Legaliseer alle drugs

Legaliseren van kinderporno zal ook ruimte vrij maken in gevangenissen -> doen!

Bekijk het eens anders:
Wegens Afghanistan en uit welbegrepen eigenbelang behoort een nu eens echt doorgedreven bestrijding van opium en heroïne tot de efficiëntste maatregelen om de oorlogskansen in Afghanistan te keren.
Nee? Omdat dit enkel maar de prijs voor die producten en dus de winstmarges van de Taliban zal opdrijven?
Wel Jef Lambrecht zijn oplossing zal ook niet werken, tenzij je hier in Europa zodanig zou beginnen te produceren dat de prijzen wereldwijd kelderen. Dan nog even zorgen dat de productie- en transportomstandigheden in Afghanistan zodanig ongunstig worden dat de Taliban zelfs Iran als afzetmarkt verliezen.

"En ja, vanzelfsprekend moet de jeugd worden beschermd. (...) Vaardig een verbod uit op gebruik onder achttien. Waarschuw tegen de gevaren en pak de boefjes die het zouden wagen kinderen te belagen voorbeeldig aan."
Droom verder man. De mafia zal zich wel op die kwetsbare doelgroep richten. Kijk maar naar de jeugd in Iran.

Fijn in Lambrecht een ontluikend libertariër te ontmoeten. Hij heeft overschot van gelijk vanwege meerdere redenen.
Vooreerst is er de soevereiniteit van het individu. Het staat iedereen vrij zelf te beslissen op welke manier hij denkt gelukkig te worden. Illegaal maken van drugs straft ook wie verantwoordelijk met drugs kan omgaan.

Een andere belangrijke reden is dat het nooit verstandig is een oorlog te voeren die men niet kan winnen. De strijd tegen drugs is er zo een. Het is een enorme verkwisting van energie en middelen en blijft toch dweilen met de kraan open.

Het ontneemt ook het criminele milieu een grote bron van inkomsten.

@Bompa: wapenbezit moet inderdaad vrijer. Maar die discussie gaan we hier niet voeren.

@Bompa: inderdaad!

@rudi dierick: er vallen in de V.S. jaarlijk meer dan 400.000 dodelijke slachtoffers als gevolg van roken. Ongezond voedsel en levensstijl op de tweede plaats: 300.000 doden. Alcohol derde: 85.000 doden. Roken, voedsel met te veel suiker, en alcohol: allemaal verbieden dan maar?Voorgeschreven medicatie doodt elk jaar 32.000 Amerikanen. Doden als gevolg van marijuana: 0 (nul)!
(http://drugwarfacts.org/cms...)

Onze wetgeving heeft niets, maar dan ook niets met moraliteit of met verantwoordelijk gedrag te maken. Druggebruik is een probleem, maar minder erg dan slecht eten, overmatig alcoholgebruik of roken. Geen van die laatstgenoemde problemen beschouwt de wetgever als een misdaad, waarom zouden we dat met cannabis of marijana wel doen?

Hier trouwens een studie over de succesville "decriminalisatie" (tussenstap, geen echte legalisering) van druggebruik in Portugal:
http://www.cato.org/pub_dis...

De drugcriminalisering is de grootste hefboom voor politie- en gevangenis uitbreiding.
Het slokt gigantische budgetten op en wordt perfect onderhouden door de "powers that be".
Het is de gedroomde hefboom voor criminalisering en controle van de bevolking. Het drugprobleem wordt permanent opgeklopt en onderhouden.

Hebben "drugs" ...(opium, heroïne, meth, cocaine enz)...nu niet net die specifieke inherente eigenschappen die de "vrije keuze" van gebruik onmogelijk maken?
Zijn de maatschappelijke drama's ivm druggebruik nu niet net daarvan het gevolg?

Kan men spreken van een gevaarlijke vrijheidsbelemmering wanneer men de populatie wil beschermen tegen dat soort van stoffen waar de "individuële vrijheid van gebruik" zowel subtiel-psychologisch als brutaal-fysiologisch (door de verslavende eigenschappen van die stoffen zelf) wordt vernietigd?

Tussen de leeftijd van 18 tot 20 jaar was ik zeer zwaar ziek met zeer pijnlijke niercrisissen. Ik heb dagelijks morfine gekregen bij elke crisis op aanvraag van mijn ouders omdat ze me niet meer in pijn konden zien.
Ik heb NOOIT om die morfine gevraagd en de dag dat door het weg nemen van de nier de pijn verdween heb ik geen enkele keer naar die morfine verlangd.
Ik heb dus niet de minste compassie nog begrip voor die "arme" verslaafden. Verder heb ik die willoze schepsels in Pakistan en India bezig gezien, tough luck.

