De postbode bracht mij een nieuw kostuum
Globalisering zorgt niet alleen voor delocalisatie van de productie. Het wordt ook steeds makkelijker om zelf aankopen te doen in het buitenland. Twee voorbeelden, met twee pakjes die ik deze week aan huis bezorgd kreeg: een nieuw kostuum en nieuwe naamkaartjes.
Behalve een nieuw kostuum had ik ook nog nieuwe naamkaartjes nodig, zowel professioneel als privé. In plaats van de klassieke aanpak, zou ik eens iets meer ludieks proberen. Eerst dacht ik er aan om "street cards" te bestellen van de Britse blogger Hugh McLeod, bekend van de "cartoons drawn on the back of business cards". Op de achterkant van mijn privé-kaartjes zou ik dan bijvoorbeeld deze cartoon laten zetten, of deze, en op mijn professionele kaartjes deze, of deze. Maar uiteindelijk koos ik voor een minder choquerende oplossing: Flickr cards en Skype cards, allebei van Moo. Vorige week woensdag besteld, gisteren en vandaag aan huis besteld vanuit Londen. Mijn privé-naamkaartjes zijn Flickr cards met foto's die ik zelf genomen heb (en een paar luchtfoto's door mijn zus gemaakt), mijn professionele naamkaartjes zijn Skype cards met een paar buzzwords of slogans in tekstballonnen. O, en het is niet omdat ze "Skype cards" heten, dat er een Skype-adres hoeft op te staan.
Spijtig voor de kleermaker om de hoek en voor de drukker om de hoek, maar zij zullen voortaan wat creatiever uit de hoek moeten komen voor ik daar nog dingen koop. En het was natuurlijk niet de postbode van de Belgische Posterijen die mij deze pakjes bezorgde, maar wel de pakjesman van TNT.
Reacties
Karel Jansens
woensdag, 24 januari, 2007 - 00:21Ik heb nog twee kostuums van hem hangen, helaas laten maken toen ik 20 kilo zwaarder woog en derhalve nu ietwat komisch van aard. Inderdaad fantastisch comfort (ik had gekozen voor wol+zijde, goed voor elke temperatuur) voor een belachelijke prijs. Mijn pakken zijn wel van een eerder klassieke snit.
Hm, ik vraag me af of het de moeite zou lonen om de kostuums mee naar Thailand te nemen voor een retrofit, of ik beter gelijk een paar nieuwe laat maken.
Michel Vuijlsteke
woensdag, 24 januari, 2007 - 00:46Ik heb precies hetzelfde als Karel: een hele kast vol kostuums (en hemden!) van de kerel, maar wel van toen ik nog 75 kilo meer woog dan nu. :)
LVB
woensdag, 24 januari, 2007 - 00:51@Michel: Van Karel weet ik dat hij vaak in Thailand vertoeft, maar hoe ben jij aan die kostuums geraakt? Kwam Sam Surin jaren geleden al regelmatig naar onze contreien afgezakt, of kwam jij regelmatig in Thailand?
Michel Vuijlsteke
woensdag, 24 januari, 2007 - 01:24Mijn ex-baas van twee werken geleden had zijn connecties in Thailand. Dan kwam die mens over met een kist vol stalen en stoffen en boeken en foto's (de begindagen van het internet, sites waren er nog niet), mat hij alles wat hij tegenkwam, kozen we stof en snit en model en hoveelheden, en kwam dat in een paar monstergrote dozen toe.
Het moet gezegd: naarmate de jaren vorderden, werd hij echt wel veel duurder, zodat het op den duur minder voor de hand lag om een vijftal kostuums en een lange mantel te laten maken.
Michel Vuijlsteke
woensdag, 24 januari, 2007 - 01:28...en werden "foliekes" als helgroene zijden costumes met Bruce Lee-snit ook plts heel erg dure grapjes.
