vlees hij in de kuip heeft. Het omgekeerde, een journalist die doet alsof hij zelf geen mening heeft en perfect neutraal is, vindt hij veel gevaarlijker, omdat het een valse indruk wekt. Ook Dirk Verhofstadt vindt dat perfecte objectiviteit niet bestaat. Concurrentie in de mediawereld leidt daarbij tot voldoende diversiteit zodat de mediaconsument zich zelf een oordeel kan vormen.
LEVE DE ONELINERS
Siegfried Bracke
Televisie wordt een steeds sneller medium, aldus Bracke. "
Toen Ronald Reagan stierf, hadden wij een 'in memoriam' klaarliggen dat al enkele jaren geleden ingeblikt was. We waren verbaasd toen we de reportage zagen. De inhoud was volledig correct, maar het ritme waarmee de beelden elkaar opvolgden was verschrikkelijk traag. Dergelijke vooraf ingeblikte in memoriams hebben dus een beperkte houdbaarheid. We zouden ze eigenlijk om de vijf jaar moeten herwerken om ze aan te passen aan de gewijzigde beeldcultuur. Wie televisie maakt, moet de 'truken van de foor kennen'. De wereld kunnen uitleggen in zestien seconden, daar komt het op aan. Wie dat niet kan, is niet geschikt voor de stiel. En wat is er mis met oneliners? Julius Caesar produceerde al een oneliner toen hij zijn laatste adem uitblies. En in het begin van de twintigste eeuw, toen het socialisme in Wallonië al bloeide maar in Gent nog in zijn kinderschoenen stond, hebben de socialisten hun doorbraak pas kunnen forceren toen ze hun ideologische boodschap op een verstaanbare en kernachtige manier konden verwoorden met een oneliner: (zegt met plat-Gentse tongval) 'de werkmensen moeten ook biefstukken kunnen eten!'. Een ingewikkelde kwestie als DHL samenvatten als 'kiezen tussen slaap en werk', dat moet kunnen. De VB-slogan 'eigen volk eerst' is eigenlijk een geniale oneliner. Er is niets mis met oneliners en 'versimpeling' in de media. De politiek is van de mensen, dus moeten de media de problemen vertalen naar de mensen. Door te versimpelen verlagen we drempels".
SNELLE TELEVISIE VERSUS 'SLOW JOURNALISM'
Siegfried Bracke - Dirk Verhofstadt
Bracke schetst de evolutie van de interviewtechniek aan de hand van een voorbeeld. Toen Gaston Eyskens eind jaren '60 premier was, vroeg televisiejournalist Gaston Van Impe hem: "
Excellentie, wat heeft de regering vandaag beslist?". Eyskens bekeek de vraagsteller minachtend en antwoordde: "
De regering heeft vandaag niets beslist!". Waarop de journalist besloot: "
Dank u wel, meneer de Eerste Minister". Later kwam Jan Schodts en die durfde al vragen "
Maar meneer de Eerste Minister, wààrom heeft de regering niets beslist?". Dirk Verhofstadt haakt gekscherend in: "
Ah ja, en toen kwam Daniël Buyle, en die stak premier Martens een microfoon onder de neus en beet hem toe: 'Ge hebt vandaag weer iets slechts beslist hé!'" (hilariteit in de zaal). Bracke: "
En vandaag begint de journalist met vooraf aan de premier te zeggen dat zijn antwoord maar 15 seconden mag duren, waarop hij zijn vraag stelt. Tja, het moet allemaal kort zijn, want de menselijke geest is nu eenmaal beperkt. Snel en kort, dat is de internationale wet van de televisie. Wij moeten televisie maken voor de massa, niet voor een elite. We moeten steeds beducht zijn voor het Mattheüs-effect, waarbij zij die al veel hebben nog meer krijgen. Daarom moet TV1 altijd meer middelen krijgen dan Canvas. De Canvas-kijker hééft al veel, is al slimmer, die moet niet te veel meer verwend worden. We moeten dus ook aan herverdeling doen van nieuws en informatie, van de kennis-rijken naar de kennis-armen. Voor wie echt van 'slow journalism' houdt, trage en diepgaande journalistiek, brengen we vanaf eind januari een nieuw programma waarbij een politicus 30 minuten aan één stuk geïnterviewd wordt".
HOE MACHTIG ZIJN DE MEDIA?
Carl Devos
"
De media hebben een grote impact", vindt Carl Devos. "
Ze vervullen nu een deel van de rol die eigenlijk door het parlement en door het middenveld zou moeten ingevuld worden". Toch vindt Devos niet dat de media "macht" hebben, maar wel "invloed". "
Macht verondersteld dat de gevolgen 'intended and foreseen' zijn. Maar de gevolgen van de media zijn moeilijk voorspelbaar. De media hebben effecten op de samenleving, maar die effecten gaan soms in de gewenste richting, soms ook in tegengestelde richting. Daarom spreek ik liever over invloed dan over macht". Dirk Verhofstadt stoort zich aan de lezersrubrieken in de kranten. "
Ik kan moeilijk geloven dat nauwelijks een dag na de kerstboodschap van mijn broer, de kranten spontaan overstelpt worden met negatieve reacties daarop. Daar zitten zeker geleide projectielen tussen, dat wordt voor een deel geënsceneerd en gecoördineerd door de oppositie". Als concreet voorbeeld van media-manipulatie noemt Dirk Verhofstadt de affaire rond het Sint-Maartensfonds die tot het ontslag van Johan Sauwens leidde. "
Het Vlaams Blok had op een laag-bij-de-grondse manier een val opgezet. Journalisten werden getipt, en het Blok heeft zelf videobeelden gemaakt met een dusdanige camerahoek dat Sauwens wél, maar de aanwezige Blok-kopstukken niet in beeld kwamen. Het is allemaal met voorbedachten rade gebeurd. Ik heb zelden zo'n straffe vorm van mediamanipulatie gezien".