@Fieseler: Slechts een minderheid van de gebruikers raakt verslaafd. De meeste mensen houden er na enige tijd zelf mee op. Sommige mensen zijn zeer gevoelig voor verslavingen en raken dan ook aan perfect legale dingen verslaafd. Om er enige te noemen: alcohol, tabak, porno, TV, kopen, gokken, eten etc... Het wordt een heel lijstje om te verbieden.

1) Blijf de invoer en uitvoer van drugs verbieden voor de EU.
2) Legaliseer de interne productie van drugs door Europese boeren.
3) Investeer in kwaliteitscontroles en voer een ontradend beleid zoals bij tabak.
4) Investeer meer geld in douanecontroles (vooral meer geld voor controle op export naar rijke landen waar drugs verboden blijft).

Voordelen:
1) Belastingen en accijnzen op drugs kunnen de Europese staatskassen spekken.
2) Minder verzet in bepaalde oorlogsgebieden waardoor de militaire budgetten die vrijkomen effectiever ingezet kunnen worden. Als dit handig gecombineerd wordt met een uitbreiding van de EU met Turkije, dan kan de EU zich omvormen tot een belangrijke militaire unie.

Allemaal mooi en wel, wat mij interesseert is hoe je als maatschappij van die drugs kan afgeraken.

China was in de 18° eeuw het eerste land dat tegen opiumgebruik optrad, zonder effect echter. En toen de Britten na hun overwinningen in de twee opiumoorlogen China verboden van nog langer de opiumhandel te verbieden, was het hek er helemaal van de dam. Tegen 1905 zat naar verluidt een kwart van de Chinese mannen aan de opium. Opium werd in het Westen pas verboden nadat het Westen (Californië) op het einde van de 19° eeuw met Chinese imigranten en hun opiumgebruik werd geconfronteerd.
http://en.wikipedia.org/wik...

De vraag die ik daarbij heb is hoe dat het opiumverbruik in China is geëvolueerd. Je leest veel over het Chinese economische "mirakel", maar ik lees toch nergens als zou nog steeds een kwart van de Chinese mannen aan de opium zitten.

Dus: wanneer is dit veranderd en hoe kwam dat? Burgeroorlog? De Jappen? Mao?
Misschien dat we daar toch wat lessen kunnen uit trekken in plaats van hier maar op los te theoretiseren.

Zelfs eten of niet eten kan een verslaving zijn. Eten heb je wel nodig om in leven te blijven.
Het probleem met drugs is wel (volgens elk onderzoek dat ik ervan lees) dat ze degeneratief werken op zeer korte termijn. Dat een jointje niet persé tot verslaving leidt kan best zijn, heroïne en ander zwaar spul zijn van een andere orde vrees ik.

@Benny Marcelo #93502

Het fundamentele probleem met 'drugs' is dat ze (per definitie blijvende) beschadiging veroorzaken aan hersencellen met min of meer blijvende verstoring van een (wisselend) aantal hersenfuncties.

In een aantal gevallen is dat achteraf soms moeilijk aan te tonen, omdat men niet precies kan weten welke en hoeveel hersencellen daarbij betrokken zijn en/of omdat de schade heel beperkt was. Maar hoe de schade gebeurt op het cellulaire niveau ter hoogte van die neuronen, dat is wel goed gekend.

Je weet er blijkbaar meer van dan ik Lizzie maar je hebt duidelijk begrepen waar ik naartoe wil. Blijkbaar ligt één of andere verslaving wel in de menselijke aard. Aan werken, aan sex, aan drank... noem maar op.
Toch blijken drugs de meest spectaculaire uitwerking te hebben op de fysiek en psyche van de mens (en dier?). Veel erger dan alcohol. Nu hoop ik maar dat ze hier niet afkomen met het berucht coma-zuipen want met extremen aan te tonen bewijs je niks; je kunt je zelfs dooddrinken met water.
Wat het legaliseren van drugs betreft: kijk maar eens naar Nederland. Drugs worden er gedoogd maar de overlast voor de omgeving blijft. Wanneer alcohol gebruik tot overlast leidt, wordt er door de overheid ook opgetreden. Terecht maar zeker.

