Sociale zekerheid remt ondernemingszin af

Het stelsel van de sociale zekerheid is veel te comfortabel. De sociale vangnetten geven mensen het gevoel dat ze niet meer moeten werken voor hun geld. Het remt de ondernemingszin af. We willen allemaal leven in een maatschappij die is gebaseerd op solidariteit. De zwakken, zoals de gehandicapten, moeten door de samenleving worden verzorgd. Het probleem is dat de grens van wie zwak is, steeds wordt opgetrokken. Op een gegeven moment wordt iedereen als zwak beschouwd, maar wie zal de kosten voor al die uitkeringen opbrengen? Dat is niet langer betaalbaar. Behalve gehandicapten moet er niemand nog een werkloosheidsuitkering krijgen. De mentaliteit van de bevolking ten aanzien van werk is verziekt. Als werknemers op straat komen te staan na een herstructurering en zes maanden stempelrecht meekrijgen, gaan ze niet op zoek naar een andere job. Neen, ze gaan er eerst eens van profiteren, zoals ze dat zelf noemen. Een beetje reizen, tijd besteden aan hun hobby. Pas als hun stempelrecht afloopt, gaan ze eens om zich heen kijken en zich inzetten voor een nieuwe baan. Deze mentaliteit wordt in stand gehouden door het comfortabele socialezekerheidsstelsel. Diezelfde comfortabele sociale zekerheid zet bovendien een rem op de ondernemingszin. Want waarom zou je allerlei risico’s willen lopen bij het opzetten van een eigen bedrijf als je ook gewoon kunt stempelen? In China wordt er bijna op elke vierkante meter een nieuw bedrijf uit de grond gestampt. Die mensen moeten wel. Anders gaan ze dood van de honger. Werkgevers hebben niet de verantwoordelijkheid om de werkgelegenheid in België aan te trekken. Wij hebben als bedrijfsleider louter de verantwoordelijkheid om de onderneming te laten groeien en de wetgeving te re specteren. Dat België op de Lissabon-index, die de concurrentiekracht van bedrijven meet, nog steeds zo laag scoort,is vooral te wijten aan de slappe houding van de overheid inzake sociale zekerheid.

Martine Reynaers, manager van het jaar, in De Morgen van 20 maart 2004