DE VRT EN HET VB
Als moderator Johny Vansevenant opmerkt dat de macht van de media toch wel relatief is, aangezien de meeste journalisten tegen het Vlaams Belang zijn, maar die partij keer op keer de verkiezingen wint, komt Bracke op dreef. "
Tja, het Vlaams Blok en de openbare omroep, dat is een lang verhaal", aldus Bracke. "
Vroeger mochten ze niet binnen, ofwel moesten we ze ontmaskeren. Iemand laten binnenkomen en er meteen op schieten is verkeerd. Ik heb dat ook gedaan, en ik heb er lessen uit getrokken. Een journalist moet zich strikt houden aan zijn job, en het bestrijden van een partij is niet onze job. Maar dat is een persoonlijke visie, ik vertolk op dat vlak een minderheidsstandpunt binnen de openbare omroep. Kritische zin begint met nieuwsgierigheid. Hoe kun je nu kritisch staan tegenover iets als je niet weet wat het inhoudt?". De VRT-richtlijn "
De VRT en de democratische samenleving" wordt volgens Bracke vaak verkeerd begrepen. "
Die gaat eigenlijk niet over de nieuwsdienst, maar over de hele VRT. Ik vind zelfs dat de nieuwsdienst daar een uitzondering moet op vormen, want wij moeten àlles melden. Enfin, de verkiezingsuitslag heeft bewezen dat martelaarschap wel degelijk werkt. En de Blok-mandatarissen zaten altijd te glunderen, zowel als er op hen geschoten werd als wanneer ze dan toch eens aan het woord mochten komen. In beide gevallen genoten ze ervan".
GEEN CORDON IN DE MEDIA
Willy De Clercq
Een opmerkelijke toehoorder, de bejaarde maar kwieke Willy De Clercq, reageert: "
Ik heb dat allemaal al vijf jaar geleden gezegd, maar ik werd toen overstelpt met kritiek. Sommigen zeiden toen zelfs dat ik seniel aan het worden was en dat ik het contact met de realiteit kwijt was. Ik was toen al tegen het cordon sanitaire. Waarom? Twee redenen. Eén: het cordon maakte van het Blok een martelaar. Twee: het gaf de socialisten een certificaat van bestendige aanwezigheid in de regering. En ik ben tegen beiden!". Hedwig De Smaele ziet nog een ander negatief effect van het media-cordon: "
Een deel van het publiek ging de media beschouwen als de medeplichtigen van de politiek. Oordelen over goed en kwaad is niet de taak van de media, dat moeten ze aan het publiek overlaten". Ook prof. Carl Devos vindt sommige houdingen tegenover het Vlaams Belang moeilijk te begrijpen. Toen Devos op de VRT-radio voorspelde dat de veroordeling van het Blok door het Gentse Hof van Beroep de partij bijkomende stemmen zou opleveren, kreeg hij meteen massa's boze e-mails van wat hij "de Linkse Kerk" noemt. "
En dat terwijl ik in diezelfde uitzending nochtans duidelijk gezegd had dat ik het arrest zelf een prachtige zaak vond, dat ik er achter stond, maar dat ik wel voorzag dat het die partij bijkomende stemmen zou opleveren. Genuanceerd denken is blijkbaar voor veel mensen moeilijk, ze vegen alles op een hoop. Wie vindt dat het Vlaams Belang behandeld moet worden zoals de andere politieke partijen, wordt door sommigen al meteen beschouwd als een VB-sympathisant. Maar de ontwikkeling gaat toch in positieve richting, het ligt misschien aan de kerstsfeer?". Devos vindt het ook straf dat het organiseren van politieke debatten in de gebouwen van de Gentse universiteit onoverkomelijke moeilijkheden oplevert zodra er iemand van het Vlaams Belang tot het panel behoort. "
De aanvraag komt tot bij de rector, en de organisator moet zich persoonlijk borg stellen voor eventuele schade aan de gebouwen. En dat terwijl een universiteit een instelling van de "vrije gedachte" zou moeten zijn". Dirk Verhofstadt: "
Ik zou graag zien dat de media meer naar de kern van het VB gaan kijken. Wie leidt die partij, en welke denkbeelden koesteren die mensen zoal? Ik blijf wat dat betreft wat op mijn honger zitten". Terzake heeft dinsdagavond Marie-Rose Morel ondervraagd over sociaal-economische thema's. Ze blies warm en koud tegelijk en haar antwoorden werden vergeleken met haar eigen teksten op haar website. Bracke, Devos en Verhofstadt vonden dat een goede zaak. Bracke: "
Tja, op de redactievergadering vanochtend waren er wel een paar collega's die met het verwijt kwamen dat Morel toch niet bloedend is buitengegaan". Ze heeft zich goed uit de slag getrokken, was de consensus bij het panel, maar het is belangrijk dat het Vlaams Belang behandeld wordt zoals de andere partijen en dus ook over alle soorten problemen aan de tand gevoeld wordt, en dus niet alleen over Vlaamse kwesties of het migrantenvraagstuk, zowat "de eigen winkel" van de partij.
MENTALITEITSKLOOF MET DE FRANSTALIGEN
Carl Devos - Hedwig De Smaele
De RTBF heeft een reportage gemaakt over Filip Dewinter die uiteindelijk niet werd uitgezonden. Ook VTM wou ze niet uitzenden, en de VRT heeft ze (ondanks berichten van het tegendeel) nooit aangeboden gekregen, aldus Bracke. "
Maar we zouden dat toch niet uitzenden. De reportage toont niets nieuws, ze brengt niets bij, maar ze bevat toch begeleidende commentaar met een belerend toontje van 'kijk eens wat voor een fascist dat is'". Carl Devos: "
De Walen kijken blijkbaar totaal anders aan tegen dat Vlaams Belang. Alleen al daarom zou die reportage en de bijhorende commentaar wel belangwekkend zijn, ook al bevat ze geen belangrijk nieuws. Ze zou ons leren hoe de Walen tegen het fenomeen aankijken". Bracke: "
Er is een ongelooflijke kloof tussen Vlaanderen en Wallonië. Er is nauwelijks nog samenwerking tussen VRT en RTBF. Het gaat zeker niet om een taalbarrière, maar om een mentaliteits- en interessebarrière. De premier zegt nu wel in zijn kerstboodschap dat hij wil kloven wil overbruggen, dat hij wil 'bijeenbrengen' en 'federeren', maar als je het mij vraagt is het bijna niet meer te doen. En de media laten dat eigenlijk onvoldoende aan bod komen. Ze wekken de indruk dat wij in Vlaanderen alles wel onder elkaar kunnen oplossen, terwijl we op federaal vlak voor alles moeten samenwerken met de Franstaligen. Zeggen 'we gaan dat wel alléén oplossen in een zelfstandig Vlaanderen' is totaal onrealistisch, dat komt eigenlijk op hetzelfde neer als zeggen 'als de olievoorraden uitgeput raken, dan gaan we die wel even van Mars halen'.