Peter Fleming
woensdag, 24 januari, 2007 - 10:59Een kameraad heeft op zijn huwelijksreis naar Thailand daar ook een paar kostuums op maat laten maken: in het begin van zijn trip de maat laten nemen en op het einde meenemen, hij is daar heel tevreden over
Karel Jansens
woensdag, 24 januari, 2007 - 14:06Ik kom inderdaad vaak in Thailand (en binnen een dikke maand zelfs voorgoed), maar voor die twee kostuums heb ik geen voet in het land gezet: Ik heb gewoon mij laten opmeten, de maten doorgegeven aan een vriend ginder en de kostuums ontvang. Ze pasten perfect (allee, toen toch).
Ik vind het een beetje jammer dat Surin nu zo het accent legt op de "nieuwe" stoffen (corduroy en zo), terwijl het zijde-wollen weefsel dat hij voor mijn pakken gebruikte zo ongelooflijk fantastisch is. Bijna -- maar net niet -- goed genoeg om me te doen overwegen die twintig kilo er opnieuw bij te zetten (een beetje lastig, want ik bén al gestopt met roken).
Karel Jansens
woensdag, 24 januari, 2007 - 14:06Ik kom inderdaad vaak in Thailand (en binnen een dikke maand zelfs voorgoed), maar voor die twee kostuums heb ik geen voet in het land gezet: Ik heb gewoon mij laten opmeten, de maten doorgegeven aan een vriend ginder en de kostuums ontvangen. Ze pasten perfect (allee, toen toch).
Ik vind het een beetje jammer dat Surin nu zo het accent legt op de "nieuwe" stoffen (corduroy en zo), terwijl het zijde-wollen weefsel dat hij voor mijn pakken gebruikte zo ongelooflijk fantastisch is. Bijna -- maar net niet -- goed genoeg om me te doen overwegen die twintig kilo er opnieuw bij te zetten (een beetje lastig, want ik bén al gestopt met roken).
Blauwbaard
vrijdag, 2 februari, 2007 - 10:30En zit de luchtvervuiling veroorzaakt door het transport van Thailand naar hier in uw mondiale prijs ?
Yannick
maandag, 26 februari, 2007 - 17:43Via het zoeken naar informatie over een onafhankelijk Vlaanderen kwam ik hier terecht. Echt een zeer fijne site. Heb al vele interessante dingen gelezen.
De site van de ontwerper heb ik opgeslaan en ik ga er zeker eens beroep op doen, als ik alles heb uitgeklaard. In principe moet ik gewoon mijn maten doorgeven en zij doen de rest?
Mvg Yannick
Phil
donderdag, 29 maart, 2007 - 20:58Als iemand die al tijdje in confectiewereld zit, moet ik toch iets kwijt omtrent de opmerking "het zit beter dan confectie".
DIT IS CONFECTIE, en geen kleermakerswerk waarbij iemand met naald en draad (en stikmachine natuurlijk) een kostuum voor je in elkaar gestoken heeft. Dezelfde machine die confectiewerk aflevert is gewoon beetje bijgesteld, en daaruit komt jouw kostuum 'op maat'. Een vakman/kleermaker heeft daar niets mee te maken gehad. De opties qua afwerking (zoals die afgewerkte binnenzak) zijn hetzelfde als bij een gewone winkelier die zijn kostuums inkoopt (al gaat hij er geen naam inzetten uiteraard). Alle maatwerk - bv. van Armani, Zegna en Scabal - wordt zo gemaakt.
Maatwerk is eigenlijk zinloos de dag van vandaag, vooral wie met een Duits maatsysteem werkt kan echt iedereen helpen. Het is vooral snobisme, vandaar ook dat die Thai zo populair is met zijn goedkope prijzen. Wie echt authentiek maatwerk wil, raad ik een pak van Brioni aan: daar werken enkel kleermakers aan. Kost wel 3000 EURO.
Maar ik weet dat er in Thailand nog kleermakers rondlopen die je een hemd of kostuum in elkaar steken voor weinig geld. Dit lijkt me echter niet zo in het geval van Sam Surin. Ik kan me vergissen natuurlijk.