"Wanneer alcohol gebruik tot overlast leidt, wordt er door de overheid ook opgetreden." Juist, overlast door alcoholmisbruik leidt (idealiter) tot genoegdoening voor de benadeelde partij, maar NIET tot een verbod op alcohol. Er is geen enkele libertair die zal beweren dat overlast door drugmisbruik blauw blauw moet worden gelaten. Een verbod op handelingen die mogelijk tot overlast leiden (en "mogelijk" is een belangrijk woord in deze zin) zorgt in de praktijk voor een ellenlange lijst, zoals ook al door Elhaz aangehaald. Bovendien lost het de problemen niet op, zoals de praktijk uitwijst. Er is vraag naar drugs en dus levert de markt drugs, graag of niet. Door de restrikties zijn de prijzen hoog (die stijgen immers netjes mee met het risico in de desbetreffende handel), is de handel exclusief in handen van malafide personen en is de kwaliteit dus niet verzekerd door de werking van een vrije concurrentie. Net zoals de strijd tegen alcohol tijdens de prohibitie is de strijd tegen drugs bij voorbaat verloren. Alle morele bedenkingen ten spijt.

@ BDE:

In de kranten van het Derde Rijk (Der Völkischer Anzeiger of hoe heette dat?) stond ook heel wat te lezen. In de Pravda stond nog meer. Ik denk dus dat je gelijk hebt.
Oh ja... vandaag zag ik een perswoorvoerder van de Islamitische Republiek Iran verklaren dat er in de straten van Teheran enkel amokmakers waren opgepakt en dat er daar minder arrestaties te betreuren vielen dan in de straten van New York of Parijs.
Het geeft te denken, toch?

Tja... 't is een beetje zoals met slechte wijn: je kan best niemand beledigen en dus noem je zo'n mededeling dan maar 'opmerkelijk en interessant' en geniet intussen van de charmante glimlach van Ahmadinezjad (of hoe schrijf je dat?).

En China? Wie ben ik om te twijfelen aan de oprechtheid van een ware kapitacommunistische volksdemocratie. Inderdaad: er staat daar heelwat interessants te lezen. Ik onderschat dat ongetwijfeld.

Je hebt gelijk: ik ben bevooroordeeld. Er is namelijk één soort kapitalisten dat ik niet kan uitstaan: communisten.

@ Eric(a) Jans

1. Mijn punt is gewoon dat ik in de Chinese pers rechtstreeks of onrechtstreeks wel wat zaken lees die kritiek op bestaande wantoestanden inhouden: corrupte ambtenaren, zatte zoon van topofficial die zonder rijbewijs met auto van pa een ongeluk veroorzaakt en dan de politie begint af te dreigen, enzovoort.
Betekent dit dat ik hier vanuit den Belziek er alles lees, of dat er alles in de pers mag? Nee.
Maar ook in de buitenlandse verslaggeving over China heb ik er nog niet echt iets over gelezen. Dit wijst er volgens mij toch op dat het drugsgebruik er op zijn minst een tijdlang gedaald moet zijn en nu nog steeds niet op het niveau van destijds is. Vandaar mijn oorspronkelijke vraag.

2. In dit opzicht vind ik het antwoord van Traveller interessant, want nu zijn er heel wat meer verbindingen met het buitenland, maar "Intussen is de cultuur veranderd en wordt er op neer gekeken."
Dit doet mij denken aan de door mij eerder al geciteerde columnist van Asia Times Online: David Goldman aka "Spengler" en zijn opvatting over stervende culturen. 19° eeuws China was een stervende cultuur (situatie even blok as in België nu, zelfde houding establishment, uitverkoop aan het buitenland, enz.)
In dit opzicht zou je het enorm hoge percentage van druggebruikers als een indicator kunnen beschouwen van de overlevingswil van een bepaalde beschaving. In dat geval bewijst dit nog maar eens dat het in het Westen, maar nog meer in Iran, niet goed gesteld is met die overlevingswil als beschaving, terwijl het er in China nu (voorlopig?) wel goed mee gesteld zou zijn.
Meteen weet je dan ook wat er moet wijzigen om het drugsgebruik hier echt een halt toe te roepen in plaats van enkel maar aan symptoombestrijding te doen.