MEDIATRAINING VOOR POLITICI
LVSV-publiek
Bracke: "
Mediatraining kan er niet voor zorgen dat politici zich uit elke situatie kunnen redden. De Evert van Wijks van deze wereld (LVB: Evert van Wijk is een bekend mediatrainer en blogger) willen u dat wel laten geloven, maar het is niet zo. Mediatraining zou Frank Vandenbroucke niet verlost hebben van het imago van 'geldverbrander' dat hem blijft achtervolgen, en zou evenmin de ruzie bij de VLD hebben kunnen oplossen. Mediatraining kan er alleen voor zorgen dat politici zo goed leren spreken, dat iedereen hen kan verstaan". Over de relatie tussen journalisten en politici besluit Bracke: "
Politici mogen wel kennissen zijn van journalisten, maar geen vrienden".
De laatste vraag uit het publiek was gericht aan Siegfried Bracke. "
Als de media alles zozeer versimpelen, kunnen ze de mensen dan ook laten geloven dat we naar de maan gaan?" "Nee", antwoordde Bracke ernstig, "
de media zijn geen Disneyland". Ondergetekende had intussen door dat de vraagsteller niemand minder was dan
Mark Peeters, de Antwerpse excentriekeling die op allerlei evenementen en op internet-discussieforums zijn boodschap "
ruimtevaart is fake" verspreidt.
Artikels
Reacties
Reagens
donderdag, 23 december, 2004 - 19:25Dirk Verhofstadt die zich stoort aan de negatieve reacties in de kranten?? Tijdens Verhofstadt 1 was het allemaal rozengeur en maneschijn en nu zijn er op eens "georganiseerde" krachten aan het werk... Zoals ook debatten in de Zevende Dag aantonen is het paarse sprookje bijna uit (ik refereer naar Steve Stevaert die werd "uitgelachen" als hij nogmaals begon over het kijk- en luistergeld). Paars heeft de hemel op aarde beloofd en daar weinig van kunnen waarmaken en nu wordt de prijs betaald.
Verder ben ik het totaal oneens met de stelling van dhr. Bracke dat we de "beste" media hebben. Er is zeker een kwantiteit aan informatie maar weinig diversiteit aangezien zowel de kranten als de omroepen grosso modo te verdelen vallen tss Roularta en VRT-VUM. Het is jammer dat mensen als Loonens (GvA), Paul Beliën (welbekend hier) en Manu Ruys nauwelijks aan bod komen in de traditionele media of daar uit gesmeten worden omdat ze de "verkeerde" ideeën zouden propageren.
Ik ben het wel eens met de stelling dat de media geen macht hebben maar wel invloed. Het bestaan van een journalist is denk ik veel te onzeker als er ergens een perceptie ontstaat dat die macht uitoefent. Ik denk dat als een journalist zoals Yves Desmet bvb een bepaalde ideologie gaat verdedigen hij (h)erkend gaat worden als iemand die die ideologie nastreeft en alsdusdanig geloofwaardigheid gaat inboeten. Iedere keer dat Yves Desmet zijn afkeer uit tegenover het Vlaams Blok of bepaalde liberale ideeën gaat hij geen macht uitoefenen en nauwelijks invloed want de meeste mensen die De Morgen lezen willen daar zowiezo al niet van weten.
En in al die partijdigheid zou de openbare omroep een baken van objectiviteit moeten zijn maar dat is helaas niet mogelijk in dit land (net zoals in Rusland, Oekraïne, de democratische republiek Congo en diverse anderen).
bvo
donderdag, 23 december, 2004 - 19:30De opmerking van Dirk Verhofstadt is best opmerkelijk in het licht van de VLD-lezersbrievenactie in maart 2004: http://www.vrtnieuws.net/ni...
LVB
donderdag, 23 december, 2004 - 19:37@bvo: Die opmerking maakte de moderator ook. Dirk Verhofstadt zei dat Tommelein dat idee van een gecoördineerde lezersbrieven-actie gelanceerd had "omdat de anderen het ook doen".
Huug
donderdag, 23 december, 2004 - 20:00"...Genuanceerd denken is blijkbaar voor veel mensen moeilijk, ze vegen alles op een hoop..." tsja, dat krijg je dan als je " ...aan herverdeling doet van nieuws en informatie, van de kennis-rijken naar de kennis-armen..." door "...televisie te maken voor de massa.." waarbij het "... allemaal kort moet zijn, want de menselijke geest is nu eenmaal beperkt...".
Wat Bracke doet is het volk/de massa dom houden met zijn oneliners, versimpeling en drempelverlaging. Daardoor krijg je ook simpele meningen en mensen die denken dat complexe problemen snel kunnen opgelost worden. Moest ik maar 15 seconden krijgen om mijn standpunt uit te leggen dan zou ik zeggen dat die kerel kan ophoepelen. Iemand 15 seconden geven om zijn standpunt uit te leggen is zogoed als zeggen: "Het interesseert me niet, maar zeg eens dag tegen de micro." Ik kijk allang niet meer als ik Bracke op de treurbuis zie interviewen en vind het doodjammer dat nu ook TerZake aan de 'versimpeling' moet gaan geloven.
Gilbert
donderdag, 23 december, 2004 - 21:22Was Siegfried Bracke niet degene die de dochter van een logebroeder bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen met behulp van zijn onpartijdig TV-programma in het Gentse schepencollege kreeg?
Van de door Dirk Verhofstadt aangehaalde mediamanipulatie van het blok in de Sauwens-kwestie zou ik graag eens weten hoe de vork in de steel zat. Als het blok de zaak in gang gestoken heeft, wat dachten ze er mee te winnen? We weten dat men in Antwerpen niet rouwig was om het vertrek van Sauwens gezien zijn nogal weigerachtige houding inzake de geldproblemen van 't stad. We weten ook dat Bert Anciaux wist van Sauwens' bezoek aan de "braai" en dat het na deze kwestie niet meer goed gekomen is tussen de twee. Het fijne hebben we er nooit van geweten. Zou Paul Belien hier niet iets meer over kunnen vertellen?
