Genografie
Dit artikel gaat over onze verre voorouders: wie ze waren, waar ze vandaan kwamen, in welke mate ze bijdroegen tot wie we nu zijn, en hoe IBM en National Geographic daar momenteel onderzoek naar doen waaraan iedereen kan deelnemen, mits betaling.
OERVADER EN OERMOEDER
Alle mensen die vandaag in leven zijn, stammen af van één vrouw die ongeveer 150.000 jaar geleden in Afrika leefde. Die vrouw, de "mitochondrische Eva", was natuurlijk niet de eerste vrouw, noch de enige vrouw die toen leefde. Alle mensen die vandaag in leven zijn, stammen af van één man die ongeveer 60.000 jaar geleden in Afrika leefde. Deze "Adam van het Y-chromosoom" was natuurlijk niet de eerste man, noch de enige man die toen leefde. Laat dit even bezinken, en pas de wetten van de logica erop toe. Er volgt uiteraard uit dat alle mensen die vandaag in leven zijn, ook afstammen van één man die 150.000 jaar geleden leefde. Maar het is pas 60.000 jaar geleden dat die mannelijke afstammingslijn genetisch ging "uitzwermen" naar de huidige wereldpopulatie, terwijl de vrouwelijke afstammingslijn al veel eerder ging "uitzwermen". Of, anders gezegd: die stamvader van 60.000 jaar geleden had kinderen bij verschillende vrouwen, die allen afstamden van die ene stammoeder van 150.000 jaar geleden. De periode waarin die gemeenschappelijke voorvader leefde, zou samenvallen met een flessenhals-periode, een vulcanische winter die zes jaar duurde, en waarin slechts enkele duizenden mensen konden overleven.
VIJFHONDERD JAAR GELEDEN LEEFDEN ER DUIZENDEN VOOROUDERS VAN MIJ
Mijn genoom, de configuratie van mijn DNA, is een mix van het DNA van al mijn voorouders. Nauwelijks honderd jaar geleden liepen er acht van die voorouders rond, tweehonderd jaar geleden waren dat er al 128. Vijfhonderd jaar geleden in theorie meer dan honderdduizend, in de praktijk heel wat minder, door een verschijnsel dat genealogen "kwartierherhaling" of "kwartierverlies" noemen, en dat erop neerkomt dat er verre voorouders zijn die zowel langs vaderszijde als langs moederszijde terugkeren, omdat verre familieleden met elkaar trouwen.
STAMREEKS VERSUS KWARTIERSTAAT
Vijftien jaar geleden heb ik wat opzoekingswerk gedaan naar mijn "stamboom", zoals dat heet. Via burgerlijke stand en parochieregisters kon ik teruggaan tot 1551. Het opzoeken van de "stamreeks" (vader van vader van vader enzovoorts) leert natuurlijk vooral iets over de reis die mijn achternaam in tijd en ruimte heeft gemaakt, en weinig over mijn totale "afstamming". Voor die totale afstamming zou ik niet mijn stamboom of stamreeks, maar mijn kwartierstaat moeten opstellen. Dat zou dan in het midden van de zestiende eeuw niet één voorvader opleveren met de naam "Van Braekel", maar een paar duizend voorouders met verschillende achternamen, die allemaal bijgedragen hebben tot mijn genetisch materiaal.
MIGRATIEGOLVEN
Bekijken we de geschiedenis van onze voorouders niet over een periode van enkele eeuwen, maar over enkele millennia, dan wordt ook het ruimtelijke aspect belangrijk. De moderne mens ontstond in Afrika en migreerde in verschillende golven over de hele wereld. Elke migratiegolf is herkenbaar aan bepaalde genetische "markeerders". Omdat onze genetische configuratie een mix is van duizenden voorouders die via verschillende wegen Europa binnenkwamen, kan DNA-onderzoek niet meer nagaan welke voorouder welke weg volgde. Op twee uitzonderingen na: de vaderlijke stamlijn (vader van vader van vader enz.), en de moederlijke stamlijn (moeder van moeder van moeder enz.). Dat komt omdat mannen een stukje Y-chromosoom hebben dat van vader op zoon wordt doorgegeven, zonder dat het door genetisch materiaal van de moeder wordt beïnvloed; en omdat moeders aan al hun kinderen het DNA van de mitochondriën (de energiefabriekjes in de cellen) doorgeven, zonder dat de vader hierbij een rol speelt. Het Y-chromosoom en de mitochondriën vormen dus een manier om twee specifieke afstammingslijnen te volgen in tijd en ruimte.
