11.11.11, idealisten of ideologen?

11.11.11 televisiespot
11.11.11 is "de koepel van de Noord-Zuidbeweging" die ontwikkelingssamenwerking wil promoten. Ze zijn vooral bekend van hun jaarlijkse campagne, die een hoogtepunt kent omstreeks 11 november. De boodschap van 11.11.11 is de laatste jaren niet alleen reclametechnisch professioneler geworden, maar heeft vooral politiek en ideologisch een agressievere inkleuring gekregen. Dit jaar voert 11.11.11 een campagne tegen de privatisering van de watervoorziening, onder het motto "Wij willen niet dat water in handen komt van de privé-sector. Niet bij ons, en niet in het Zuiden". Door zich te moeien met de economische ordening in eigen land en in de ontwikkelde wereld ("niet bij ons"), kleurt 11.11.11 duidelijk buiten de lijntjes van haar taak als ontwikkelingsorganisatie. En ze kleurt daarbij met een vuurrood potlood, door privatisering te bestempelen als een verderfelijke praktijk. 11.11.11 baseert zich daarvoor onder meer op dogmatische stellingen zoals "privatisering zet de deur open voor corruptie". Waarbij 11.11.11 vergeet dat het net die ontwikkelingslanden zijn met de grootste greep van de overheid op de economie, die het meest corrupt zijn. Een vrijemarkt-economie vereist immers een goed werkende rechtsstaat, die corruptie bestrijdt. Concentratie van de economische hefbomen in handen van de staat of van staatskapitaliseten, holt de werking van de rechtsstaat uit en bevordert daardoor corruptie. De TV-spot, die handig inspeelt op de vooroordelen tegen ondernemers en multinationals, versterkt alle stereotypen terzake. 11.11.11 kant zich ook duidelijk tegen de GATS-akkoorden die een tot een wereldwijde liberalisering van diensten moeten leiden, en die dus via meer vrijhandel de economische ontwikkeling in achtergebleven gebieden zouden moeten bevorderen. 11.11.11 noemt de Wereldhandelsorganisatie "ondemocratisch", daarbij voorbijgaand aan het principe van de 'getrapte democratie', waarbij onze volksvertegenwoordigers een regering legitimeren die in onze naam internationale akkoorden kan afsluiten. Als liberaal kan ik bijgevolg in eer en geweten onmogelijk één eurocent steun geven aan een etatistische en collectivistische propagandamachine die de bedrijfswereld, de vrije markteconomie en de financiële wereld stigmatiseert als de oorzaak van alle onheil in de wereld. Laten we er geen misverstand over bestaan: elke poging om de armoede in de wereld weg te werken, verdient bewondering en aanmoediging. Dat men deze armoede evenwel gebruikt om een eenzijdige ideologische agenda op te dringen, is betreurenswaardig. Door de campagne van 11.11.11. lijkt de ontwikkelingshulp momenteel het monopolie van een anti-vrije-markt clubje. Waar is de liberale ontwikkelingsorganisatie die vrijhandel propagereert, die erkent dat de multinationals meer gedaan hebben voor de economisch ontwikkeling dan alle 11.11.11-campagnes samen, en die inziet dat economische ontwikkeling vooral een zaak is van investeringen, niet van agitatie?

Reacties

#464

bernard

 

Een uiterst korte reactie:

1. Als liberalen ( zoals hier gedeeltelijk blijkt) de theorie/invalshoek van de "ingebedde markt" gaan belijden, is dat een nieuwe, hoopgevende evolutie.

2. Wat WTO betreft: grondige, verregaande hervormingen van het huidige inadequate systeem dringen zich nu op:

- grote delen van de " zich ontwikkelende" wereld zijn niet vertegenwoordigd en dus ook niet opgenomen in de wereldmarkt.

- de werkmethodes, de stemprocedures inbegrepen, moeten herzien om toe te laten tot goede akkoorden te komen.

- de onderhandelingen én de procedures moeten transparanter gemaakt worden.Dit is een elementaire democratische vereiste.Het laat pol. dialog toe, met de relevante actoren én parlementsleden.