Tijl
donderdag, 23 december, 2004 - 22:02Ik moet toch wel aan mijn dochter denken als ze zegt : waarom moet er bij alle nieuwsberichten en politieke en andere discussies zoveel "beeld" bijkomen ? is het om de geinterviewden niet te laten uitspreken of is het omdat ze denken dat we dommeriken zijn. Ik kan mij niet voorstellen dat we een belangrijk onderwerp gedurende een volledig uur en meer kunnen voeren, toch niet in deze mediageleide samenleving. Neem een voorbeeld aan "Hard talk". Daar laat men de mensen uitspreken en stelt men tenminste kritische en harde vragen. Wanneer wij een uitzendig krijgen van plus minus één uur dan is het om één of andere politicus van de paarse regering zijn eigen lof te horen zingen. Hetzelfde met de dagbladen. Als het zo voortgaat dan krijgen wij per bladzijde nog enkel een foto en een onderschrift en meestal zijn het dan nog dezelfde figuren. Ook zo op de sportbladzijden. Wie heb ik daar niet horen zeggen dat S. Bracke de echte machtshebber is op de Vuur Rode Televisie. Het is de taak van elke journalist, reporter om elke strekking aan de tand te voelen en naar waarheid daarover te berichten en zeker bij TV-zenders die met ons belastingsgeld gesponserd worden. De huidige politieke verslaggevers kennen nog niet eens wat de heer Manu Ruis vergeten is. De heer C. Devos kan trouwens niet laten zijn relaas met een vuurrood sausje te overgieten als hij stelt dat hij tevreden is met "Het Proces" maar daarbij vergeet te zeggen dat hij ook ingestemd heeft met de manier waarop dit tot stand gekomen is. Van echte debatcultuur gesproken. De "heer" Bracke , vind ik, sloeg maar een belabberd figuur in zijn interview met M.R. Morel want feitelijk heeft hij van de zakenproblematiek geen kaas gegeten dat was duidelijk te merken.
Vergeef mij Bracke, Devos, Verhofstadt dat ik wat langer dan vijftien seconden heb stilgestaan bij deze problematiek.
Tijl
donderdag, 23 december, 2004 - 22:02Ik moet toch wel aan mijn dochter denken als ze zegt : waarom moet er bij alle nieuwsberichten en politieke en andere discussies zoveel "beeld" bijkomen ? is het om de geinterviewden niet te laten uitspreken of is het omdat ze denken dat we dommeriken zijn. Ik kan mij niet voorstellen dat we een belangrijk onderwerp gedurende een volledig uur en meer kunnen voeren, toch niet in deze mediageleide samenleving. Neem een voorbeeld aan "Hard talk". Daar laat men de mensen uitspreken en stelt men tenminste kritische en harde vragen. Wanneer wij een uitzendig krijgen van plus minus één uur dan is het om één of andere politicus van de paarse regering zijn eigen lof te horen zingen. Hetzelfde met de dagbladen. Als het zo voortgaat dan krijgen wij per bladzijde nog enkel een foto en een onderschrift en meestal zijn het dan nog dezelfde figuren. Ook zo op de sportbladzijden. Wie heb ik daar niet horen zeggen dat S. Bracke de echte machtshebber is op de Vuur Rode Televisie. Het is de taak van elke journalist, reporter om elke strekking aan de tand te voelen en naar waarheid daarover te berichten en zeker bij TV-zenders die met ons belastingsgeld gesponserd worden. De huidige politieke verslaggevers kennen nog niet eens wat de heer Manu Ruis vergeten is. De heer C. Devos kan trouwens niet laten zijn relaas met een vuurrood sausje te overgieten als hij stelt dat hij tevreden is met "Het Proces" maar daarbij vergeet te zeggen dat hij ook ingestemd heeft met de manier waarop dit tot stand gekomen is. Van echte debatcultuur gesproken. De "heer" Bracke , vind ik, sloeg maar een belabberd figuur in zijn interview met M.R. Morel want feitelijk heeft hij van de zakenproblematiek geen kaas gegeten dat was duidelijk te merken.
Vergeef mij Bracke, Devos, Verhofstadt dat ik wat langer dan vijftien seconden heb stilgestaan bij deze problematiek.
Eric Jans
donderdag, 23 december, 2004 - 22:32Vanavond Verhofstadt 'Guy' gezien in TerZake. Guy verklaart dat het B-H-V niet anders kan worden opgelost dan door 'een compromis'.
Op zich is dat al een zware verdraaiing van de Waarheid, natuurlijk. In dat dossier moet gewoon de wet worden toegepast en alle bevoegde instanties bevestigen dat alleen maar.
Welke vraag zou Phara kunnen stellen indien zij echt kritisch was geweest? Ik zal ze stellen in haar plaats:
<<Mr de eerste minister, u zegt dat er zonder compromis tussen Vl en W geen oplossingen mogelijk zijn. Maar welk compromis is er kort na uw verkiezingsoverwinnig van 2003 gesloten toen u op tijd van 1 week het nochtans loodzware dossier van de wapenhandel hebt gefederaliseerd? Het was op Waalse vraag... walnu, welke 'prijs' heeft Wallonië betaald om tot die 'splitsing' te komen?>>
(Overigens het antwoord is: niks, nul, nougabollen)
Pharaatje stelt die vraag - zéér bewust - NIET! Zij doet iets anders: ze zegt dat er ook liberalen voor de radicale compromisloze splitsing waren en zijn.
Zij wekt daarmee zeer doelbewust de 'schijn' kritisch te zijn maar speelt verhofstadt daarmee juist zeer zwaar in de kaart.
Hij komt eruit als 'de vriendelijke, verstandige huisvader die het compromis (een juridische onwaarheid!) nastreeft.
De 'BRT' was altijd al een instrument om Vlamingen op grote schaal af te leiden van hun fundamentele basisrechten.
Het is dan ook mijn stellige indruk dat de allerenige reden waarom Bracke (en niet een andere, veel bekwamere journalist) dat postje heeft is dat hij zich voor die volksmisleiding gewillig laat misbruiken.
