Etienne Vermeersch, het Gravensteen-manifest en Tom Lanoye

Normaal antwoord ik niet meeer op aanvallen van Tom Lanoye: tegen kwade trouw valt immers niet op te roeien. (...) Uit de debatten op RTL en RTBF, die ik wekelijks volg, is gebleken dat de Franstaligen nu (niet in 1914-18) het territorialiteitsbeginsel weigeren te aanvaarden, hoewel het de grondslag vormt van de Belgische consensus en in de grondwet is vastgelegd (Wallonië is eentalig Frans en Vlaanderen eentalig Nederlands). Bovendien wezen de Franstaligen radicaal een staatshervorming af die door tachtig procent van de Vlaamse Raad werd gevraagd (bijna honderd procent van de niet-VB-leden) en tot het akkoord van de Vlaamse regering behoort. Als in een normale discussie de één honderd vraagt en de andere nul wil geven, begint men te onderhandelen rond de vijftig.

Deze twee basisgegevens heb ik duidelijk vermeld. Tom Lanoye hoeft die niet bij te treden, hij hoeft niet te beseffen dat wij de zwaarste crisis sinds de oorlog beleven, maar hij moet niet doen alsof hij dat niet gehoord heeft: dat is oneerlijk. Zijn tactiek is nu voor iedereen duidelijk: maak een karikatuur van de opinie van je tegenstrever en trek die dan in het belachelijke.

Etienne Vermeersch uit Wetteren in een lezersbrief in Humo, 1 april 2008