THE GENOGRAPHICS PROJECT RECONSTRUEERT MIGRATIES
National Geographic en IBM hebben een project lopen dat "Genographic" heet. Voor $126,5 kan je een testkit bestellen waarmee je wat celmateriaal kunt verzamelen van de binnenkant van je wang. Dit stuur je dan op naar een laboratorium in Houston, en enkele maanden later krijg je op een kaart de migraties te zien die je "voorouders" in de loop van tienduizenden jaren gemaakt hebben vanuit Afrika. Ik raakte op de hoogte van dit project via een podcast van IT Conversations, en ik heb gisteren mijn testkit besteld. Enkele bloggers hebben hun resultaten al ontvangen en gepubliceerd, hier, hier, hier, hier, hier en hier. Ook enkele IBM-medewerkers hebben hun resultaten bekendgemaakt.
SLECHTS KLEIN DEELTJE VAN TOTALE AFSTAMMING
Toch moeten we deze "resultaten" in het juiste perspectief bekijken: ze zeggen enkel iets over de migratie van de vaderlijke of moederlijke stamreeks. Alles wordt immers onderzocht aan de hand van het Y-chromosoom, dat enkel van vader op zoon wordt doorgegeven, en aan de hand van het mitochondrische DNA, dat enkel door de moeder aan al haar kinderen wordt doorgegeven. Van de duizenden tijdsdraden die mij met al mijn voorouders verbinden, worden er hier dus slechts twee onderzocht, namelijk die naar een oervader en die naar een oermoeder. Als uit de resultaten bijvoorbeeld zou blijken dat mijn verre voorvader langs vaderskant uit Afrika via de Iran en de Himalaya naar Europa kwam, en mijn verre voormoeder langs moederskant via de Kaukasus, dan belet dat natuurlijk niet dat ik ook talloze voorouders heb die via Anatolië naar Europa kwamen. Wie dus na het ontvangen van de testresultaten zegt dat "hij nu eindelijk weet van waar zijn voorouders kwamen", die raaskalt. Het is alsof je na het lezen van één boek van Tom Lanoye zou beweren dat je nu eindelijk weet hoe de Nederlandstalige literatuur in elkaar zit. De slogans waarmee het project wordt aangekondigd, zoals "where did you come from" en "trace your ancestors back", zijn dus enigszins misleidend. "Trace one of your ancestors back" of "where did your grand-grand-grand-etc-father come from" zou correcter zijn. Het onderzoek is dus voor het individu slechts van anekdotisch belang. De totaliteit van de onderzoeksresultaten zijn wel van wetenschappelijk belang voor het verder in kaart brengen van de migratiestromen doorheen de geschiedenis.
Dit kaartje toont de mogelijke gereconstrueerde routes, waarbij de blauwe lijnen voor het Y-chromosoom staan, en de gele lijnen voor het mitochondrische DNA. Onze vrouwelijke voorouders kwamen dus blijkbaar Europa binnen via de Kaukasus, de mannelijke voorouders via Anatolië (de eerste landbouwers) of, veel vroeger, via een omweg langs Iran (de Cro-Magnon). Over enige tijd weet ik dus welke lijnen op mijn vaderlijke afstammingslijn toepasselijk zijn. Alle testresultaten van alle deelnemers worden door Genographic uiteraard ook gebruikt om de theoretische modellen bij te sturen.
