Nieuw! Fanta World. Fanta Mango. Uit Thailand. In België.

Ik zal het maar bekennen: ik ben lichtjes verslaafd aan Pepsi Max^®, zoals sommige andere mensen verslaafd zijn aan koffie, of zoals Michel Vuijlsteke verslaafd lijkt te zijn aan Coke Light^®. En wie durft beweren dat dit een "politieke blog" is, daarmee insinuerend dat ik hier alleen over politiek zou schrijven, verwijs ik graag naar het hoge aantal artikelen over frisdranken op deze blog: Coke Light Fashion Edition, Coke Wars, een citaat van Annemie Neyts over Coke, Fanta en de globalisering, de Cola-index (in het Nederlands en in het Engels).

Na zes uur 's avonds drink ik geen cola meer, omwille van de cafeïne en mijn nachtrust. Net voor het slapengaan durf ik wel eens een ijskoude Fanta Orange^® drinken. Mooi meegenomen dus dat reclamebureau Ogilvy in opdracht van Coca-Cola gratis blikjes van een gloednieuwe Fanta-variëteit opstuurde naar enkele Belgische bloggers, waaronder uw dienaar. Fanta World Mango uit Thailand zal gedurende vier à vijf maanden verkrijgbaar zijn in België. Daarna volgt weer een andere variëteit uit een ander land. Over de marketing-aspecten van dit Fanta-stuntje heb ik zonet in het Engels al een min of meer objectief tekstje geschreven.




De perstekst over dit nieuwe product draagt 14 februari als datum. De bloggers werden al op 10 februari verwend met een blikje en een tekstje. De blogosfeer kreeg dus de primeur, bij wijze van experiment. Maar niet de hele Belgische blogosfeer, en daar schort er mijns inziens toch wel iets met de aanpak die Ogilvy in dit specifieke geval heeft gevolgd.

Hoe kwamen de bloggers die meededen te weten dat ze konden meedoen? Via een commentaartje van Franky Willekens op een blogpost van Smetty.be. Als ik er niet toevallig in de commentaren bij Smetty over gelezen had, dan had ik van niks geweten. Wie Smetty.be alleen via de RSS-feed leest, krijgt de commentaren niet te zien, en weet dus ook van niets. Ach, het gaat maar om een eenvoudig blikje Fanta^®. Niemand werd betaald, wie meedeed was niet verplicht om er iets over te schrijven, en wie er iets over schreef mocht schrijven wat hij wil: positief of negatief. Ja, het ging maar over een simpel blikje Fanta^®. Maar ik vrees dat er de komende dagen een spontane 'blogstorm' zal opsteken: waarom wisten wij van niets?

In juli vorig jaar organiseerde Ogilvy een Blogstorm-event. Een praat- en brainstormingsessie met bloggers. Ik schreef er kort iets over in "Vakantiekiekjes". Ogilvy had, mag ik veronderstellen, de e-mail adressen van alle deelnemers aan de Blogstorm. Waarom werden die deelnemers niet gecontacteerd? Dat was het minste geweest wat Ogilvy kon doen, als erkentelijkheid voor de tijd die de bloggers toen in de deelname aan de Blogstorm hebben gestoken. Rekende Ogilvy op de buzz die de Smetty en haar bloggende lezers vooraf zouden maken? Moest het aantal deelnemers strikt beperkt blijven? Ik vind het een vreemde aanpak, en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het reclamebureau het hier niet zo nauw genomen heeft met de elementaire regels van de public relations. Sommige bloggers die nu voor het eerst over deze actie lezen, zullen ontgoocheld zijn in Ogilvy, vooral als ze vorig jaar al meegedaan hadden aan de Ogilvy-blogstorm. Twee specifieke blogs komen mij nu voor de geest: Blogologie van Maarten Schenk, omdat die specifiek de blogosfeer opvolgt, en Coolz0r, het marketing-blog van Miel Van Opstal. Beiden hoorden er pas van toen het al te laat was. En beiden waren aanwezig op de Blogstorm.

Het Thaise Fanta Mango-blikje smaakte zoet, maar sommigen zullen er een bittere nasmaak aan overhouden.