- de nieuwe Doha ronde zou best "Ontwikkelingsronde" genoemd worden. Cancun ( min. meeting) eindigde op een patstelling, doch het was nuttig omdat (1)het toeliet de trade offs te identificeren, (2)het toeliet nieuwe georganiseerde actoren toe te laten, de G21.

- de uitdaging voor de WTO is op termijn ook ecologische en arbeidsstandaarden, het behoud van nationale culturen, regels over investeringen en gelijkheid tussen vrouw en man te integreren in het systeem.

Daartoe moert de samenwerking met de andere IFO's ( internat. fin. instellingen) en IO's ( internationale instellingen) opgedreven worden.

Aallemaal zeer bondig, maar meer uitgewerkte teksten liggen klaar.

#466

bernard

 

Liberalen begrijpen alles behalve mensen die hen begrijpen. Bruce Lenny

#467

Maarten Schenk

 

In hun radiospotje spreken ze zichzelf zelfs tegen: Eerst die stem die vertelt hoe ze in Ecuador de watervoorziening privatiseren en dan het opvangen van regenwater verbieden tenzij men een vergunning 'koopt', en dan mekkeren over hoe de 'liberalisering' van de watermarkt cholera veroorzaakt bij de arme kindjes.

Maar euhm... als men zelf als privé-persoon geen regenwater meer mag opvangen en de staat geeft het watermonopolie aan één bedrijf, waar zit de liberalisering dan??? Dit lijkt me juist een argument te zijn voor *minder* staatsinmenging. Wat heeft de staat te zeggen over het opvangen van regenwater?

#469

LVB

 

@Bernard: ik denk niet dat ik gepleit heb voor een "ingebedde markt". Ik beweer wel dat een markteconomie niet kan bestaan zonder een goed werkende rechtsstaat. Om handel te drijven heb je immers een instantie nodig die contracten kan laten respecteren, eigendom kan beschermen enz. Die bescherming komt beter van een rechtsstaat dan uit de loop van een machinegeweer van de maffia. Pleiten voor een rechtsstaat is evenwel nog iets anders dan pleiten voor een sterke greep van de overheid op de economie.

#470

bernard

 

Wel, Luc, 't is precies daarover dat ik een boek aan het schrijven ben.Hoeveel "staat" in de economie?

Eerlijk: 't is niet gemakkelijk.

Eén voorbeeld: globalisering wijzigt nu omstandigheden.Maar daar doen zich nu wijzigingen voor. De Wereldbank verandert haar koers.

#471

JDV

 

Beste, naar mijn mening is het allemaal een kwestie van de "mix", de verdeling tussen staat en vrijhandel.

Ik vergelijk het met Europa: volledig en snel afbouwen van de invoertarieven heeft als gevolg dat de "markt" onbeschermd achterblijft, dat de tewerkstelling te snel terugvalt, dat de markt verschraalt. Maar het effect van de toetreding van de 10 nieuwe lidstaten zal de facto de markt in belangrijke mate verruimen (dus groter maken, dus meer concurrentie, met impliciet meer mogelijheid tot vernieuwing en groei).

Naar mijn gevoel moet je "dat" (de integratie van de nieuwe markt) eerst realiseren zodat de markt kan intregreren, groeien, er welstand opgebouwd kan worden. Indien je vaststelt dat de markt "vastgroeit" moet je ze nadien opnieuw openbreken, dus nieuwe kansen voor groei en aanpassing bieden (dus toltarieven afbouwen om derde landen mogelijkheden te bieden).

Maar het is fout om nu alles vrij te maken, want dan stuikt gewoon alles in elkaar (of is dat het risico).

Tenzij je handel kan drijven in een land zoals de USA, met een regering die de economie permanent via andere wegen stimuleert ("wapenbouw" door stelselmatig de politieman te spelen, landbouwsteun, door de dollarkoers te laten fluctueren in functie van de behoeften, en door het oorlogje spelen, de economische markt verwerven, de aardolie, electronica, en de vrijhandel propageren maar de vrije toegang van mensen voorkomen, ... maar anders beschermend optreden van zodra het een beetje tegenzit, antidumping ... en de partners met de kosten opzadelen ... Irak, en de consument laten opdraaien voor alle kosten en enkel winstbejag voor de bedrijven nastreven).