OERVADER EN OERMOEDER
Alle mensen die vandaag in leven zijn, stammen af van één vrouw die ongeveer 150.000 jaar geleden in Afrika leefde. Die vrouw, de "mitochondrische Eva", was natuurlijk niet de eerste vrouw, noch de enige vrouw die toen leefde. Alle mensen die vandaag in leven zijn, stammen af van één man die ongeveer 60.000 jaar geleden in Afrika leefde. Deze "Adam van het Y-chromosoom" was natuurlijk niet de eerste man, noch de enige man die toen leefde. Laat dit even bezinken, en pas de wetten van de logica erop toe. Er volgt uiteraard uit dat alle mensen die vandaag in leven zijn, ook afstammen van één man die 150.000 jaar geleden leefde. Maar het is pas 60.000 jaar geleden dat die mannelijke afstammingslijn genetisch ging "uitzwermen" naar de huidige wereldpopulatie, terwijl de vrouwelijke afstammingslijn al veel eerder ging "uitzwermen". Of, anders gezegd: die stamvader van 60.000 jaar geleden had kinderen bij verschillende vrouwen, die allen afstamden van die ene stammoeder van 150.000 jaar geleden. De periode waarin die gemeenschappelijke voorvader leefde, zou samenvallen met een flessenhals-periode, een vulcanische winter die zes jaar duurde, en waarin slechts enkele duizenden mensen konden overleven.
VIJFHONDERD JAAR GELEDEN LEEFDEN ER DUIZENDEN VOOROUDERS VAN MIJ
Mijn genoom, de configuratie van mijn DNA, is een mix van het DNA van al mijn voorouders. Nauwelijks honderd jaar geleden liepen er acht van die voorouders rond, tweehonderd jaar geleden waren dat er al 128. Vijfhonderd jaar geleden in theorie meer dan honderdduizend, in de praktijk heel wat minder, door een verschijnsel dat genealogen "kwartierherhaling" of "kwartierverlies" noemen, en dat erop neerkomt dat er verre voorouders zijn die zowel langs vaderszijde als langs moederszijde terugkeren, omdat verre familieleden met elkaar trouwen.
STAMREEKS VERSUS KWARTIERSTAAT
Vijftien jaar geleden heb ik wat opzoekingswerk gedaan naar mijn "stamboom", zoals dat heet. Via burgerlijke stand en parochieregisters kon ik teruggaan tot 1551. Het opzoeken van de "stamreeks" (vader van vader van vader enzovoorts) leert natuurlijk vooral iets over de reis die mijn achternaam in tijd en ruimte heeft gemaakt, en weinig over mijn totale "afstamming". Voor die totale afstamming zou ik niet mijn stamboom of stamreeks, maar mijn kwartierstaat moeten opstellen. Dat zou dan in het midden van de zestiende eeuw niet één voorvader opleveren met de naam "Van Braekel", maar een paar duizend voorouders met verschillende achternamen, die allemaal bijgedragen hebben tot mijn genetisch materiaal.
MIGRATIEGOLVEN
Bekijken we de geschiedenis van onze voorouders niet over een periode van enkele eeuwen, maar over enkele millennia, dan wordt ook het ruimtelijke aspect belangrijk. De moderne mens ontstond in Afrika en migreerde in verschillende golven over de hele wereld. Elke migratiegolf is herkenbaar aan bepaalde genetische "markeerders". Omdat onze genetische configuratie een mix is van duizenden voorouders die via verschillende wegen Europa binnenkwamen, kan DNA-onderzoek niet meer nagaan welke voorouder welke weg volgde. Op twee uitzonderingen na: de vaderlijke stamlijn (vader van vader van vader enz.), en de moederlijke stamlijn (moeder van moeder van moeder enz.). Dat komt omdat mannen een stukje Y-chromosoom hebben dat van vader op zoon wordt doorgegeven, zonder dat het door genetisch materiaal van de moeder wordt beïnvloed; en omdat moeders aan al hun kinderen het DNA van de mitochondriën (de energiefabriekjes in de cellen) doorgeven, zonder dat de vader hierbij een rol speelt. Het Y-chromosoom en de mitochondriën vormen dus een manier om twee specifieke afstammingslijnen te volgen in tijd en ruimte.