Natuurlijk pleit deze jongen graag voor snelle flitstelevisie... dan hoeft hij niet te diep in te gaan op de opgeworpen one-liners waarmee hij Vlamingen dan naar keuze kan 'maken' of 'kraken'.
Ik walg van die vent.
De televisie is voor de Vlaamse gemeenschap nog nooit zo traag en vertragend geweest als sinds Bracke zijn perverse machtsspelletjes daarop kwam 'smoeltrekken'.
Eén opmerking hierbij: aan de idioot die met zijn dreigbrieven een West-Vlaamse bedrijfsleider over een hoofddoek wil ik kwijt dat hij de Vlaamse belangen zo doorzichtig en zo ernstig schaadt dat je je afvraagt of dat niet de bedoeling is.
Een tip aan alle 'mannen' en vrouwen van die firma: zet volgende week uit protest allemaal een hoofddoek op, dan heeft die onnozelaar meteen gedaan met z'n belachelijke onzin.
Dit staat los van mijn kritische kijk op de positie van de vrouw in de Islam.
Paul Belien
donderdag, 23 december, 2004 - 22:44Gilbert, je moet je vraag anders stellen. Het ging niet om een manipulatie door het Vlaams Blok, maar om een maneuver van Filip Dewinter. Welk belang had (en heeft) hij bij polarisatie - of bij, zoals hij dat noemt, "de strategie van de spanning"? Het antwoord lijkt me evident. Het versterkt zijn positie binnen de eigen partij.
Bracke's stelling dat politici wel bekenden van journalisten mogen zijn, maar geen vrienden is onzin. Waar ligt de grens tussen een persoonlijke kennis en een vriend?
Ik zal een anecdote vertellen uit 1991, die me bijgebleven is omdat de twee gesprekken nauwelijks een dag na elkaar plaatsvonden. Ik was op bezoek bij oud-NRC-hoofdredacteur Jerome Heldring in Leidschendam waar hij toen nog woonde. We hadden het over de relatie politiek-media en ik vroeg hem naar zijn contacten met politici. Hij vertelde me dat hij geen politici kende. "Gaat u dan nooit naar recepties?" wilde ik weten. "Neen," zei hij, "waarom zou ik? Ik vind politici de meest onaangename mensen die er zijn. Ik heb er geen behoefte aan er te ontmoeten."
Toevallig was ik daags nadien bij Manu Ruys in Zeebrugge. Ruys vertelde dat hij, hoewel hij met pensioen was, nog geregeld benaderd werd door politici. Die kwamen zelfs bij hem aan huis. Als ze belangrijke beslissingen namen, dan polsten ze vooraf naar de mening van Ruys om te weten hoe hij erover zou schrijven (hij was toen nog invloedrijk, was nog maar pas vertrokken als hoofdredacteur en had nog een wekelijkse column in DS).
Ik vond die verschillende houding tussen de Nederlandse eminence grise van de journalistiek en zijn Vlaamse evenknie merkwaardig. In de Angelsaksische journalistiek (waar de Nederlandse bij aanleunt) bestaat een strikt onderscheid tussen verslaggevende en opiniërende journalistiek. De opiniemakers komen bijna nooit in contact met politici - ook niet als kennissen.
Ik weet niet of het op het LVSV-debat ter sprake kwam maar je kan niet zinvol over media en politiek praten als je geen onderscheid maakt tussen verslaggeving en opiniëring. Wat is Bracke: verslaggever of opiniemaker? Hij is beide. Zoiets zou verboden moeten zijn.
Verslaggevers mogen kennissen zijn van politici, maar geen vrienden (al weet ik pertinent zeker dat Bracke wél de vriend en zelfs de "broeder" is van bepaalde politici). Opinieschrijvers mogen zelfs geen kennissen van politici zijn.
In Vlaanderen doen alle opinieschrijvers, zelfs Vanderkelen, ook aan verslaggeving. Dat is en ongezonde situatie.
Persoonlijk heb ik het er ook moeilijk mee. Je weet ongetwijfeld dat ik gehuwd ben met een politica, en uiteraard ben ik bijgevolg een kennis van een aantal van haar collega's. Dat belet mij vanzelfsprekend in mijn vrijheid van spreken. Nu ben ik een uitzonderlijk geval omdat ik niet voor de mainstream-pers werk. Ik moest weg bij Trends toen Alexandra in de politiek ging. Je moest echter eens weten hoeveel van mijn collega's van de geschreven en audiovisuele pers (verslaggevers zowel als opinieschrijvers) er gehuwd zijn of samenwonen met politici. Daar zou je van verbaasd staan.
Eric Jans
donderdag, 23 december, 2004 - 23:27Vraag aan Siegfried Bracke en de VRT Nieuwsdienst:
Is het waar dat op dat 'bewuste' feest van het Sint Maartens-Fonds 4 eregasten uit Rusland aanwezig waren? Het zou gaan om de 4 hoogste - nog in leven zijnde - sovietmilitairen die destijds tégen de op dat feestje aanwezige ex-oostfronters gevochten hebben.
ALS en INDIEN dat waar is... hoe wil men ons dan doen geloven dat mensen die zo gruwelijk 'tégen' de Duitsers hebben gevochten in beruchte plaatsen als Sebastopol en Stalingrad, vandaag naar een... 'nazi-feestje' zouden komen en er zelfs een speech afsteken?! Dat lijkt me toch wel heel straf!
Zijn die soviet-officieren van weleer dan plots 'nazi's' geworden?
Ik kan me dat zeer moeilijk voorstellen.
Leg het maar eens uit: in 15 seconden, graag?!
noot: ik heb die informatie van iemand die daar aanwezig was en heb nooit kunnen verifiëren of dat klopt. Dus: voorzichtig ermee.
Luc...
vrijdag, 24 december, 2004 - 00:10Wat is de reinheid van onze democratie?
Een resem "MACHTEN", de wetgevende-macht, de uitvoerende-macht, de politie-macht (leger inbegrepen), de rechts-macht (het gerecht), kerkelijke macht, etc... ÉN de media-macht...
Allen voeren ze in hun imperium een beleid dat erg lijkt op baronieën binnen een regime dat ik STAATSDEMOCRATIE noem.