3.Als er één soort communisten is die ik toch al iets minder erg vind dan alle andere, dan zijn het wel die verfoeilijke kapitalistische communisten.
Er sterven nu toch al geen miljoenen Chinezen zoals ten tijde van Mao of zoals die twee miljoen dode Noord-Koreanen dankzij hun nog zuivere communistische leiders.
Ik vergelijk de transitie van de volksrepubliek China met wat West- en Centraal Europa in de negentiende eeuw heeft doorgemaakt. Zal het eindresultaat hetzelfde zijn? Dat is absoluut niet zeker. Vooral omdat de huidige Chinese machthebbers ook wel geschiedenisboeken kunnen lezen en er hun lessen durven uit te trekken.
Ondertussen geldt in China nog steeds de algemene regel van de communisten. Een Chinese vriend verwoordde die regel ooit tegen mij bitter: "As is the general rule in China: Privileged come first! Shit!"

88

@ Erica Jans
Je hebt het over China, communisten en de media in China.

Die communisten, die moet je in China echt met een vergrootglas zoeken. In China is het ieder voor zich en niemand voor een ander. Communisme, dat is slechts een korte ziekte geweest in de duizendjarige geschiedenis van China. De communisten zijn er nooit in geslaagd om het Confucianisme (een in wezen bikkelharde kapitalistische doctrine) uit te roeien. De laatste jaren is het Confucianisme weer helemaal in opbloei.

Van hier uit gezien krijg ik de indruk dat Europa zich aan het opmaken is voor een "Culturele Revolutie" die de eigen bevolking in bittere armoede gaat drijven en een grote diaspora van middelen en welvaart gaat veroorzaken. De eerste tekenen zijn er al.
Europa's Ìú·¹Íë (tie3fan4wan3 - ijzeren rijstkom) staat al klaar, nee erger nog, in belgie is het al van dat: uitgebreide privileges voor al wie uit de hand van de staat eet en bereid is om daarvoor zijn principes opzij te schuiven.
Ik hoop van harte dat Europa's Culturele Revolutie en ´óÔ¾½ø (da4yue4jin4 - great leap forward) minder slachtoffers gaat eisen dan de Chinese. Maar slachtoffers, die gaan er zeker vallen in Europa, die vallen er nu al, de aantallen zullen binnenkort ongetwijfeld sterk oplopen.

En wat die media in China betreft ben ik het eens met BDE. Ik heb het al eerder beweerd en geschreven: de Chinese pers en media zijn vaak minder regimeslaafs dan de belgische. Natuurlijk, voor CCTV is er niks beter dan China, maar daarnaast hoor ik hier in veel andere media ook ferm wat kritiek op de regering of op specifieke beslissingen.

Moet ik mijn Kiplingwetten nog eens posten of ken je die intussen van buiten ?

Als ik zeg dat druggebruik marginaal is (en spectaculair oogt), dan is dat toch moeilijk in overeenstemming te brengen met jouw laatste zin. Alcoholisme is wijd verspreid (dus niet marginaal) en de medische en maatschappelijke gevolgen zijn veel groter dan die van druggebruik.

@Benny

Mensen blijken een genetische aanleg te bezitten tot alcoholverslaving.
Het is wel interessant te weten dat dit gerelateerd zou zijn met een TEKORT aan sommige bestanddelen in de hersenen. Althans volgens sommige (Amerikaanse) wetenschappers. (ik moet de bron terug opzoeken). Voeding zou daar een belangrijke rol in spelen. Bij aanvulling van het tekort aan welbepaalde voedingsbestanddelen (wat mogelijk is), zou de verslaving op zeer korte tijd (= dagen) verdwijnen.

Waarom dit tekort bij de ene mens WEL een verslaving veroorzaakt en waarom bij iemand anders NIET, zou dus met erfelijkheid te maken hebben.

Een minstens even belangrijk bijkomend aspect is de vergiftiging van de lever die groter is naarmate de verslaving langer duurt. Dat alcohol ogenschijnlijk meer gedoogd wordt en maatschappelijk als minder verwoestend wordt gepercipieerd, komt juist door die verschillen in reactie van de menselijke fysiologie op alcohol. Naast het mogelijk agressief of onaangepast gedrag, kort na het (overmatige) gebruik, is er wel op langere termijn een aanzienlijke vermindering van de kwaliteit van het geheugen. Dit is ook te wijten aan beschadiging van hersencellen. Komt daar ook nog bij de sterk verhoogde kans tot het ontstaan van levercirrose, op iets langere termijn dodelijk na een slepende ziekte, door vernietiging en afsterving van te veel levercellen (door alcohol die een gifstof is).

Voor drugs is het enigszins anders. Iedereen die drugs gebruikt loopt ONMIDDELLIJKE en irreversibele hersenbeschadiging op! De graad van beschadiging is afhankelijkheid van het stadium van ontwikkeling van de hersenen bij gebruik, van de soort genomen drug en van de gebruikte hoeveelheid en frequentie.

