Europees Parlement: slechts 3% voor vrijhandel

Het gaat veel dieper dan de Europarlementsleden. Neem nu die Handelscommissaris van de EU, Pascal Lamy. Deze man promoot al enkele m maanden lang de invoering van meer protectionisme. Hij wil zijn voorstellen uiteraard niet als protectionisme bestempelen, want uit de mond van een 'Handelscommissaris' komt dat toch nog steeds wat... tja... dom over. De idiosyncratische redeneringen die volgen heb ik niet van Indymedia, maar van de website van de EU. In een speech zegt Lamy:

"(...) we must be careful to make the distinction between protectionism, which means discriminating between imported and domestic products in a way that favours the latter, thus protecting domestic manufacturers, and the legitimate protection of social choices."

Hij argumenteert als volgt: als iedereen vrij kon kiezen, worden bepaalde lokale socio-politieke keuzes bedreigd, die een uiting zijn van de collectieve voorkeuren van een land. Immers:

"Every political system enshrines a sovereign duty to protect; to protect life, liberty or public order in the broadest sense, which is a function of collective utility whereby individual preferences are collectively voiced through public decision-making."

In Lamy's voorstel verbiedt de EU de import van bepaalde producten om die 'hogere keuzes' te beschermen. Wat die hoge keuzes zijn, wordt door de publieke opinie bepaald, en daarom wij zijn allemaal vragende partij voor dit beleid. Iedereen is als het ware 'medeplichtig'. Concreet werkt dat bijvoorbeeld als volgt:

"Take for example our dispute with the United States over its extra tariffs on steel (which I'm glad to say have since been removed). These were clearly designed to protect an uncompetitive industry. Our refusal to import genetically-modified maize or soya that we have not authorised, on the other hand, is not protecting a European industry (we do import soya and maize that are not genetically modified) but reflects our society's highly precautionary preference in this area."

Een paar duizend ecofanaten en hypochondria-lijders zwieren wat straatkasseien in het rond, en meteen is het duidelijk dat geen enkele Europeaan te vinden is voor de mais en soja van Monsanto. Als het dan economisch wat misloopt is dat niet erg, want als Europeanen verkiezen wij allemaal duurdere mais in ruil voor onze collectieve keuzes. Is dat niet prachtig?

Natuurlijk, er zit wel een klein addertje onder het gras. Die hogere waarden zijn namelijk nogal veelomvattend en ook een beetje vaag. Ook al behoren 'goedkoop' of 'kwaliteit' blijkbaar niet tot die verschillende collectieve voorkeuren, toch zouden er nog steeds wel eens conflicten kunnen ontstaan:

"You are already familiar with the collective preferences the EU wishes to promote: the environment, food security, cultural diversity, public education and health care provision, social entitlements. I am not claiming that we have a monopoly on these values – other societies subscribe to them to varying degrees, albeit sometimes in different shapes and forms."

Om te bepalen hoe een concreet product aan onze eigen collectieve waarden getoetst moet worden, hebben we dus nood aan experten die ons beter kennen dan wij zelf. Kunnen we bijvoorbeeld zuinige Japanse wagens verbieden om de 'social entitlements' van Europese automobiel arbeiders te beschermen? Of goedkope wagens verbieden omdat ze niet aan Europese zuinigheidsnormen voldoen? Laten toe dat het antisyndicale Walmart de Europese supermarkten het vuur aan de schenen komt leggen? Zijn de met liefde gekweekte aardappelen van boer Bové cultureel gezien niet beter geschikt voor Europese smaakpapillen dan die uit Amerika?

De Europese industrieen kunnen dus maar beter blij zijn met een 'praktische' man als Lamy aan het roer. Van zodra hun lobbyisten en experts het nieuwe taaltje beheersen (het lezen van wat extreem-linkse pamfletten is daar al genoeg voor), zal alles opnieuw mogelijk zijn.

Meer en meer wordt dus ook duidelijk wat het ware gelaat blijkt te zijn van die hele anti-globalisten beweging. Al het djembe geroffel van de wereld zal niet verhinderen dat zij de voorhoede zullen vormen van een nieuw tijdperk van economische achterlijkheid.

Bron:

http://europa.eu.int/comm/c...

Helemaal mee eens dat het concrete stemgedrag van (individuele !) parlementsleden in kaart moeten worden gebracht. De ongelooflijke moeite die daarvoor klaarblijkelijk geleverd moet worden vind ik nog opmerkelijker de uitslag op deze specifieke stemmingen.

Eerder had ik op mijn eigen webstek een lovend stukje geplaatst over de <a href="http://www.ep-monitor.nl/">... die van Nederlandse EP-leden het stemgedrag in kaart bracht. Ze deden dat weliswaar voor een aantal door hen geselecteerde stemmingen maar ik vraag me nu toch af hoe of ze dit voor elkaar kregen als de medewerking zo beroerd is.

@Bernard: kolder lijkt me een goeie manier om bloot te leggen hoe politici hedendaagse trends recuperen om oude policies die terecht een slechte naam hebben in een nieuw jasje te steken. Zonder daarbij veel aandacht te besteden aan zaken als logische consistentie. En als het geen goeie manier, is het toch nog een beetje leuk.

@Luc: ik was blijkbaar vergeten dat ik dit hier gepost had? ;-)