THE GENOGRAPHICS PROJECT RECONSTRUEERT MIGRATIES
National Geographic en IBM hebben een project lopen dat "Genographic" heet. Voor $126,5 kan je een testkit bestellen waarmee je wat celmateriaal kunt verzamelen van de binnenkant van je wang. Dit stuur je dan op naar een laboratorium in Houston, en enkele maanden later krijg je op een kaart de migraties te zien die je "voorouders" in de loop van tienduizenden jaren gemaakt hebben vanuit Afrika. Ik raakte op de hoogte van dit project via een podcast van IT Conversations, en ik heb gisteren mijn testkit besteld. Enkele bloggers hebben hun resultaten al ontvangen en gepubliceerd, hier, hier, hier, hier, hier en hier. Ook enkele IBM-medewerkers hebben hun resultaten bekendgemaakt.
SLECHTS KLEIN DEELTJE VAN TOTALE AFSTAMMING
Toch moeten we deze "resultaten" in het juiste perspectief bekijken: ze zeggen enkel iets over de migratie van de vaderlijke of moederlijke stamreeks. Alles wordt immers onderzocht aan de hand van het Y-chromosoom, dat enkel van vader op zoon wordt doorgegeven, en aan de hand van het mitochondrische DNA, dat enkel door de moeder aan al haar kinderen wordt doorgegeven. Van de duizenden tijdsdraden die mij met al mijn voorouders verbinden, worden er hier dus slechts twee onderzocht, namelijk die naar een oervader en die naar een oermoeder. Als uit de resultaten bijvoorbeeld zou blijken dat mijn verre voorvader langs vaderskant uit Afrika via de Iran en de Himalaya naar Europa kwam, en mijn verre voormoeder langs moederskant via de Kaukasus, dan belet dat natuurlijk niet dat ik ook talloze voorouders heb die via Anatolië naar Europa kwamen. Wie dus na het ontvangen van de testresultaten zegt dat "hij nu eindelijk weet van waar zijn voorouders kwamen", die raaskalt. Het is alsof je na het lezen van één boek van Tom Lanoye zou beweren dat je nu eindelijk weet hoe de Nederlandstalige literatuur in elkaar zit. De slogans waarmee het project wordt aangekondigd, zoals "where did you come from" en "trace your ancestors back", zijn dus enigszins misleidend. "Trace one of your ancestors back" of "where did your grand-grand-grand-etc-father come from" zou correcter zijn. Het onderzoek is dus voor het individu slechts van anekdotisch belang. De totaliteit van de onderzoeksresultaten zijn wel van wetenschappelijk belang voor het verder in kaart brengen van de migratiestromen doorheen de geschiedenis.
Dit kaartje toont de mogelijke gereconstrueerde routes, waarbij de blauwe lijnen voor het Y-chromosoom staan, en de gele lijnen voor het mitochondrische DNA. Onze vrouwelijke voorouders kwamen dus blijkbaar Europa binnen via de Kaukasus, de mannelijke voorouders via Anatolië (de eerste landbouwers) of, veel vroeger, via een omweg langs Iran (de Cro-Magnon). Over enige tijd weet ik dus welke lijnen op mijn vaderlijke afstammingslijn toepasselijk zijn. Alle testresultaten van alle deelnemers worden door Genographic uiteraard ook gebruikt om de theoretische modellen bij te sturen.
Reacties
Eric Jans
zondag, 2 oktober, 2005 - 11:08Ladies first?
VH
zondag, 2 oktober, 2005 - 12:44Een voorzet voor Koen Robeys. Uit parochieregisters kan je natuurlijk opmaken wie je wettige voorouders waren, of je achternaam traceren. Achternamen zijn in Vlaanderen pas verplicht gemaakt door de Bourgondiers, en in Nederland door Napoleon (als ik me goed herinner). Genetisch kan afstamming natuurlijk anders liggen. Moederschap is een zekerheid, vaderschap een waarschijnlijkheid.