Ik druk het hier natuurlijk wat karikaturaal uit.

#478

Fustigator (naam en voornaam bekend)

 

Niets nieuws onder de zon:

______________________________

Ik betaal al ±35 jaar geen cent meer aan 11.11.11 sedert ik zelf Agustinho Neto toen de marxistische rebellenleider (en later de 1e president van Angola, in Oostende de zeldzame gegadigden van een conferentie over zijn land heb horen de Belgen (em Portugûes e depois traducido em Flamengo) bedanken. Dit omdat hij, dank zij de steun van 11.11.11 speciale fietsen had kunnen aankopen voor de MPLA, fietsen met versterkte frame om bewapening (lees mitrailleurs en bazookas) te kunnen vervoeren, om zodoende de strijd tegen de Unita van Savimbi te kunnen verder voeren...

#482

Former Belgian

 

Ik was 11.11.11 een beetje uit het oog verloren. Maar kennelijk zijn ze dezelfde toer opgegaan als Oxfam, waar ik letterlijk een "rekening" mee te vereffenen heb. Iets meer dan een decennium geleden ontving ik een forse bonus (ongeveer een maandsalaris) die mij in mijn ogen ten onrechte was toegekend, en schreef hem integraal over aan Oxfam met de vermelding "gebruik het waar het het meest nodig is". Ik kreeg een persoonlijke dankbrief en een ingesloten brochure waarin onder meer hun financiele steun aan de "Palestijnse" "vrijheidsstrijd" dik in de verf werd gezet. Zelfs als de rooie rakker die ik toen was werd ik hiervan misselijk.

Enige tijd later zag ik de plaatselijke Oxfam-Wereldwinkel<i>keffiyeh</i>s verkopen: let wel, niet de wit-en-zwarte "PLO-sjaal" maar de wit-en-rode gedragen door aanhangers van de veel extremere PFLP.

Ik leerde hieruit een goede les zowel over "niet katholieker dan de paus te willen zijn" als over de Wet der Onbedoelde Gevolgen. Onnodig te zeggen dat Oxfam sindsdien geen rooie cent meer van mij ontvangen heeft ;-)

#483

tim

 

Zelfs ontwikkelde staten (in de zin van: rechtstaat, behoorlijke organisatie, financiële middelen via regelmatige inkomsten) kunnen niet op tegen beslissingen van transnationale ondernemingen. Hoe kan men dan verwachten dat "onderontwikkelde" staten dat wel kunnen? Ik kan me niet voorstellen dat men zich in de hoofdkwartieren van ondernemingen in New York of Parijs zorgen maakt over een paar miljoenen mensen die noodzakelijke produkten niet zullen kunnen betalen. Hiermee zeg ik natuurlijk niet dat de doorsnee derde wereldregering dat wel doet; wat ik bedoel is: laat eerst die landen de kans zich te ontwikkelen. Vooralsnog is "vrijhandel" immers even ideologisch als "communisme": vrijhandel bestaat zelfs in de VS, toch wel dé grote promotor ervan, niet. Naties dwingen zich te integreren in een systeem waar ze niet klaar voor zijn, is louter een uiting van "het recht van de sterkste", of men dit nu vrijhandel noemt, neo-kolonialisme of er nog een andere term voor verzint.

#484

Bart Vanhauwaert

 

Voor diegenen die willen weten wat privatisatie en verkoop aan multinationals aan kan richten voor de waterinfrastructuur in pakweg de Fillipijen deze links :

http://www.adb.org/Document...

<a href="http://www.adb.org/Document...

#520

Freddy

 

Een bezoekje aan Ghana leerde me een stukje dagelijkse realiteit : geef ze geld en ze blijven zolang onder een palmboom slapen tot het geld op is. Als de gulle Belg dat wist, zou hij enkel investeren in scholen en het sturen van leraars van eigen bodem.

Hiemee wil ik enkel zeggen dat het bestrijden van intellectuele armoede veel prangender is dan het verhelpen van de economische armoede.

