De koning drinkt, leve de koning?

Koning Albert II nipte verlekkerd aan een kopje 'eerlijke koffie' bij Rombouts. De koning, de prinsen, de prinsessen en de lakeien zweren bij de bonen van Max Havelaar.

De koffiepauze van de Koninklijke Hoogheid bij Rombouts was amper beëindigd of Oxfam stond aan de deur bij Douwe Egberts om de 'oneerlijke koffie' van het Amerikaans-Nederlandse concern te gispen.

Niemand pleit tegen duurzame economie met kleine letter; velen krijgen het op de heupen van Duurzame Economie met hoofdletter. Een woordvervuiling van groene en rode socialisten om niet te moeten opbiechten: geleide economie of staatseconomie. Koffiedrinken bij Rombouts is meeheulen met de apostelen van de Duurzame Economie. Wie blaast de dwaasheid in het oor van Albert II dat er 'eerlijke' en 'oneerlijke' koffie is? Hecht hij meer waarde aan drijverijen van ngo's die niet uitblinken door transparantie en kennis van het ondernemen dan aan eerlijke koffiebazen die weten en betreuren hoe het koffie-overschot in de wereld gekomen is (onder meer door campagnes van de Wereldbank, gesteund door ngo's)?

Het Hof kiest voor een ander wereldbeeld, een mengsel van politieke progressiviteit en culturele correctheid, op een moment dat de peilingen en de debatten voor 18 mei de linkse 'lifestyle' en praktijk van paarsgroen aanvallen.

Frans Crols in Trends van 30 januari 2003