Louis Michel is boos

Tijdens de regering Verhofstadt I liet minister van buitenlandse zaken Louis Michel zich opmerken door zijn verbale aanvallen op enkele buitenlandse regeringsleiders, zoals Tony Blair ("oorlogszuchtige praatjesmaker") en Silvio Berlusconi ("nul op tien"). Michel verantwoordde zijn uitvallen telkens door erop te wijzen dat hij dan wel minister van buitenlandse zaken was, maar zeker geen diplomaat, en zich bijgevolg niet diplomatisch hoefde uit te drukken.

Sinds het aantreden van Verhofstadt II is Louis Michel van doelwit veranderd. Zijn uitvallen gaan nu vooral in de richting van de pers. Eind oktober haalde Michel in een interview met Deng uit naar "mensen uit kringen van het VBO, voornamelijk Vlaamse ondernemers, Vlaamse journalisten van De Standaard en de VRT, en Nederlandstalige en Franstalige figuren uit het diplomatieke milieu". Al deze mensen hadden volgens Michel een halve samenzwering opgezet om hem als incomptetent af te schilderen. En waarom deden ze dat? Had het misschien iets te maken met Irak, de NAVO, de VS, het imago van België in het niet-Franse en niet-Arabische deel van de wereld? Nee, althans niet volgens Michel. "Ze riepen dat ik geen minister van Buitenlandse Zaken meer mag zijn wegens mijn strijd in de affaire-Pinochet, en omwille van mijn uitspraken over Haider, Bossi en Berlusconi". Vreemd, want in 2003 ging zowat 95% van de kritiek op Michel en zijn beleid van Michel over Irak, de NAVO en de Europese defensie. Het volledige Deng-artikel laat wel een genuanceerder beeld zien: het lijkt wel of Louis Michel spreekverbod gekregen heeft over bepaalde onderwerpen, en daaronder lijdt.

Ook vorige week haalde Louis Michel tijdens een persconferentie in Napels uit naar de pers. België was niet uitgenodigd op een Brits-Frans-Duits overleg over een Europese defensie. Het Belgische streven om een operationeel militair hoofdkwartier in Tervuren te vestigen, leek gestrand. Het persbureau Belga en de krant De Standaard schreven dat "België met zijn rug tegen de muur stond", en dat maakte Louis Michel razend. Zijn woede-aanval tegen Paul Goossens en Bernard Bulcke ziet op op dit fragment uit een Canvas-reportage (Windows Media, 143 seconden, 8,5 megabyte).