Overigens gaat dit artikel over de HSS, ik zoek nog altijd iets degelijks over de mysterieuze Neanderthaler die lange tijd heeft gecoexisteerd met HSS in Europa en maar onlangs (30Kjaar) is uitgestorven. Er bestaat thans een consensus over dat die Neanderthaler helemaal niet zo dom en primitief was als vroeger werd aangenomen.
Koen Robeys
zondag, 2 oktober, 2005 - 13:36Hugo: Dit onderwerp was te moeilijk voor mij - remember? - bij een usenetdiscussie van een hele tijd geleden, hoewel niemand minder dan jijzelf en Karlos Callens probeerden het me uit te leggen. Je sprak zelfs troostende woorden toen ik verdrietig de handdoek in de ring gooide :-)
Het interesseert me allemaal wel, maar ik geraak nooit op het niveau waar ik het zelf in enkele zinnen kan uitleggen. Ik zit dan ook alweer te piekeren. Als we allemaal in mannelijke resp. vrouwelijke lijn afstammen van één bepaald individu; betekent dat dan ook dat die een "stamvader" was? (Heb ik dat woord trouwens wel goed begrepen?) Of ook, moet die ene man van destijds "met verschillende vrouwen kinderen gehad hebben"? Helpt de volgende analogie me vooruit (of duw ik mezelf juist in de problemen met verwarringstichtende toevoegingen, die met de eigenlijke logica niets te maken hebben?)
De analogie: we stammen in de vaderlijke lijn af van één grootouder; hoewel we er vier hebben, en één andere van die vier is ook een man. Dus stammen we ook in vaderlijke lijn af van één overgrootouder, hoewel we er acht hebben, en drie andere daarvan zijn ook mannen.
Dus neem nu mijn neef, zoon van de broer van mijn vader. Die stamt in de mannelijke lijn af van dezelfde grootvader als ik. Maar dat neemt niet weg dat hij drie andere grootouders heeft, en één daarvan is een andere man, die niet in mijn afstamming zit. En ikzelf heb nog een grootvader die niet in zijn afstamming zit.
En die twee *andere* grootvaders leefden in ongeveer dezelfde periode. Samen hebben wij drie verschillende grootvaders, waarvan er slechts één onze grootvader in mannelijke lijn is.
Dus ik extrapoleer - en het punt is natuurlijk dat extrapoleren er goed uitziet, maar het vaak niet is, en ik ben niet in een staat om uit te maken of het zo is - en "concludeer" dat die "stamvader", zoals die "mitochondrische Eva", helemaal niet zo bijzonder is; niet meer dan die ene grootvader temidden van de twee andere dat is.
We zijn, "dus", wel degelijk afstammelingen van een groepje mensen uit die periode, en niet van één enkele mens - en het blijft overigens wel interessant te weten dat dat maar een klein groepje is. En in dat groepje zaten toen al verschillende mannen. Tenslotte is het voor genen volstrekt onverschillig of ze door een man dan wel door een vrouw zijn doorgegeven.
En indien iemand me nu zou komen vertellen dat dat allemaal klopt, dan ben ik er nog lang niet, want dan heb ik helemaal niet begrepen waarom er zoveel spel is rond de "stamvader" en de "mitochondrische Eva". En toen dat me destijds in die discussie niet duidelijk werd, ondanks de zeer verdienstelijke pogingen, heb ik maar afgehaakt.
:-)
Koen
LVB
zondag, 2 oktober, 2005 - 14:09@koen: "...die stamvader, zoals die mitochondrische Eva, helemaal niet zo bijzonder is; niet meer dan die ene grootvader temidden van de twee andere dat is."
de andere mannen die toen leefden hebben nu geen enkele nazaat in mannelijke lijn meer; de andere vrouwen die toen leefden hebben nu geen enkele nakomeling meer.