En wij...., wij zullen het ondergaan.
gilbert
vrijdag, 24 december, 2004 - 00:42De vervaging tussen berichtgeving en opinie is nu net wat de kwaal in de hedendaagse pers is. Vooral in de zgn. kwaliteitspers zijn journalisten meer bekommerd om het geven van hun mening omtrent gebeurtenissen dan om de weergave van wat er in feite gebeurt. Vandaar ook dat ze dikwijls niet schijnen te weten wat er gaande is.
Ik wil de heer Belien bij deze nog bedanken voor zijn snelle verduidelijking.
Tom
vrijdag, 24 december, 2004 - 01:00Het lijkt mij alsof er geen journalisten zijn met wat ruggengraat die in de clinch durven gaan met politici om hun verhaal te krijgen. Zoals men soms zegt over een voetbalteam: Er zit geen "smeerlapke" tussen ...
Nu wat betreft die 15 seconden. Misschien dat het allemaal beter zal gaan in het digitale televisie tijdperk. Hier in Engeland beschikt de BBC over een tiental kanalen op digitale tv waarmee ze echte doelgroepen televisie kan uitoefenen. Zo krijgt men inderdaad goede interviews/opinie-stukken/debat-televisie en hoeft men niet op twee kanalen zoveel mogelijk kijkcijfers te halen.
VisualHugo
vrijdag, 24 december, 2004 - 01:15Uit dit lange en interessante bericht, en ook uit één van de vorige distilleer ik in de marge twee *nieuws*feiten : zowel Willy De Clercq als Bart Somers zijn *tegen* het cordon sanitaire. Het is de eerste maal dat ik dit van (ex)beleidsmensen hoor.
Bema
vrijdag, 24 december, 2004 - 06:41Siegfried Hitler heu... Adolf Bracke (kan die twee nooit goed uit elkaar houden) bewijst gewoon dat hij een wolf in schapevacht is. Zoals hier in dit (onvolledige) te lezen valt krijg ik de indruk dat niet hij het is die anti vlaamse en anti-VB gevoelens bij de vrt in leven geroepen heeft. Sorry maar mijn ervaring heeft me toch van het tegendeel overtuigd. De loge en Trotsky, zijn dat geen twee zaken die aan dat media-dictatorke kunnen gelinkt worden?
De VRT is niet tegen het blok omdat het rascistisch zou zijn, maar omdat het Vlaams is en succes heeft.
Ze zijn bij de vrt tegen extremisten, maar je had in Terzake eens moeten zien hoe lief Pharaatje was voor Dr Van Duppen; maar ja die is extreem-links en dat past wel meer in het vrt-plaatje.Ik was toen ook geïntresseerd in de mening van de tegenparty, maar die kon geen twee woorden zeggen of het groot licht (of beter rood licht) van de vrt moest die mens onderbreken.
Ik heb ooit eens gelezen dat je oud wordt als je je nergens meer aan ergert. Ik ben 50 en moet dat bijgevolg een beetje in de gaten houden. Geloof me, dikwijls als ik naar Terzake of De zevende dag kijk bereikt mijn ergernis gevaarlijke hoogten.
De vrt is verspilling van belastingsgeld; vlaams belastingsgeld!
Bema
vrijdag, 24 december, 2004 - 06:44Kleine correctie: in de tweede zin moet er nog het woordje ''verslag'' bij
bart
vrijdag, 24 december, 2004 - 10:19@Visual : dan moet je de rel rond Willy Declerq toch gemist hebben. Dat was 1 van de eersten die tegen het cordon pleitte en is toen uitgebreid in het nieuws gekomen. Met de vanzelfsprekende veroordeling, etc...
Ik schrijf mij wel in op de visie van Bracke : als de grote massa vraagt om haar televisiejournaals snel te monteren en eerder soundbites te brengen dan lange interviews, dan is het de verdomde plicht van een journalist die prentendeert voor een massamedium te werken om dat zo te brengen.
@Huug : zo'n aanpak werkt niet versimpelend. Simpelweg omdat het alternatief van lange doorwrochte stukken waar blijkbaar ook Tijl naar vraagt, zeer weinig mensen aanspreekt. Zelfs al zou je het uitzenden op de populairste zender op het populairste tijdstip. Men zapt gewoon weg naar een andere zender of een ander medium waar men wel interesse in heeft.
bart
vrijdag, 24 december, 2004 - 10:23@paul : ik zie niet in waarom jou situatie speciaal is omdat je niet voor de mainstream media werkt (waarmee je jezelf onrecht aan doet, sommige van jou stukken verschijnen in kranten met een internationale weerslag die groter is dan het volledige Belgische mediawereldje)
Als je vindt dat noch een opiniemaker, noch een verslaggever innige banden zou mogen hebben met politici (en waarom daar stoppen?) omdat de kwaliteit van zijn/haar stukken dan in het gedrang komt, wat doet de doelgroep er dan nog toe?
Eric Jans
vrijdag, 24 december, 2004 - 11:24Alsof het vrt-nieuws zo snel gaat?! Alsof je Verhofstadt geen zin zou kunnen laten zeggen van 7.5 seconden met een repliek van 7.5 seconden uit de oppositiebanken.
Alsof dat het probleem zou zijn.
Bracke voelt dat vele Vlamingen in de straat hem niet lusten en doet wat hij altijd al gedaan heeft: de focus van de camera laten inzoemen op een randfenomeen om zodoende het kerndebat uit de weg te kunnen gaan.
Reden: er bestaan geen redelijke argumenten voor 'België', 'koningshuis' en alles wat ze zo zorgvuldig in bescherming nemen bij de BRT.
Alsof 'tijd' het grote probleem zou zijn. Belachelijk.
Eric Jans
vrijdag, 24 december, 2004 - 11:41Ik hou eraan u allen een zalig kerstfeest toe te wensen.
Paul Belien
vrijdag, 24 december, 2004 - 12:22Bart, ik bedoel dat de doelgroep het recht heeft om te weten wie de schrijver van een artikel is en wat zijn achtergronden zijn. De lezer moet dan zelf maar uitmaken hoe hij een artikel beoordeelt. Ik ben voorstander van de "choc des idées." Ik heb er zelfs geen bezwaar tegen dat artikels behoorlijk zwart-wit zijn. Ik leg een "zwart" artikel dan naast een "wit" en vorm mezelf een eigen mening. Pas op met journalisten die een "grijs" artikel aanbieden, want zij pretenderen te denken in jouw plaats.