Organisaties als 11.11.11 kunnen zich niet veroorloven om economische, noch politieke invloed uit te oefenen op andere landen zolang de resultaten teveel onzekerheden bevatten.

Het creëren van vrije markt zal dus niet veel baten, in tegendeel, geen enkele handelsnatie is er rijk mee geworden. Wel diegenen die erin geslaagd zijn het aan andere op te leggen.

Kortom, deze inzichten kunnen alleen maar bestaan indien er voldoende is geïnvesteerd in het intellectueel kapitaal.

#2019

Edwin

 

De derde wereld is nog geen stap vooruit sinds de decolonisaties van 40 en 50 jaar geleden.

Die indruk krijg je hier toch.

Misschien zijn we zelf niet ontwikkeld genoeg om het te weten?

't Is maar een vraag.

En dan nu de verboden vraag:

Misschien hadden we die kolonies nooit zo mogen opgeven?

Zijn de mensen in die landen vandaag sociaal (vooral) of politiek beter af dan toen? Ik durf daar voor bvb Kongo grondig aan twijfelen.

Wanneer maakt progressief Europa ooit eens een balans?

Was de kolonisatie in de fifties onmenselijker dan het regime Kabila, Mugabe, etc. ...???

(Al het koloniale paternalisme ten spijt)

#2297

cataclast

 

Edwin: ik heb de indruk dat jouw "verboden" vraag vrij hevig leeft onder de intellectuele Afrikanen. Door onze exploratiecampagnes in Centraal Afrika heb ik vele intelligente en dynamische Afrikanen ontmoet, waarvan sommige persoonlijke vrienden geworden zijn. In onze gesprekken bleek hun moedeloosheid vaak groot te zijn, en onbegrijpelijk vind ik dat niet, elk prive initiatief wordt gefnuikt door een bende onbbenullen, die als overheid doorgaan, verwoest door een enorme corruptie en last but not least burgeroorlogen, rebellenbewegingen die op elke dagen verwoesten wat je jarenlang hebt opgebouwd.

Niet zelden kwam ook bij deze mensen een openlijk weemoedig gevoel naar de vroegere tijden naar boven. Ook al was het onmogelijk om als eersterangsburger door het leven te gaan, de bevolking had tenminste de zekerheid van onderwijs, een staatsstructuur, gezondheidszorg....

Het is gewoon rampzalig om als ondernemend en dynamisch denkend mens in zulke omstandigheden te moeten (over)leven.

#41397

Jo Creten

 

De G8 komt haar beloften niet na om in Afrika de ergste nood te helpen. In plaats daarvan gaat steeds meer geld naar een uitzichtloze oorlog in Irak, die meer terroristen voortbrengt i.p.v. minder.

Volgens jouw principe van 'getrapte' democratie, zijn de bevolkingen van de 8 rijkste landen het eens met hun regeringen met deze gang van zaken (minder officieel geld voor ontwikkelingssamenwerking, meer geld voor oorlog). Ik heb een gevoel dat dat niet helemaal klopt en dat we daarvan volgende week in Duitsland nog wel wat van gaan merken.

Als de G8 haar belofte niet houdt, wie dan wel?
De NGO's zijn er niet in de eerste plaats om alles zelf op te lossen, maar om daar de vinger op de wonde te leggen waar anderen het nalaten. NGO's zijn vaak bezig met noodhulp, hoe graag ze het ook anders zouden willen. Voor deze noodhulp zou het gewetenloos zijn om niet een klein beetje van onze rijkdom af te staan.

Maar anderzijds geef ik u wel gelijk dat ontwikkelingslanden best niet afhankelijk zijn van noodhulp. Daartoe moeten zij een eigen sterke markt kunnen ontwikkelen. We zien dat in een vrije markt niet alle economiën even sterk kunnen groeien, door allerlei mechanisme van concurrentie. Concurrentie is vaak het tegengestelde van samenwerken. Daarom ben ik geen voorstander van overal vrije markt te installeren. Men zou, ook vanwege de ecologische gevolgen, veel beter vraag en aanbod binnen regio's moeten afstemmen.