Florisla
zondag, 2 oktober, 2005 - 14:20> Er volgt uiteraard uit dat alle mensen die vandaag
> in leven zijn, ook afstammen van één man die 150.000
> jaar geleden leefde.
Hier ga je ervan uit dat de mitochondrische Eva kinderen had bij slechts 1 man. Maar dat wordt toch nergens beweerd?
LVB
zondag, 2 oktober, 2005 - 14:31@Florisla: het moest inderdaad zijn: "dat alle mensen die vandaag leven, in mannelijke lijn ook afstammen van 1 man die 150.000 jaar geleden leefde".
De andere mannen die 150.000 jaar geleden leefden, leverden geen enkele bijdrage tot de Y-chromosomen die vandaag aanwezig zijn.
Er kunnen dus vandaag mensen rondlopen die afstammelingen zijn van andere mannen die 60.000 of 150.000 jaar geleden rondliepen, maar die afstammingslijn verloopt op een bepaald moment via dochters, dus niet in mannelijke lijn.
LVB
zondag, 2 oktober, 2005 - 14:40Ik denk dus dat er in plaats van "alle mensen die vandaag in leven zijn, stammen af van één man die ongeveer 60.000 jaar geleden in Afrika leefde", moet staan "lle mensen die vandaag in leven zijn, stammen in mannelijke lijn af van één man die ongeveer 60.000 jaar geleden in Afrika leefde".
Of, anders gezegd: die oervader kan een broer gehad hebben, die bijvoorbeeld alleen dochters had, en waarvan er vandaag nog steeds nakomelingen rondlopen!
Omdat de bewering "alle mensen die vandaag in leven zijn, stammen af van één man die ongeveer 60.000 jaar geleden in Afrika leefde", gebaseerd is op de studie van het Y-chromosoom, kan je er alleen conclusies uit trekken over de afstamming in mannelijke lijn.
De bewering "alle mensen die vandaag in leven zijn, stammen af van één man die ongeveer 60.000 jaar geleden in Afrika leefde" is niet door mij uitgevonden, werd in het bovenstaande artikel inderdaad door mij herhaald, maar lijkt me dus niet 100% exact indien je "stammen af van één man" interpreteert als "stammen uitsluitend af van één man". Het is heel goed mogelijk dat de mannelijke tijdsgenoten van die oervader ook nog nakomelingen hebben rondlopen, maar die nakomelingen zijn dan wel tegelijk ook nakomelingen van die oervader. Die oervader is dus niet DE oervader, maar EEN oervader, maar wel de enige oervader waarvan we het bestaan wetenschappelijk kunnen aantonen. Je hebt dus inderdaad gelijk, Koen, maar enkel wat betreft de oervader, niet wat betreft de oermoeder. De vrouwelijke tijdgenoten van de oermoeder hebben vandaag geen enkele nakomeling meer rondlopen, anders zouden we hun mitochondrisch DNA vandaag kunnen terugvinden.
Koen Robeys
zondag, 2 oktober, 2005 - 16:20Die assymetrie begrijp ik niet. Ik zou wel de symmetrie begrijpen: in mannelijke lijn kan je teruggaan op één voorouder die EEN, maar niet DE voorouder is. "Dus" kan je in vrouwelijke lijn teruggaan op één vooroud(st)er die "dan" EEN, maar niet DE oermoeder is. "Immers", er lopen vandaag nakomelingen van tijdgenotes van die <oermoeder in vrouwelijke lijn> rond, maar in wiens afstammingsketen mannen zitten.
Zo op 't eerste zicht: fijne analogie. Maar als je zegt dat het fout is, en dat we dat weten omdat we het kunnen zien aan het mitochondrisch DNA, dan wil ik dat gerust aannemen. Maar ik begrijp het niet. Waarom zou de logica van beide afstammingslijnen verschillend zijn? Beats me.
:-)
Koen
LVB
zondag, 2 oktober, 2005 - 16:26@Koen: die asymmetrie ontstaat omdat het Y-chromosoom door de vader doorgegeven wordt aan zijn zonen, terwijl de moeder haar mitochondrisch DNA doorgeeft aan al haar kinderen, ongeacht het geslacht.