Het gecontroleerd medisch gebruik van morfine als pijnstiller is natuurlijk wel verantwoord, wanneer andere middelen ontoereikend zijn. Onder die omstandigheden ontstaat bij beperkt gebruik in de tijd en door aangepaste dosering, geen verslaving.

De vraag blijft: Legaliseren of niet?

Het legaliseren van drugs neemt in belangrijke mate een rem weg voor het gebruik bij een aantal mensen. En bij die zogenaamde 'burgerlijke verantwoordelijkheid' heb ik toch mijn twijfels. Legaliseren zou concreet betekenen dat elke drugsdealer, die een (nog altijd sterk beïnvloedbare) jongere van 18j (ook met onvolgroeide hersenen!) in zijn val en achteraf in zijn klauwen krijgt, daar ALTIJD straffeloos van kan afkomen.

Wie die 'burgerlijke verantwoordelijkheid' correct opneemt, die wordt zeker geen dealer en zal vanzelf alles in het werk stellen om dat vernietigend spul uit zijn omgeving te houden en zijn nageslacht er zoveel mogelijk voor te behoeden. Voor hen is trouwens die legalisering niet nodig!

Tja, het alternatief, een doeltreffende repressieve wetgeving, betekent natuurlijk meer bemoeienis van de overheid. Maar het zal je eigen zoon of dochter maar wezen, wiens hersenen en hele toekomst dus, door niet te straffen, stinkend rijk geworden producenten, transporteurs en dealers, definitief om zeep worden geholpen.

Er is in vele gevallen wel een 'weg terug'. Maar die blijkt na gebruik van harddrugs heel moeizaam te verlopen. Voor ouders vrees ik, een schrijnende lijdensweg met onzeker succes. Ook de kans op herval blijft bestaande, zowel als een aantal (fysische en/of mentale) restverschijnselen, zelfs na maatschappelijke re-integratie. Een jongere die nooit harddrugs gebruikte, komt er voor de rest van zijn leven altijd beter uit.

Voor wat de zogenaamde soft-drugs betreft, kan ik mij daar niet over uitspreken, wegens geen informatie. Maar men mag zich als ouder wel gelukkig prijzen als ze ook daar van afblijven.

@Cogito:

'is relatief makkelijk zelf te produceren'

Laat je mij iets weten zodra je de productie van cocaïne en heroïne onder de knie hebt?

@Cogito
"Na legalisering en mits geen taxatie worden drugs zo goedkoop als tabak zonder taks. m.a.w. dat kost niks en is relatief makkelijk zelf te produceren."

Kan men daaruit zomaar besluiten dat er minder drug zal gebruikt worden?

De maatschappelijke problematiek is ook veel complexer.
- Jongeren, die de toekomst van de maatschappij vormen, zijn daarin een heel kwetsbare groep.
- De factor 'verslaving', zowel lichamelijk als geestelijk, en het bijgaande verlies aan productiviteit kunnen niet zomaar 'in cijfers' verrekend worden.
- De daarmee samenhangende criminaliteit evenmin.

Het debat over de legalisering van drug, voornamelijk van softdrug, wordt bijvoorbeeld in Nederland al vele jaren gevoerd. De meningen zijn verdeeld en er zijn zowel een hele reeks pro als anti- argumenten die aangevoerd kunnen worden. Een voor de hand liggende oplossing is er dus niet.

Op elk detail kan trouwens verder gediscussieerd worden.
Bijvoorbeeld: "Vaardig een verbod uit op het gebruik onder achttien".
Dan is iemand inderdaad wel meerderjarig, maar zijn/haar hersenen hebben nog niet de volle ontwikkeling of maturiteit bereikt. Wetenschappers schatten dat pas rond 25 jaar. Gebruik vanaf 18j is dus nog zeer schadelijk.

Gedoogbeleid is een pragmatisch beleid dat toelaat om de problematiek deels onder controle te houden. Maar het leidt per definitie nooit naar een echte oplossing.

@Cogito:

Als je de luxe en de snelheid van een Boeing 747 gewend bent, vind je een Piper Cub toch veel te min.