Persoonlijk maak ik mijn "innige band" met het VB altijd bekend aan buitenlandse editors. Ze weten met wie ik getrouwd ben. Sommigen kennen mij en mijn vrouw trouwens reeds van de jaren voor Alexandra in de politiek ging. Vervolgens laat ik het aan de editors over of ze al dan niet vermelden dat ik met een VB-politica getrouwd ben. Sommigen doen dat. Anderen doen dat niet omdat het niet altijd relevant is voor het stuk dat ik schrijf (bv. een stuk over blogs), maar als ik over België schrijf (bv. het stuk over de alhier gecensureerde BBC-documentaire over Leopold II in The Wall Street Journal begin dit jaar) vermelden ze wel dat ik voor Secessie werk omdat ze het voor hun lezers relevant vinden om te weten dat ik een voorstander van Vlaamse onafhankelijkheid ben. Met die informatie kan de lezer dan zelf bepalen welke waarde hij hecht aan de duiding die ik geef.
In Vlaanderen schrijf ik alleen voor Pallieterke en het VVB-blad Doorbraak, en soms voor De Tijd. De lezers van Pallieterke en Doorbraak weten dat ik met Colen ben getrouwd. Soms, zoals in artikels in De Tijd over blogs of Amerikaanse verkiezingen is mijn huwelijk niet relevant, al mag men het voor mijn part altijd vermelden.
Nogmaals, zoals in mijn vorige post al gezegd, het zou interessant zijn om te weten hoeveel andere mediamensen er "intieme banden" met politici hebben, waarvan het niet algemeen geweten is. Ik verkeer niet echt meer in het Vlaamse journalistenwereldje maar ik ken er toch een aantal. Ik zou namen noemen, ware het niet dat deze relaties niet altijd stabiel zijn, zodat ik intussen ook al niet meer weet wie bij wie hoort. Dat brengt dan weer een ander probleem mee. Een journalist die een "vriendschappelijke" relatie heeft met een politicus, hoe betrouwbaar is die wanneer die over die politicus, diens vrienden of diens partij schrijft? Maar een journalist die "intiem" was met een politicus en vervolgens de bons kreeg, bedrogen werd of bij wie de liefde in haat omsloeg, hoe betrouwbaar is die wanneer hij (of zij) over de ex-vriend, diens vrienden of partij schrijft? Hoe zou Bracke zo iemand noemen? Een kennis?
Kortom, mijn raad aan verstandige mensen is: Vermijd grijs, en zoek de contrasten. Vorm daarna je eigen mening en kom er vervolgens voor uit. Een goed voorbeeld is Luc Van Braekel. Vandaar het succes van zijn blog.
LVB
vrijdag, 24 december, 2004 - 12:58Bij dit alles wil ik nog even opmerken dat zowel Dirk Verhofstadt als Siegfried Bracke het deel van de kersttoespraak van Guy Verhofstadt waar hij het had over de media die al te zeer de tegenstellingen in de verf zetten, relativeerden.
Volgens Dirk Verhofstadt zijn het niet zozeer de tegenstellingen, maar de veralgemeningen en het weglaten van nuances die nefast zijn. Hij vond dat dit vooral gebeurde in nieuwsprogramma's, en dat er gelukkig nog duidingsprogramma's zijn die wel dieper op de zaken ingaan.
Siegfried Bracke stelde dat het voorstellen van tegenstellingen een "goed didactisch middel" is dat helpt om politiek op een verstaanbare manier uit te leggen aan de mensen.
In de reacties merk ik dat nogal wat mensen doen alsof Bracke, Verhofstadt en Devos aan éénzelfde zeel trokken. Dat was niet zo. Over de zaak van Sauwens en het Sint-Maartensfonds bijvoorbeeld hield Bracke zich op de vlakte en bevestigde hij de stelling van Verhofstadt niet. Even later zij hij dat je bij 'nieuwslekken' (en die zijn er zeer vaak, volgens hem) altijd moest kijken wie er op termijn van profiteert, dit wijst dan meestal in de richting van de bron.
Over de versimpeling merkte Carl Devos nog op: als een goede journalist de wereld in 15 seconden goed moet kunnen uitleggen, zou hij het dan in 30 of 60 seconden niet nog véél beter kunnen uitleggen? Dit maar om te zeggen dat er in het panel zeker geen unanimiteit bestond over de 'versimpeling' van de media.
Tom
vrijdag, 24 december, 2004 - 13:44"Vroeger mochten ze niet binnen, ofwel moesten we ze ontmaskeren. Iemand laten binnenkomen en er meteen op schieten is verkeerd. Ik heb dat ook gedaan, en ik heb er lessen uit getrokken." - Siegfried Bracke , hmmm
Ofwel ligt het aan mij, maar sedert de komst van Bracke naar Terzake heb ik meer het gevoel dat er op de geïnterviewde geschoten wordt en dat Bracke de mening van het publiek probeert te manipuleren. (waarschijnlijk de reden waarom ik de laatste tijd minder frequent kijk naar Terzake, dat, of ik ben heimelijk verliefd op Phara en kan geen ander verdragen, maar dit laatste betwijfel ik ten zeerste)
Zo neem ik als voorbeeld het interview met JM Dedecker na de VLD-voorzitter verkiezingen (en ik ben zeker geen aanhanger van Dedecker). Zie VRTNieuws.net [ http://www.vrtnieuws.net/ni... ]. Dit lijkt me eerder een schot met een riot gun.
Ik neem dan ook graag de raad aan van Dhr Belien. Vermijd grijs en zoek de contrasten. Alleen jammer dat Terzake ietsje grijzer geworden is in mijn ogen.