Dat maakt dus inderdaad een verschil voor de 'meetmogelijkheden' die we hebben, en bijgevolg ook voor de beweringen die we kunnen doen.
De afstammingslijnen zelf, de wijze van voortplanten verschilt uiteraard niet, maar de middelen die we in beide gevallen hebben om te meten en dus om conclusies te trekken, verschillen wel.
Wat we vandaag in het mitochondrisch DNA vinden, kan ons terugleiden naar 1 oermoeder, en we kunnen zeggen: geen enkele andere vrouw die toen rondliep, heeft haar mitochondrisch DNA via voortplanting kunnen katapulteren naar onze tijd, en DUS heeft geen enkele andere vrouw die toen rondliep, nu nakomelingen. Wat de man betreft: geen enkele andere man die toen leefde, heeft de genen op zijn Y-chromosoom via voortplanting kunnen katapulteren naar onze tijd. Maar dat betekent niet dat er toen geen andere mannen rondliepen, die via hun dochters (of zonen die dochters hadden) andere stukken van hun genoom naar onze tijd hebben kunnen katapulteren.
Koen Robeys
zondag, 2 oktober, 2005 - 17:51Gedraagt mitochondrisch DNA zich dan niet precies zoals het y-chromosoom? Ben je zeker dat het via beide geslachten wordt doorgegeven? Ik dacht, zonder enige kennis te claimen, dat het alleen via vrouwelijke lijn werd doorgegeven.
Natuurlijk, als ik dat fout had zie ik dat de "symmetrie" verbroken is. In dat geval moet ik nog eens serieus nadenken over wat daar uit af te leiden valt - een onderwerp waarvoor relatief veel nadenken me relatief weinig inzicht bezorgt, dus reken maar niet te snel op mijn conclusies :-)
Koen
LVB
zondag, 2 oktober, 2005 - 17:55Het mitochondrisch DNA wordt NAAR beide geslachten doorgegeven, VIA de moeder.
De test van National Geographic en IBM test bij de mannen het Y-chromosoom, en bij de vrouwen het mitochondrisch DNA. Bij mannen wordt het mitochondrisch DNA niet getest, om niet te moeten discrimineren of om geen hogere prijs te moeten vragen :-)
Briggs - Smokey Bear
zondag, 2 oktober, 2005 - 22:11Zo'n Geno-kit kost wel iets van een 130$ buiten de VSA..euh kan dat niet een beetje goedkoper ? Ik ben maar nen arme student die juist blut geplunderd werd door walibi ;p.
Soit, Ik ben geld aant sparen voor ne kit...waarschijnlijk nog een beetje meer bijsparen voor importbelasting ook zekers?
Karl
maandag, 3 oktober, 2005 - 12:43Ik heb zo onlangs nog wat zitten lezen op http://www.atlan.org over het mythologisch atlantis (het gaat over 11K jaar geleden), en heb daar beseft dat we heel wat informatie gewoon kwijtgespeeld zijn over tijd. Er blijven ons slechts een paar fossielen, een paar vergane geschriften van beschavingen rond de middellandse zee, die meestal dan nog allegoriën waren van verhalen uit de prehistorie en de ruïnen van gebouwen waarin ooit kennis geboekstaafd stond. Kennis die we soms nog niet heruitgevonden hebben...
Daarom ook dat ik weinig geloof hecht aan het verhaal dat we uitsluitend uit Afrika afkomstig zijn. Er zitten teveel gaten in de geschiedenis.
Koen Robeys
woensdag, 5 oktober, 2005 - 21:40Verder piekerend schiet me te binnen dat Rusland de plaats is waar enkele duizenden jaren geleden het paard is uitgevonden. Daarmee zijn vervolgens grote stukken van Euroipa de stuipen op het lijf gejaagd. Nietzsche beweerde nog dat de Europese elite uiteindelijk afkomstig was van plunderende ruiterbendes; wie weet...