@Lizzie, mooie uiteenzetting. Het rare is dat ik dit soort discussies over drugs al meemaak vanaf mijn 18 à 19 jaar, dat is reeds zo een 35 jaar dus. Een verlossend antwoord heb ik nooit gekregen en bij mijn weten is er tijdens een discussie nog nooit of bijna nooit iemend van mening veranderd.
Ik weet maar al te goed dat er aardig wat mensen die ik ken ooit wel eens één of ander geprobeerd hebben. Veel positiefs wisten die daarover niet te vertellen en het risico om met de wet in botsing te komen heeft de meesten er toch van weerhouden om er mee verder te gaan. Een eerste joint valt zelden mee, vergelijk het met de eerste sigaret of je eerste glazen bier, waarbij je hoofd begint te tollen als een op hol geslagen planeet.
De regelmatige gebruikers praten natuurlijk anders. De prijs van het spul is voor hen het voornaamste argument om te legaliseren.
De twee (broers) die ik van dichterbij wat ken en aan het zware spul zitten, dat is een ander verhaal. Eén heeft de veertig niet gehaald, de andere, nu 43 jaar, hebben we laatst gezien op de begrafenis van zijn vader en wist ons trots te vertellen dat hij in staat is om aan begeleid zelfstandig wonen te beginnen. Ja watte?
Uiteraard ken ik ook mensen die zwaar aan de drank zitten maar om één of andere mij onbekende reden blijken die toch in staat om te blijven functioneren, toegegeven, al is dat dikwijls met problemen.
Dat het gebruik van alcohol ten stelligste wordt afgewezen in de islam (een absoluut verbod is er niet dacht ik), vind ik niet zo gek.

Toegegeven: een stevige pint laat ik niet aan mij voorbijgaan; dat mag gerust nen Duvel zijn :-)

@ Traveller: dit keer grondig oneens. De strijd tegen menselijke zwakte is een eeuwige strijd; die win je nooit. Is dat een reden om de boel maar te laten zoals hij is Traveller? Neen neen neen.
Laten we mekaar niks wijsmaken, zowel jij als ik als al de anderen die hier reageren hebben zwakheden. Wijsheid zou moeten leiden tot het erkennen van je zwakheden, niet tot het legaliseren ervan.
Het legaliseren van drugs zou leiden tot minder politieke inmenging??? Bedoel je daarmee hoe de overheid nu bepaald waar wel en waar niet mag gerookt worden? Waar mag dan wel of niet gespoten worden, of gesnuifd of weet ik wat.
Stelen is ook een menselijke zwakte, laten we die dan ook maar legaliseren.

Traveller, ik zou er heel wat argumenten tegenin kunnen brengen maar laat het volstaan om het Nederlands gedoogbeleid als voorbeeld te nemen. Ze zijn er zelf stilletjesaan achter aan het komen dat heel hun beleid mislukt is.
Drugsgebruikers zijn een serieuze last voor de gemeenschap, zelfs als ze in de goot liggen.
In feite kan je het een beetje vergelijken met het dragen van de autogordel. Zeker in het begin hoorde ik vaak het argument dat ieder daar mee doet wat hij wilt, het is toch zijn lijf zeker. Het probleem echter is dat als er iets gebeurt mag de verzekering en de gemeenschap opdraaien voor de kosten.

Ook die autogordel, wat een sossenargument haal je daar nu boven Kerel? Wie "de gemeenschap" belast door zijn ziektekosten, moet gewoon een privéverzekering kunnen mogen nemen. En hoever gaat dat, "de gemeenschap" op kosten jagen? Dan toch maar dikke mensen verplicht op dieet? Wintersport verbieden enzovoort?

@Cogito: Het verplicht dragen van een gordel een sossenargument? Dacht ik even dat die plicht zowat wereldwijd bestaat, maar kom, ik weet er ook niet alles van.

En wintersport verbieden kan voor mij niet, evenmin als het verbieden om een privéverzekering aan te gaan. Echter die verzekeringen dekken enkel maar de kosten die het ziekenfonds niet terugbetaald. Ik ben niet tegen privéverzekering, maar zoals het systeem er nu voorstaat draait wel de gemeenschap op voor de vrijheid van: skiën, autogordel niet dragen en noem maar op.

Dikke mensen verplicht op dieet? Neen Cogito, maar met een privé ziekteverzekering zullen ze wel een hogere premie betalen, net zoals nu een hospitaalverzekering voor een vrouw duurder is dan voor een man.

Als je toestaat dat een gemeenschap een drugsverslaafde afstoot, dan kan ik in je argument van persoonlijke vrijheid komen. Er volgt dan ook het zelf dragen van de gevolgen.

Ik heb helemaal niet de indruk dat legaliseren van drugs over vrij gebruik gaat, eerder over de vrijhandel in drugs. Toch een nuance dacht ik.