PICA
vrijdag, 24 december, 2004 - 13:50Wat ik telkens weer vaststel in dit soort debatten : er wordt bijna nooit verwezen naar 2 volgens mij zeer relevante zaken nl. 1 : de studie van prof. De Bens over het kiesgedrag van de nederlandssprekende belgische journalisten en 2 : het studieniveau van diezelfde groep in de " studienota " van peter vandermeersch.Hieruit blijkt namelijk dat ze uiterst links tot links stemmen ( 80 % ) en het overgrote deel pol. en soc. " studeerde ", bijna geen tot geen exacte wetenschappen. Is dit respectievelijk : te gênant en verklaart dit misschien een zekere versimpeling?
bart
vrijdag, 24 december, 2004 - 15:11@Paul : ik ben het eens met je pleidooi voor een choc des idées. De naam van mijn blog verwijst daar trouwens naar.
Waar ik op ingrijp is je stelling dat het verboden zou moet zijn dat opinieschrijvers kennissen zijn hun onderwerp (politici). Dat lijkt mij onhaalbaar en ook niet nodig voor een gezond debat. En jou persoonlijk situatie toont dat aan. Zolang de ware aard van de 'relatie' geen taboe is (dat wil niet zeggen dat ze ten pas en ten onpas opgedrongen moet vermeld worden) zie ik geen groot probleem.
@Tom : als je zelf graag een zwart/wit verhaal ziet, waarom stoor je je dan aan de harde aanpak van JM Dedecker. Daar stoor ik mij niet aan, en ook aan de manier waarop Morel geconfronteerd werd een paar dagen geleden is perfect. Waar je je aan zou moeten storen is dat men andere ideologen niet even hard aanpakt. Waarom wordt een vakbondsleider nooit tot een uitspraak over Che gedwongen. Waarom moet Stevaert geen lastige vragen incasseren over een bezoek aan Cuba, etc...
@Eric : ik ben ook republikein maar ik gun het koningshuis toch niet die centrale positie in het kerndebat dat jij aan hen geeft. Ze zijn hooguit een middel tot. Frankrijk bewijst dat de nefaste rol die de koning nu speelt ook (en zelfs effectiever) door een president kan gevoerd worden.
Bema
vrijdag, 24 december, 2004 - 17:59@Pica: het is voor mij de eerste maal dat ik je hoor, maar je slaat wel nagels met koppen. Ik ken nogal wat polensoccers en kan mij niet van de indruk ontdoen dat deze richting speciaal ontworpen is voor mensen die te dom zijn om te werken en te lui om te studeren (andersom kan ook).
Het overgrote deel van de journalisten zou links zijn:komaan hé zeg, wie gelooft dat nu?!?!?!
Aan Luc Van Braekel en alle blogliefhebbers een prettig, zalig en vooral veilig kerstfeest.
LVB
vrijdag, 24 december, 2004 - 18:04Een link naar het onderzoek van prof. Els De Bens over het kiesgedrag van de Vlaamse beroepsjournalisten vind je op http://lvb.net/item/248
De helft van alle Vlaamse beroepsjournalisten stemde bij de verkiezingen van 1999 groen, en bijna één derde socialistisch. Begin 2003 was de score 43% SP.a-Spirit en 30% Agalev.
palmer doubel
vrijdag, 24 december, 2004 - 18:092OO5 wordt het jaar waarin de media aandacht volop zal gaan naar het privé-leven van onze politici.
De human interest magazines zijn ermee gestart,de artikels van Frieda Jooris in Het Laatste Nieuws zijn in Vlaanderen baanbrekend op dat vlak.
Eric Jans
dinsdag, 28 december, 2004 - 20:29@ Bart: Holapola.
Je schrijft:
<<(@Eric): ik ben ook republikein maar ik gun het koningshuis toch niet die centrale positie in het kerndebat dat jij aan hen geeft. Ze zijn hooguit een middel tot. Frankrijk bewijst dat de nefaste rol die de koning nu speelt ook (en zelfs effectiever) door een president kan gevoerd worden.>>
Als democraat wil ik eerst al eens opmerken dat Frankrijk een gekozen staatshoofd heeft.
Zij het dat Fransen er zeer verregaande presidentiële bevoegdheden aan verlenen.
Wat de Koning der Belgen betreft; daarover kan je maar één ding zeggen: dat je daarover NIETS kunt zeggen.
Het is zelfs protocolair verboden aan hem te vragen hoe laat het is.
Jij weet dus NIETS van die man, en in ook niet. Niets over zijn politieke macht en invloed, niets over wat hij en zijn omgeving reëel kosten, niets over zijn bezittingen, niets niets niets.
Ik vind dat niet kunnen.
Het Franse staatshoofd heeft zich te verantwoorden tegenover de assemblée. En geloof maar dat die Fransen daar niet mee lachen, als het er eens écht op aan komt.
[email protected]
vrijdag, 31 december, 2004 - 00:48Meneer Bracke: ik verdenk u ervan mijn boek te hebben gelezen Van Sesamstraat naar de Wetstraat (over mediatraining en debattechniek voor politici, uitgegeven bij Acco Leuven). Daarin leg ik precies uit wat u nu beweert, terwijl u het tijdens dit debat anders doet voorkomen. Als u zo met feiten om gaat dan voorspelt dat niet veel goeds. Misschien dat u de raad die ik u in de Humo al eens gaf om in plaats van de journalist uit te hangen, bingo-avonden te gaan leiden in bejaardentehuizen, weldra eens zou kunnen gaan opvolgen. Uw tante- Betje-stijl zal bij deze doelgroep zeker een goede aansluiting vinden...
Ivan De Clercq
woensdag, 12 januari, 2005 - 21:40"Ik ken nogal wat polensoccers en kan mij niet van de indruk ontdoen dat deze richting speciaal ontworpen is voor mensen die te dom zijn om te werken en te lui om te studeren (andersom kan ook)."
@ Bema en Pica: >>>>> klets rond die oren *pats*
uw oorzakenanalyse is er anders ook een die wel effe totaal de bal misslaat. Er vanuit gaande dat een academische opleiding "speciaal onworpen" is voor luierikken en dommerikken, en da op basis van kennis van hoeveel? 10-tal? kennissen is geheel onorthodox.
Nooit les statistiek gehad? Al gehoord over Aselecte steekproeven? Ik weet niet welke richting beide heren gevolgd hebben maar een richting wiens afgestudeerden zulke onwetenschappelijke/simpele uitspraken kan niet anders dan MARGINAAL en totaal onwetenschappelijk geweest zijn
(ok, ook deze redenering if fout, maar wou jullie gewoon een koekje van eigen deeg geven)