Anatolië is dan weer de plaats via welke de Turken Europa zijn binnengevallen. En inderdaad zijn we niet ver van de plaats waar de eerste landbouwers, althans in de buurt van europa vandaan kwamen. Zouden we dat ook allemaal in dat kaartje terugvinden?
(Anderzijds heb ik momenteel enkele glazen wijn op. Misschien ziet het er morgen alweer veel minder overtuigend uit...)
:-)
Koen
LVB
woensdag, 5 oktober, 2005 - 21:56@Koen: het gebruik van het paard voor menselijke transportdoeleinden werd, dacht ik, 'uitgevonden' in wat nu Oekraïne is, in de Kurgan-cultuur.
Nee, de invallen van de (uit Centraal-Azië afkomstige) Turken in Anatolië en in Europa zijn te recent (resp. 12e eeuw en 15e eeuw) om nog binnen de scope van dat kaartje op de Genographic-website te vallen, dat immers stopt bij 5000 BC. Maar de eerste landbouwers zouden inderdaad vanuit het Midden-Oosten via Anatolië naar Europa gekomen zijn.
Voor de meeste West-Europese mannen zal de Genographics-DNA-test op het Y-chromosoom 1 van 2 mogelijke uitkomsten te zien geven: ofwel M343 (haplogroep R1B), voor wie in mannelijke lijn van de Cro-Magnons afstamt, ofwel M172 (haplogroep J2) voor de afstammelingen in mannelijke lijn van de eerste landbouwers, die pas later vanuit het Midden-Oosten Europa binnenkwamen. We spreken hier wel van migratiegolven die duizenden jaren geleden plaatsvonden.
Koen Robeys
donderdag, 6 oktober, 2005 - 18:10Inderdaad, het schiet me te binnen (weer nuchter) dat de Turken ethnisch (genetisch) Europeanen zijn, en dat ze van de invallers van enkele eeuwen geleden alleen de cultuur (in de zin van taal en religie) hebben overgenomen. Ik weet niet meer direct waar ik dat gelezen heb, zal wel McNeill geweest zijn.
Als ik me goed herinner zegt Diamond ergens iets over de gevolgen van de domesticering van het paard. Volkeren uit het oosten rukten op naar het westen, maar het gebeurde in verschillende fasen, en VZIW zijn dat wel onze genetische voorouders. Als ik wist waar ik dàt weer vandaan haalde zou ik het checken. Maar mijn baby-vakantie is voorbij, en nu heb ik veel minder tijd.
Als het allemaal ongeveer zo gegaan is zou het interessant zijn je af te vragen waarom de "Indo-Europeanen" van 5,000+ jaar geleden wel de lokale bevolking verdreven, en de Turken van 500+ jaar geleden niet.
Koen
LVB
donderdag, 6 oktober, 2005 - 18:16@Koen: die Indo-Europeanen verdreven de lokale bevolking niet echt, ze vermengden er zich wel mee. Die Cro-Magnon was geen paardrijder, laat dat duidelijk zijn.
Om op je vraag te antwoorden, mijn gissing: wie hier al aanwezig was tijdens de ijstijd, en wie kort na het terugtrekken van de ijskappen hier binnenkwam, kon zich voldoende inwortelen en voortplanten om een significante stempel te drukken op ons genoom. Wie hier pas kwam binnenvallen (Mongolen, Hunnen, Turken) toen er al miljoenen mensen in Europa leefden, kon slechts een kleine genetische stempel drukken.
Koen Robeys
donderdag, 6 oktober, 2005 - 19:21Luc: je lijkt de laatste tijd wel een echte paleo-historicus te zijn geworden. Ik denk me te herinneren dat soortgelijke onderwerpen wel eens op usenet ter sprake kwamen, maar voor zover ik me herinner had je niet dit soort gedetailleerde kennis of beredeneerde gissingen. Nog één of andere aanrader gelezen, de laatste maanden?
:-)
Koen